Saduceusze
Saduceusze – stronnictwo religijno-polityczne w Judei zawiązane wokół kapłanów Świątyni Jerozolimskiej wywodzących się z rodu Sadoka, arcykapłana Świątyni mianowanego przez Salomona. Pojawiło się w II w. p.n.e.
Ostoją saduceuszy były zamożne warstwy społeczeństwa, sprzyjające asymilacji najpierw w ramach kultury hellenistycznej, potem współpracy z Rzymem.
Było reformatorskim odłamem ówczesnego judaizmu, dosłownie interpretowało księgi biblijne, odrzucali tradycję ustną. W przeciwieństwie do faryzeuszy byli przeciwnikami tendencji mistycznych, zmartwychwstania oraz mesjanizmu. Byli także ich przeciwnikami politycznymi.
Kapłani przedstawieni w Nowym Testamencie to właśnie przedstawiciele saduceuszy. Stronnictwo zniknęło po przegranym antyrzymskim powstaniu (66-70 n.e.), zburzeniu Świątyni przez Tytusa i rozproszeniu Żydów.