Szarłat wyniosły: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.2) (Robot dodał et:Verev rebashein |
|||
Linia 40: | Linia 40: | ||
[[Kategoria:Kuchnia meksykańska]] |
[[Kategoria:Kuchnia meksykańska]] |
||
[[Kategoria:Kuchnia peruwiańska]] |
[[Kategoria:Kuchnia peruwiańska]] |
||
[[ca:Marxant vermell]] |
|||
[[de:Rispen-Fuchsschwanz]] |
|||
[[et:Verev rebashein]] |
|||
[[en:Amaranthus cruentus]] |
|||
[[es:Amaranthus cruentus]] |
|||
[[fr:Amarante rouge]] |
|||
[[hsb:Wisaty šćěrjenc]] |
|||
[[lt:Šluotinis burnotis]] |
|||
[[sv:Blodamarant]] |
Wersja z 15:21, 12 mar 2013
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Klad | |
Klad | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
szarłat wyniosły |
Nazwa systematyczna | |
{{{nazwa łacińska}}} L. Syst. nat. ed. 10, 2:1269. 1759 |
Szarłat wyniosły (szarłat wiechowaty), zwany też amarantusem, Amaranthus cruentus L. – gatunek rośliny z rodziny szarłatowatych. Prawdopodobnie pochodzi z Ameryki Środkowej, obecnie jest uprawiany w wielu rejonach świata[2].
Zastosowanie
Jedna z najstarszych roślin uprawnych. Był, obok kukurydzy, ziemniaka i fasoli, podstawową rośliną uprawną Inków i Azteków.
Amarantus coraz częściej nazywany jest zbożem XXI wieku, ponieważ jego nasiona pod względem najważniejszych składników odżywczych przewyższają nawet pszenicę. Reguluje biosyntezę cholesterolu, co zapobiega chorobom układu krążenia. Zawiera nienasycone kwasy tłuszczowe, które zmniejszają ryzyko chorób serca i rozwój miażdżycy, a także ma wysoką zawartość białka. Szarłat nie zawiera glutenu, natomiast ma dużo skwalenu – lipidu opóźniającego procesy starzenia, łatwo przyswajalnego żelaza, wapnia i magnezu. Ma też dużo błonnika i znaczną zawartość witamin z grupy D oraz A, E, i C.[3]
W Polsce ponad 90% upraw znajduje się na Lubelszczyźnie. Od pewnego czasu znów cieszy się popularnością, jako surowiec na mąkę i kaszę nie zawierającą glutenu, a więc przydatną dla osób uczulonych na tę substancję. Chętnie spożywany też przez wegetarian, gdyż posiada wszystkie aminokwasy egzogenne[potrzebny przypis].
Ciekawostki
Łacińska nazwa rośliny jest źródłem nazwy barwy amarantowej, koloru wypustek przy kołnierzach jednego z historycznych polskich mundurów wojskowych. Używa się też zamiennie określenia barwy szkarłatnej.
Zobacz też
- ↑ Stevens P.F.: Caryophyllales. Angiosperm Phylogeny Website, 2001–. [dostęp 2009-10-07]. (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-09-24].
- ↑ Farmer 08/2007
<ref>
o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.