Teodor Wierzbowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
dodanie foto |
m Anulowanie wersji 51144623 autorstwa Szoltys-bot (dyskusja) - kategoria nadrzędna potrzebna Znacznik: Anulowanie edycji |
||
Linia 72: | Linia 72: | ||
[[Kategoria:Polscy archiwiści]] |
[[Kategoria:Polscy archiwiści]] |
||
[[Kategoria:Polscy bibliografowie]] |
[[Kategoria:Polscy bibliografowie]] |
||
[[Kategoria:Polscy historycy]] |
|||
[[Kategoria:Polscy literaturoznawcy]] |
[[Kategoria:Polscy literaturoznawcy]] |
||
[[Kategoria:Polscy wydawcy wydawnictw źródłowych]] |
[[Kategoria:Polscy wydawcy wydawnictw źródłowych]] |
Wersja z 09:56, 7 gru 2022
Teodor Feliks Wierzbowski (ur. 30 sierpnia 1853, Kielce, zm. 19 lutego 1923, Warszawa) – historyk, archiwista, bibliograf, wydawca źródeł.
Życiorys
Od 1882 r. wykładowca literatury polskiej na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim (w języku rosyjskim)[1]. Od 1886 r. profesor tamże[2]. Był twórcą wydanego w 1884 r. zbioru Wypisy polskie / Polskaja chrestiomatia, zawierającego wypisy z autorów polskich przeznaczone dla szkół średnich, różniące się od innych jednak tym, że komentarz napisany był w języku rosyjskim[3]. Począwszy od 1885 r., przez ponad dwadzieścia lat (do 1908 r.) był redaktorem serii wydawniczej „Biblioteka Zapomnianych Poetów i Prozaików Polskich XVI–XVIII w.”[2] Napisał również memoriał w 1896 r. o dyskryminacji języka polskiego na Uniwersytecie i w szkolnictwie średnim Warszawskiego Okręgu Naukowego przedłożonego namiestnikowi Królestwa Polskiego Aleksandrowi Imeretyńskiemu, co zaowocowało zrównaniem języka polskiego w nauczaniu z językiem niemieckim i francuskim[4]. W 1897 został dyrektorem Archiwum Głównego w Warszawie[2]. Podczas swojego ponaddwudziestoletniego zarządzania archiwum wspierał zatrudnianie tam polskiej kadry[5]. Od kolejnego roku (1898) był członkiem komisji do spraw nauczania polskiego języka i literatury. Na posiedzeniach tej komisji opowiadał się za zwiększenie ilości materiału w wykładach szkolnych tego języka[4]. Od 13 maja 1903 r. był członkiem czynnym (korespondentem od r. 1894) Akademii Umiejętności[6]. Na marcowym posiedzeniu rady profesorów uniwersytetu w Warszawie, po protestach studenckich 1905 r. opowiedział się za brakiem odpowiedzialności dyscyplinarnej uczestników tychże, wnosił również o parytet (50%) dla Polaków na etaty docenckie na uniwersytecie oraz o zagwarantowanie im stanowiska rektora, a także o wprowadzenie do programu nauczania wykładów z historii Polski, literatury polskiej i prawa w języku polskim[4]. W 1907 był jednym ze współzałożycieli Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[2] (wraz z Ignacym Chrzanowskim i Samuelem Dicksteinem należał do komitetu przygotowującego jego powołanie[4]). Od grudnia 1908 r. pełnił stanowisko kierownika katedry języka i literatury polskiej na warszawskim uniwersytecie (wykłady wygłaszane były również w tym języku). Po powstaniu w 1915 r. polskiego Uniwersytetu Warszawskiego nie podjął tam pracy[7], mimo że pozostał w zajętej przez Niemców Warszawie[8].
