Przejdź do zawartości

Oczopląs

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 01:11, 1 gru 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Oczopląs i inne nieregularne ruchy gałek ocznych
{{{nazwa naukowa}}}
Synonimy

{{{synonimy}}}

Specjalizacja

{{{specjalizacja}}}

Objawy

{{{objawy}}}

Powikłania

{{{powikłania}}}

Początek

{{{początek}}}

Czas trwania

{{{czas trwania}}}

Typy

{{{typy}}}

Przyczyny

{{{przyczyny}}}

Czynniki ryzyka

{{{czynniki ryzyka}}}

Rozpoznanie

{{{rozpoznanie}}}

Różnicowanie

{{{różnicowanie}}}

Zapobieganie

{{{zapobieganie}}}

Leczenie

{{{leczenie}}}

Leki

{{{leki}}}

Rokowanie

{{{rokowanie}}}

Zapadalność

{{{zapadalność}}}

Śmiertelność

{{{śmiertelność}}}

Klasyfikacje
ICD-11

{{{ICD11}}}
{{{ICD11 nazwa}}}

ICD-10

H55

DSM-5

{{{DSM-5}}}
{{{DSM-5 nazwa}}}

DSM-IV

{{{DSM-IV}}}
{{{DSM-IV nazwa}}}

Horyzontalny oczopląs optokinetyczny

Oczopląs (łac. nystagmus) – są to mimowolne, rytmiczne oscylacje gałek ocznych wynikające z braku równowagi w napięciu mięśni ocznych. Może być następstwem uszkodzenia obwodowej lub ośrodkowej części przedsionka lub być przejawem tzw. oczopląsu ocznego. W opisie oczopląsu wyróżniamy następujące cechy:

  • postać – poziomy, pionowy, obrotowy, ukośny, poziomo-obrotowy
  • kierunek – oznaczany według fazy szybkiej ruchu
  • szybkość – wolny, średni, szybki
  • natężenie – określane w trójstopniowej skali
    • I stopnia – oczopląs występujący jedynie przy patrzeniu w kierunku fazy szybkiej
    • II stopnia – oczopląs występujący przy patrzeniu w kierunku fazy szybkiej oraz na wprost
    • III stopnia – oczopląs występujący nawet przy patrzeniu w kierunku fazy wolnej
  • typ – rytmiczny (inaczej zwany dwufazowym) lub wahadłowy
  • stałość – stały lub przerywany
  • amplituda – drobno-, średnio-, grubofalisty

Rodzaje oczopląsów

  • Do głównych typów oczopląsu zaliczyć możemy oczopląs wahadłowy, gdy oczy wychylają się rytmicznie w obie strony w jednakowym czasie oraz oczopląs skaczący, występujący wtedy, gdy ruch oczu w jedną stronę jest szybszy niż w drugą (jego kierunek określa się zależnie od kierunku fazy szybkiej).
  • Oczopląs ośrodkowy
  • Oczopląs obwodowy
  • Oczopląs samoistny – może być pochodzenia błędnikowego, ośrodkowego i ocznego (fiksacyjnego)
  • Oczopląs wywołany – indukowany – może być patologiczny lub fizjologiczny. Może być wywołany bodźcami cieplnymi, kinetycznymi, oraz stymulacją galwaniczną i optokinetyczną
  • Za pomocą pobudzeń cieplnych lub obrotowych można wywołać oczopląs błędnikowy z wyraźnie zaznaczoną fazą szybką i wolną. Kierunek oczopląsu określa się zgodnie z kierunkiem fazy szybkiej. Uważa się, że faza wolna zależy od pobudzeń receptorów błędnikowych, a faza szybka stanowić ma komponent ośrodkowy i jest wyrazem kompensacji
  • Stosując zmienne przyspieszenie kątowe udaje się wywołać w czasie obrotu ciała tzw. oczopląs podczasobrotowy, skierowany w stronę działającego przyspieszenia. Po zatrzymaniu badanego występuje oczopląs poobrotowy, z kierunkiem odwrotnym do kierunku dokonywanych obrotów.
  • Oczopląs cieplny można wywołać przez wprowadzenie do przewodu słuchowego zewnętrznego wody o temperaturze innej niż temperatura ciała badanego (próba Barany'ego). W przypadku wody zimniej (30˚C) wystąpi oczopląs skierowany w stronę przeciwną do oziębianego ucha, natomiast w przypadku stosowania wody ciepłej (44˚C) – oczopląs będzie skierowany w stronę badanego ucha.
  • Oczopląs optokinetyczny – występuje podczas patrzenia na obrazy szybko przesuwające się przed oczami obserwatora. Jest następstwem dążenia do zatrzymania ruchomego obrazu na siatkówce oka. Na przykład podczas jazdy środkami komunikacyjnymi.
  • Ruchy nystagmoidalne gałek ocznych – wychylenia oczu z mniejszym lub większym zaznaczeniem fazy szybkiej i wolnej. Są to więc ruchy bez wyraźnego zaznaczenia faz, mające charakter pływania lub niepokoju gałek ocznych. Wahadłowe ruchy oczu o cechach pływania lub niepokoju,a także drganie o zmiennej częstotliwości i różnym kierunku są niezwykle charakterystyczne dla pobudzeń płynących z ośrodkowego układu nerwowego. Ruchy nystegmoidalne tego typu stwierdza się w wielu chorobach OUN.

Leczenie

Leczenie może przynieść poprawę w tych przypadkach, w których istnieje "blokada" ("strefa ciszy") oczopląsu przy pewnym ustawieniu gałek. Polega ono na odpowiednim chirurgicznym ustawieniu oczu. Niekiedy ustawienie takie można uzyskać stosując szkła pryzmatyczne.

Oczopląs symulowany

Około 8% populacji w wieku studenckim może wytworzyć oczopląs na zawołanie. 4/5 takich osób ma krewnych, którzy także są do tego zdolni. Oczopląs symulowany przypomina kształtem fali oczopląs wahadłowy, natomiast częstotliwością – niektóre formy wahadłowego drgania gałek ocznych. Nie może on być utrzymywany średnio dłużej niż 25 s. Parametry te pozwalają na odróżnienie go od oczopląsu patologicznego[1].

  1. JR. Zahn. Incidence and characteristics of voluntary nystagmus.. „J Neurol Neurosurg Psychiatry”. 41 (7), s. 617-23, 1978. PMID: 690639. 

Bibliografia

Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznej pod redakcją Władysława Z. Traczyka i Andrzeja Trzebskiego Otoneurologia pod red. G. Janczewskiego i B. Latkowskiego. BelCorp 1998 ISBN 83-902245-8-5