Bar Sauma: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
drobne redakcyjne |
m drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
== Nieudana pielgrzymka do Jerozolimy == |
== Nieudana pielgrzymka do Jerozolimy == |
||
Sauma przyciągał wielu uczniów. Jednym z nich był piętnastoletni [[Jabalaha III|Marcus]], który wbrew radom rodziny udał się w dwutygodniową podróż w góry Fang. Odnalazłszy Saumę poprosił go, aby został jego opiekunem duchowym. Po trzech latach Marcus został przyjęty do wspólnoty jako mnich, lecz życie komplementacyjne nie leżało w jego naturze. Namawiał Saumę, aby udał się z nim w pielgrzymkę do [[Jerozolima|Jerozolimy]]. Najprawdopodobniej w [[1279]] r. Bar Sauma i Marcus zaopatrzeni w zapasy i listy żelazne od [[Kubilaj-chan|Kubilaja]] wyruszyli w drogę. Podróżnicy kierowali się na południowy zachód od [[Pekin]]u, wędrując wzdłuż [[Huang He|Żółtej Rzeki]]. Następnie ominęli pustynię [[Takla Makan]], przejechali przez [[Chanat Czagatajski]], aż w końcu dotarli do [[Ilchanidzi|Ilchanatu]]. Ostatecznie pielgrzymi przybyli do [[Bagdad|Bagdadu]], który stanowił ważny ośrodek [[Kościół Wschodu|kościoła nestoriańskiego]]. Sauma i Markus zostali uroczyście przyjęci przez władze miasta oraz społeczność nestoriańską, w tym [[Lista patriarchów Kościoła Wschodu|patriarchę]] Dinchę I. Przybycie podróżników z krańców ówczesnego świata było wyjątkowym wydarzeniem, gdyż zwykle kupcy przemierzali tylko pewną część [[Jedwabny szlak|Jedwabnego Szlaku]], aby następnie sprzedać towar kolejnym kupcom. Patriarcha przyznał [[Jabalaha III|Marcusowi]] tytuł [[Biskup|biskupa]]. Niestety okazało, że ze względu na prowadzone działania wojenne dalsza podróż do [[Jerozolima|Jerozolimy]] była niemożliwa<ref>J. Cummins, ''Największe zagadki historii – nieznane wydarzenia'', Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2009, ISBN 978-83-11-11457-9, s. 47.</ref>. |
Bar Sauma przyciągał wielu uczniów. Jednym z nich był piętnastoletni [[Jabalaha III|Marcus]], który wbrew radom rodziny udał się w dwutygodniową podróż w góry Fang. Odnalazłszy Bar Saumę poprosił go, aby został jego opiekunem duchowym. Po trzech latach Marcus został przyjęty do wspólnoty jako mnich, lecz życie komplementacyjne nie leżało w jego naturze. Namawiał Bar Saumę, aby udał się z nim w pielgrzymkę do [[Jerozolima|Jerozolimy]]. Najprawdopodobniej w [[1279]] r. Bar Sauma i Marcus zaopatrzeni w zapasy i listy żelazne od [[Kubilaj-chan|Kubilaja]] wyruszyli w drogę. Podróżnicy kierowali się na południowy zachód od [[Pekin]]u, wędrując wzdłuż [[Huang He|Żółtej Rzeki]]. Następnie ominęli pustynię [[Takla Makan]], przejechali przez [[Chanat Czagatajski]], aż w końcu dotarli do [[Ilchanidzi|Ilchanatu]]. Ostatecznie pielgrzymi przybyli do [[Bagdad|Bagdadu]], który stanowił ważny ośrodek [[Kościół Wschodu|kościoła nestoriańskiego]]. Sauma i Markus zostali uroczyście przyjęci przez władze miasta oraz społeczność nestoriańską, w tym [[Lista patriarchów Kościoła Wschodu|patriarchę]] Dinchę I. Przybycie podróżników z krańców ówczesnego świata było wyjątkowym wydarzeniem, gdyż zwykle kupcy przemierzali tylko pewną część [[Jedwabny szlak|Jedwabnego Szlaku]], aby następnie sprzedać towar kolejnym kupcom. Patriarcha przyznał [[Jabalaha III|Marcusowi]] tytuł [[Biskup|biskupa]]. Niestety okazało, że ze względu na prowadzone działania wojenne dalsza podróż do [[Jerozolima|Jerozolimy]] była niemożliwa<ref>J. Cummins, ''Największe zagadki historii – nieznane wydarzenia'', Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2009, ISBN 978-83-11-11457-9, s. 47.</ref>. |
||
== Pobyt w Bagdadzie == |
