Przejdź do zawartości

Martin Wehrmann: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m redakcyjne
m poprawiam linkowanie
Linia 2: Linia 2:
'''Martin Wehrmann''' (ur. 16 czerwca 1861 w [[Szczecin]]ie, zm. 29 września 1937 w [[Stargard|Stargardzie]]) – niemiecki historyk, nauczyciel, badacz historii [[Pomorze Zachodnie|Pomorza]].
'''Martin Wehrmann''' (ur. 16 czerwca 1861 w [[Szczecin]]ie, zm. 29 września 1937 w [[Stargard|Stargardzie]]) – niemiecki historyk, nauczyciel, badacz historii [[Pomorze Zachodnie|Pomorza]].


W 1882 ukończył studia historyczne. Studiował na uniwersytetach w [[Uniwersytet w Halle|Halle]], [[Uniwersytet Humboldta w Berlinie|Berlinie]] i [[Uniwersytet w Getyndze|Getyndze]]. Dwa lata później został nauczycielem w [[Gimnazjum Mariackie w Szczecinie|Gimnazjum Mariackim w Szczecinie]]. W 1886 został członkiem zarządu [[Pomorskie Towarzystwo Historyczno-Archeologiczne|Pomorskiego Towarzystwa Historyczno-Archeologicznego]] ([[język niemiecki|niem.]] ''Gesellschaft für Pommersche Geschichte und Alterthumskunde'').
W 1882 ukończył studia historyczne. Studiował na uniwersytetach w [[Uniwersytet w Halle|Halle]], [[Uniwersytet Humboldtów w Berlinie|Berlinie]] i [[Uniwersytet w Getyndze|Getyndze]]. Dwa lata później został nauczycielem w [[Gimnazjum Mariackie w Szczecinie|Gimnazjum Mariackim w Szczecinie]]. W 1886 został członkiem zarządu [[Pomorskie Towarzystwo Historyczno-Archeologiczne|Pomorskiego Towarzystwa Historyczno-Archeologicznego]] ([[język niemiecki|niem.]] ''Gesellschaft für Pommersche Geschichte und Alterthumskunde'').


W kwietniu 1912 objął funkcję dyrektora Gimnazjum w [[Gryfice|Gryficach]], którą sprawował do października 1921, kiedy to został przeniesiony do [[Collegium Groeningianum]] w [[Stargard|Stargardzie]] na to samo stanowisko. Po pięciu latach przeszedł na emeryturę. Za wkład w badanie historii Pomorza w 1931 r. otrzymał tytuł ''doktora honoris causa'' [[Uniwersytet w Greifswaldzie|Uniwersytetu w Greifswaldzie]].
W kwietniu 1912 objął funkcję dyrektora Gimnazjum w [[Gryfice|Gryficach]], którą sprawował do października 1921, kiedy to został przeniesiony do [[Collegium Groeningianum]] w [[Stargard|Stargardzie]] na to samo stanowisko. Po pięciu latach przeszedł na emeryturę. Za wkład w badanie historii Pomorza w 1931 r. otrzymał tytuł ''doktora honoris causa'' [[Uniwersytet w Greifswaldzie|Uniwersytetu w Greifswaldzie]].

Wersja z 13:42, 16 cze 2020

Martin Wehrmann

Martin Wehrmann (ur. 16 czerwca 1861 w Szczecinie, zm. 29 września 1937 w Stargardzie) – niemiecki historyk, nauczyciel, badacz historii Pomorza.

W 1882 ukończył studia historyczne. Studiował na uniwersytetach w Halle, Berlinie i Getyndze. Dwa lata później został nauczycielem w Gimnazjum Mariackim w Szczecinie. W 1886 został członkiem zarządu Pomorskiego Towarzystwa Historyczno-Archeologicznego (niem. Gesellschaft für Pommersche Geschichte und Alterthumskunde).

W kwietniu 1912 objął funkcję dyrektora Gimnazjum w Gryficach, którą sprawował do października 1921, kiedy to został przeniesiony do Collegium Groeningianum w Stargardzie na to samo stanowisko. Po pięciu latach przeszedł na emeryturę. Za wkład w badanie historii Pomorza w 1931 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Greifswaldzie.

Był współredaktorem rocznika Baltische Studien i redaktorem naczelnym miesięcznika Monatsblätter der Gesellschaft für pommersche Geschichte und Altertumskunde (oba poświęcone historii Pomorza). Był propagatorem powstania Pomorskiej Komisji Historycznej, którą powołano w 1910 roku.

W okresie od 1886 do 1937 wydał około 950 publikacji i prac poświęconych ogólnej historii Pomorza, poszczególnych miast, historii kościołów i szkolnictwa pomorskiego oraz genealogii dynastii Gryfitów.

Zbiór Wehrmanna, stanowiący dzieła drukowane i rękopisy w większości znajduje się w Archiwum Państwowym w Szczecinie. Jednak w czasie ewakuacji zbioru pod koniec II wojny światowej do Pęzina i jego powrotu do Szczecina zaginęło 100 jednostek archiwalnych. Obecnie spuścizna Wehrmana składa się ze 159 j.a.

Bibliografia