Przejdź do zawartości

Jean Cassou: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycja
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
red.
m Runab przeniósł stronę Wikipedysta:Pytek125/brudnopis/Jean Cassou do Jean Cassou, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem: nowe opracowanie
Znacznik: Ponowna publikacja brudnopisu
 
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 11 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Biogram infobox
[[Plik:Jean Cassou-2.jpg|thumb|Jean Cassou (pierwszy z prawej)]]
|imię i nazwisko = Jean Cassou
⚫
'''Jean Cassou''' [[Wymowa i transkrypcja języka francuskiego|fr]]: [[IPA|ʒɑ̃ kasu]], (ur. [[9 lipca]] [[1897]] w [[Deusto]] koło [[Bilbao]] ([[Hiszpania]]), zm. [[15 stycznia]] [[1986]] w [[Paryż]]u) − [[Francja|francuski]] pisarz i krytyk, dyrektor Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu (1946-1965).
|grafika = Stevan Kragujevic, francuski pisac Jean Cassou u Beogradu, 12. februara 1963.jpg
|opis grafiki = Jean Cassou (1963)
|alt grafiki =
|data urodzenia = 9 lipca 1897
|miejsce urodzenia = [[Deusto]]
|data śmierci = 15 stycznia 1986
|miejsce śmierci = [[Paryż]]
|zawód = pisarz, krytyk, dyrektor Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu (1947–1965)
|odznaczenia =
|commons = Category:Jean Cassou
}}
⚫
'''Jean Cassou''' ([[Wymowa i transkrypcja języka francuskiego|fr]]: {{IPA|ʒɑ̃ kasu}}, ur. [[9 lipca]] [[1897]] w [[Deusto]], zm. [[15 stycznia]] [[1986]] w [[Paryż]]u<ref name="pwn" />) – francuski krytyk i pisarz, dyrektor [[Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu]] w latach 1947–1965.


Jego ojciec był Francuzem, matka Hiszpanką. Po przedwczesnej śmierci ojca Jean Cassou wraz z matką przeprowadzili się do [[Paryż]]a{{odn|Sokołowicz|2014|s=287}}. W 1925 roku założył klub przyjaciół Hoffmanna, popularyzujący [[romantyzm]] niemiecki we Francji{{odn|Sokołowicz|2014|s=289}}. Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] należał do [[Francuski ruch oporu|francuskiego ruchu oporu]]. 13 grudnia 1941 roku został aresztowany przez [[Francja Vichy|rząd Vichy]], a następnie osadzony w [[Tuluza|Tuluzie]]{{odn|Sokołowicz|2014|s=287–288}}<ref name="arcpublications" />. Przyczynił się do ponownego otwarcia Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu w 1947 roku, jednocześnie obejmując w nim stanowisko dyrektora, które pełnił do 1965 roku<ref name="pwn" /><ref name="arcpublications" /><ref name="en-attendant-nadeau" />.
Jego ojciec był Francuzem, zmarł gdy chłopiec miał 16 lat. Matka Milagros Ibañez Pacheco, Hiszpanka, pochodziła z [[Andaluzja|Andaluzji]]. W szkole uczył się języka francuskiego i hiszpańskiego. W 1926 roku za swoją pierwszą nowelę otrzymał nagrodę Ministra edukacji w swoim stanie.


Jest autorem powieści ''Paryż we krwi'' (1935, wydanie polskie 1948), ''Le bel automne'' (1950), cyklu [[sonet]]ów ''Trente-trois sonnets composés au secret'' (1944, pod pseudonimem Jean Noir), szkicu krytycznych o poezji (''Pour la poésie'' 1935), [[Literatura hiszpańska|literaturze hiszpańskiej]] (''Cervantes'' 1936) i sztuce (''El Greco'' 1931, ''Chagall'' 1966). W 1979 roku wydał ''Encyklopedię symbolizmu'' (wydanie polskie 1992). W 1981 roku wydał tom wspomnień ''Une vie pour la liberté''<ref name="pwn" />. Pisał również bajki oraz tłumaczył z [[Język hiszpański|języka hiszpańskiego]]<ref name="pwn" />{{odn|Sokołowicz|2014|s=292}}.
Stworzył krytyczne szkice o literaturze i sztuce: "El Greco" (1931), "Cervantes" (1936), "Picasso i Matisse" (1939), "Ingres" (1947), Chagall (1966), powieści o [[Komuna Paryska|Komunie Paryskiej]] - "Paryż we krwi" (1936, wyd. pol. 1948), poezje i eseje. Jest autorem zbioru szkiców o związkach między poezją romantyczną, a współczesną: "Pour la poésie" (1935).
W czasie drugiej wojny światowej uczestniczył we francuskim ruchu oporu. Z tego okresu pochodzi zbiór 33 sonetów: "Sonnets Comosés au sécret" (1944), ogłoszony pod pseudonimem Jean Noir.


