Vujadin Boškov

Vujadin Boškov

Вујадин Бошков

Data i miejsce urodzenia	16 maja 1931 Begeč
Data i miejsce śmierci	27 kwietnia 2014 Nowy Sad
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1946–1960 FK Vojvodina 1961–1962 UC Sampdoria 1962–1964 Young Fellows
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1951–1958 Jugosławia 57 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1962–1964 Young Fellows 1964–1971 FK Vojvodina (dyr. techniczny) 1966 Jugosławia 1971–1973 Jugosławia 1974–1976 FC Den Haag 1976–1978 Feyenoord 1978–1979 Real Saragossa 1979–1982 Real Madryt 1982–1984 Sporting Gijón 1984–1986 Ascoli 1986–1992 UC Sampdoria 1992–1993 AS Roma 1994–1996 SSC Napoli 1996–1997 Servette FC 1997–1998 UC Sampdoria 1999 Perugia 1999–2000 Jugosławia 2001 Jugosławia

Vujadin Boškov (ur. 9 maja 1931 w Begeč, zm. 27 kwietnia 2014 w Nowym Sadzie) – jugosłowiański piłkarz występujący na pozycji pomocnika, oraz trener piłkarski. Jako zawodnik najdłużej – przez czternaście lat – związany był z Vojvodiną Novy Sad. Na początku lat 60. wyjechał na Zachód, najpierw grał w Sampdorii, a później w BSC Young Boys, gdzie w wieku 33 lat zakończył piłkarską karierę. Z reprezentacją Jugosławii, w której barwach rozegrał 57 meczów, zdobył wicemistrzostwo olimpijskie oraz dwukrotnie wystąpił w finałach mistrzostw świata. Pracę szkoleniową rozpoczął w Szwajcarii. W ciągu ponad czterdziestoletniej kariery pracował w klubach z Jugosławii, Holandii, Hiszpanii i Włoch. Był trenerem m.in. Realu Madryt, z którym zdobył mistrzostwo kraju oraz dotarł do finału Pucharu Mistrzów, a także Feyenoordu, Realu Saragossa, SSC Napoli oraz AS Roma. Ponadto z Sampdorią wygrał mistrzostwo Włoch, dwa puchary tego kraju oraz Puchar Zdobywców Pucharów. Trzykrotnie pracował lub przynajmniej współpracował z reprezentacją Jugosławii; dwa razy tymczasowo oraz jako selekcjoner od 1999 do 2000 roku. Podczas drugiej kadencji doprowadził swoich podopiecznych do ćwierćfinału Euro 2000.

Kariera piłkarska

W latach 50. był jednym z liderów reprezentacji Jugosławii, z którą w 1952 roku zdobył wicemistrzostwo olimpijskie. Występował najczęściej na środku pomocy. Był jednym z pierwszych piłkarzy z Jugosławii, którzy otrzymali pozwolenie na pracę za granicą. Przez jeden sezon grał w Sampdorii. Karierę sportową zakończył w wieku trzydziestu trzech lat w Szwajcarii.

W reprezentacji Jugosławii od 1951 do 1958 roku rozegrał 57 meczów – wicemistrzostwo olimpijskie 1952 oraz starty w mundialach 1954 (ćwierćfinał) i 1958 (ćwierćfinał).

Sukcesy szkoleniowe

• mistrzostwo Jugosławii 1966 z Vojvodiną
• mistrzostwo Hiszpanii 1980, Puchar Hiszpanii 1980 i 1982 oraz finał Pucharu Mistrzów 1981 z Realem Madryt
• mistrzostwo Włoch 1991, Puchar Włoch 1988 i 1989, Puchar Zdobywców Pucharów 1990 oraz finał PEMK 1992 i PZP 1989 z Sampdorią
• awans do Euro 2000 i start w tym turnieju (ćwierćfinał) z reprezentacją Jugosławii