Kulon (zwyczajny)

Kulon zwyczajny

Burhinus oedicnemus
(Linnaeus, 1758)
Burhinus oedicnemus oedicnemus
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Infragromada	neognatyczne
Rząd	siewkowe
Podrząd	siewkowce
Rodzina	kulony
Rodzaj	Burhinus
Gatunek	kulon zwyczajny
Podgatunki
B. o. oedicnemus B. o. discinctus B. o. harterti B. o. insularum B. o. saharae
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski
Zasięg występowania
letnie lęgowiska      obszar całorocznego występowania, część ptaków migrujących zimuje także na tych obszarach      zimowiska

Kulon zwyczajny, kulon (Burhinus oedicnemus) – gatunek średniego ptaka wędrownego z rodziny kulonów (Burhinidae), zamieszkujący niemal całą Europę poza północnymi i północno-wschodnimi skrajami kontynentu oraz Afrykę Północną i Azję zachodnią, środkową i południową. Przylot w kwietniu, odlot w sierpniu - październiku. Zimuje w północnej i wschodniej Afryce oraz zachodniej Azji. W Polsce niegdyś liczny, obecnie skrajnie rzadko lęgowy, na granicy wymarcia (najwyżej 2-4 pary). Gniazduje w dolinie Bugu i Narwi, być może też nad środkową Wisłą. Dawniej liczniejszy podczas przelotów, obecnie jest wielką rzadkością.

Cechy gatunku

Upierzenie płowopiaskowe, pokryte ciemnymi podłużnymi kreskami. Spód białawy. Nad okiem biała brew, a pod nim biała plama. Gardło białe, dziób żółty z czarnym końcem. Nogi żółte.

Podgatunki

B. oedicnemus oedicnemus
B. oedicnemus discinctus
B. oedicnemus harterti
B. oedicnemus insularum
B. oedicnemus saharae

Wymiary średnie

dł. ciała 41-43 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 82 cm
waga ok. 400-550 g

Biotop

Stepy i suche ugory, piaszczyste pagórki, żwirownie, rzadziej pola uprawne.

Gniazdo

Na ziemi, na niewielkim wzniesieniu terenu.

Jaja

Wyprowadza jeden lub dwa lęgi w roku, w maju i lipcu. W zniesieniu dwa jaja.

Wysiadywanie

Jaja wysiadywane są przez okres 23 - 37 dni przez samicę. Pisklęta opuszczają gniazdo po kilku godzinach. Umiejętność lotu osiągają w 7 tygodniu życia.

Pożywienie

Owady, dżdżownice i drobne kręgowce.

Ochrona

Objęty ochroną gatunkową ścisłą. Zagrożeniami dla tego ptaka są zalesianie i zagospodarowywanie ugorów, regulacja rzek, zatrucie środowiska oraz niepokojenie tych niezwykle płochliwych ptaków przez ludzi.

Zobacz też

• ptaki Polski