Przejdź do zawartości

Michel Sulaiman: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m →Droga do prezydentury: ze sł przy użyciu AWB
Rescuing 3 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8
Linia 35: Linia 35:


== Droga do prezydentury ==
== Droga do prezydentury ==
24 listopada 2007 zakończyła się kadencja prezydenta [[Émile Lahoud]]a podczas gdy parlament nie był zdolny do wyboru jego następcy. 29 listopada 2007 lider opozycji [[Michel Aoun]] ogłosił swoje poparcie dla dowódcy sił zbrojnych, Michela Sulaimana jako kandydata kompromisowego<ref>[http://www.theage.com.au/news/world/lebanon-close-to-nod-for-general-as-president/2007/11/29/1196037074437.html ''Lebanon close to nod for general as president''], theage.com.au, 30 listopada 2007</ref>. 3 grudnia 2007 rządzący [[Sojusz 14 Marca]] również zaakceptował jego kandydaturę i zapowiedział uchwalenie poprawek do konstytucji, umożliwiających objęcie stanowiska prezydenta przez wojskowego, bezpośrednio po odejściu ze służby wojskowej<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/7124191.stm ''Lebanon leaders back army chief''], BBC News, 3 grudnia 2007</ref><ref>[http://web.archive.org/web/20071206144019/http://afp.google.com/article/ALeqM5gHeE1a0wGpT3flJrJvODLV9GgEfQ ''Lebanon majority plans petition to vote army chief as president''], AFP, 3 grudnia 2007</ref>.
24 listopada 2007 zakończyła się kadencja prezydenta [[Émile Lahoud]]a podczas gdy parlament nie był zdolny do wyboru jego następcy. 29 listopada 2007 lider opozycji [[Michel Aoun]] ogłosił swoje poparcie dla dowódcy sił zbrojnych, Michela Sulaimana jako kandydata kompromisowego<ref>[http://www.theage.com.au/news/world/lebanon-close-to-nod-for-general-as-president/2007/11/29/1196037074437.html ''Lebanon close to nod for general as president''], theage.com.au, 30 listopada 2007</ref>. 3 grudnia 2007 rządzący [[Sojusz 14 Marca]] również zaakceptował jego kandydaturę i zapowiedział uchwalenie poprawek do konstytucji, umożliwiających objęcie stanowiska prezydenta przez wojskowego, bezpośrednio po odejściu ze służby wojskowej<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/7124191.stm ''Lebanon leaders back army chief''], BBC News, 3 grudnia 2007</ref><ref>[https://web.archive.org/web/20071206144019/http://afp.google.com/article/ALeqM5gHeE1a0wGpT3flJrJvODLV9GgEfQ ''Lebanon majority plans petition to vote army chief as president''], AFP, 3 grudnia 2007</ref>.


Po uzgodnieniu Sulaimana jako kandydata kompromisowego, wybór prezydenta odkładano w parlamencie kilkanaście razy, gdyż koalicja i opozycja nie mogły osiągnąć zgody nad szczegółami porozumienia. Opozycja dążyła do połączenia elekcji prezydenckiej ze zgodą na powołanie nowego gabinetu, w którym miałaby zagwarantowane miejsce.
Po uzgodnieniu Sulaimana jako kandydata kompromisowego, wybór prezydenta odkładano w parlamencie kilkanaście razy, gdyż koalicja i opozycja nie mogły osiągnąć zgody nad szczegółami porozumienia. Opozycja dążyła do połączenia elekcji prezydenckiej ze zgodą na powołanie nowego gabinetu, w którym miałaby zagwarantowane miejsce.
Linia 44: Linia 44:


== Prezydent Libanu ==
== Prezydent Libanu ==
[[Wybory prezydenckie w Libanie w 2008 roku|Wybór]] Sulaimana na stanowisko prezydenta odbył się podczas sesji parlamentu 25 maja 2008. W głosowaniu jego kandydaturę poparło 118 ze 127 deputowanych<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/7418953.stm ''Lebanon MPs to vote on president''], BBC News, 25 maja 2008</ref>. W parlamencie byli obecni wysocy przedstawiciele [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]], [[Unia Europejska|UE]], [[Stany Zjednoczone|USA]] oraz państw arabskich. Sulaiman w swoim przemówieniu wezwał polityków i społeczeństwo do pojednania i jedności narodowej<ref>[http://web.archive.org/web/20121005230158/http://afp.google.com/article/ALeqM5j9DlyWFWFI6-DnEx-Ho_CZzbqdhg ''Lebanon's new president calls for unity''], AFP, 26 maja 2008</ref>.
[[Wybory prezydenckie w Libanie w 2008 roku|Wybór]] Sulaimana na stanowisko prezydenta odbył się podczas sesji parlamentu 25 maja 2008. W głosowaniu jego kandydaturę poparło 118 ze 127 deputowanych<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/7418953.stm ''Lebanon MPs to vote on president''], BBC News, 25 maja 2008</ref>. W parlamencie byli obecni wysocy przedstawiciele [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]], [[Unia Europejska|UE]], [[Stany Zjednoczone|USA]] oraz państw arabskich. Sulaiman w swoim przemówieniu wezwał polityków i społeczeństwo do pojednania i jedności narodowej<ref>[https://web.archive.org/web/20121005230158/http://afp.google.com/article/ALeqM5j9DlyWFWFI6-DnEx-Ho_CZzbqdhg ''Lebanon's new president calls for unity''], AFP, 26 maja 2008</ref>.


