Przejdź do zawartości

Guy Verhofstadt: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m Wycofano edycje użytkownika 83.30.81.171 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Marcsawi.
Linia 22: Linia 22:
'''Guy Maurice Marie Louise Verhofstadt''' (wym. {{wymowa|Nl-be guy verhofstadt.ogg|[ˈɣiː vəɾˈɦɔfstɑt]}}; ur. [[11 kwietnia]] [[1953]] w [[Dendermonde]]) – [[Belgia|belgijski]] i [[Region Flamandzki|flamandzki]] polityk, [[Premierzy Belgii|premier Belgii]] w latach 1999–2008, [[poseł do Parlamentu Europejskiego]] [[Posłowie do Parlamentu Europejskiego VII kadencji|VII]] i [[Posłowie do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji|VIII]] kadencji, przewodniczący grupy liberalnej.
'''Guy Maurice Marie Louise Verhofstadt''' (wym. {{wymowa|Nl-be guy verhofstadt.ogg|[ˈɣiː vəɾˈɦɔfstɑt]}}; ur. [[11 kwietnia]] [[1953]] w [[Dendermonde]]) – [[Belgia|belgijski]] i [[Region Flamandzki|flamandzki]] polityk, [[Premierzy Belgii|premier Belgii]] w latach 1999–2008, [[poseł do Parlamentu Europejskiego]] [[Posłowie do Parlamentu Europejskiego VII kadencji|VII]] i [[Posłowie do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji|VIII]] kadencji, przewodniczący grupy liberalnej.


Brat belgijskiego teoretyka liberalizmu [[Dirk Verhofstadt|Dirka Verhofstadta]]. Deklaruje się jako zwolennik koncepcji powołania [[Stany Zjednoczone Europy|Stanów Zjednoczonych Europy]], co przedstawił w opublikowanej w 2005 książce ''Verenigde Staten van Europa''.
Brat belgijskiego teoretyka liberalizmu [[Dirk Verhofstadt|Dirka Verhofstadta]]. Deklaruje się jako zwolennik koncepcji powołania [[Stany Zjednoczone Europy|Stanów Zjednoczonych Europy]], co przedstawił w opublikowanej w 2005 książce ''Verenigde Staten van Europa''.Naprawde


== Życiorys ==
Życiorys
=== Kariera polityczna ===
=== Kariera polityczna ===
Studiował prawo na [[Uniwersytet w Gandawie|Uniwersytecie w Gandawie]]<ref>{{Cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20130911073825/http://www.alde.eu/alde-group/|tytuł=Guy Verhofstadt Leader of ALDE Group, president ALDE Bureau|opublikowany=alde.eu|język=en|data dostępu=2017-09-25}}</ref>. Podczas studiów, w latach 1972–1974, sprawował funkcję przewodniczącego Liberalnego Związku Studentów Flamandzkich. Wkrótce został sekretarzem [[Willy De Clercq|Willy'ego De Clercqa]], przewodniczącego flamandzkich liberałów (PVV). W 1982 objął stanowisko przewodniczącego tego ugrupowania. W 1985 został wybrany w skład parlamentu oraz powołany na urząd ministra ds. budżetu w rządzie [[Wilfried Martens|Wilfrieda Martensa]]. W listopadzie 1991 na bazie PVV utworzył partię [[Open Vlaamse Liberalen en Democraten|Flamandzkich Liberałów i Demokratów]] (VLD), do której przeszli również liczni politycy z ugrupowań opozycyjnych. Po porażkach wyborczych zrezygnował, powrócił do aktywnej polityki w 1997 w roli przewodniczącego z nowym programem partii.
Studiował prawo na [[Uniwersytet w Gandawie|Uniwersytecie w Gandawie]]<ref>{{Cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20130911073825/http://www.alde.eu/alde-group/|tytuł=Guy Verhofstadt Leader of ALDE Group, president ALDE Bureau|opublikowany=alde.eu|język=en|data dostępu=2017-09-25}}</ref>. Podczas studiów, w latach 1972–1974, sprawował funkcję przewodniczącego Liberalnego Związku Studentów Flamandzkich. Wkrótce został sekretarzem [[Willy De Clercq|Willy'ego De Clercqa]], przewodniczącego flamandzkich liberałów (PVV). W 1982 objął stanowisko przewodniczącego tego ugrupowania. W 1985 został wybrany w skład parlamentu oraz powołany na urząd ministra ds. budżetu w rządzie [[Wilfried Martens|Wilfrieda Martensa]]. W listopadzie 1991 na bazie PVV utworzył partię [[Open Vlaamse Liberalen en Democraten|Flamandzkich Liberałów i Demokratów]] (VLD), do której przeszli również liczni politycy z ugrupowań opozycyjnych. Po porażkach wyborczych zrezygnował, powrócił do aktywnej polityki w 1997 w roli przewodniczącego z nowym programem partii.

