Przejdź do zawartości

Goldie Hawn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MalarzBOT (dyskusja | edycje) o 22:25, 3 paź 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Goldie Hawn
Ilustracja
Goldie Hawn w 1970 roku
Imię i nazwisko

Goldie Jeanne Hawn

Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1945
Waszyngton

Zawód

Aktorka, reżyser, producent filmowy

Współmałżonek

Gus Trikonis (1969–1976)
Bill Hudson (1976–1980)

Lata aktywności

1967-2002

Goldie Hawn w 2008 roku

Goldie Jeanne Hawn (ur. 21 listopada 1945 w Waszyngtonie) – amerykańska aktorka, reżyserka i producentka, laureatka Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Jest najbardziej znana z ról w popularnych filmach komediowych z lat 70., 80. i 90.

Życiorys

Wczesne lata

Wychowana w wierze żydowskiej. Jej ojciec Edward Rutledge Hawn, potomek niemieckich i angielskich osadników, wyznawał prezbiterianizm, a z zawodu był piosenkarzem i - choć nie potwierdziły tego badania genealogiczne - uważał się za potomka Edwarda Rutledge'a (1749-1800) - delegata Karoliny Południowej na Kongresie Kontynentalnym w Filadelfii w 1776 roku, na którym przyjęto Deklarację Niepodległości Stanów Zjednoczonych. Jej matka Laura Hawn (z domu Steinhoff) była córką Maxa Steinhoffa i Fanny Weiss, emigrantów żydowskich z Węgier. Prowadziła sklep jubilerski i szkołę tańca. Goldie ma siostrę Patricię, brat Goldie - Edward zmarł przed jej urodzeniem.

Goldie dorastała w Takoma Park, w stanie Maryland. Gdy miała 10 lat tańczyła z Ballet Russe de Monte Carlo w inscenizacji Dziadek do orzechów (1955), była też Julią w Romeo i Julia w wykonaniu Virginia Stage Company.

W roku 1964 ukończyła Montgomery Blair High School i zaczęła karierę jako tancerka kankana przy Texas Pavilion w Nowym Jorku. Potem tańczyła w klubie go-go w Nowym Jorku, a następnie w Las Vegas. Szybko trafiła na scenę musicalową, tworząc błyskotliwe sylwetki w broadwayowskich musicalach, takich jak Pocałuj mnie Kate (Kiss Me Kate) czy Faceci i babki (Guys and Dolls).

Kariera

lata 60.

Serial TV Dzień dobry, świecie (Good Morning, World, 1967-1968), w którym zadebiutowała jako Sandy Kramer, pokazał, że jest nie tylko fotogeniczna – wielkie niebieskie oczy pod burzą platynowych włosów – ale inteligentna i dowcipna. Na kinowym ekranie debiutowała w komedii Jedyna oryginalna orkiestra rodzinna (The One and Only, Genuine, Original Family Band, 1968). Niedługo potem jako Toni Simmons okazała się rewelacją komedii Kwiat kaktusa (Cactus Flower, 1969), za którą otrzymała nagrodę Oscara i Złotego Globu.

lata 70.

Słynny komik Peter Sellers zabrał ja do Europy, czyniąc swoją filmową partnerką w brytyjskiej komedii Dziewczyna inna niż wszystkie (There's a Girl in My Soup, 1970). W 1975 wystąpiła jako jedna z klientek wziętego hollywoodzkiego fryzjera (zagrał go Warren Beatty) w komedii Szampon (Shampoo, 1975). Jednak to nie role komediowe pozwoliły w pełni ukazać jej aktorskie możliwości. Zyskała pochlebne recenzje po dramatach: Sugarland Express (1974) Stevena Spielberga i Motyle są wolne (Butterflies Are Free, 1972) Miltona Katselasa.

lata 80.

W latach 80. stała się także popularną gwiazdą telewizyjną, która tańczyła, śpiewała i bawiła publiczność dowcipami w programie Goldie i Liza razem (Goldie and Liza Together, 1980), zdobywając nominację do nagrody Emmy.

