Eduard Markarow

{{{imię i nazwisko}}}

[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko	{{{pełne imię i nazwisko}}}
Data i miejsce urodzenia	{{{data urodzenia}}} {{{miejsce urodzenia}}}
Data i miejsce śmierci	{{{data śmierci}}} {{{miejsce śmierci}}}
Wzrost	164 cm
Pozycja	napastnik
Informacje klubowe
Klub	{{{klub}}}
Numer w klubie	{{{numer w klubie}}}
Kariera juniorska
Lata Klub BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Dorobek medalowy
{{{medale}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]

{{Piłkarz infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | grafika = | data urodzenia = | commons = | data śmierci = | miejsce urodzenia = | medale = | pełne imię i nazwisko = | wikicytaty = | kariera trenerska = | kariera juniorska = | kariera reprezentacyjna = | klub = | imię i nazwisko = | miejsce śmierci = | kariera seniorska = | numer w klubie = | opis grafiki = | odznaczenia = | www = Nieznane pola: "trener-lata", "występy(gole)", "masa_ciała", "data1", "krajurodzenia", "występywreprezentacji(gole)", "reprezentacja", "krajśmierci", "latawreprezentacji", "obecnyklub", "kluby", "dataurodzenia", "trener-kluby", "zdjęcie", "pełneimięinazwisko", "miastourodzenia", "data2", "pseudonim", "imięinazwisko", "juniorskielata", "miastośmierci", "juniorskiekluby", "numer", "lata" oraz "dataśmierci".

Eduard Markarow, orm. Էդուարդ Մարգարով, ros. Эдуард Артёмович Маркаров (ur. 20 czerwca 1942 w Baku, Azerbejdżańska SRR) – ormiański piłkarz pochodzenia żydowskiego, grający na pozycji napastnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener i działacz piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek klubu Łokomotiw Baku. Pierwszy trener - jego ojciec Artiom Markarow, który wcześniej również był profesjonalnym piłkarzem. W 1959 rozpoczął karierę piłkarską w drugoligowej drużynie Torpedo Armawir, skąd w 1961 przeszedł do Nieftianika Baku. Pod koniec lat 60. XX wieku co raz częściej doznawał kontuzji, dlatego zdecydował się na zmianę sytuacji i w 1971 roku przeniósł się do Ararata Erywań. Z klubem osiągnął swoje największe sukcesy. W 1975 zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna

Jako zawodnik Nieftianika Baku 5 czerwca 1966 zadebiutował w radzieckiej drużynie narodowej w meczu z Francją. Wystąpił na mistrzostwach świata w Anglii w 1966. Ostatni mecz w barwach ZSRR rozegrał 1 sierpnia 1968. Ogółem rozegrał 3 oficjalne spotkania międzynarodowe.

Kariera trenerska

Pracę szkoleniową rozpoczął dość niespodziewanie. Ararat Erywań opuścił trener Wiktor Masłow, a on jako najbardziej doświadczony piłkarz w zespole (33 lata) objął stanowisko trenerskie. Po udanym debiucie jednak odszedł z Ararata i rozpoczął szkolenie dzieci w krajowej szkole Ormiańskiej SSR. W 1979 roku udał się do Algierii, aby wykładać w tamtejszym Instytucie Nauki i Sportu. Po powrocie do ojczyzny, ponownie przystąpił do pracy w Araracie jako asystent trenera Nikity Simoniana. Przed upadkiem Związku Radzieckiego pomagał trenować juniorską reprezentację ZSRR. Potem pracował z ormiańskimi zespołami Malatia Erywań i Erebuni Erywań. Przez pewien czas bez sukcesów prowadził reprezentację Armenii. W okresie od 1995 do 1999 pracował w Libanie, gdzie trenował Homenetmen Bejrut, z którym został wicemistrzem i zdobywcą Pucharu Libanu. W latach 2001-2002 pełnił funkcje wiceprezesa w klubie Mika Asztarak. W 2008 objął stanowisko głównego trenera klubu Kilikia Erywań. Od momentu przyjścia Markarowa zespół poprawił swoje wyniki, jednak pozostał na ostatnim miejscu. Pod koniec roku Makarow dobrowolnie zrezygnował z dalszego prowadzenia zespołu i przeniósł się na stanowisko trenera-konsultanta klubu. Od roku 2010 pracował na stanowisku wiceprezesa i dyrektora szkoły piłkarskiej klubu Mika Erywań. Po tym jak odszedł trener Miki, stanowisko głównego trenera zostało zaproponowane Markarowu. Od czerwca do lipca 2011 r. pełnił obowiązki trenera klubu.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz ZSRR: 1973
• wicemistrz ZSRR: 1971
• brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1966
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1973, 1975

Sukcesy reprezentacyjne

• 4 miejsce w finale Mistrzostw Świata: 1966

Sukcesy trenerskie

• wicemistrz ZSRR: 1976 (w.)
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1975
• finalista Pucharu ZSRR: 1976
• wicemistrz Libanu: 1997
• zdobywca Pucharu Libanu: 1999
• zdobywca Pucharu Armenii: 2000, 2001

Sukcesy indywidualne

• król strzelców mistrzostw ZSRR: 1962 (16 goli)
• król strzelców Pucharu Mistrzów Europejskich w sezonie 1975
• 6-krotnie wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 2 (1973), Nr 3 (1971, 1975)
• członek klubu najlepszych strzelców ZSRR: 159 goli

Odznaczenia

• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR
• tytuł Zasłużonego Trenera Armenii
• Medal "Za Zasługi przed Ojczyzną" I klasy: 2011

Linki zewnętrzne

• Szablon:KLISF
• Profil na PlayerHistory (ang.)
• Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
• Szablon:National Football Teams