Przejdź do zawartości

James Braddock

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez JarektBot (dyskusja | edycje) o 19:08, 10 kwi 2013. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
James J. Braddock
Ilustracja
Pseudonim

"Cinderella Man"

Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1905
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

29 listopada 1974
North Bergen (New Jersey)

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone USA

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

86

Zwycięstwa

56

Przez nokauty

26

Porażki

23

Remisy

4

Nieodbyte

2

Strona internetowa

James Walter Braddock (ur. 7 lipca 1905 w Nowym Jorku, zm. 29 listopada 1974 w North Bergen w stanie New Jersey) - amerykański pięściarz. Mistrz świata wagi ciężkiej od 1935 do 1937 roku. Jego wyniki amatorskie: 9 wygranych i 4 przegranych (8KO), identyczny rekord jak Rocky Marciano, mistrza świata wagi ciężkiej od 23 września 1952 do 30 listopada 1956 roku.

Kariera

Braddock poświęcił się karierze bokserskiej, zostając profesjonalistą w wieku 21 lat, walcząc w wadze półciężkiej. Po trzech latach jego wynik to 44-2-2 z 21 nokautami.

W 1928 roku, wywołał duże zaskoczenie nokautując pretendenta do tytułu Tuffiego Griffithsa. Następnego roku otrzymał szansę walki o mistrzostwo, lecz nieznacznie przegrał w 15-rundowej walce, przez decyzję sędziowską z Tommym Loughranem. Braddock wskutek przegranej wpadł w depresję - mocno uszkodził swoją prawą dłoń w kilku miejscach. W wyniku kontuzji ucierpiała jego kariera oraz możliwość udziału Braddocka w walkach.

Jego rekord w kolejnych trzydziestu trzech walkach to 11-20-2. Jego rodzina popadła w biedę w wyniku Wielkiej Depresji, co było przyczyną zarzucenia boksu i podjęcia pracy jako doker. Z powodu częstych kontuzji prawej dłoni, Braddock używał częściej lewej, dzięki czemu stała się ona silniejsza.

Baer vs. Braddock

W 1934 roku, Braddock stoczył walkę z Johnem Griffinem. Pomimo, tego, że miała być to łatwa walka dla Griffina, został znokautowany przez Braddocka w trzeciej rundzie. Następnie Braddock stoczył walkę z Johny Henrym Lewisem (przyszłym mistrzem wagi półciężkiej), wygrał jedną z najważniejszych walk w karierze. Po zwycięstwie nad kolejnym wysoko notowanym przeciwnikiem w wadze ciężkiej Artem Lasky'im, któremu złamał nos 22 marca 1935, Braddock otrzymał szansę stoczenia walki o mistrzostwo z mistrzem wagi ciężkiej, Maksem Baerem.

Braddock został wybrany przez współpracowników Baera, ponieważ miał być to łatwy do pokonania przeciwnik. W zakładach przed walką obstawiano zwycięstwo Baera w stosunku 10:1. 13 czerwca 1935 roku na Madison Square Garden Bowl, Braddock wygrał walkę o tytuł jednogłośną decyzją sędziowską, sprawiając tym samym jedną z największych niespodzianek w historii boksu.

James Braddock cierpiał mocno z powodu problemów z artretyzmem w dłoniach, spowodowanym wielokrotnymi urazami w trakcie kariery i w roku 1936 pojedynek o obronę tytułu przeciwko Maksowi Schmelingowi został odwołany.

W 2001 roku został wprowadzony do Międzynarodowej Galerii Sław Boksu.

W 2005 roku powstał film biograficzny Człowiek ringu (Cinderella Man) na podstawie życia Jamesa J. Braddocka. Główną rolę zagrał Russell Crowe.

Linki zewnętrzne

Poprzednik
Max Baer
Mistrz świata wagi ciężkiej
13 czerwca 1935 - 22 czerwca 1937
Następca
Joe Louis