Zamek w Windsorze: Różnice pomiędzy wersjami
51°29′02″N 0°36′16″W/51,483889 -0,604444| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
jęz., składnia, źródło |
|||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
W swoich wnętrzach mieści cenne zbiory malarstwa, rysunku i wyrobów rzemiosła artystycznego. W 1992 część zamku niemal doszczętnie spłonęła<ref>{{cytuj stronę |url = http://www.rbfrs.co.uk/pdfs/windsor-castle-fire-report.pdf |tytuł = Windsor Castle Fire Report |opublikowany = Royal Berkshire Fire and Rescue Service |data = |język = en |archiwum = https://web.archive.org/web/20141204020413/http://www.rbfrs.co.uk/pdfs/windsor-castle-fire-report.pdf |data dostępu = 2014-12-04}} oficjalny raport o pożarze.</ref>. Dla zebrania funduszy potrzebnych do prac budowlanych udostępniono do zwiedzania część pałacu Buckingham. Po odbudowie zamek ponownie otwarto dla zwiedzających w 1997. |
W swoich wnętrzach mieści cenne zbiory malarstwa, rysunku i wyrobów rzemiosła artystycznego. W 1992 część zamku niemal doszczętnie spłonęła<ref>{{cytuj stronę |url = http://www.rbfrs.co.uk/pdfs/windsor-castle-fire-report.pdf |tytuł = Windsor Castle Fire Report |opublikowany = Royal Berkshire Fire and Rescue Service |data = |język = en |archiwum = https://web.archive.org/web/20141204020413/http://www.rbfrs.co.uk/pdfs/windsor-castle-fire-report.pdf |data dostępu = 2014-12-04}} oficjalny raport o pożarze.</ref>. Dla zebrania funduszy potrzebnych do prac budowlanych udostępniono do zwiedzania część pałacu Buckingham. Po odbudowie zamek ponownie otwarto dla zwiedzających w 1997. |
||
W latach 2020–2022 w zamku mieszkała królowa Elżbieta II<ref>https://tvn24.pl/swiat/wielka-brytania-urodziny-krolowej-elzbiety-ii-w-czasie-pandemii-parada-wojskowa-na-zamku-w-windsorze-4609872.</ref><ref>https://wiadomosci.onet.pl/swiat/krolowa-elzbieta-ii-nie-wroci-po-wakacjach-do-palacu-buckingham/lfx4v0t.</ref>. |
W latach 2020–2022 w zamku mieszkała królowa Elżbieta II<ref>https://tvn24.pl/swiat/wielka-brytania-urodziny-krolowej-elzbiety-ii-w-czasie-pandemii-parada-wojskowa-na-zamku-w-windsorze-4609872.</ref><ref>https://wiadomosci.onet.pl/swiat/krolowa-elzbieta-ii-nie-wroci-po-wakacjach-do-palacu-buckingham/lfx4v0t.</ref>, która również tam została pochowana we wrześniu 2022 r.<ref>{{Cytuj |tytuł = Trumna Elżbiety II w krypcie królewskiej. Akt ostatecznego pożegnania |data dostępu = 2022-10-31 |opublikowany = www.rmf24.pl |url = https://www.rmf24.pl/raporty/raport-nie-zyje-brytyjska-krolowa-elzbieta-ii/news-pogrzeb-elzbiety-ii-trumna-zlozona-do-grobu-podczas-prywatne,nId,6294884 |język = pl}}</ref> |
||
W roku 2022 w wrześniu została pochowana tu Elżbieta ll. |
|||
== Historia == |
== Historia == |
||
Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 1067 roku<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Forde-Johnston |imię = James |tytuł = Great medieval castles of Britain |wydawca = The Bodley Head Ltd |miejsce = Londyn |rok = 1979 |isbn = 9780370302362 |strony = 19}}</ref>. W czasie [[Angielska wojna domowa#I angielska wojna domowa|wojny domowej w latach 1642–1649]] w zamku przetrzymywano setki więźniów wojennych. Został on zdobyty w 1642 i przekształcony w kwaterę główną sił parlamentarnych aż do końca wojny. Najprawdopodobniej zwykli żołnierze więzieni byli w lochach ''Curfew Tower'' (dosłownie „baszta Godziny Policyjnej”). Dużą część jeńców stanowili oficerowie wysokiej rangi wojska monarchii lub członkowie lojalnej szlachty. Więźniowie byli rozmieszczani w różnych basztach oraz pomieszczeniach zamku, a większość spędziła tam miesiące lub lata: ''czas wystarczający, by wyryć na ścianach swe nazwiska i herby''. Niektóre z tych śladów zachowały się w pokoju znajdującym się nad bramą błędnie zwaną Normandzką. Najznamienitszym więźniem na zamku w Windsorze był król [[Karol I Stuart|Karol I]], przetrzymywany na zamku przez kilka dni w 1647 oraz w styczniu roku następnego. Po egzekucji ciało króla znalazło się w Windsorze i pogrzebane zostało bez żadnych ceremonii w kaplicy świętego Jerzego, w krypcie [[Henryk VIII Tudor|Henryka VIII]] i królowej [[Jane Seymour (królowa)|Jane Seymour]].{{clear|left}} |
Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 1067 roku<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Forde-Johnston |imię = James |tytuł = Great medieval castles of Britain |wydawca = The Bodley Head Ltd |miejsce = Londyn |rok = 1979 |isbn = 9780370302362 |strony = 19}}</ref>. W czasie [[Angielska wojna domowa#I angielska wojna domowa|wojny domowej w latach 1642–1649]] w zamku przetrzymywano setki więźniów wojennych. Został on zdobyty w 1642 i przekształcony w kwaterę główną sił parlamentarnych aż do końca wojny. Najprawdopodobniej zwykli żołnierze więzieni byli w lochach ''Curfew Tower'' (dosłownie „baszta Godziny Policyjnej”). Dużą część jeńców stanowili oficerowie wysokiej rangi wojska monarchii lub członkowie lojalnej szlachty. Więźniowie byli rozmieszczani w różnych basztach oraz pomieszczeniach zamku, a większość spędziła tam miesiące lub lata: ''czas wystarczający, by wyryć na ścianach swe nazwiska i herby''. Niektóre z tych śladów zachowały się w pokoju znajdującym się nad bramą błędnie zwaną Normandzką. Najznamienitszym więźniem na zamku w Windsorze był król [[Karol I Stuart|Karol I]], przetrzymywany na zamku przez kilka dni w 1647 oraz w styczniu roku następnego. Po egzekucji ciało króla znalazło się w Windsorze i pogrzebane zostało bez żadnych ceremonii w kaplicy świętego Jerzego, w krypcie [[Henryk VIII Tudor|Henryka VIII]] i królowej [[Jane Seymour (królowa)|Jane Seymour]].{{clear|left}} |
||
Wersja z 22:33, 31 paź 2022
 nr rej. 1117776
| |
 Zamek w Windsorze (strona wschodnia) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
zamek królewski |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie Berkshire  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
| 51°29′02″N 0°36′16″W/51,483889 -0,604444
| |
| Strona internetowa | |
Zamek w Windsorze (ang. Windsor Castle) – rezydencja królów angielskich od 1110 roku, położona w mieście Windsor (hrabstwo Berkshire w Anglii).
Opis
Zamek składa się z licznych budynków otoczonych murami z wieżami i bramami. Zbudowany został w latach 1070–1086 przez Wilhelma I Zdobywcę, a następnie był rozbudowywany przez kolejnych władców: Edward III wzniósł tu w XIV wieku The Round Tower (Okrągła Wieża), a Edward IV w XV wieku rozpoczął budowę późnogotyckiej St George’s Chapel – kaplicy św. Jerzego, gdzie obecnie nadaje się Order Podwiązki z zachowaniem średniowiecznego ceremoniału (w jej podziemiach znajdują się królewskie groby).
Razem z pałacem Buckingham w Londynie i pałacem Holyrood w Edynburgu jest jedną z głównych oficjalnych rezydencji brytyjskich monarchów. Królowa Elżbieta II przyjmowała tu oficjalnych i prywatnych gości.
Zamek w Windsorze jest największym zamieszkiwanym zamkiem na świecie – ma 800 metrów długości i 19 baszt. Powierzchnia jego podłóg wynosi około 45 000 m².
W swoich wnętrzach mieści cenne zbiory malarstwa, rysunku i wyrobów rzemiosła artystycznego. W 1992 część zamku niemal doszczętnie spłonęła[1]. Dla zebrania funduszy potrzebnych do prac budowlanych udostępniono do zwiedzania część pałacu Buckingham. Po odbudowie zamek ponownie otwarto dla zwiedzających w 1997.
W latach 2020–2022 w zamku mieszkała królowa Elżbieta II[2][3], która również tam została pochowana we wrześniu 2022 r.[4]
Historia
Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 1067 roku[5]. W czasie wojny domowej w latach 1642–1649 w zamku przetrzymywano setki więźniów wojennych. Został on zdobyty w 1642 i przekształcony w kwaterę główną sił parlamentarnych aż do końca wojny. Najprawdopodobniej zwykli żołnierze więzieni byli w lochach Curfew Tower (dosłownie „baszta Godziny Policyjnej”). Dużą część jeńców stanowili oficerowie wysokiej rangi wojska monarchii lub członkowie lojalnej szlachty. Więźniowie byli rozmieszczani w różnych basztach oraz pomieszczeniach zamku, a większość spędziła tam miesiące lub lata: czas wystarczający, by wyryć na ścianach swe nazwiska i herby. Niektóre z tych śladów zachowały się w pokoju znajdującym się nad bramą błędnie zwaną Normandzką. Najznamienitszym więźniem na zamku w Windsorze był król Karol I, przetrzymywany na zamku przez kilka dni w 1647 oraz w styczniu roku następnego. Po egzekucji ciało króla znalazło się w Windsorze i pogrzebane zostało bez żadnych ceremonii w kaplicy świętego Jerzego, w krypcie Henryka VIII i królowej Jane Seymour.
Przypisy
- ↑ Windsor Castle Fire Report. Royal Berkshire Fire and Rescue Service. [dostęp 2014-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.). oficjalny raport o pożarze.
- ↑ https://tvn24.pl/swiat/wielka-brytania-urodziny-krolowej-elzbiety-ii-w-czasie-pandemii-parada-wojskowa-na-zamku-w-windsorze-4609872.
- ↑ https://wiadomosci.onet.pl/swiat/krolowa-elzbieta-ii-nie-wroci-po-wakacjach-do-palacu-buckingham/lfx4v0t.
- ↑ Trumna Elżbiety II w krypcie królewskiej. Akt ostatecznego pożegnania [online], www.rmf24.pl [dostęp 2022-10-31] (pol.).
- ↑ James Forde-Johnston: Great medieval castles of Britain. Londyn: The Bodley Head Ltd, 1979, s. 19. ISBN 978-0-370-30236-2.
Linki zewnętrzne
