Kościół luterański św. Jana w Łodzi
| kościół parafialny | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Adres |
{{{adres}}} | ||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||
| Wezwanie |
{{{dedykacja świątyni}}} | ||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
{{{dzień wspomnienia}}} | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |||||||||||||
Kościół św. Jana w Łodzi – neoromański zbudowany w latach 1880-84 jako świątynia luterańska św. Jana Ewangelisty. Był drugim kościołem tego wyznania w Łodzi (po kościele św. Trójcy). Obecnie rzymskokatolicki kościół oo. jezuitów przy ulicy Sienkiewicza 60 w Łodzi.
Historia starań o budowę kościoła sięga 1864 r., kiedy to władze miejskie przekazały na ten cel działkę budowlaną przy ul. Dzikiej (obecnie ul. Sienkiewicza), pomiędzy ul. Nawrot a ul. Główną (obecnie al. Piłsudskiego). Problemy w przemyśle włókienniczym, związane z kryzysem lat 60., uniemożliwiły jednak szybką realizację tego przedsięwzięcia. Przełomowym momentem było zebranie parafian w połowie lutego 1876 r., na którym Karol Scheibler zadeklarował na rzecz budowy kościoła 50 tys. rubli[2] (stając jednocześnie na czele Komitetu Budowy). Zgodę na budowę otrzymano w 1878 r., w tym czasie koszt budowy szacowano na 100 tys. rb. Poświęcenie kamienia węgielnego nastąpiło 1 lipca 1880 r. Pracę budowlane prowadziło przedsiębiorstwo Roberta Nestlera, pod okiem architekta Louisa Schreibera, a w końcowej fazie architekta miejskiego Hilarego Majewskiego. Pod koniec prac u podstawy krzyża wieńczącego wieżę wmurowany został dokument z opisem historii obiektu oraz nazwiska inicjatorów i dobroczyńców budowy. W 1883 r. kościół był gotowy w stanie surowym, aż rok zajęły prace wykończeniowe i dopiero 4 października 1884 r. odbyło się uroczyste poświęcenie[3]. Pierwszym proboszczem nowo utworzonej parafii przy kościele św. Jana został pastor Wilhelm Piotr Angerstein.
Po zakończeniu II wojny światowej kościół został zajęty przez zakon jezuitów[4]. W 1950 roku erygowano parafię pw. Najśwętszego Imienia Jezus. W 1989 roku opiekujący się parafią jezuici, wykupili budynki od Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2010-05-13].
- ↑ Po śmierci K. Scheiblera, jego zięć E. Herbst w 1884 r. ufundował parkan, a żona A. Scheibler przeznaczyła 10 tys. rubli na budowę przy kościele szkoły. Cała rodzina Scheiblera – Herbstwa przeznaczyła 30 tys. rubli na przyszły dom parafialny. - S. Pytlas, Łódzka burżuazja przemysłowa 1864–1914, Łódź 1994, s. 364.
- ↑ K. Stefański, Architektura sakralna Łodzi w okresie przemysłowego rozwoju miasta 1821-1914, Łódź 1995, s. 57-60.
- ↑ R. Michalak, Kościoły protestanckie i władze partyjno–państwowe (1945–1956), Warszawa 2002, s. 159.