28 maja 2008 prezydent Sulaiman powierzył misję sformowania rządu jedności narodowej, składającego się z przedstawicieli opozycji i koalicji, dotychczasowemu [[premierzy Libanu|premierowi]] [[Fouad Siniora|Fouadowi Siniorze]]<ref>[http://web.archive.org/web/20080531050539/http://afp.google.com/article/ALeqM5io3UFy_ELvKDsShPP7veYHLDWIGg ''Lebanon president names Siniora as PM of unity cabinet''], AFP, 28 maja 2008</ref>. Prezydent zerwał z tradycją swoich poprzedników i wystosował prośbę do obywateli o niewywieszanie portretów z jego podobizną w miejscach publicznych<ref>[http://www.dailystar.com.lb/article.asp?edition_id=1&categ_id=2&article_id=92654 ''Suleiman calls for removal of posters bearing his likeness''], The Daily Star (Lebanon), 2 czerwca 2008</ref>.
28 maja 2008 prezydent Sulaiman powierzył misję sformowania rządu jedności narodowej, składającego się z przedstawicieli opozycji i koalicji, dotychczasowemu [[premierzy Libanu|premierowi]] [[Fouad Siniora|Fouadowi Siniorze]]<ref>[https://web.archive.org/web/20080531050539/http://afp.google.com/article/ALeqM5io3UFy_ELvKDsShPP7veYHLDWIGg ''Lebanon president names Siniora as PM of unity cabinet''], AFP, 28 maja 2008</ref>. Prezydent zerwał z tradycją swoich poprzedników i wystosował prośbę do obywateli o niewywieszanie portretów z jego podobizną w miejscach publicznych<ref>[http://www.dailystar.com.lb/article.asp?edition_id=1&categ_id=2&article_id=92654 ''Suleiman calls for removal of posters bearing his likeness''], The Daily Star (Lebanon), 2 czerwca 2008</ref>.


Na początku czerwca 2008 z wizytą do Libanu przybył [[prezydenci Francji|prezydent Francji]] [[Nicolas Sarkozy]], który zapewnił Sulaimana o swoim poparciu w przywracaniu pokoju w kraju<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/7441352.stm ''Sarkozy presses Lebanon on peace''], BBC News, 7 czerwca 2008</ref>. W lipcu 2008 w czasie konferencji międzynarodowej w [[Paryż]]u, powołującej [[Unia na rzecz Regionu Morza Śródziemnego|Unię na rzecz Regionu Morza Śródziemnego]], prezydent Sulaiman spotkał się z [[prezydenci Syrii|prezydentem Syrii]] [[Baszszar al-Asad|Baszarem al-Assadem]]. Było to historyczne wydarzenie i pierwsze spotkanie szefów tych dwóch państw. Rezultatem poprawy relacji libańsko-syryjskich (były okupant Libanu) było oficjalne nawiązanie stosunków dyplomatycznych między dwoma państwami 15 października 2008<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/7671068.stm ''Syria and Lebanon formalise ties''], BBC News, 15 października 2008</ref>.
Na początku czerwca 2008 z wizytą do Libanu przybył [[prezydenci Francji|prezydent Francji]] [[Nicolas Sarkozy]], który zapewnił Sulaimana o swoim poparciu w przywracaniu pokoju w kraju<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/7441352.stm ''Sarkozy presses Lebanon on peace''], BBC News, 7 czerwca 2008</ref>. W lipcu 2008 w czasie konferencji międzynarodowej w [[Paryż]]u, powołującej [[Unia na rzecz Regionu Morza Śródziemnego|Unię na rzecz Regionu Morza Śródziemnego]], prezydent Sulaiman spotkał się z [[prezydenci Syrii|prezydentem Syrii]] [[Baszszar al-Asad|Baszarem al-Assadem]]. Było to historyczne wydarzenie i pierwsze spotkanie szefów tych dwóch państw. Rezultatem poprawy relacji libańsko-syryjskich (były okupant Libanu) było oficjalne nawiązanie stosunków dyplomatycznych między dwoma państwami 15 października 2008<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/7671068.stm ''Syria and Lebanon formalise ties''], BBC News, 15 października 2008</ref>.

