Przejdź do zawartości

Tea Party: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Grzegorz Wysocki (dyskusja | edycje)
28 103 edycje
drobne redakcyjne, drobne merytoryczne
Wykreślono epitet "populistyczny". To jest frazes, ktorego stawianie przy każdej możliwej partii około wolnościowej, narodowej czy konserwatywnej (neokoństwo to nie konserwatyzm!) kiepsko świadczy o obiektywizmie i warsztacie administracji. Nie róbcie tego, bo to nie ma nic wspólnego z wiedzą encyklopedyczną. Albo dajcie przykłady partii lewicowych (prócz Samoobrony, której tragicznie zmarły lider zalazł za skórę polskiemu establishmentowi) nazywanych przez Was "populistycznymi".
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 2: Linia 2:
[[Plik:Obama-Nazi comparison - Tea Party protest.jpg|mały|Protestujący reprezentanci Tea Party. Waszyngton, D.C., 12 września 2009]]
[[Plik:Obama-Nazi comparison - Tea Party protest.jpg|mały|Protestujący reprezentanci Tea Party. Waszyngton, D.C., 12 września 2009]]
[[Plik:Gadsden flag.svg|mały|Historyczna, amerykańska ''Gadsden Flag'' z 1774 roku z okresu Rewolucji Amerykańskiej z napisem ''Nie depcz po mnie'' stała się nieformalnym logo Tea Party<ref>{{Cytuj | url=http://www.boston.com/bostonglobe/ideas/articles/2010/06/13/flag_daze/ | tytuł=Flag daze – The Boston Globe<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.boston.com | język=en | data dostępu=2017-11-27}}</ref>.]]
[[Plik:Gadsden flag.svg|mały|Historyczna, amerykańska ''Gadsden Flag'' z 1774 roku z okresu Rewolucji Amerykańskiej z napisem ''Nie depcz po mnie'' stała się nieformalnym logo Tea Party<ref>{{Cytuj | url=http://www.boston.com/bostonglobe/ideas/articles/2010/06/13/flag_daze/ | tytuł=Flag daze – The Boston Globe<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.boston.com | język=en | data dostępu=2017-11-27}}</ref>.]]
'''TEA Party''' ([[język polski|pol.]] ''Partia Herbaciana''<ref>{{cytuj stronę |url= http://www.polityka.pl/swiat/analizy/1509686,2,usa-wybory-do-kongresu.read |tytuł=USA: wybory do Kongresu – Obama w opałach |data=23 listopada 2010 |opublikowany=polityka.pl |język=pl |data dostępu=2011-02-03}}</ref> lub ''Partia Herbaty''<ref>{{cytuj stronę |url= http://korwin-mikke.pl/ameryka_polnocna/zobacz/ron_paul_partia_herbaty_nie_odbuduje_republikanow/17580|tytuł=Ron Paul: Partia Herbaty nie odbuduje Republikanów|data=8 stycznia 2010|opublikowany=korwin-mikke.pl|język=pl|data dostępu=2011-02-03}}</ref> lub ''Przyjęcie Herbaciane''), [[notarikon]]: ''Taxed Enough Already Party'' ([[język polski|pol.]] ''Partia Już Wystarczająco Opodatkowanych''<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.w-sercu-polska.org/joomla/index.php?option=com_content&view=article&id=337:tax-day-tea-party&catid=7:wiadomosci&Itemid=7|tytuł=Tax Day TEA Party|data=15 kwietnia 2009|opublikowany=w-sercu-polska.org|język=pl|data dostępu=2011-02-03}}</ref>) – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[populizm|populistyczny]] [[ruch społeczny]] o programie [[Konserwatyzm|konserwatywno]]–[[Libertarianizm|libertariańskim]], wyrosły na fali masowych protestów ulicznych w 2009 roku – skierowanych przeciwko reformom administracji prezydenta [[George W. Bush|George’a W. Busha]] (tzw. pierwszy plan antykryzysowy ''Emergency Economic Stabilization Act of 2008'' zwany popularnie [[Plan Paulsona|Planem Paulsona]]) – oraz następujących po nich reformom administracji prezydenta [[Barack Obama|Baracka Obamy]] (tzw. drugi plan antykryzysowy – ''American Recovery and Reinvestment Act of 2009'' oraz tzw. pakiet reform służby zdrowia – ''Patient Protection and Affordable Care Act'' i ''Health Care and Education Reconciliation Act of 2010'') wprowadzających, pierwszy raz w historii USA, przymus wykupienia ubezpieczenia zdrowotnego, a w przypadku ubogich – finansowanie ich składek z budżetu federalnego.
'''TEA Party''' ([[język polski|pol.]] ''Partia Herbaciana''<ref>{{cytuj stronę |url= http://www.polityka.pl/swiat/analizy/1509686,2,usa-wybory-do-kongresu.read |tytuł=USA: wybory do Kongresu – Obama w opałach |data=23 listopada 2010 |opublikowany=polityka.pl |język=pl |data dostępu=2011-02-03}}</ref> lub ''Partia Herbaty''<ref>{{cytuj stronę |url= http://korwin-mikke.pl/ameryka_polnocna/zobacz/ron_paul_partia_herbaty_nie_odbuduje_republikanow/17580|tytuł=Ron Paul: Partia Herbaty nie odbuduje Republikanów|data=8 stycznia 2010|opublikowany=korwin-mikke.pl|język=pl|data dostępu=2011-02-03}}</ref> lub ''Przyjęcie Herbaciane''), [[notarikon]]: ''Taxed Enough Already Party'' ([[język polski|pol.]] ''Partia Już Wystarczająco Opodatkowanych''<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.w-sercu-polska.org/joomla/index.php?option=com_content&view=article&id=337:tax-day-tea-party&catid=7:wiadomosci&Itemid=7|tytuł=Tax Day TEA Party|data=15 kwietnia 2009|opublikowany=w-sercu-polska.org|język=pl|data dostępu=2011-02-03}}</ref>) – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[ruch społeczny]] o programie [[Konserwatyzm|konserwatywno]]–[[Libertarianizm|libertariańskim]], wyrosły na fali masowych protestów ulicznych w 2009 roku – skierowanych przeciwko reformom administracji prezydenta [[George W. Bush|George’a W. Busha]] (tzw. pierwszy plan antykryzysowy ''Emergency Economic Stabilization Act of 2008'' zwany popularnie [[Plan Paulsona|Planem Paulsona]]) – oraz następujących po nich reformom administracji prezydenta [[Barack Obama|Baracka Obamy]] (tzw. drugi plan antykryzysowy – ''American Recovery and Reinvestment Act of 2009'' oraz tzw. pakiet reform służby zdrowia – ''Patient Protection and Affordable Care Act'' i ''Health Care and Education Reconciliation Act of 2010'') wprowadzających, pierwszy raz w historii USA, przymus wykupienia ubezpieczenia zdrowotnego, a w przypadku ubogich – finansowanie ich składek z budżetu federalnego.