== Pobyt w Bagdadzie == |
||
Po krótkim pobycie w [[Ilchanidzi|Ilchanacie]] wędrowcy planowali wrócić do rodzinnych stron. Plany te pokrzyżowała choroba, a następnie śmierć patriarchy Dinchy I. Nestoriańscy wierni, na których prawość podróżników z Chin wywarła wielkie wrażenie, obrali [[Jabalaha III|Marcusa]] nowym patriarchą i nadali mu miano Mar Yaballahy. Jak można się domyślić, [[Kościół Wschodu|nestorianie]] sądzili, że skoro ich państwo należy do [[Imperium mongolskie|Imperium Mongolskiego]], dobrze jest mieć patriarchę z Chin mówiącego po mongolsku. Podróż dwóch pielgrzymów dobiegła końca w [[1281]] r. kiedy to [[Jabalaha III|Markus]] przejął obowiązki [[Lista patriarchów Kościoła Wschodu|patriarchy]], a Sauma zamieszkał w klasztorze i poświęcił cię cichej kontemplacji<ref>J. Cummins, ''Największe zagadki historii – nieznane wydarzenia'', Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2009, ISBN 978-83-11-11457-9, s. 52.</ref>. |
Po krótkim pobycie w [[Ilchanidzi|Ilchanacie]] wędrowcy planowali wrócić do rodzinnych stron. Plany te pokrzyżowała choroba, a następnie śmierć patriarchy Dinchy I. Nestoriańscy wierni, na których prawość podróżników z Chin wywarła wielkie wrażenie, obrali [[Jabalaha III|Marcusa]] nowym patriarchą i nadali mu miano Mar Yaballahy. Jak można się domyślić, [[Kościół Wschodu|nestorianie]] sądzili, że skoro ich państwo należy do [[Imperium mongolskie|Imperium Mongolskiego]], dobrze jest mieć patriarchę z Chin mówiącego po mongolsku. Podróż dwóch pielgrzymów dobiegła końca w [[1281]] r. kiedy to [[Jabalaha III|Markus]] przejął obowiązki [[Lista patriarchów Kościoła Wschodu|patriarchy]], a Bar Sauma zamieszkał w klasztorze i poświęcił cię cichej kontemplacji<ref>J. Cummins, ''Największe zagadki historii – nieznane wydarzenia'', Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2009, ISBN 978-83-11-11457-9, s. 52.</ref>. |
||
== Misja dyplomatyczna do Europy == |
|||
Arghun - władca [[Ilchanidzi|Ilchanatu]] próbował nawiązać przymierze z chrześcijańską Europą przeciwko [[Islam|Muzułmanom]] w walce o panowanie na [[Bliski Wschód|Bliskim Wschodzie]]. W [[1285]] r. wysłał pierwszą misję dyplomatyczną. Niestety, złożone propozycje współpracy, które obejmowały m.in. podział Syrii i zwrot [[Jerozolima|Jerozolimy]], pozostały bez odpowiedzi<ref>R Grousset, ''The Empire of the Steppes: A History of Central Asia'', Rutgers University Press, New Brunswick NJ 2002, ISBN 0-8135-1304-9, s. 373.</ref>. Szukając kandydata na [[Ambasador|ambasadora]] skontaktował się z [[Jabalaha III|patriarchą]], który polecił mu swojego bliskiego przyjaciela Bar Saumę. |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 12:31, 19 cze 2012
Raban Bar Sauma (ur. 1225 we wschodnich Chinach, zm. 1294 w Bagdadzie) – nestoriański mnich, średniowieczny dyplomata i podróżnik. Jako jeden z pierwszych podróżników przemierzył cały znany świat ze wschodu na zachód tj. z Pekinu, aż do Rzymu i Paryża[1].
Młode lata
Bar Sauma (raban oznacza "mistrza" i stanowi honorowy tytuł, który mu później nadano) urodził się w rodzinie bogatego i religijnego małżeństwa (jego imię oznacz "syn postu") we wschodnich Chinach, niedaleko od Pekinu. Po ukończeniu 20 lat zaczął zastanawiać się nad wstąpieniem do zakonu. Rodzice próbowali wpłynąć na jego decyzję, gdyż był jedynakiem. Przez kilka lat pozostał w domu rodzinnym i pracował wspólnie z ojcem. Ostatecznie w 1248 r. po uzyskaniu akceptacji rodziców wstąpił do nestoriańskiego zakonu. Po kilkuletnim pobycie w zakonie w 1255 r. przeniósł się w góry Fang, gdzie zamieszkał w jaskini. Prowadząc życie pustelnika słynął z pobożności i dobroci[2].
