Marlon King
| [[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}} | |||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
{{{pełne imię i nazwisko}}} | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} | ||||||||
| Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} | ||||||||
| Wzrost |
185 cm | ||||||||
| Pozycja | |||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||
| Klub |
{{{klub}}} | ||||||||
| Numer w klubie |
{{{numer w klubie}}} | ||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||
| |||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||
| |||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||
| |||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||
| |||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||
|
{{{medale}}}
| |||||||||
| Odznaczenia | |||||||||
| {{{odznaczenia}}} | |||||||||
| [{{{www}}} Strona internetowa] | |||||||||
Marlon Francis King (ur. 26 kwietnia 1980 roku w Londynie) to zawodnik angielskiego klubu piłkarskiego Watford F.C., grający na pozycji napastnika. Pomimo, że urodził się w Anglii, na szczeblu międzynarodowym występuje w reprezentacji Jamajki.
King jest wychowankiem szkółki piłkarskiej Dulwich Hamlet (obecnie południowa dywizja Isthmian League), zespołu z londyńskiego dystryktu Dulwich, w którym piłkarz dorastał i wychował się. W 1998 roku jako trampkarz dołączył do klubu Barnet F.C.. Dobre występy w tym zespole zaowocowały dwa lata później transferem do Gillingham F.C., który awansował do First Division (obecnie The Championship) i poszukiwał wzmocnień. Pomimo, że King docelowo miał być jedynie rezerwowym, uzupełnieniem składu, to kontuzje podstawowych zawodników sprawiły, że szybko stał się głównym napastnikiem zespołu. Po znakomitych trzech sezonach w Gillingham (w lidze zdobywał średnio 0,5 bramki na mecz), w listopadzie 2003 roku po piłkarza zgłosił się przeżywający kryzys Nottingham Forest.
Kupiony za 950.000 funtów, King miał zastąpić na City Ground odchodzącego do West Ham United Marlona Harewooda. W Nottingham zawodnik spędził dwa sezony. W pierwszym zdobył dla klubu 6 bramek, drugi - po bardzo udanej jesieni (9 bramek) - dokończył na wypożyczeniu w Leeds United. Wprawdzie jego Nottingham Forest spadł do League One, to sam King został w Championship - na początku sezonu 2005/06 wypożyczył go bowiem Watford F.C. Na Vicarage Road szybko stał się ulubieńcem kibiców - 12 bramek w 21 spotkaniach sprawiło, że Watford, gdy tylko minął okres wypożyczenia, wykupił Kinga z Nottingham za 500.000 funtów. Do końca rozgrywek napastnik zdobył jeszcze kolejnych 10 bramek, stając się tym samym pierwszym zawodnikiem Szerszeni od czasów klubowej legendy - Luthera Blissetta, który zdobył dla Watfordu przynajmniej 20 bramek w jednym sezonie. Klub awansował do Premiership, a piłkarz dzięki swojej znakomitej grze zyskał wśród fanów przydomek - King of Vicarage Road.
W Premier League King pograł jednak niewiele. Choć pół sezonu spędził poza boiskiem, lecząc kontuzję, zdołał jednak zdobyć 4 bramki. Watford nie utrzymał się w lidze i ponownie znalazł się w Championship; mimo tego King postanowił przedłużyć kontrakt z tym klubem. Wielu twierdzi, że gdyby czołowy napastnik Watfordu był do dyspozycji przez cały sezon 2006/07, to mógłby utrzymać swój zespół w Premiership.
W 2008 roku dostał swoją drugą szanse pokazania się w Premier League i obecnie jest zawodnikiem Wigan Athletic.
Problemy
- W 2002 sąd skazał go na osiemnaście miesięcy więzenia za kradzież samochodu marki BMW. Za piłkarzem wstawił się jednak jego ówczesny klub - Gillingham F.C. - i kara została skrócona do pięciu miesięcy.
- W styczniu 2007 roku został tymczasowo aresztowany przez policję, z powodu bójki w londyńskim nocnym klubie.
- Jako zawodnik reprezentacji Jamajki jest z kolei zawieszony do 30 maja 2008 roku. Oficjalnym powodem dwuletniej dyskwalifikacji Kinga są kłopoty z dyscypliną.
<ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>