Nazwa „TEA Party” ma związek z tzw. [[Herbatka bostońska|herbatką bostońską]] – wydarzeniem, które miało miejsce w 1773. Koloniści wyrzucili wówczas do morza cały transport [[herbata|herbaty]], który przybył z [[Anglia|Anglii]]. Ich działanie było spowodowane protestem wobec podatków wprowadzanych przez [[Brytyjska korona państwowa|Koronę Brytyjską]], przy jednoczesnym braku reprezentacji amerykańskich kolonii w [[Parlament Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej|Parlamencie Brytyjskim]] (tzw. ''No Taxation without Representation''<ref>Jill Lepore ''The Whites of Their Eyes: The Tea Party's Revolution and the Battle over American History'', Princeton University Press 2010, s. 77–79. {{ISBN|978-0-691-15027-7}}</ref>).
Nazwa „TEA Party” ma związek z tzw. [[Herbatka bostońska|herbatką bostońską]] – wydarzeniem, które miało miejsce w 1773. Koloniści wyrzucili wówczas do morza cały transport [[herbata|herbaty]], który przybył z [[Anglia|Anglii]]. Ich działanie było spowodowane protestem wobec podatków wprowadzanych przez [[Brytyjska korona państwowa|Koronę Brytyjską]], przy jednoczesnym braku reprezentacji amerykańskich kolonii w [[Parlament Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej|Parlamencie Brytyjskim]] (tzw. ''No Taxation without Representation''<ref>Jill Lepore ''The Whites of Their Eyes: The Tea Party's Revolution and the Battle over American History'', Princeton University Press 2010, s. 77–79. {{ISBN|978-0-691-15027-7}}</ref>).

Wersja z 22:00, 14 lut 2019

Marsz podatników na Waszyngton, Pennsylvania Avenue, Waszyngton, D.C., 12 września 2009
Protestujący reprezentanci Tea Party. Waszyngton, D.C., 12 września 2009
Historyczna, amerykańska Gadsden Flag z 1774 roku z okresu Rewolucji Amerykańskiej z napisem Nie depcz po mnie stała się nieformalnym logo Tea Party[1].

TEA Party (pol. Partia Herbaciana[2] lub Partia Herbaty[3] lub Przyjęcie Herbaciane), notarikon: Taxed Enough Already Party (pol. Partia Już Wystarczająco Opodatkowanych[4]) – amerykański ruch społeczny o programie konserwatywno–libertariańskim, wyrosły na fali masowych protestów ulicznych w 2009 roku – skierowanych przeciwko reformom administracji prezydenta George’a W. Busha (tzw. pierwszy plan antykryzysowy Emergency Economic Stabilization Act of 2008 zwany popularnie Planem Paulsona) – oraz następujących po nich reformom administracji prezydenta Baracka Obamy (tzw. drugi plan antykryzysowy – American Recovery and Reinvestment Act of 2009 oraz tzw. pakiet reform służby zdrowia – Patient Protection and Affordable Care Act i Health Care and Education Reconciliation Act of 2010) wprowadzających, pierwszy raz w historii USA, przymus wykupienia ubezpieczenia zdrowotnego, a w przypadku ubogich – finansowanie ich składek z budżetu federalnego.

Nazwa „TEA Party” ma związek z tzw. herbatką bostońską – wydarzeniem, które miało miejsce w 1773. Koloniści wyrzucili wówczas do morza cały transport herbaty, który przybył z Anglii. Ich działanie było spowodowane protestem wobec podatków wprowadzanych przez Koronę Brytyjską, przy jednoczesnym braku reprezentacji amerykańskich kolonii w Parlamencie Brytyjskim (tzw. No Taxation without Representation[5]).

Zwolennicy ruchu opowiadają się za zmniejszeniem biurokracji, podatków, wydatków, długu publicznego oraz deficytu budżetowego. Deklarują też swoje szczególne przywiązanie do Konstytucji Stanów Zjednoczonych oraz do kapitalizmu zagrożonego ich zdaniem przez „obammunism”. Nie ukrywają swojej niechęci do rządu w Waszyngtonie i amerykańskiego establishmentu w ogóle, oskarżając ten pierwszy o stopniowe i konsekwentne ograniczanie praw i swobód obywatelskich (m.in. nadzwyczajne uprawnienia służb specjalnych wprowadzone na mocy Patriot Act w 2001 roku).