W 1917 Wierzbicki odmówił uczestnictwa w działającej przy Tymczasowej Radzie Stanu Komisji Archiwalnej, chociaż opiniował przedłożone mu przez nią projekty ustawy archiwalnej i regulaminów[9]. Konflikt osobisty ze Stefanem Ehrenkreutzem trwający jeszcze od 1915 r. miał swoją kulminację w 1919 r. Wtedy to (po objęciu przez tego ostatniego, wcześniej podwładnego Wierzbowskiego w Archiwum Głównym, funkcji kierownika Wydziału Archiwów Państwowych Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego) 21 kwietnia tego roku Wierzbowski podał się do dymisji, w następstwie rozpoczęcia postępowania dyscyplinarnego względem niego (nie uznał w Ehrenkreutzu swojego zwierzchnika). Przez trzy lata (do 1922 r.) mimo formalnego bycia emerytowanym, świadczenie to nie było mu wypłacane, co spowodowało konieczność sprzedawania posiadanych książek i numizmatów[7]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 7-5-14/15)[10]
Twórczość naukowa
Archiwistyka
- Vademecum. Podręcznik dla studyów archiwalnych dla historyków i prawników polskich, Warszawa 1908 (wyd. 2 zmienione i rozszerzone – Lwów 1926; przedruk wyd. 2 – Warszawa 1982)
- Projekt organizacji archiwów w Polsce, „Przegląd Narodowy” R.9 (1920), nr 2, s. 261-272
- Vademecum. Wykaz skrótów i słowniczek łacińsko-polski, Warszawa–Łódź 1984 (wstęp i przygotowanie do druku Edward Potkowski)
Bibliografie
- Synopsis legatorum a latere, legatorum natorum, nuntiorum ordinatorium et extraordinatorium ... in Polonia terrisque adiacentibus 1073-1794, Roma 1880
- Bibliographia Polonica XV ac XVI ss. Opera et editiones, quae in bibliotheca Universitatis Caesareae Varsoviensis asservantur, t. 1-3, Warszawa 1889-1894 (przedruk – Nieuwkoop 1961)[11][12][13]
- Simonis Starovolscii, cantoris tarnoviensis et canonici cracoviensis (+ 1656) elenchus operum, tum typis impressorum, tum manuscriptorum, Warszawa 1894 (wersja elektroniczna: [1])
Biografistyka
- Krzysztof Warszewicki 1543–1603 i jego dzieła. Monografia historyczno literacka, Warszawa 1887 (wersja rosyjska: Христофор Варшевицкий (1543–1603) и его сочинения. Историко-литературное Исследование, Warszawa 1885)
- Bł. Ładysław z Gielniowa. Rys historyczny z 15 wieku, Kraków 1885 (opublikowane pod pseudonimem Stanisław Jastrzębiec)
- Jakób Uchański, arcybiskup gnieźnieński (1502-1581). Monografia historyczna, Warszawa 1895 (jako tom 5 Uchańsciana czyli Zbiór dokumentów, wyjaśniających życie i działalność Jakóba Uchańskiego arcybiskupa gnieznieńskiego, legata urodzonego, Królestwa Polskiego prymasa i pierwszego księcia)
Dzieje szkolnictwa
- Komisya Edukacyi Narodowej. 1773-1794. Monografia historyczna, t. 1: A. Opracowania i źródła drukowane. B. Źródła archiwalne, Warszawa 1911 (wersja elektroniczna: [2])
- Szkoły parafjalne w Polsce i na Litwie za czasów Komisji Edukacji Narodowej. 1773-1794, Kraków 1921 („Prace Monograficzne z Dziejów Wychowania i Szkolnictwa w Polsce”, nr 1) (wersja elektroniczna: [3])
Literaturoznawstwo
- Dwa przyczynki do starożytnego słownictwa polskiego, 1882
- „Bogarodzica”. Wykład wstępny w Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim miany dnia 13 lutego r. 1909, Warszawa 1909
- Z badań nad Mickiewiczem i utworami jego, Warszawa 1916
Wydawnictwa źródłowe
- Filipa Kallimacha i nieznanego poety wiersze na cześć Jana Długosza w 400-letnią jubileuszową rocznicę śmierci tegoż historyka, Kraków 1880 (osobna odbitka z „Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności. Seria I”, T. 8 (1880), s. 296–313)
- Christophori Varsevicii Opuscula inedita ad illustres viros epistolae, caeteraque documenta vitam ac res gestas ipsius illustriantia ..., Warszawa 1883 (wersja polska: Niewydane pisma, listy do znakomitych ludzi tudzież inne dokumenty Krzysztofa Warszewickiego, odnoszące się do jego życia i działalności ..., Warszawa 1883)
- Jakub Sobieski, Dyaryusz wyprawy wiedeńskiej w 1683 r., Warszawa 1883
- Uchańsciana czyli Zbiór dokumentów, wyjaśniających życie i działalność Jakóba Uchańskiego arcybiskupa gnieznieńskiego, legata urodzonego, Królestwa Polskiego prymasa i pierwszego księcia, t. 1–4, Warszawa 1884–1892
- Biblioteka Zapomnianych Poetów i Prozaików Polskich XVI-XVIII w., t. 1-25, Warszawa 1885-1908
- Calendarium Landense, Lwów 1886 (osobna odbitka z Monumenta Poloniae Historica, T. 5, Lwów 1888, s. 462–468)
- Vincent Laureo, évêque de Mondovi, nonce apostolique en Pologne, 1574-1578, et ses dépêches inédites au cardinal de Côme, ministre-secrétaire d'État du pape Grégoire XIII, éclaircissant la politique du Saint-Siège dans les années susdites relativement à la Pologne, la France, l'Autriche et la Russie, Warszawa 1887
- Jana Ostroroga Pamiętnik ku pożytkowi Rzeczypospolitéj zebrany, Warszawa 1891
- Nieznany fragment „Biblii Królowej Zofii”, Warszawa 1892 (osobna odbitka z „Prace Filologiczne”, T. 4 (1891), s. 293-303)
- Luźne dokumenty do życiorysu Adama Mickiewicza, „Ateneum”, T. 4 (88) (1897), z. 3 (12), s. 521–532
- Materyały do dziejów piśmiennictwa polskiego i bibliografii pisarzów polskich, t. 1–2, Warszawa 1900–1902 (przedruk – Warszawa 1978)
- Komisja Edukacji Narodowej i Jej Szkoły w Koronie 1773-1794, t. 1-9, 23-29, 35-39, Warszawa 1901-1915
- Marticularum Regni Poloniae summaria, excussis codicibus, qui in Chartophylacio Maximo Varsoviensi asservantur, t. 1–5, Warszawa 1905–1919
- Dwa fragmenty Ksiąg Kancelaryjnych Królewskich z 1-ej połowy XV wieku, Warszawa 1907
- Przywileje królewskiego miasta stołecznego Starej Warszawy. 1376–1772, Warszawa 1913 („Wydawnictwa Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Wydział 2 Nauk Antropologicznych, Społecznych, Historii i Filozofii. Komisja Historyczna”); (przedruk – Warszawa 1979)
Przypisy
- ↑ J. Tazbir, Dwie chrestomatie przed sądem potomności, „Nauka”, T. I (2004), nr 2, s. 65.
