Lincoln Center
 Budynki Metropolitan Opera (L) i David Geffen Hall (P) o zmierzchu. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Rozpoczęcie budowy |
1955 |
| Ukończenie budowy |
1969 |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |
| 40°46′21,0360″N 73°59′01,5360″W/40,772510 -73,983760 | |
| Strona internetowa | |
Lincoln Center for the Performing Arts – kompleks budynków o powierzchni 6,6 hektara (16,3 akra) znajdujący się w obrębie dzielnicy Lincoln Square, na Manhattanie, w Nowym Jorku[1].
Budowa
Konsorcjum m.in. społecznych liderów prowadzone w ramach inicjatywy Johna D. Rockefellera III zbudowało Lincoln Center jako część Lincoln Square Renewal Project w trakcie programu miejskiej rewitalizacji prowadzonego przez Roberta Mosesa, który miał miejsce w latach 1950. i 1960[2]. Zatrudnieni zostali cenieni architekci, którzy mieli zaprojektować główne budynki, dzięki czemu przez ponad trzydzieści następnych lat, wcześniej zniszczony obszar okalający Lincoln Center, stał się nowym centrum kultury nowojorskiej[3].
Pierwszym prezesem Lincoln Center, od 1956 roku, był Rockefeller, który pozostawał przewodniczącym do 1961 roku. Przypisywane jest mu zebranie ponad połowy sumy 184,5 mln USD z prywatnych środków, potrzebnych na zbudowanie kompleksu, m.in. wykorzystując własne fundusze; fundusz Rockefeller Brothers Fund także brał udział w projekcie[2]. Trzy budynki zlokalizowane w centrum, David Geffen Hall, David H. Koch Theater (wcześniej New York State Theater) i Metropolitan Opera House, otwarte zostały odpowiednio w 1962, 1964 i 1966 roku[4].
Nazwa centrum może mieć związek z jej lokalizacją w Lincoln Square, ale nie jest jasne czy obszar nazwano jako hołd dla prezydenta USA Abrahama Lincolna. Nazwa została nadana temu obszarowi w 1906 roku przez New York City Board of Aldermen, jednak materiały archiwalne nie przedstawiają powodu wybrania tej nazwy[5]. Długo istniały przypuszczenia, że nazwa Lincoln Square była związana z nazwiskiem lokalnego właściciela ziemskiego. Archiwa miejskie z tamtych czasów potwierdzają jedynie nazwiska kilku właścicieli gruntów – Johannes van Bruch, Thomas Hall, Stephan de Lancey, James de Lancey, James de Lancey Jr. oraz John Somerindyck. Inna spekulacja mówiła, że powiązania z prezydentem Lincolnem zostały pominięte w archiwach, ponieważ burmistrzem w 1906 roku był George B. McClellan Jr., syn generała George’a B. McClellana, który był général en chef Armii Unii na początku wojny secesyjnej i zażartym wrogiem Lincolna[6].
Architekci
- Lista architektów, którzy zaprojektowali budynki w centrum
- Max Abramovitz: David Geffen Hall[7]
- Pietro Belluschi: The Juilliard School (włącznie z: Alice Tully Hall); zmodyfikowane przez: Diller Scofidio + Renfro wspólnie z FX Fowle[8]
- Gordon Bunshaft: The New York Public Library for the Performing Arts[9]
- Wallace Harrison: plan generalny centrum, Metropolitan Opera House[10]
- Lee Jablin: 3 Lincoln Center[11]
- Philip Johnson: New York State Theater (David H. Koch Theater)[12]
- Eero Saarinen: Vivian Beaumont Theater[13]
- Davis, Brody and Associates (Davis Brody Bond): The Samuel B. and David Rose Building[14]
- Billie Tsien, Tod Williams: David Rubenstein Atrium[15]
- Hugh Hardy: Claire Tow Theater[16]
- ↑ Lincoln Center. lincolncenter.org. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 stycznia 2016)]. (ang.).
- ↑ a b András Szántó, Joseph W. Erns, Kenneth W. Rose: Rockefeller Philanthropy: A Selected Guide. rockarch.org, 2011. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 listopada 2015)]. (ang.).
- ↑ Leland M. Roth: American Architecture: A History. Boulder (Kolorado): Westview Press, 2001. ISBN 9780813336626 / 9780813336619. OCLC 47867623.
- ↑ Aby zobaczyć pełny tekst artykułu zobacz w kopii z pamięci podręcznej Google (po wpisaniu tytułu artykułu ze strony Architectural Record w oknie wyszukiwarki Google, w wynikach wyszukiwania, obok adresu URL (kolor zielony) kliknij na strzałkę; wyświetli się wówczas „Kopia”, w którą należy kliknąć: Martin Filler: After 50 years, Lincoln Center still offers plenty to criticize | 2009-06-16 | Architectural Record. architecturalrecord.com, 16 czerwca 2009. [dostęp 2016-02-23]. (ang.).
- ↑ Christopher Gray: Streetscapes/Readers' Questions; The Story of a Name, the Tale of a Co-op. nytimes.com, 2 października 2005. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 października 2015)]. (ang.).
- ↑ Glenn Collins: 50 Years In, Lincoln Center's Name Is Still a Mystery - The New York Times. nytimes.com, 11 maja 2009. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 stycznia 2016)]. (ang.).
- ↑ Robin Pogrebin: Geffen Hall Redesign Team Is Chosen - The New York Times. nytimes.com, 10 grudnia 2015. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 grudnia 2015)]. (ang.).
- ↑ Jaffer Kolb: Alice Tully Hall by Diller Scofidio + Renfro, New York, USA | Buildings | Architectural Review. architectural-review.com, 1 kwietnia 2009. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 lutego 2016)]. (ang.).
- ↑ The New York Public Library for the Performing Arts. landmarkwest.org. s. 1. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 września 2015)]. (ang.).
- ↑ New York Architecture Images. nyc-architecture.com. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 października 2015)]. (ang.).
- ↑ Benjamin Blankenbehler: Lincoln Center for the Performing Arts, New York. architecturerevived.com, 29 września 2015. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 lutego 2016)]. (ang.).
- ↑ David H. Koch Theater - Explore the Theater. davidhkochtheater.com. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 lutego 2016)]. (ang.).
- ↑ Vivian Beaumont Theater | Lincoln Center Theater. lct.org. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 września 2015)]. (ang.).
- ↑ David W. Dunlap: Lewis Davis, Designer of Apartment Towers, Dies at 80. nytimes.com, 23 maja 2006. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 kwietnia 2015)]. (ang.).
- ↑ About the David Rubenstein Atrium | David Rubenstein Atrium at Lincoln Center. lincolncenter.org. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 września 2015)]. (ang.).
- ↑ Paul Goldberger: Hugh Hardy’s New Lincoln Center Space, the Claire Tow Theater, Is Pleasing, Deferential—and Barely Visible | Vanity Fair. vanityfair.com, 14 czerwca 2012. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 stycznia 2016)]. (ang.).