Wersja z 20:22, 21 lis 2017

Guy Verhofstadt
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1953
Dendermonde

Premier Belgii
Okres

od 12 lipca 1999
do 20 marca 2008

Przynależność polityczna

Open VLD

Poprzednik

Jean-Luc Dehaene

Następca

Yves Leterme

Przewodniczący frakcji Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy w PE
Okres

od 30 czerwca 2009

Przynależność polityczna

Open VLD

Poprzednik

Graham Watson

podpis
Odznaczenia
Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Wielki Krzyż Orderu Korony (Belgia) Krzyż Wielki Orderu Białej Róży Finlandii Komandor Krzyża Wielkiego Orderu Gwiazdy Polarnej (1975–2022, Szwecja) Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Zasługi Krzyż Wielki Orderu Białej Róży Finlandii Krzyż Wielki Orderu Honoru (Grecja) Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (1951-2001) Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.) Krzyż Wielki Orderu Zasługi RP
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Guy Maurice Marie Louise Verhofstadt (wym. ⓘ[ˈɣiː vəɾˈɦɔfstɑt]; ur. 11 kwietnia 1953 w Dendermonde) – belgijski i flamandzki polityk, premier Belgii w latach 1999–2008, poseł do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji, przewodniczący grupy liberalnej.

Brat belgijskiego teoretyka liberalizmu Dirka Verhofstadta. Deklaruje się jako zwolennik koncepcji powołania Stanów Zjednoczonych Europy, co przedstawił w opublikowanej w 2005 książce Verenigde Staten van Europa.Naprawde

Życiorys

Kariera polityczna

Studiował prawo na Uniwersytecie w Gandawie[1]. Podczas studiów, w latach 1972–1974, sprawował funkcję przewodniczącego Liberalnego Związku Studentów Flamandzkich. Wkrótce został sekretarzem Willy'ego De Clercqa, przewodniczącego flamandzkich liberałów (PVV). W 1982 objął stanowisko przewodniczącego tego ugrupowania. W 1985 został wybrany w skład parlamentu oraz powołany na urząd ministra ds. budżetu w rządzie Wilfrieda Martensa. W listopadzie 1991 na bazie PVV utworzył partię Flamandzkich Liberałów i Demokratów (VLD), do której przeszli również liczni politycy z ugrupowań opozycyjnych. Po porażkach wyborczych zrezygnował, powrócił do aktywnej polityki w 1997 w roli przewodniczącego z nowym programem partii.

Trzy rządy Guya Verhofstadta

W wyborach parlamentarnych w 1999 partia VLD została największą frakcją w parlamencie. Guy Verhofstadt sformował koalicję rządową z socjalistami, flamandzką partią zielonych oraz blokiem liberalnych i centrowych partii walońskimi. 12 lipca 1999 został mianowany premierem Belgii. Stanął na czele pierwszego od 1958 gabinetu, w którym nie znaleźli się członkowie chrześcijańskiej demokracji oraz pierwszym premierem rządu z działaczami partii zielonych w Belgii. W 2003 opowiedział się przeciwko inwazji na Irak.

Po wygranych wyborach w 2003 stworzył 12 lipca 2003 swój drugi rząd, tym razem już bez zielonych. We flamandzkich wyborach regionalnych z 13 lipca 2004 jego ugrupowanie straciło część wyborców, zajmując trzecie miejsce we Flandrii. W 2004 był wymieniany jako jeden z pretendentów na przewodniczącego Komisji Europejskiej, jednak jego kandydatura została zablokowana przez rządy Wielkiej Brytanii i Włoch.

W wyborach krajowych z 10 czerwca 2007 Flamandzcy Liberałowie i Demokraci zdobyli 18 miejsc w 150-osobowej Izbie Reprezentantów, tworząc czwarty co do wielkości klub poselski. Misję utworzenia nowego rządu otrzymał chadek Yves Leterme, zrezygnował z niej 1 grudnia 2007 w obliczu braku porozumienia. W tej sytuacji król Belgii Albert II na początku grudnia powierzył zadanie powołania tymczasowego gabinetu dotychczasowemu premierowi. 21 grudnia 2007 trzeci rząd Guya Verhofstadta został oficjalnie zaprzysiężony[2]. 23 grudnia tego samego roku parlament stosunkiem głosów 97 za i 46 przeciw udzielił mu wotum zaufania. Mandat został udzielony na czas do 23 marca 2008, kiedy to premierem miał zostać Yves Leterme. Głównym zadaniem rządu stało się uchwalenie budżetu i stabilizacja sceny politycznej po najdłuższym w historii kraju, trwającym 196 dni, procesie formowania gabinetu[3].