- ↑ a b c d Wierzbowski Teodor Feliks, [w:] Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, t. 29, Warszawa 2005, s. 284.
- ↑ J. Tazbir, Dwie chrestomatie przed sądem potomności, „Nauka”, T. I (2004), nr 2, s. 67.
- ↑ a b c d J. Tazbir, Dwie chrestomatie przed sądem potomności, „Nauka”, T. I (2004), nr 2, s. 74.
- ↑ A. Rybarski, Centralny zarząd archiwalny w odrodzonej Rzeczypospolitej polskiej, „Archeion”, T. I (1927), s. 3, przyp. 3.
- ↑ Skład Akademii Umiejętności w Krakowie (w lipcu 1911 r.), [w:] Rocznik Akademii Umiejętności w Krakowie, Rok 1910/1911, Kraków 1911, s. 19. Patrz też: J. Tazbir, Dwie chrestomatie przed sądem potomności, „Nauka”, T. I (2004), nr 2, s. 74, 75.
- ↑ a b J. Tazbir, Dwie chrestomatie przed sądem potomności, „Nauka”, T. I (2004), nr 2, s. 75.
- ↑ A. Rybarski, Centralny zarząd archiwalny w odrodzonej Rzeczypospolitej polskiej, „Archeion”, T. I (1927), s. 4.
- ↑ A. Rybarski, Centralny zarząd archiwalny w odrodzonej Rzeczypospolitej polskiej, „Archeion”, T. I (1927), s. 4, 5.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Jan Blum, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-08] .
- ↑ Teodor Wierzbowski , Bibliographia polonica XV ac XVI ss : opera et editiones, quae in bibliotheca Universitatis Caesareae Varsoviensis asservantur. Vol. 1, Nri 1-800 annorum 1488-1600, wyd. 1889. [online], polona.pl [dostęp 2018-11-30] .
- ↑ Teodor Wierzbowski , Bibliographia polonica XV ac XVI ss. Vol. 2, Nri 801-2000, wyd. 1891. [online], polona.pl [dostęp 2018-11-30] .
- ↑ Teodor Wierzbowski , Bibliographia polonica XV ac XVI ss. Vol. 3, Nri 2001-3200, wyd. 1894. [online], polona.pl [dostęp 2018-11-30] .
Bibliografia
- Tazbir J., Dwie chrestomatie przed sądem potomności, „Nauka”, T. I (2004), nr 2, s. 65-81.
- Rybarski A., Centralny zarząd archiwalny w odrodzonej Rzeczypospolitej polskiej, „Archeion”, T. I (1927), s. 1-14.
- Wierzbowski Teodor Feliks, [w:] Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, t. 29, Warszawa 2005, s. 284.
Linki zewnętrzne
Dzieła Teodora Wierzbowskiego w:
- ISNI: 0000000116834913
- VIAF: 89463657
- LCCN: n81037097
- GND: 1035731649
- BnF: 121746627
- SUDOC: 086044095
- NLA: 51705712
- NKC: js2011631837
- NTA: 068112483
- BIBSYS: 13008580
- CiNii: DA08126647
- Open Library: OL6639053A, OL689040A
- PLWABN: 9810547581605606
- NUKAT: n93090170
- J9U: 987007274352605171
- NSK: 000128808
- LIH: LNB:Uhc;=Bw
- Członkowie Polskiej Akademii Umiejętności
- Członkowie Towarzystwa Naukowego Warszawskiego
- Polscy archiwiści
- Polscy bibliografowie
- Polscy historycy
- Polscy literaturoznawcy
- Polscy wydawcy wydawnictw źródłowych
- Wykładowcy Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego
- Urodzeni w 1853
- Ludzie urodzeni w Kielcach
- Urzędnicy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego
- Zmarli w 1923
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie