Bogusław Wróblewski
Bogusław Wróblewski, (ur. 1955 w Lubartowie). Krytyk, badacz literatury, tłumacz. Absolwent i od 1977 r. pracownik naukowy UMCS. Założyciel (1980) i redaktor naczelny „Akcentu”.
Debiutował w 1973 wierszem w „Kamenie”. Opublikował m.in. zbiór szkiców pt. "Wydziedziczenie i kompleksy" (1986), rozprawę "Die Problematik Ostmitteleuropas in literarischen Zeitschriften in Polen" (1996), krytyczną edycję "Wierszy zebranych" Zbigniewa Chałko (1997) i Wacława Oszajcy (2003), antologię "Lublin - miasto poetów" (2012/2013) i antologię młodej liryki węgierskiej "Jeszcze bliżej" (2012); jest współredaktorem "Pism" Danuty Mostwin (2003), prac zb. na temat Isaaca B. Singera (2005) i Ryszarda Kapuścińskiego (2008), a także autorem ok. stu publikacji w pracach zbiorowych i czasopismach (również w Niemczech, USA, na Ukrainie i na Węgrzech). Współautor międzynarodowej monografii twórczości emigrantów z Europy Środkowej (Exile and Return od Writers from East-Central Europe, Berlin - Nowy Jork, 2009). Tłumaczył poezję z niemieckiego i rosyjskiego (piosenki Włodzimierza Wysockiego).
W latach 1998-2005 członek Rady Programowej Polskiego Radia S.A. w Warszawie. Laureat m.in. Nagrody Fundacji Polcul (2006) i Nagrody Miasta Lublin za całokształt osiągnięć w dziedzinie kultury (2010), odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005) i Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2012).