Christophe (piosenkarz)

Christophe

Christophe (2014)
Imię i nazwisko	Daniel Bevilacqua
Data i miejsce urodzenia	13 października 1945 Juvisy-sur-Orge
Data i miejsce śmierci	16 kwietnia 2020 Brest
Przyczyna śmierci	Przewlekła obturacyjna choroba płuc
Instrumenty	śpiew, gitara
Gatunki	Piosenka francuska, pop
Zawód	piosenkarz, kompozytor
Aktywność	1963–2020
Odznaczenia
Strona internetowa

{{Artysta muzyczny infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | faksymile = | wydawnictwo = | nazwa oryginalna = | alt zdjęcia = | opis faksymile = Nieznane pola: "wytwórnia płytowa" oraz "podpis".

Christophe (ur. jako Daniel Bevilacqua 13 października 1945 w Juvisy-sur-Orge, zm. 16 kwietnia 2020 w Breście) – francuski piosenkarz i kompozytor, wywodzący się z rodziny włoskich imigrantów. Był popularny głównie w latach 60. Znany przede wszystkim z przeboju „Aline” (1965). Kawaler Legii Honorowej (2014) oraz Komandor Orderu Sztuki i Literatury (2011).

Życiorys i kariera artystyczna

Dzieciństwo i młodość

Daniel Bevilacqua urodził się 13 października 1945 roku w Juvisy-sur-Orge, na przedmieściach Paryża. Był synem włoskiego imigranta, przedsiębiorcy budowlanego. Nie przepadał za obowiązkiem szkolnym. W wieku 16 lat zdążył już zmienić kilkanaście szkół. Jego życiową pasją była muzyka. Mając 8 lat zainteresował się piosenką francuską i takimi jej przedstawicielami jak Edith Piaf i Gilbert Bécaud. Jako nastolatek odkrył bluesa i od tej chwili jego idolami stali się Robert Johnson i John Lee Hooker. Zagorzałym fanem bluesa pozostał przez całe życie. Pod koniec lat 50. zainteresował się, podobnie jak wielu jego rówieśników, rock and rollem i jego reprezentantami: Billem Haleyem, Little Richardem i Elvisem Presleyem. Wtedy zaczął marzyć o własnej karierze muzycznej poświęcając cały wolny nauce gry na gitarze i harmonijce ustnej. Był również pasjonatem samochodów sportowych. Jego babcia znając to zamiłowanie, podarowała mu medalion z wizerunkiem Świętego Krzysztofa, patrona podróżników i kierowców. Pod tym pseudonimem młody Daniel grał później bluesa w klubach [[Dzielnica Łacińska|Dzielnicy Łacińskiej.

Lata 60.

W 1961 roku założył swój pierwszy zespół, Danny Baby et Les Hooligans obejmując rolę wokalisty i gitarzysty. Zespół występował często w lokalnych barach i klubach, grając covery piosenek Gene’a Vincenta oraz klasyczne przeboje rock and rolla, takie jak „Heartbreak Hotel”. W 1963 roku artysta zadebiutował samodzielnie jako Daniel Bevilacqua wydając w wytwórni Golf Drouot czterościeżkową EP-kę „Reviens Sophie”, która jednak przeszła niezauważona. Postanowił wówczas występować pod pseudonimem Christophe. W 1965 roku wydał hit „Aline”, decydujący w jego karierze. Był to pierwszy w historii francuskiej piosenki przebój , który sprzedał się w kilku milionach egzemplarzy. Po nim nastąpiła seria udanych singli: „Les Marionnettes” (1965), „J'ai Entendu la Mer” (1966) i „Excusez-Moi Monsieur le Professeur” (1966). W 1967 roku Christophe zakończył pierwszy etap swojej kariery.

Lata 70.

W 1971 roku poślubił swoją przyjaciółkę Véronique, a wkrótce potem urodziła im się córka, Lucie. Na scenie muzycznej Christophe pojawił się ponownie w 1973 roku. Do tekstów nieznanego wówczas Jean-Michela Jarre’a napisał dwa kultowe albumy: Les Paradis perdus i Les Mots Blues. W listopadzie 1974 dał, owacyjnie przyjęty, koncert w paryskiej Olympii. Wydał kolejne albumy, Samurai, zrealizowany we współpracy z Borisem Bergmanem, Le Beau bizarre, we współpracy z Bobem Decoutem oraz Pas vu, pas pris.

Lata 80.

Wznowiony w 1980 roku singiel „Aline” znalazł się na szczycie francuskiej listy przebojów sprzedając się w liczbie 3,5 miliona kopii. W 1983 roku singiel Succès fou po raz kolejny znalazl sie w czołówce francuskiej listy Top 50. Sprzedanych zostało około 600 tysięcy kopii. W 1984 roku Christophe wydał Clichés d´amour, nowy album zawierający covery standardów z lat 40. i 50. Później nagrał tylko kilka singli, takich jak „Do not hang up” i „Chiqué chiqué”, które były bardzo cenione. Pod koniec lat 80. po raz kolejny zniknął z francuskiej listy przebojów. Przez kilka lat nie wydawał żadnych nagrań.

Lata 90.

W 1996 roku Christophe udanie powrócił na rynek muzyczny albumem Bevilacqua. Po raz pierwszy w swojej karierze sam napisał wszystkie znajdujące się na nim utwory. Album stał się wyrazem jego zainteresowań syntezatorami i muzyką techno, a także nowymi możliwościami oferowanymi przez komputery. Artysta odszedł od standardowego schematu zwrotka/refren na rzecz eksperymentów, czym zaskoczył zarówno krytyków jak i fanów. Odrzucił swój dawny wizerunek piosenkarza z lat 70.-tych dając się poznać jako muzyk nowoczesny. Ugruntował swoją pozycję czołowej postaci na francuskiej scenie muzycznej.

Wiek XXI

Christophe podczas występu na Festival des Vieilles Charrues (2014)

W marcu 2002 roku dał dwa koncerty na deskach Olympii. W 2006 roku potwierdził swój talent dziewiątym albumem studyjnym, Aimer ce que nous sommes, zrealizowanym z udziałem żeńskiej orkiestry smyczkowej pod dyrekcją Eumira Deodato i trębacza Erika Truffaza.

W 2011 roku zrealizował album z coverami piosenek Alaina Bashunga, zatytułowany Tels Alain Bashung. Również w tym roku został wznowiony jego album Bevilacqua. Trzy lata później wydał retrospektywny album Intime, a później kolejne: Les Vestiges du chaos (2016) i Christophe etc. (2019).

W czwartek 26 marca 2019 roku Christophe został hospitalizowany w Paryżu z powodu niewydolności oddechowej. 16 kwietnia zmarł w wyniku powikłań wywołanych zakażeniem COVID-19.

Odznaczenia

• W 2004 roku został Wielkim Oficerem, a 2011 roku Komandorem Orderu Sztuki i Literatury.

• Dekretem z 31 grudnia 2014 roku został mianowany Kawalerem Legii Honorowej.

Linki zewnętrzne

• Christophe w bazie IMDb (ang.)
• Christophe w bazie Discogs.com (ang.)