Był związany z francuskimi komunistami. Opowiadał się za przyznaniem niepodległości [[Algieria|Algierii]], popierał [[Maj 1968|protesty studenckie z 1968 roku]]{{odn|Sokołowicz|2014|s=287}}.
== Twórczość ==
=== Nowele ===
* "Éloge de la Folie", ([[1925]])
* "Les harmonies viennoises", [[Paryż]], Émile Paul, ([[1926]]
* "La clef des songes", ([[1928]])
* "Comme une grande image", Editions Emile-Paul frères, ([[1931]])
* "Les inconnus dans la cave", [[Paryż]], Gallimard, ([[1933]])
* "Les massacres de Paris", [[Paryż]], Gallimard, ([[1935]])
* "Le centre du monde", [[Paryż]], Le Sagittaire, ([[1945]])
* "Dernières pensées d'un amoureux", [[Paryż]], Albin Michel, ([[1962]])
* "Le voisinage des cavernes", [[Paryż]], Albin Michel, ([[1971]])


== Eseje ==
== Przypisy ==
<references>
* "Les nuits de Musset", [[Paryż]], Émile Paul, ([[1931]])
<ref name="arcpublications">{{Cytuj | tytuł = Jean Cassou | url = https://www.arcpublications.co.uk/writers/jean-cassou | opublikowany = arcpublications.co.uk | data dostępu = 2024-11-11 | język = en}}</ref>
* "Grandeur et infamie de Tolstoï", [[Paryż]], Bernard Grasset, ([[1932]])
<ref name="en-attendant-nadeau">{{Cytuj | autor = Alexis Buffet | tytuł = Jean Cassou et le musée vivant | url = https://www.en-attendant-nadeau.fr/2022/08/31/cassou-musee-vivant/ | opublikowany = en-attendant-nadeau.fr | data = 2022-08-31 | data dostępu = 2024-11-11 | język = fr}}</ref>
* "Pour la poésie", [[Paryż]], Corréa, ([[1935]])
<ref name="pwn">{{Encyklopedia PWN | tytuł = Cassou Jean | id = 3883513 | data dostępu = 2024-11-11}}</ref>
* "Quarante-huit", [[Paryż]], Gallimard, ([[1939]])
</references>
* "La mémoire courte", [[Paryż]], Éditions de Minuit, ([[1954]]); repub. Mille et une Nuits, ([[2001]])
* "Parti pris, Paris", Albin Michel, ([[1961]])
* "La création des mondes", [[Paryż]], Éditions Ouvrières, ([[1971]])
* "Une vie pour la liberté", [[Paryż]], Robert Laffont, ([[1981]])


=== Krytyka sztuki ===
== Bibliografia ==
* {{Cytuj | tytuł = Słowo we współczesnych dyskursach | url = https://dspace.uni.lodz.pl/bitstream/handle/11089/27481/287-297%20Malgorzata%20Sokolowicz_Trente-trois%20sonnets%20composes%20au%20secret.pdf?sequence=1&isAllowed=y | redaktor = Katarzyna Jachimowska, Barbara Kudra, Ewa Szkudlarek-Śmiechowicz | miejsce = Łódź | wydawca = Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego | data = 2014 | data dostępu = 2024-11-11 | autor r = Małgorzata Sokołowicz | rozdział = „Trente-trois sonnets composés au secret” [Trzydzieści trzy sonety ułożone w sekrecie] Jeana Cassou, czyli gdy pozostaje tylko słowo… | odn = tak}}
* "Situation de l'Art Moderne", [[Paryż]], Éditions de Minuit, ([[1950]])
* "Panorama des Arts Plastiques contemporains", [[Paryż]], Gallimard, ([[1960]])


{{Kontrola autorytatywna}}
=== Poezja ===
* "Trente-trois sonnets composés au secret", [[Paryż]], Éditions de Minuit, ([[1944]]); repub. Poésie/Gallimard, ([[1995]])
* "La rose et le vin"
* "La folie d'Amadis"


