Geografia Libanu
Liban jest jednym z najmniejszych państw Azji, leżącym w jej zachodniej części. Liban był w starożytności ojczyzną Fenicjan, a następnie został opanowany przez Egipcjan, Asyryjczyków, Persów, a następnie przez Rzymian. Ostatecznie kraj zajęli Arabowie i obecnie państwo to jest krajem gdzie większość wyznawców to muzułmanie. Liban jest w miarę zamożnym krajem o łagodnym, ciepłym klimacie, gdzie jednym z ważnych sektorów gospodarki jest turystyka.
Powierzchnia, położenie i granice
Powierzchnia – 10 450 km²
Położenie – Liban leży w Azji Południowo-Zachodniej nad Morzem Śródziemnym, na obszarze Bliskiego Wschodu.
Skrajne punkty – północny 34°50'N, południowy 33°00'N, zachodni 35°00'E, wschodni 36°40'E. Kraj o podłużnym kształcie jest długi na mniej więcej 180 km i szeroki na około 50 km.
Liban graniczy z następującymi państwami:
Linia brzegowa – 225 km
Budowa geologiczna i rzeźba
Liban jest krajem górzystym, gdzie w zachodniej części leżą silnie zdyslokowane góry Liban, zbudowane z wapieni. Góry te cechują się licznym występowaniem zjawisk krasowych, a najwyższy szczyt tychże gór – Kurnat as-Sauda wznosi się na 3083 m n.p.m. i jest najwyższym szczytem kraju. Na wschodzie kraju ciągną się bazaltowe góry Antylibanu, znajduje się tam masyw Dżabal asz -Szajch (Hermon), który wznosi się na 2814 m n.p.m. Pomiędzy tymi południkowo ułożonymi łańcuchami górskimi, leży rozległe i głębokie obniżenie. To obniżenie to tektoniczna dolina Bekaa, która jest przedłużenie Rowu Jordanu. Dolina jest długa na około 150 km. Jedyny region nizinny to wąski, nadmorski pas ciągnący się na całej długości libańskiej linii brzegowej. Do geologicznych zjawisk występujących w Libanie należą częste trzęsienia ziemi.
Klimat
Liban leży w strefie klimatu podzwrotnikowego o jego łagodnej odmianie jaką jest odmiana śródziemnomorska. Lata w Libanie są co prawda gorące i na ogół suche, to wiosna i jesień są porami łagodnymi, i podobnie jest także w przypadku zimy, gdzie tylko w górach jest ona surowa. Na terenach górzystych występują wtedy obfite opady śniegu.
Liban jest dosyć wilgotnym krajem ze względu na rzeźbę terenu. Jedynie obszary nadmorskie i doliny śródgórskie są dość suche i średnie wartości opadowe w ciągu roku osiągają około 400 mm. Na pozostałym obszarze, czyli w górach ilość opadów wzrasta do 1000 mm.
Temperatury latem są wysokie na terenach niskopołożonych, średnie wartości termiczne wynoszą 28 °C, w górach lato jest łagodne ze średnią temperaturą 22 °C. Zima na terenach niskopołożonych jest łagodna ze średnią temperaturą 13 °C, a górach wartości termiczna obniżają się do 6 °C. Występują jednak spadki do 0 °C.
Wody
Liban ma dość gęstą sieć rzeczną co jest bezpośrednio związane z ukształtowaniem terenu i opadami występującymi w górach. Główna rzeka kraju to Litani o długości 146 km, która płynie przez dolinę Bekaa. Rzeka w swym dolnym biega skręca na zachód i przepływając przez góry uchodzi do Morza Śródziemnego. Reszta rzek w kraju to rzeki krótkie, gdzie znaczna ich ilość ma charakter potoków. W północnej części doliny Bekaa bierze początek rzeka Asi, w masywie Dżabal asz-Szajch — rzeka Jordan. Rzeki Asi i Hasbani są częściowo rzekami okresowymi. Cieki wodne w Libanie są wykorzystywane dla potrzeb rolnictwa, a Litani ze zbiornikiem wodnym o pojemności 245 mln m³ w celach hydroenergetycznych.
Gleby
Gleby są na ogół ubogie co wiąże się nie tylko z obecnością masywów górskie, ale i masowym wyrębem cedrowych lasów, jakie niegdyś porastały Liban. Jedyne żyzne pokrywy glebowe jakie występują to aluwia jakie można spotkać w dolinie Bekaa i w rejonie wybrzeża.
.jpg)
Flora
Naturalną szatę roślinną stanowią śródziemnomorskie lasy, z sosnami i słynnymi na całym świecie lasami cedrowymi o których wspomina Stary Testament, gdzie w jednej z ksiąg jest opis budowy świątyni jerozolimskiej, gdzie zostały użyte do jej budowy libańskie cedry. Dziś lasy zajmują jedynie 8% powierzchni kraju. A cedry można spotkać jedynie w rezerwacie Cedry Libanu leżącym na północy kraju. Poza terenami leśnymi Liban jest zajęty przez roślinność krzaczastą i zarośla typu makii. Na wybrzeżu rosną palmy, zaś w kotlinach górskich – roślinność stepowa. Wyższe piętra górskie są porośnięte drzewiastymi jałowcami.
Fauna
Świat zwierząt jest ubogi i należy do Regionu Śródziemnomorskiego. W Libanie istnieje duży udział ssaków europejskich jak daniel, dzik, sarna i żbik. Faunę afrykańską reprezentują góralki abisyńskie i szakale złociste. Do ptaków pospolitych w Libanie należą kuraki i drapieżne, na wybrzeżu zaś ptactwo morskie. Liban jest sezonowo odwiedzane przez różne gatunki ptaków migrujących z na północ i z powrotem do Afryki jak na przykład bociany.
Bibliografia
- Encyklopedia Geograficzna Świata: Azja. Wydawnictwo OPRES Kraków 1998 ISBN 83-85909-37-0
Linki zewnętrzne
.svg)