Sukces odniosła również komedia Szeregowiec Benjamin (Private Benjamin, 1980), w której zagrała nominowaną do nagrody Oscara i Złotego Globu tytułową rolę 28-letniej Judy Benjamin, która zaciąga się do wojska i trafia do kompanii 'Alfa' dowodzonej przez kobietę. Do dalszych osiągnięć aktorki zaliczyć należy komedię Najlepsi przyjaciele (Best Friends, 1982), w której z Burtem Reynoldsem tworzyła parę scenarzystów, których długoletni związek nie wytrzymuje próby małżeństwa.

lata 90.

W filmie Ptaszek na uwięzi (Bird on a Wire, 1990) jej partnerem był Mel Gibson. W czarnej komedii Ze śmiercią jej do twarzy (1992) Roberta Zemeckisa z Bruce'em Willisem i Meryl Streep, zagrała zjadliwą rudą harpię o świdrującym spojrzeniu, rozbuchanym libido, pogrążoną w apatii i maniakalnych marzeniach o pozbyciu się znienawidzonej eks-przyjaciółki.

W latach 1992-1994 opiekowała się swoją chorą matką (zm. 1994), a na ekran powróciła w komedii Zmowa pierwszych żon (The First Wives Club, 1996) u boku Bette Midler i Diane Keaton, a za rolę jednej z tytułowych bohaterek odebrała nagrodę Blockbuster Entertainment i wraz z całą obsadą została nagrodzona National Board of Review.

XXI

Po raz ostatni na ekranie pokazała się w komedii Siostrzyczki u boku Susan Sarandon i Geoffreya Rusha z 2002 roku. W roku 2005 ukazała się jej autobiografia A Lotus Grows in the Mud.

Życie osobiste

Po rozwodzie z reżyserem i aktorem Gusem Trikonisem (od 16 maja 1969 do 1 maja 1976) oraz nieudanym związku małżeńskim z Billem Hudsonem (od 3 lipca 1976 do 2 stycznia 1980), z którym ma dwoje dzieci: Oliver (ur. 7 września 1976) i Kate (ur. 19 kwietnia 1979), w 1982 związała się z aktorem Kurtem Russellem. Mają syna Wyatta Russella (ur. 10 lipca 1986).

Goldie i Kurt zagrali razem w trzech filmach: Jedyna oryginalna orkiestra rodzinna (The One and Only, Genuine, Original Family Band, 1968), nostalgicznym obrazie lat wojennych w Ameryce Szybka zmiana (Swing Shift, 1984) o konfliktach wśród załogi fabrycznej i komedii Dama za burtą (Overboard, 1987).

Filmografia

Filmy fabularne

Seriale telewizyjne

  • 1967-1968: Good Morning, World jako Sandy Kramer
  • 1968-1970: Rowan & Martin's Laugh-In

Reżyser

  • 1997: Nadzieja (Hope)

Producent wykonawczy

  • 1980: Szeregowiec Benjamin (Private Benjamin)
  • 1984: Protokół (Protocol)
  • 1986: Dzikie koty (Wildcats)
  • 1990: Moje błękitne niebo (My Blue Heaven)
  • 1995: Miłosna rozgrywka (Something to Talk About)
  • 1997: Nadzieja (Hope)
  • 2001: Kiedy Bille pokonała Bobby'ego (When Billie Beat Bobby)
  • 2002: The Matthew Shepard Story

Ciekawostki

  • Jest buddystką.
  • W 1991 roku magazyn Empire uznał ją za jedną ze 100. najseksowniejszych gwiazd w historii kina.

Bibliografia

  • Jan Słodowski, Andrzej Roman: Gwiazdy światowego kina. Leksykon. Warszawa: Editions Spotkania, 1992, s. 99. ISBN 83-85195-83-1.

Linki zewnętrzne

Szablon:Władca