Przejdź do zawartości

Ed Olczyk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Lowdown (dyskusja | edycje)
Bibliografia: poprawa linków
Lowdown (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 37: Linia 37:
W czasie występów w w latach 80. z uwagi na widowiskową grę Olczyka na meczach licznie pojawiała się Polonia amerykańska z Chicago<ref>http://babol.pl/kat,1025465,title,Polscy-wojownicy-rzadza-w-NHL,wid,12839907,wiadomosc.html?ticaid=5104dc</ref>. W sezonach zasadniczych NHL rozegrał łącznie 1031 spotkań, w których strzelił 342 bramki oraz zaliczył 452 asysty. W klasyfikacji kanadyjskiej zdobył więc razem 794 punkty. 874 minuty spędził na ławce kar. W play-offach NHL brał udział 10-krotnie. Rozegrał w nich łącznie 57 spotkań, w których strzelił 19 bramek oraz zaliczył 15 asyst, co w klasyfikacji kanadyjskiej daje razem - 34 punkty. 57 minut spędził na ławce kar.
W czasie występów w w latach 80. z uwagi na widowiskową grę Olczyka na meczach licznie pojawiała się Polonia amerykańska z Chicago<ref>http://babol.pl/kat,1025465,title,Polscy-wojownicy-rzadza-w-NHL,wid,12839907,wiadomosc.html?ticaid=5104dc</ref>. W sezonach zasadniczych NHL rozegrał łącznie 1031 spotkań, w których strzelił 342 bramki oraz zaliczył 452 asysty. W klasyfikacji kanadyjskiej zdobył więc razem 794 punkty. 874 minuty spędził na ławce kar. W play-offach NHL brał udział 10-krotnie. Rozegrał w nich łącznie 57 spotkań, w których strzelił 19 bramek oraz zaliczył 15 asyst, co w klasyfikacji kanadyjskiej daje razem - 34 punkty. 57 minut spędził na ławce kar.


Uczestniczył w turniejach [[Mistrzostwa świata w hokeju na lodzie mężczyzn|mistrzostw świata]] w 1985, 1986, 1987, 1989, 1993, [[Canada Cup]] 1987, 1991 oraz na [[Hokej na lodzie na zimowych igrzyskach olimpijskich|zimowych igrzyskach olimpijskich]] [[Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1984|1984]]. Podczas ZIOm 1984 w meczu o siódme miejsce przeciw reprezentacji Polski zdobył pierwszego gola w meczu w czwartej minucie (wynik 7:4)<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Sport. Polscy hokeiści na VIII miejscu | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 2 | data = Nr 42 z 18-19 lutego 1984 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/publication/8850}}</ref>.
Uczestniczył w turniejach [[Mistrzostwa świata w hokeju na lodzie mężczyzn|mistrzostw świata]] w [[Mistrzostwa świata w hokeju na lodzie mężczyzn|mistrzostw świata]] [[Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 1985|1985]], [[Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 1993|1993]], [[Canada Cup]] 1987, 1991 oraz na [[Hokej na lodzie na zimowych igrzyskach olimpijskich|zimowych igrzyskach olimpijskich]] [[Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1984|1984]]. Podczas ZIO 1984 w meczu o siódme miejsce przeciw reprezentacji Polski zdobył pierwszego gola w meczu w czwartej minucie (wynik 7:4)<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Sport. Polscy hokeiści na VIII miejscu | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 2 | data = Nr 42 z 18-19 lutego 1984 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/publication/8850}}</ref>. Strzelił gola przeciw Polsce także podczas MŚ 1989 (wynik 6:1)<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Sport. Dobry początek, smutny koniec... Hokeiści przegrali z USA | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 2 | data = Nr 97 z 26 kwietnia 1989 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/publication/9879}}</ref>.


Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem w klubie [[Pittsburgh Penguins]]<ref>http://sport.wp.pl/kat,1819,title,Ed-Olczyk-trenerem-Pingwinow,wid,1043836,wiadomosc.html?ticaid=1104dc</ref> w sezonach 2003/2004 i 2005/2006. Jest komentatorem sportowym hokeja i ekspertem telewizyjnym dla [[Chicago Blackhawks]]<ref>http://www.dziennikzwiazkowy.com/ds/13839-polski-wieczor-na-wrigley-field.html</ref><ref>http://www.chicagonow.com/chicago-sports-media-watch/2012/05/hawks-announcer-ed-olczyk-once-won-a-half-million-betting-on-horses/</ref>.
Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem w klubie [[Pittsburgh Penguins]]<ref>http://sport.wp.pl/kat,1819,title,Ed-Olczyk-trenerem-Pingwinow,wid,1043836,wiadomosc.html?ticaid=1104dc</ref> w sezonach 2003/2004 i 2005/2006. Jest komentatorem sportowym hokeja i ekspertem telewizyjnym dla [[Chicago Blackhawks]]<ref>http://www.dziennikzwiazkowy.com/ds/13839-polski-wieczor-na-wrigley-field.html</ref><ref>http://www.chicagonow.com/chicago-sports-media-watch/2012/05/hawks-announcer-ed-olczyk-once-won-a-half-million-betting-on-horses/</ref>.

