Tlenek cynku: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m WP:SK, drobne techniczne |
m r2.7.1) (Robot dodał ca:Òxid de zinc |
||
Linia 97: | Linia 97: | ||
[[ar:أكسيد الزنك]] |
[[ar:أكسيد الزنك]] |
||
[[bn:জিংক অক্সাইড]] |
[[bn:জিংক অক্সাইড]] |
||
⚫ | |||
[[bg:Цинков оксид]] |
[[bg:Цинков оксид]] |
||
⚫ | |||
[[ca:Òxid de zinc]] |
|||
[[cs:Oxid zinečnatý]] |
[[cs:Oxid zinečnatý]] |
||
[[cy:Sinc ocsid]] |
[[cy:Sinc ocsid]] |
Wersja z 21:09, 29 lis 2011
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
ZnO | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
81,408 g/mol | ||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
białe ciało stałe | ||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||
PubChem |
{{{nazwa}}}, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: (ang.). | ||||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||
Inne aniony | |||||||||||||||||||||||||
Inne kationy | |||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Tlenek cynku (ZnO, biel cynkowa, biel chińska, łac. oxidium zinci, nihil album) – związek chemiczny, tlenek, połączenie tlenu, stosowany głównie jako pigment do farb.
Związek ten jest otrzymywany w wyniku prażenia rudy cynkowej: siarczku cynku (ZnS) lub węglanu cynku (ZnCO3) w obecności powietrza. Stosowany jest jako dodatek do farb i lakierów, w kosmetyce i ceramice oraz jako wypełniacz i stabilizator gumy, kauczuku i tworzyw sztucznych, do produkcji mas izolacyjnych, zasypek, środków do impregnacji drewna. Pierwotnie, jako pigment, został wprowadzony w 1779, od 1834 jako „biel chińska” stosowany w gwaszu, w farbach olejnych od ok. 1850. W oleju biel cynkowa jest słabiej kryjąca niż biel ołowiowa, nie działa sykatywowo, w grubszych warstwach pęka. Obecnie sproszkowaną biel cynkową stosuje się powszechnie (obok innych proszków, jak: grafit, sadza angielska, argentorat, tkanol) w kryminalistyce, w badaniu daktyloskopijnym metodą mechaniczną (obok metody chemicznej i metody optyczno-fotograficznej). Tlenek cynku ma lekkie działanie antybakteryjne i przyspiesza gojenie ran. Z tego powodu jest używany jako składnik maści i zasypek leczących rozmaite choroby skóry. Jest też używany w stomatologii do tymczasowych wypełnień.
Właściwości
- barwa biała (dotyczy sproszkowanego ZnO, kryształ ZnO bez zanieczyszczeń jest przezroczysty)
- ciało stałe,
- trudno rozpuszczalne w wodzie
- ma własności amfoteryczne:
- w reakcji z kwasami tworzy sole cynku(II), np. chlorek cynku, siarczan cynku.
- z mocnymi zasadami tworzy sole, które nazywa się cynkanami(II), np. cynkan(II) sodu.
- w wodnym roztworze amoniaku związek ten tworzy jon kompleksowy: [Zn(NH3)4]2+ (kation tetraaminacynku(II)).
- ↑ Romuald Hassa, Janusz Mrzigod, Janusz Nowakowski: Podręczny słownik chemiczny. Wyd. I. Katowice: Videograf II, 2002. ISBN 83-71-83-240-0.