Wersja z 07:05, 3 lip 2021

Michel Sulaiman
ميشال سليمان
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1948
Amszit

Liban 12. Prezydent Republiki Libanu
Okres

od 25 maja 2008
do 25 maja 2014

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Pierwsza dama

Wafaa Sulaiman

Poprzednik

Émile Lahoud

Następca

Tammam Salam (p.o.)

Liban 12. Dowódca Libańskich Sił Zbrojnych
Okres

od 21 grudnia 1998
do 25 maja 2008

Poprzednik

Émile Lahoud

Następca

Jean Kahwaji

Odznaczenia
Order Zasługi Stopnia Specjalnego (Liban) Order Zasługi I klasy (Liban) Order Zasługi II klasy (Liban) Order Zasługi III klasy (Liban) Wielka Wstęga Orderu Narodowego Cedru (Liban) Kawaler Orderu Narodowego Cedru (Liban) Łańcuch Orderu Króla Abdulaziza (Arabia Saudyjska) Order Honoru (Armenia) Klasa Specjalna Odznaki Honorowej za Zasługi Łańcuch Orderu Khalifiyyeh (Bahrajn) Wielki Łańcuch Orderu Krzyża Południa (Brazylia) Krzyż Wielki Orderu Rio Branco (Brazylia) Wielki Łańcuch Orderu Makariosa III (Cypr) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja) Łańcuch Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Łańcuch Orderu Niepodległości (Katar) Łańcuch Orderu Mubaraka Wielkiego (Kuwejt) Krzyż Wielki Orderu Świętego Karola (Monako) Wojskowy Order Omanu I klasy Medal Ministra Obrony Federacji Rosyjskiej Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Lwa (Senegal) Wielka Wstęga Orderu Umajjadów (Syria) Order Zasług Cywilnych klasy specjalnej (Syria) Order Księcia Jarosława Mądrego IV klasy Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy z Wielkim Łańcuchem Krzyż Wielki Narodowego Orderu Wybrzeża Kości Słoniowej Order Zayeda (Zjednoczone Emiraty Arabskie) Łańcuch z Mieczami Orderu Pro Merito Melitensi
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Michel Sulaiman (arab. ميشال سليمان = Miszal Sulajman, ur. 21 listopada 1948 w Amszit) – libański wojskowy i polityk, prezydent Libanu od 25 maja 2008 do 25 maja 2014, naczelny dowódca Libańskich Sił Zbrojnych w latach 1998-2008.

Kariera wojskowa

Michel Sulaiman zapisał się do armii jako kadet 4 października 1967. W 1970 ukończył Akademię Wojskową. Następnie studiował nauki polityczne i administracyjne na Uniwersytecie Libańskim. W czasie służby wojskowej przechodził szkolenia w kraju i za granicą, w Belgii, Francji oraz w USA.

W latach 1990-1991 był dowódcą wojsk w Dżabal Lubnan. W 1991 otrzymał stopień pułkownika. W latach 1991-1993 zajmował stanowisko sekretarza generalnego Sztabu Wojskowego. Od 1993 do 1998 był dowódcą 11. brygady piechoty, a następnie 6. brygady piechoty.

W 1998 awansował do rangi generała. 21 grudnia 1998 został mianowany naczelnym dowódcą armii libańskiej, po odejściu z funkcji Émile Lahouda. Sulaiman dowodził siłami zbrojnymi Libanu w czasie wojny z Izraelem w 2006.

19 maja 2007 Sulaiman dowodził libańską armią w czasie walk z terrorystycznym ugrupowaniem Fatah al-Islam, którego siedzibą był obóz uchodźców w Nahr al-Barid w północnym Libanie. Konflikt trwał do 2 września 2007 i zakończył się przejęciem kontroli przez wojsko libańskie nad obozem i zwycięstwem nad terrorystami[1]. Funkcję dowódcy pełnił do 25 maja 2008, czyli do chwili wyboru na prezydenta.

Droga do prezydentury

24 listopada 2007 zakończyła się kadencja prezydenta Émile Lahouda podczas gdy parlament nie był zdolny do wyboru jego następcy. 29 listopada 2007 lider opozycji Michel Aoun ogłosił swoje poparcie dla dowódcy sił zbrojnych, Michela Sulaimana jako kandydata kompromisowego[2]. 3 grudnia 2007 rządzący Sojusz 14 Marca również zaakceptował jego kandydaturę i zapowiedział uchwalenie poprawek do konstytucji, umożliwiających objęcie stanowiska prezydenta przez wojskowego, bezpośrednio po odejściu ze służby wojskowej[3][4].

