Przejdź do zawartości

Karabinek MPi-K

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez PMG (dyskusja | edycje) o 16:09, 7 gru 2010. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Maschinenpistole Kalashnikow (MPi-K)
ilustracja
Państwo

{{{państwo}}}

Producent

VEB Fahrzeug und Waffenfabrik "Ernst Thälmann", Suhl

Rodzaj

karabin szturmowy

Historia
Wyprodukowano

40 000 szt.

Dane techniczne
Kaliber

7,62 mm

Nabój

7,62 x 39 mm

Magazynek

łukowy, 30 nab.

Wymiary
Długość

870 mm

Inne
Prędkość pocz. pocisku

710 m/s

Maschinenpistole Kalashnikow (MPi-K) – licencyjna wersja karabinu AK produkowana w zakładach VEB Fahrzeug und Waffenfabrik "Ernst Thälmann".

Produkcję MPi-K uruchomiono w 1958 roku w zakładach należących przed wojną do firmy Sauer. Karabiny produkowane w NRD miały kolby, łoża i chwyty pistoletowe wykonane z drewna i celownik z nastawami do 800 m. Większość egzemplarzy ma pod lufa wycior, ale tylko część ma zaczepy do mocowania bagnetu. W odróżnieniu od karabinów AK produkowanych w ZSRR, niemieckie MPi-K nie miały w kolbie gniazda na przybornik z przyrządami do czyszczenia broni. Poza wersją z kolbą stałą (MPi-K), produkowano wersję z kolbą składana MPi-KmS (Maschinenpistole Kalashnikow mit Schulterstütze), odpowiadającą radzieckiemu AKS. Produkcję MPi-K zakończono w 1961 roku po rozpoczęciu produkcji karabinu MPi-KM – licencyjnej wersji AKM.

Opis

MPi-K był bronią samoczynno-samopowtarzalną. Automatyka broni działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z długim skokiem tłoka gazowego. Zamek ryglowany przez obrót (2 rygle). Rękojeść przeładowania po prawej stronie broni, związana z suwadłem. Mechanizm spustowy z przełącznikiem rodzaju ognia. Skrzydełko bezpiecznika/przełącznika rodzaju ognia po prawej stronie komory zamkowej w pozycji zabezpieczonej zasłania wycięcie w którym porusza się rękojeść przeładowania. Magazynki 30 nabojowe, wymienne z AK i AKM. Kolba z stała (MPi-K) lub składana (MPi-KmS). Przyrządy celownicze mechaniczne, składają się z muszki i celownika krzywiznowego (nastawy do 800 m).

Bibliografia

  • John Walter, Ryszard (Tł.) Woźniak, Przemysław (Tł) Kupidura: Broń systemu Kałasznikowa. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2002. ISBN 83-11-09395-4.

Szablon:Niemiecka broń strzelecka po2WŚ