Wersja z 10:57, 14 wrz 2017

Szablon:Hokeista infobox Ed Olczyk, właśc. Edward Walter Olczyk (ur. 16 sierpnia 1966 w Chicago) – amerykański hokeista pochodzenia polskiego. Reprezentant USA.

Jego brat Rick (ur. 1970) jest działaczem hokejowym[1], a synowie Eddie (ur. 1989)[2] i Tommy (ur. 1990)[3] są hokeistami. Ma także córkę i syna Nicky'ego[4].

Kariera

W czasie występów w w latach 80. z uwagi na widowiskową grę Olczyka na meczach licznie pojawiała się Polonia amerykańska z Chicago[5]. W sezonach zasadniczych NHL rozegrał łącznie 1031 spotkań, w których strzelił 342 bramki oraz zaliczył 452 asysty. W klasyfikacji kanadyjskiej zdobył więc razem 794 punkty. 874 minuty spędził na ławce kar. W play-offach NHL brał udział 10-krotnie. Rozegrał w nich łącznie 57 spotkań, w których strzelił 19 bramek oraz zaliczył 15 asyst, co w klasyfikacji kanadyjskiej daje razem - 34 punkty. 57 minut spędził na ławce kar.

Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w mistrzostw świata 1985, 1993, Canada Cup 1987, 1991 oraz na zimowych igrzyskach olimpijskich 1984. Podczas ZIO 1984 w meczu o siódme miejsce przeciw reprezentacji Polski zdobył pierwszego gola w meczu w czwartej minucie (wynik 7:4)[6]. Strzelił gola przeciw Polsce także podczas MŚ 1989 (wynik 6:1)[7].

Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem w klubie Pittsburgh Penguins[8] w sezonach 2003/2004 i 2005/2006. Jest komentatorem sportowym hokeja i ekspertem telewizyjnym dla Chicago Blackhawks[9][10].

Sukcesy i wyróżnienia

Reprezentacyjne
Klubowe
Wyróżnienia

Statystyki - sezony zasadnicze

Sezon Drużyna Liczba meczów Gole Asysty Punkty Kary w min.
1984-1985 Chicago Blackhawks 70 20 30 50 67
1985-1986 Chicago Blackhawks 79 29 50 79 47
1986-1987 Chicago Blackhawks 79 16 35 51 119
1987-1988 Toronto Maple Leafs 80 42 33 75 55
1988-1989 Toronto Maple Leafs 80 38 52 90 75
1989-1990 Toronto Maple Leafs 79 32 56 88 78
1990-1991 Toronto Maple Leafs 18 4 10 14 13
1990-1991 Winnipeg Jets 61 26 31 57 69
1991-1992 Winnipeg Jets 64 32 33 65 67
1992-1993 Winnipeg Jets 25 8 12 20 26
1992-1993 New York Rangers 46 13 16 29 26
1993-1994 New York Rangers 37 3 5 8 28
1994-1995 New York Rangers 20 2 1 3 4
1994-1995 Winnipeg Jets 13 2 8 10 8
1995-1996 Winnipeg Jets 51 27 22 49 65
1996-1997 Los Angeles Kings 67 21 23 44 45
1996-1997 Pittsburgh Penguins 12 4 7 11 6
1997-1998 Pittsburgh Penguins 56 11 11 22 35
1998-1999 Chicago Blackhawks 61 10 15 25 29
1999-2000 Chicago Blackhawks 33 2 2 4 12
Podsumowanie 1031 342 452 794 874

Statystyki - Playoffs

Sezon Drużyna Liczba meczów Gole Asysty Punkty Kary w min.
1984-1985 Chicago Blackhawks 15 6 5 11 11
1985-1986 Chicago Blackhawks 3 0 0 0 0
1986-1987 Chicago Blackhawks 4 1 1 2 4
1987-1988 Toronto Maple Leafs 6 5 4 9 2
1989-1990 Toronto Maple Leafs 5 1 2 3 14
1991-1992 Winnipeg Jets 6 2 1 3 4
1993-1994 New York Rangers 1 0 0 0 0
1995-1996 Winnipeg Jets 6 1 2 3 6
1996-1997 Pittsburgh Penguins 5 1 0 1 12
1997-1998 Pittsburgh Penguins 6 2 0 2 4
Podsumowanie 57 19 15 34 57

Bibliografia