18 marca 2008 pięć partii belgijskich zawarło nowe porozumienie koalicyjne. 20 marca tego samego roku Yves Leterme z Chrześcijańskich Demokratów i Flamandów, stanął na czele nowego gabinetu[4].

Po odejściu z rządu

Od 2007 do 2009 Guy Verhofstadt sprawował mandat senatora. W 2009 został wybrany do Parlamentu Europejskiego VII kadencji. 30 czerwca 2009 powołano go na funkcję przewodniczącego grupy Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy[5]. W PE zasiadł także w Komisji Spraw Konstytucyjnych[6]. W 2014 uzyskał europarlamentarną reelekcję. W wyborach tych był kandydatem europejskich liberałów na urząd przewodniczącego Komisji Europejskiej[7]. Pozostał przewodniczącym frakcji ALDE również w VIII kadencji PE.

W Parlamencie Europejskim krytykował działania polskiego rządu tworzonego przez Prawo i Sprawiedliwość, m.in. podczas debaty ze stycznia 2016[8]. W listopadzie 2017 określił uczestników Marszu Niepodległości mianem faszystów, neonazistów i białych suprematystów[9], co spotkało się z krytyką różnych polskich środowisk i zapowiedzią pozwów przeciwko politykowi[10][11].

Skład rządów

Pierwszy rząd (1999–2003)

Drugi rząd (2003–2007)

Skład do 18 lipca 2004
Skład od 18 lipca 2004

Rząd przejściowy (2007–2008)

Odznaczenia

  1. ↑ Guy Verhofstadt Leader of ALDE Group, president ALDE Bureau. alde.eu. [dostęp 2017-09-25]. (ang.).
  2. ↑ Belgium Finally Gets a Government. time.come, 21 grudnia 2007. [dostęp 2017-09-25]. (ang.).
  3. ↑ Belgium's Interim Government Wins Parliamentary Confidence Vote. bloomberg.com, 23 grudnia 2007. [dostęp 2017-09-25]. (ang.).
  4. ↑ After Nine Months of Crisis: Belgian Lawmakers Reach Deal to Form Government. spiegel.de, 18 marca 2008. [dostęp 2017-09-25]. (ang.).
  5. ↑ Guy Verhofstadt elected unopposed as new ALDE group leader. eumonitor.net, 30 czerwca 2009. [dostęp 2017-09-25]. (ang.).
  6. ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-09-25].
  7. ↑ Agreement between Olli Rehn & Guy Verhofstadt – statement by ALDE Party President. aldeparty.eu, 20 stycznia 2014. [dostęp 2017-09-25]. (ang.).
  8. ↑ Szydło broni się przed oskarżeniami europosłów i cytuje... papieża. Verhofstadt: Jako premier wykorzystała pani wszystkie triki. newsweek.pl, 20 stycznia 2016. [dostęp 2017-11-20].
  9. ↑ Poland slams 'neo-Nazi' march claim. yahoo.com, 17 listopada 2017. [dostęp 2017-11-20].
  10. ↑ Marsz Niepodległości pozwie Verhofstadta. rp.pl, 15 listopada 2017. [dostęp 2017-11-20].
  11. ↑ Guy Verhofstadt będzie musiał przeprosić Polaków na forum PE?. wmeritum.pl, 20 listopada 2017. [dostęp 2017-11-20].
  12. ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 20 lutego 1986. [dostęp 2017-09-24]. (wł.).
  13. ↑ Cetăţeni români şi străini decoraţi cu Ordinul Naţional „Steaua României”. presidency.ro. [dostęp 2017-09-24]. (rum.).
  14. ↑ M.P. z 2005 r. nr 9, poz. 162
Premierzy Belgii
Szefowie gabinetu
(1831–1918)
Premierzy
(od 1918)

Chorągiew rządu belgijskiego

Przewodniczący Rady Europejskiej
Przewodniczący z urzędu
Stali przewodniczący

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Guy_Verhofstadt&oldid=50998766”