Alfabet turecki (osmański)

Alfabet osmański (osm. الفبا, elifbâ) – wersja alfabetu perskiego używana dla języka osmańskiego w czasach Imperium Osmańskiego oraz wczesnym stadium Republiki Turcji, aż do zaadaptowania alfabetu łacińskiego dla tureckiego. Zmianę przyjęto oficjalnie poprzez ustawę nr 1353, Prawo Przyjęcia i Używania Alfabetu Tureckiego, uchwaloną w listopadzie 1928. Weszła ona w życie wraz z początkiem roku 1929, całkowicie zastępując alfabet osmański.

Pozycja izolowana	Na końcu słowa	W środku słowa	Na początku słowa	Nazwa	Obecna litera
ﺍ	ﺎ	–		elif	a, e
ﺀ	–			hemze	', a, e, i, u, ü
ﺏ	ﺐ	ﺒ	ﺑ	be	b
ﭖ	ﭗ	ﭙ	ﭘ	pe	p
ﺕ	ﺖ	ﺘ	ﺗ	te	t
ﺙ	ﺚ	ﺜ	ﺛ	se	s
ﺝ	ﺞ	ﺠ	ﺟ	cim	c
ﭺ	ﭻ	ﭽ	ﭼ	çim	ç
ﺡ	ﺢ	ﺤ	ﺣ	ha	h
ﺥ	ﺦ	ﺨ	ﺧ	hı	h
ﺩ	ﺪ	–		dal	d
ﺫ	ﺬ	–		zel	z
ﺭ	ﺮ	–		re	r
ﺯ	ﺰ	–		ze	z
ﮊ	ﮋ	–		je	j
ﺱ	ﺲ	ﺴ	ﺳ	sin	s
ﺵ	ﺶ	ﺸ	ﺷ	şın	ş
ﺹ	ﺺ	ﺼ	ﺻ	sat, sad	s
ﺽ	ﺾ	ﻀ	ﺿ	dat, dad	d, z
ﻁ	ﻂ	ﻄ	ﻃ	tı	t
ﻅ	ﻆ	ﻈ	ﻇ	zı	z
ﻉ	ﻊ	ﻌ	ﻋ	ayın	'a, h
ﻍ	ﻎ	ﻐ	ﻏ	gayın	g, ğ
ﻑ	ﻒ	ﻔ	ﻓ	fe	f
ﻕ	ﻖ	ﻘ	ﻗ	kaf	k
ﻙ	ﻚ	ﻜ	ﻛ	kef	k, g, ğ, n
ﮒ	ﮓ	ﮕ	ﮔ	gef	g, ğ
ﯓ	ﯔ	ﯖ	ﯕ	nef, sağır kef	n
ﻝ	ﻞ	ﻠ	ﻟ	lam	l
ﻡ	ﻢ	ﻤ	ﻣ	mim	m
ﻥ	ﻦ	ﻨ	ﻧ	nun	n
ﻭ	ﻮ	–		vav	v, o, ö, u, ü
ﻩ	ﻪ	ﻬ	ﻫ	he	h, e, a
ﻻ	ﻼ	–		lamelif	la
ﻯ	ﻰ	ﻴ	ﻳ	ye	y, ı, i