Zamek Spiski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
drobne techniczne i red., galeria |
m źródła/przypisy |
||
Linia 34: | Linia 34: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Początki budowy średniowiecznego grodu na trawertynowym wzgórzu sięgają początku XII wieku. Najstarsza wzmianka pisemna o zamku pochodzi z 1120 roku<ref name="zamek">{{Cytuj|tytuł=Spišský Hrad|url=https://www.spisskyhrad.com/lokalita/spissky-hrad/|język=sk|data dostępu=26-03-2021|zarchiwizowano=15-01-2021|archiwum=https://web.archive.org/web/20210115235215/https://www.spisskyhrad.com/lokalita/spissky-hrad/}}</ref>. Na początku pełnił on funkcję twierdzy granicznej na północnej granicy wczesnofeudalnego państwa węgierskiego. |
|||
W drugiej połowie XV wieku wykonał jego przebudowę nowy właściciel [[Stefan Zápolya]], który chciał stworzyć reprezentacyjną siedzibę szlachecką. W kompleksie zamkowym wybudował pałac, salę rycerską i kaplicę świętej Elżbiety. Na zamku urodził się jego syn [[Jan Zápolya|Jan]], późniejszy król Węgier. |
W drugiej połowie XV wieku wykonał jego przebudowę nowy właściciel [[Stefan Zápolya]], który chciał stworzyć reprezentacyjną siedzibę szlachecką. W kompleksie zamkowym wybudował pałac, salę rycerską i kaplicę świętej Elżbiety. Na zamku urodził się jego syn [[Jan Zápolya|Jan]], późniejszy król Węgier. |
||
Od XVI w. do 1636 r. zamek był siedzibą [[Żupan (urząd)|żupanów]] spiskich z rodu [[Turzonowie|Turzonów]], następnie [[Zápolyowie|Zápolyów]], później objął go we władanie ród [[Csaky]], który zlecił ostatnie prace budowlane na górnym zamku. |
Od XVI w. do 1636 r. zamek był siedzibą [[Żupan (urząd)|żupanów]] spiskich z rodu [[Turzonowie|Turzonów]], następnie [[Zápolyowie|Zápolyów]], później objął go we władanie ród [[Csaky]], który zlecił ostatnie prace budowlane na górnym zamku<ref name="zamek"/>. |
||
W 1780 doszło do pożaru, a zamek zamienił się z czasem w ruiny. Ostatni właściciele opuścili zamek w 1948, a w 1961 został uznany za Narodowy Pomnik Kultury (''Národná Kultúrna Pamiatka''). Całkowitemu spustoszeniu zamku zapobiegli konserwatorzy zabytków. W 1970 roku rozpoczęto wymagającą pod względem technicznym konserwację fortyfikacji i pałaców zagrożonych niestabilnością podłoża skalnego. |
W 1780 doszło do pożaru, a zamek zamienił się z czasem w ruiny. Ostatni właściciele opuścili zamek w 1948, a w 1961 został uznany za Narodowy Pomnik Kultury (''Národná Kultúrna Pamiatka''). Całkowitemu spustoszeniu zamku zapobiegli konserwatorzy zabytków. W 1970 roku rozpoczęto wymagającą pod względem technicznym konserwację fortyfikacji i pałaców zagrożonych niestabilnością podłoża skalnego. |
Wersja z 20:07, 26 mar 2021
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Rozpoczęcie budowy |
przełom XI / XII w. |
Położenie na mapie kraju koszyckiego | |
Położenie na mapie Słowacji | |
49°00′01″N 20°46′06″E/49,000278 20,768333 | |
Strona internetowa |
Zamek Spiski[1] (słow. Spišský Hrad, węg. Szepesi vár, niem. Zipser Burg, łac. Arx Scepusiensis) – kompleks zamkowy na Słowacji z przełomu XI i XII wieku jest zaliczany do największych tego typu w środkowej Europie, cały kompleks zamkowy zajmuje powierzchnię ok. 4 ha. Obecnie większość zamku jest zrujnowana, część murów obronnych została odbudowana współcześnie. Zamek położony jest na terenie Żehry (Žehra), która należy do najstarszych miejscowości na Spiszu. W 1993 roku został wpisany wraz z okolicą na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W odbudowanej części zamku mieści się niewielkie muzeum.
Historia
Początki budowy średniowiecznego grodu na trawertynowym wzgórzu sięgają początku XII wieku. Najstarsza wzmianka pisemna o zamku pochodzi z 1120 roku[2]. Na początku pełnił on funkcję twierdzy granicznej na północnej granicy wczesnofeudalnego państwa węgierskiego.
W drugiej połowie XV wieku wykonał jego przebudowę nowy właściciel Stefan Zápolya, który chciał stworzyć reprezentacyjną siedzibę szlachecką. W kompleksie zamkowym wybudował pałac, salę rycerską i kaplicę świętej Elżbiety. Na zamku urodził się jego syn Jan, późniejszy król Węgier.
Od XVI w. do 1636 r. zamek był siedzibą żupanów spiskich z rodu Turzonów, następnie Zápolyów, później objął go we władanie ród Csaky, który zlecił ostatnie prace budowlane na górnym zamku[2].
W 1780 doszło do pożaru, a zamek zamienił się z czasem w ruiny. Ostatni właściciele opuścili zamek w 1948, a w 1961 został uznany za Narodowy Pomnik Kultury (Národná Kultúrna Pamiatka). Całkowitemu spustoszeniu zamku zapobiegli konserwatorzy zabytków. W 1970 roku rozpoczęto wymagającą pod względem technicznym konserwację fortyfikacji i pałaców zagrożonych niestabilnością podłoża skalnego.
W kompleksie zamkowym są aktualnie umieszczone ekspozycje muzealne Muzeum Spiskiego poświęcone historii zamku, broni średniowiecznej i prawu feudalnemu.
Po okolicy Zamku Spiskiego prowadzi spacerowa ścieżka dydaktyczna Sivá Brada – Dreveník. Turyści na ośmiu przystankach mogą zapoznać się z historią okolicy, jak również z ciekawostkami przyrodniczymi.
Dostęp: samochodem na parking przed zamkiem, stamtąd pieszo około 10 min; pieszo z gminy Spišské Podhradie około 1 godz.
Przypisy
- ↑ Polski egzonim przyjęty na 111. posiedzeniu KSNG.
- ↑ a b Spišský Hrad [online] [dostęp 2021-03-26] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-15] (słow.).
Linki zewnętrzne
- Zamek Spiski (wersja polska)
- Zamek Spiski – Korona Spiszu (Słowacja). [dostęp 3 lipca 2016]. (pol.).