Ideologia ruchu zawarta jest w dziesięciu punktach sformułowanych przez teksańskiego prawnika Ryana Heckera zatytułowanych Contract from America. W dokumencie tym znajduje się 10 tez:

  1. Obligatoryjne badanie zgodności każdej nowo uchwalonej ustawy z Konstytucją.
  2. Odejście od polityki zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych i zaprzestanie handlowania tzw. kwotami.
  3. Wprowadzenie poprawki do Konstytucji zakazującej deficytu budżetowego, a także wymóg większości 2/3 w przypadku jakiejkolwiek ustawy modyfikującej system podatkowy.
  4. Uproszczenie systemu podatkowego.
  5. Audyt działalności agencji i programów federalnych na terenie kraju z punktu ich zgodności z Konstytucją, a w przypadku ich dublowania się instytucjami stanowymi ich likwidacja i pozostawienie instytucji lokalnych.
  6. Wprowadzenie rocznego limitu wydatków federalnych rewaloryzowanego corocznie o stopę inflacji plus procent przyrostu rzeczywistego ludności.
  7. Anulowanie tzw. pakietu reform zdrowotnych z 2010 roku.
  8. Przyjęcie polityki „energia przede wszystkim” – autarkia energetyczna Ameryki, uniezależnienie się od dostaw z zagranicy
  9. Ograniczenie wydatków federalnych funduszy celowych; uchwalenie moratorium na finansowanie funduszy celowych, aż do czasu gdy budżet będzie zbilansowany, potem wymagana zgoda większości 2/3.
  10. Likwidacja wszystkich ostatnich podwyżek podatków przy jednoczesnym rozszerzeniu czasowych ulg w podatku dochodowym, kapitałowym oraz od spadków i darowizn zaplanowanych przez Kongres od końca roku 2011.

Znani działacze lub sympatycy: Sharron Angle, Michele Bachmann, Glenn Beck, Leo Berman, Newt Gingrich, Paul Gosar, Doug Hoffman, Matt Kibbe, Paul LePage, Dana Loesch, Joe Miller, Christine O’Donnell, Carl Paladino,Charles Perry, Marco Rubio, Rand Paul, Maureen Tucker, Allen West, Mark Williams.

Wśród zwolenników TEA Party zdecydowanie przeważa światopogląd religijny i konserwatywny[6], politycy ruchu sprzeciwiają się aborcji i małżeństwom homoseksualnym[7].

W kwestiach polityki zagranicznej np. w 2013 politycy związani z Tea Party opowiadali się przeciwko interwencji USA podczas wojny domowej w Syrii[8].

Szacuje się, że politycy utożsamiani z TEA Party zdobyli około 40 miejsc w wyborach do Kongresu USA w 2010[9] (w ramach mandatów uzyskanych przez Republikanów). W badaniach exit polls około 40% badanych wyrażało poparcie dla aktywistów TEA Party[10].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Flag daze – The Boston Globe [online], www.boston.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  2. ↑ USA: wybory do Kongresu – Obama w opałach. polityka.pl, 23 listopada 2010. [dostęp 2011-02-03]. (pol.).
  3. ↑ Ron Paul: Partia Herbaty nie odbuduje Republikanów. korwin-mikke.pl, 8 stycznia 2010. [dostęp 2011-02-03]. (pol.).
  4. ↑ Tax Day TEA Party. w-sercu-polska.org, 15 kwietnia 2009. [dostęp 2011-02-03]. (pol.).
  5. ↑ Jill Lepore The Whites of Their Eyes: The Tea Party's Revolution and the Battle over American History, Princeton University Press 2010, s. 77–79. ISBN 978-0-691-15027-7
  6. ↑ Wprost.pl: Tea Party demonstrowała pod pomnikiem Lincolna. „Ameryka odwraca się od Boga”. [dostęp 03.11.2010].
  7. ↑ Rodzinakatolicka.pl: Tea Party przeciw aborcji i homo-małżeństwom. [dostęp 03.11.2010].
  8. ↑ pap.pl: McCain: groźne konsekwencje, jeśli Kongres sprzeciwi się akcji w Syrii. [dostęp 11.09.2013].
  9. ↑ wyborcza.pl: Tea Party będzie kłopotem Republikanów. [dostęp 05.11.2010].
  10. ↑ Uważam Rze, 3/2011, 21.02.2011, str. 46

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tea_Party&oldid=55902265”