Leyland Motors: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków |
m dr. |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
|siedziba = |
|siedziba = |
||
|adres = |
|adres = |
||
|data założenia = 1920 |
|data założenia = 1920 |
||
|data likwidacji = |
|data likwidacji = |
||
|forma prawna = |
|forma prawna = |
||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|kapitał zakładowy = |
|kapitał zakładowy = |
||
|współrzędne = |
|współrzędne = |
||
|commons = Category:Leyland |
|commons = Category:Leyland Motors |
||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
Wersja z 23:03, 16 cze 2024
 Autobusy Leyland Titan | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data założenia |
1920 |
Leyland Motors Limited – brytyjski producent samochodów założony w 1920 roku. Po trzech latach produkcji samochodów osobowych z ośmiocylindrowymi silnikami skoncentrował się na produkcji ciężarówek i autobusów. W latach 60. przejął fabryki samochodów osobowych Standard-Triumph i Rover, a po połączeniu z Jaguarem i grupą BMC (Austin, Morris, Riley, Wolseley) utworzono koncern British Leyland Motor Corporation, znacjonalizowany w 1975 roku. Po reprywatyzacji produkcję samochodów osobowych uniezależniono od Leylanda w ramach Rover Group.
Z firmą Leyland Motors wiązały się, zakupione dla Polski, dwie licencje na silniki wysokoprężne z wtryskiem bezpośrednim. Jedna na silnik mniejszy SW-400 – który wraz z licznymi wersjami rozwojowymi był produkowany w Andorii, drugi – większy SW 680 również z wersjami rozwojowymi produkowany był w WSK Mielec. W latach 1947–1948 w mieleckich zakładach wytwarzano też autobus Leyland LOPS 3/1[1][2], z nadwoziem zaprojektowanym przez Stanisława Panczakiewicza[3].
Przypisy
- ↑ Leyland LOPS 3/1 – zdjęcie w World Encyclopedia of Cars [dostęp 2015-08-08].
- ↑ Adam Mehring, Tabor komunikacji miejskiej w małych miastach w latach 50. XX wieku, 9.01.2014 [dostęp 2015-08-08].
- ↑ Stanisław Panczakiewicz 1900-1982, Panczakiewicz Design Art [dostęp 2015-08-08].