Karabinek MPi-K: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
mNie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 36: | Linia 36: | ||
'''Maschinenpistole Kalashnikow (MPi-K)''' - licencyjna wersja karabinu [[Karabinek AK|AK]] produkowana w zakładach VEB Fahrzeug und Waffenfabrik "Ernst Thälmann". |
'''Maschinenpistole Kalashnikow (MPi-K)''' - licencyjna wersja karabinu [[Karabinek AK|AK]] produkowana w zakładach VEB Fahrzeug und Waffenfabrik "Ernst Thälmann". |
||
Produkcję MPi-K uruchomiono w [[1958]] roku w zakładach należących przed wojną do firmy Sauer. Karabiny produkowane w NRD miały kolby, łoża i chwyty pistoletowe wykonane z drewna i celownik z nastawami do 800 m. Większość egzemplarzy ma pod lufa wycior, ale tylko część ma zaczepy do mocowania bagnetu. W odróżnieniu od karabinów AK produkowanych w ZSRR, niemieckie MPi-K nie miały w kolbie gniazda na przybornik z przyrządami do czyszczenia broni. Poza |
Produkcję MPi-K uruchomiono w [[1958]] roku w zakładach należących przed wojną do firmy Sauer. Karabiny produkowane w NRD miały kolby, łoża i chwyty pistoletowe wykonane z drewna i celownik z nastawami do 800 m. Większość egzemplarzy ma pod lufa wycior, ale tylko część ma zaczepy do mocowania bagnetu. W odróżnieniu od karabinów AK produkowanych w ZSRR, niemieckie MPi-K nie miały w kolbie gniazda na przybornik z przyrządami do czyszczenia broni. Poza wersją z kolbą stałą (''MPi-K''), produkowano wersję z kolbą składana MPi-KmS (''Maschinenpistole Kalashnikow mit Schulterstütze''), odpowiadającą radzieckiemu AKS. Produkcję MPi-K zakończono w [[1961]] roku po rozpoczęciu produkcji karabinu [[MPi-KM]] - licencyjnej wersji [[Karabinek AKM|AKM]]. |
||
=== Opis === |
=== Opis === |
||
MPi-K był [[broń samoczynno-samopowtarzalna|bronią samoczynno-samopowtarzalną]]. [[Automatyka broni]] działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z długim skokiem tłoka gazowego. [[Zamek (broń)|Zamek]] [[ryglowanie|ryglowany]] przez obrót (2 rygle). Rękojeść przeładowania po prawej stronie broni, związana z suwadłem. [[Mechanizm spustowy]] z przełącznikiem rodzaju ognia. Skrzydełko bezpiecznika/przełącznika rodzaju ognia po prawej stronie [[komora zamkowa|komory zamkowej]] w pozycji zabezpieczonej zasłania wycięcie w którym porusza się rękojeść przeładowania. Magazynki 30 nabojowe, wymienne z AK i [[AKM]]. [[Kolba (broń)|Kolba]] z stała (MPi-K) lub składana (MPi-KmS). Przyrządy celownicze mechaniczne, składają się z muszki i [[celownik krzywiznowy|celownika krzywiznowego]] (nastawy do 800 m). |
MPi-K był [[broń samoczynno-samopowtarzalna|bronią samoczynno-samopowtarzalną]]. [[Automatyka broni]] działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z długim skokiem tłoka gazowego. [[Zamek (broń)|Zamek]] [[ryglowanie|ryglowany]] przez obrót (2 rygle). Rękojeść przeładowania po prawej stronie broni, związana z suwadłem. [[Mechanizm spustowy]] z przełącznikiem rodzaju ognia. Skrzydełko bezpiecznika/przełącznika rodzaju ognia po prawej stronie [[komora zamkowa|komory zamkowej]] w pozycji zabezpieczonej zasłania wycięcie w którym porusza się rękojeść przeładowania. Magazynki 30 nabojowe, wymienne z AK i [[Karabinek AKM|AKM]]. [[Kolba (broń)|Kolba]] z stała (MPi-K) lub składana (MPi-KmS). Przyrządy celownicze mechaniczne, składają się z muszki i [[celownik krzywiznowy|celownika krzywiznowego]] (nastawy do 800 m). |
||
=== Bibliografia === |
=== Bibliografia === |
Wersja z 21:20, 3 mar 2010
Państwo |
{{{państwo}}} |
---|---|
Producent |
VEB Fahrzeug und Waffenfabrik "Ernst Thälmann", Suhl |
Rodzaj | |
Historia | |
Wyprodukowano |
40 000 szt. |
Dane techniczne | |
Kaliber |
7,62 mm |
Nabój | |
Magazynek |
łukowy, 30 nab. |
Wymiary | |
Długość |
870 mm |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku |
710 m/s |
Maschinenpistole Kalashnikow (MPi-K) - licencyjna wersja karabinu AK produkowana w zakładach VEB Fahrzeug und Waffenfabrik "Ernst Thälmann".
Produkcję MPi-K uruchomiono w 1958 roku w zakładach należących przed wojną do firmy Sauer. Karabiny produkowane w NRD miały kolby, łoża i chwyty pistoletowe wykonane z drewna i celownik z nastawami do 800 m. Większość egzemplarzy ma pod lufa wycior, ale tylko część ma zaczepy do mocowania bagnetu. W odróżnieniu od karabinów AK produkowanych w ZSRR, niemieckie MPi-K nie miały w kolbie gniazda na przybornik z przyrządami do czyszczenia broni. Poza wersją z kolbą stałą (MPi-K), produkowano wersję z kolbą składana MPi-KmS (Maschinenpistole Kalashnikow mit Schulterstütze), odpowiadającą radzieckiemu AKS. Produkcję MPi-K zakończono w 1961 roku po rozpoczęciu produkcji karabinu MPi-KM - licencyjnej wersji AKM.
Opis
MPi-K był bronią samoczynno-samopowtarzalną. Automatyka broni działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z długim skokiem tłoka gazowego. Zamek ryglowany przez obrót (2 rygle). Rękojeść przeładowania po prawej stronie broni, związana z suwadłem. Mechanizm spustowy z przełącznikiem rodzaju ognia. Skrzydełko bezpiecznika/przełącznika rodzaju ognia po prawej stronie komory zamkowej w pozycji zabezpieczonej zasłania wycięcie w którym porusza się rękojeść przeładowania. Magazynki 30 nabojowe, wymienne z AK i AKM. Kolba z stała (MPi-K) lub składana (MPi-KmS). Przyrządy celownicze mechaniczne, składają się z muszki i celownika krzywiznowego (nastawy do 800 m).
Bibliografia
- John Walter, Ryszard (Tł.) Woźniak, Przemysław (Tł) Kupidura: Broń systemu Kałasznikowa. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2002. ISBN 83-11-09395-4.