Po uzgodnieniu Sulaimana jako kandydata kompromisowego, wybór prezydenta odkładano w parlamencie kilkanaście razy, gdyż koalicja i opozycja nie mogły osiągnąć zgody nad szczegółami porozumienia. Opozycja dążyła do połączenia elekcji prezydenckiej ze zgodą na powołanie nowego gabinetu, w którym miałaby zagwarantowane miejsce.

7 maja 2008 w Libanie wybuchły walki między opozycyjnym Hezbollahem a siłami rządowymi. Powodem było zamknięcie i przejęcie przez rząd wewnętrznej linii telekomunikacyjnej Hezbollahu oraz dymisja szefa bezpieczeństwa portu lotniczego w Bejrucie (zwolennika Hezbollahu)[5]. W zamieszkach w kraju zginęło około 65 osób. Walki ustały dopiero 14 maja 2008 po tym, jak rząd wycofał się ze swoich wcześniejszych decyzji[6].

21 maja 2008 przywódcy koalicji i opozycji zawarli porozumienie w czasie rozmów negocjacyjnych prowadzonych pod auspicjami Ligi Państw Arabskich w Dosze w Katarze. Porozumienie z Dohy przewidywało wybór Michela Sulaimana na stanowisko prezydenta Libanu, utworzenie wspólnego rządu jedności narodowej, wyrzeczenie się przez obie strony stosowania siły i przemocy oraz reformę systemu wyborczego[7][8].

Prezydent Libanu

Wybór Sulaimana na stanowisko prezydenta odbył się podczas sesji parlamentu 25 maja 2008. W głosowaniu jego kandydaturę poparło 118 ze 127 deputowanych[9]. W parlamencie byli obecni wysocy przedstawiciele ONZ, UE, USA oraz państw arabskich. Sulaiman w swoim przemówieniu wezwał polityków i społeczeństwo do pojednania i jedności narodowej[10].

28 maja 2008 prezydent Sulaiman powierzył misję sformowania rządu jedności narodowej, składającego się z przedstawicieli opozycji i koalicji, dotychczasowemu premierowi Fouadowi Siniorze[11]. Prezydent zerwał z tradycją swoich poprzedników i wystosował prośbę do obywateli o niewywieszanie portretów z jego podobizną w miejscach publicznych[12].

Na początku czerwca 2008 z wizytą do Libanu przybył prezydent Francji Nicolas Sarkozy, który zapewnił Sulaimana o swoim poparciu w przywracaniu pokoju w kraju[13]. W lipcu 2008 w czasie konferencji międzynarodowej w Paryżu, powołującej Unię na rzecz Regionu Morza Śródziemnego, prezydent Sulaiman spotkał się z prezydentem Syrii Baszarem al-Assadem. Było to historyczne wydarzenie i pierwsze spotkanie szefów tych dwóch państw. Rezultatem poprawy relacji libańsko-syryjskich (były okupant Libanu) było oficjalne nawiązanie stosunków dyplomatycznych między dwoma państwami 15 października 2008[14].

Życie prywatne

Michel Sulaiman jest żonaty od 1973 z Wafaą Sulaiman, ma troje dzieci. Jest chrześcijaninem maronitą. Mówi płynnie w języku francuskim, angielskim i arabskim.

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Lebanon PM welcomes end of siege, BBC News, 2 września 2007
  2. ↑ Lebanon close to nod for general as president, theage.com.au, 30 listopada 2007
  3. ↑ Lebanon leaders back army chief, BBC News, 3 grudnia 2007
  4. ↑ Lebanon majority plans petition to vote army chief as president, AFP, 3 grudnia 2007
  5. ↑ Gun battles break out in Beirut, CNN.com, 9 maja 2008
  6. ↑ "Deal reached" on Lebanon impasse, Al Jazeera English, 14 maja 2008
  7. ↑ Lebanon rivals agree crisis deal, BBC News, 21 maja 2008
  8. ↑ Lebanese leaders reach agreement on resolving crisis, People's Daily Online, 21 maja 2008
  9. ↑ Lebanon MPs to vote on president, BBC News, 25 maja 2008
  10. ↑ Lebanon's new president calls for unity, AFP, 26 maja 2008
  11. ↑ Lebanon president names Siniora as PM of unity cabinet, AFP, 28 maja 2008
  12. ↑ Suleiman calls for removal of posters bearing his likeness, The Daily Star (Lebanon), 2 czerwca 2008
  13. ↑ Sarkozy presses Lebanon on peace, BBC News, 7 czerwca 2008
  14. ↑ Syria and Lebanon formalise ties, BBC News, 15 października 2008
  15. ↑ Medale

Linki zewnętrzne

Prezydenci Libanu
Pod mandatem francuskim
1926–1943
Republika Libanu (od 1943)

  1. ↑ a b c d e f g h i pełniący obowiązki
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michel_Sulaiman&oldid=63888842”