⚫
{{SORTUJ:Cassou, Jean}}
=== Inne ===
⚫
[[Kategoria:Francuscy pisarze XX wieku]]
* "La vie de Philippe II." [[Paryż]]. Gallimard. ([[1929]]). 12. Ed. (Orig. [[1927]]. Vies des hommes, illustrated. No. 29 )
[[Kategoria:Francuscy poeci XX wieku]]
* "Panorama de la littérature espagnole contemporaine", [[Paryż]], Kra, ([[1929]]) (later edition [[1931]])
[[Kategoria:Francuscy krytycy sztuki]]
* "Tempête sur l'Espagne", [[Paryż]], L'Homme réel, ([[1936]])
[[Kategoria:Francuscy tłumacze]]
* "La querelle du réalisme", [[Paryż]], ESI, ([[1936]])
* "Cervantes", [[Paryż]], ESI, ([[1936]])
* "Légion", [[Paryż]], Gallimard, ([[1939]])
* "L'heure du choix (collection)", [[Paryż]], Éditions de Minuit, ([[1947]])
* "Le quarante-huitard', [[Paryż]], PUF, ([[1948]])
* "La voie libre", [[Paryż]], Flammarion, ([[1951]])

=== Tłumaczenia i adaptacje ===
* L'Agonie du Christianisme, translated from an essay by Miguel de Unamuno, Paris, F. Rieder, ([[1925]])
* Font au Cabres, dramatic fresco in three acts by Lope de Vega, Paris, Les Ordres de Chevalerie, [[1949]], with Jean Camp, lithographs by Carlos Fontsere

== Bibliografia ==
* Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)

⚫
{{DEFAULTSORT:Cassou, Jean}}
⚫
[[Kategoria:Francuscy pisarze]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Paryżem]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Paryżem]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1897]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1897]]
[[Kategoria:Zmarli w 1986]]
[[Kategoria:Zmarli w 1986]]

[[an:Jean Cassou]]
[[de:Jean Cassou]]
[[en:Jean Cassou]]
[[es:Jean Cassou]]
[[fr:Jean Cassou]]
[[ko:장 카수]]
[[oc:Joan Casso]]
[[ro:Jean Cassou]]

Aktualna wersja na dzień 16:38, 11 lis 2024

Jean Cassou
Ilustracja
Jean Cassou (1963)
Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1897
Deusto

Data i miejsce śmierci

15 stycznia 1986
Paryż

Zawód, zajęcie

pisarz, krytyk, dyrektor Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu (1947–1965)

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons

Jean Cassou (fr: ʒɑ̃ kasu, ur. 9 lipca 1897 w Deusto, zm. 15 stycznia 1986 w Paryżu[1]) – francuski krytyk i pisarz, dyrektor Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu w latach 1947–1965.

Jego ojciec był Francuzem, matka Hiszpanką. Po przedwczesnej śmierci ojca Jean Cassou wraz z matką przeprowadzili się do Paryża[2]. W 1925 roku założył klub przyjaciół Hoffmanna, popularyzujący romantyzm niemiecki we Francji[3]. Podczas II wojny światowej należał do francuskiego ruchu oporu. 13 grudnia 1941 roku został aresztowany przez rząd Vichy, a następnie osadzony w Tuluzie[4][5]. Przyczynił się do ponownego otwarcia Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu w 1947 roku, jednocześnie obejmując w nim stanowisko dyrektora, które pełnił do 1965 roku[1][5][6].

Jest autorem powieści Paryż we krwi (1935, wydanie polskie 1948), Le bel automne (1950), cyklu sonetów Trente-trois sonnets composés au secret (1944, pod pseudonimem Jean Noir), szkicu krytycznych o poezji (Pour la poésie 1935), literaturze hiszpańskiej (Cervantes 1936) i sztuce (El Greco 1931, Chagall 1966). W 1979 roku wydał Encyklopedię symbolizmu (wydanie polskie 1992). W 1981 roku wydał tom wspomnień Une vie pour la liberté[1]. Pisał również bajki oraz tłumaczył z języka hiszpańskiego[1][7].

Był związany z francuskimi komunistami. Opowiadał się za przyznaniem niepodległości Algierii, popierał protesty studenckie z 1968 roku[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Cassou Jean, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-11-11].
  2. ↑ a b Sokołowicz 2014 ↓, s. 287.
  3. ↑ Sokołowicz 2014 ↓, s. 289.
  4. ↑ Sokołowicz 2014 ↓, s. 287–288.
  5. ↑ a b Jean Cassou [online], arcpublications.co.uk [dostęp 2024-11-11] (ang.).
  6. ↑ Alexis Buffet, Jean Cassou et le musée vivant [online], en-attendant-nadeau.fr, 31 sierpnia 2022 [dostęp 2024-11-11] (fr.).
  7. ↑ Sokołowicz 2014 ↓, s. 292.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Małgorzata Sokołowicz, „Trente-trois sonnets composés au secret” [Trzydzieści trzy sonety ułożone w sekrecie] Jeana Cassou, czyli gdy pozostaje tylko słowo…, [w:] Katarzyna Jachimowska, Barbara Kudra, Ewa Szkudlarek-Śmiechowicz (red.), Słowo we współczesnych dyskursach, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2014 [dostęp 2024-11-11].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jean_Cassou&oldid=75210126”