Nieudana pielgrzymka do Jerozolimy
Bar Sauma przyciągał wielu uczniów. Jednym z nich był piętnastoletni Marcus, który wbrew radom rodziny udał się w dwutygodniową podróż w góry Fang. Odnalazłszy Bar Saumę poprosił go, aby został jego opiekunem duchowym. Po trzech latach Marcus został przyjęty do wspólnoty jako mnich, lecz życie komplementacyjne nie leżało w jego naturze. Namawiał Bar Saumę, aby udał się z nim w pielgrzymkę do Jerozolimy. Najprawdopodobniej w 1279 r. Bar Sauma i Marcus zaopatrzeni w zapasy i listy żelazne od Kubilaja wyruszyli w drogę. Podróżnicy kierowali się na południowy zachód od Pekinu, wędrując wzdłuż Żółtej Rzeki. Następnie ominęli pustynię Takla Makan, przejechali przez Chanat Czagatajski, aż w końcu dotarli do Ilchanatu. Ostatecznie pielgrzymi przybyli do Bagdadu, który stanowił ważny ośrodek kościoła nestoriańskiego. Sauma i Markus zostali uroczyście przyjęci przez władze miasta oraz społeczność nestoriańską, w tym patriarchę Dinchę I. Przybycie podróżników z krańców ówczesnego świata było wyjątkowym wydarzeniem, gdyż zwykle kupcy przemierzali tylko pewną część Jedwabnego Szlaku, aby następnie sprzedać towar kolejnym kupcom. Patriarcha przyznał Marcusowi tytuł biskupa. Niestety okazało, że ze względu na prowadzone działania wojenne dalsza podróż do Jerozolimy była niemożliwa[3].
Pobyt w Bagdadzie
Po krótkim pobycie w Ilchanacie wędrowcy planowali wrócić do rodzinnych stron. Plany te pokrzyżowała choroba, a następnie śmierć patriarchy Dinchy I. Nestoriańscy wierni, na których prawość podróżników z Chin wywarła wielkie wrażenie, obrali Marcusa nowym patriarchą i nadali mu miano Mar Yaballahy. Jak można się domyślić, nestorianie sądzili, że skoro ich państwo należy do Imperium Mongolskiego, dobrze jest mieć patriarchę z Chin mówiącego po mongolsku. Podróż dwóch pielgrzymów dobiegła końca w 1281 r. kiedy to Markus przejął obowiązki patriarchy, a Bar Sauma zamieszkał w klasztorze i poświęcił cię cichej kontemplacji[4].
Misja dyplomatyczna do Europy
Arghun - władca Ilchanatu próbował nawiązać przymierze z chrześcijańską Europą przeciwko Muzułmanom w walce o panowanie na Bliskim Wschodzie. W 1285 r. wysłał pierwszą misję dyplomatyczną. Niestety, złożone propozycje współpracy, które obejmowały m.in. podział Syrii i zwrot Jerozolimy, pozostały bez odpowiedzi[5]. Szukając kandydata na ambasadora skontaktował się z patriarchą, który polecił mu swojego bliskiego przyjaciela Bar Saumę.
- ↑ J. Cummins, Największe zagadki historii – nieznane wydarzenia, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2009, ISBN 978-83-11-11457-9, s. 45.
- ↑ S.A. Bessenecker, "The New Friars:The Emerging Movement Serving the World's Poor", InterVarsity Press, Downers Grove 2006, ISBN-13: 978-0-8308-3601-7, s. 131-132.
- ↑ J. Cummins, Największe zagadki historii – nieznane wydarzenia, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2009, ISBN 978-83-11-11457-9, s. 47.
- ↑ J. Cummins, Największe zagadki historii – nieznane wydarzenia, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2009, ISBN 978-83-11-11457-9, s. 52.
- ↑ R Grousset, The Empire of the Steppes: A History of Central Asia, Rutgers University Press, New Brunswick NJ 2002, ISBN 0-8135-1304-9, s. 373.
Linki zewnętrzne
- The History and Life of Rabban Bar Sauma. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).