Przejdź do zawartości

Martin Wehrmann: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
JarektBot (dyskusja | edycje)
Robot skopiował szablon {{Kontrola autorytatywna}} z de:Martin Wehrmann.
drobne merytoryczne, poprawa linków, drobne redakcyjne
Linia 1: Linia 1:
'''Martin Wehrmann''' (ur. 16 czerwca 1861 w [[Szczecin]]ie (niem. ''Stettin''), zm. 29 września 1937 w [[Stargard Szczeciński|Stargardzie]] (niem. ''Stargard in Pommern'') - niemiecki historyk, nauczyciel, badacz historii Pomorza.
'''Martin Wehrmann''' (ur. 16 czerwca 1861 w [[Szczecin]]ie, zm. 29 września 1937 w [[Stargard Szczeciński|Stargardzie]]) – niemiecki historyk, nauczyciel, badacz historii [[Pomorze Zachodnie|Pomorza]].


W 1882 ukończył studia historyczne. Studiował na uniwersytetach w [[Halle (Saale)|Halle]], [[Berlin]]ie i [[Getynga|Getyndze]]. Dwa lata później został nauczycielem w [[Gimnazjum Mariackie|Gimnazjum Mariackim]] w Szczecinie. W 1886 został członkiem zarządu Pomorskiego Towarzystwa Historyczno-Archeologicznego (''Gesellschaft für Pommersche Geschichte und Alterthumskunde'').
W 1882 ukończył studia historyczne. Studiował na uniwersytetach w [[Uniwersytet w Halle|Halle]], [[Uniwersytet Humboldta w Berlinie|Berlinie]] i [[Uniwersytet w Getyndze|Getyndze]]. Dwa lata później został nauczycielem w [[Gimnazjum Mariackie w Szczecinie|Gimnazjum Mariackim w Szczecinie]]. W 1886 został członkiem zarządu [[Pomorskie Towarzystwo Historyczno-Archeologiczne|Pomorskiego Towarzystwa Historyczno-Archeologicznego]] ([[niem.]] ''Gesellschaft für Pommersche Geschichte und Alterthumskunde'').


W kwietniu 1912 objął funkcję dyrektora Gimnazjum w [[Gryfice|Gryficach]], którą sprawował do października 1921, kiedy to został przeniesiony do [[Collegium Groeningianum]] w Stargardzie na to samo stanowisko. Po pięciu latach przeszedł na emeryturę. Za wkład w badanie historii Pomorza w 1931 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Greifswaldzie.
W kwietniu 1912 objął funkcję dyrektora Gimnazjum w [[Gryfice|Gryficach]], którą sprawował do października 1921, kiedy to został przeniesiony do [[Collegium Groeningianum]] w [[Stargard Szczeciński|Stargardzie]] na to samo stanowisko. Po pięciu latach przeszedł na emeryturę. Za wkład w badanie historii Pomorza w 1931 r. otrzymał tytuł ''doktora honoris causa'' [[Uniwersytet w Greifswaldzie|Uniwersytetu w Greifswaldzie]].


Był współredaktorem rocznika ''Baltische Studien'' i redaktorem naczelnym miesięcznika ''Monatsblätter der Gesellschaft für pommersche Geschichte und Altertumskunde'' (oba poświęcone historii Pomorza). Był propagatorem powstania Pomorskiej Komisji Historycznej, którą powołano w 1910 roku.
Był współredaktorem rocznika ''Baltische Studien'' i redaktorem naczelnym miesięcznika ''Monatsblätter der Gesellschaft für pommersche Geschichte und Altertumskunde'' (oba poświęcone historii Pomorza). Był propagatorem powstania [[Pomorska Komisja Historyczna|Pomorskiej Komisji Historycznej]], którą powołano w 1910 roku.


W okresie od 1886 do 1937 wydał około 950 publikacji i prac poświęconych ogólnej historii Pomorza, poszczególnych miast, historii kościołów i szkolnictwa pomorskiego oraz genealogii dynastii [[Gryfici|Gryfitów]].
W okresie od 1886 do 1937 wydał około 950 publikacji i prac poświęconych ogólnej historii Pomorza, poszczególnych miast, historii kościołów i szkolnictwa pomorskiego oraz genealogii dynastii [[Gryfici|Gryfitów]].


Zbiór Wehrmanna, stanowiący dzieła drukowane i rękopisy w większości znajduje się w Archiwum Państwowym w Szczecinie. Jednak w czasie ewakuacji zbioru pod koniec II wojny światowej do [[Pęzino|Pęzina]] i jego powrotu do Szczecina zaginęło 100 jednostek archiwalnych. Obecnie spuścizna Wehrmana składa się ze 159 j.a.
Zbiór Wehrmanna, stanowiący dzieła drukowane i rękopisy w większości znajduje się w [[Archiwum Państwowe w Szczecinie|Archiwum Państwowym w Szczecinie]]. Jednak w czasie ewakuacji zbioru pod koniec II wojny światowej do [[Pęzino|Pęzina]] i jego powrotu do Szczecina zaginęło 100 [[jednostka archiwalna|jednostek archiwalnych]]. Obecnie spuścizna Wehrmana składa się ze 159 j.a.


===Bibliografia===
===Bibliografia===

Wersja z 07:41, 7 gru 2013

Martin Wehrmann (ur. 16 czerwca 1861 w Szczecinie, zm. 29 września 1937 w Stargardzie) – niemiecki historyk, nauczyciel, badacz historii Pomorza.

W 1882 ukończył studia historyczne. Studiował na uniwersytetach w Halle, Berlinie i Getyndze. Dwa lata później został nauczycielem w Gimnazjum Mariackim w Szczecinie. W 1886 został członkiem zarządu Pomorskiego Towarzystwa Historyczno-Archeologicznego (niem. Gesellschaft für Pommersche Geschichte und Alterthumskunde).

W kwietniu 1912 objął funkcję dyrektora Gimnazjum w Gryficach, którą sprawował do października 1921, kiedy to został przeniesiony do Collegium Groeningianum w Stargardzie na to samo stanowisko. Po pięciu latach przeszedł na emeryturę. Za wkład w badanie historii Pomorza w 1931 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Greifswaldzie.

Był współredaktorem rocznika Baltische Studien i redaktorem naczelnym miesięcznika Monatsblätter der Gesellschaft für pommersche Geschichte und Altertumskunde (oba poświęcone historii Pomorza). Był propagatorem powstania Pomorskiej Komisji Historycznej, którą powołano w 1910 roku.

W okresie od 1886 do 1937 wydał około 950 publikacji i prac poświęconych ogólnej historii Pomorza, poszczególnych miast, historii kościołów i szkolnictwa pomorskiego oraz genealogii dynastii Gryfitów.

Zbiór Wehrmanna, stanowiący dzieła drukowane i rękopisy w większości znajduje się w Archiwum Państwowym w Szczecinie. Jednak w czasie ewakuacji zbioru pod koniec II wojny światowej do Pęzina i jego powrotu do Szczecina zaginęło 100 jednostek archiwalnych. Obecnie spuścizna Wehrmana składa się ze 159 j.a.

Bibliografia