Jan Miklaszewski: Różnice pomiędzy wersjami

Jan Miklaszewski
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1874 ; Łowicz
Data i miejsce śmierci	5 lutego 1944 ; Warszawa
	profesor nauk leśnych
Alma Mater	Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego
Habilitacja	1932 – administracja i polityka leśna ; Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego
Profesura	1935
	Rektor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Okres spraw.	1936–1944
Poprzednik	Marian Górski
Następca	Franciszek Staff
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 09:50, 3 paź 2024

Jan Miklaszewski (ur. 7 lutego 1874 w Łowiczu, zm. 5 lutego 1944^[1] w Warszawie) – polski leśnik, rektor SGGW, działacz PPS.

Życiorys

W 1898 r. ukończył Instytut Leśny w Petersburgu. We wrześniu tegoż roku został aresztowany za działalność polityczną (PPS) prowadzoną w czasie studiów. Więziony w Petersburgu przez 3 miesiące.

Przed I wojną światową pracował m.in. w Zarządzie Dóbr Cesarskich w Spale, a następnie w Zarządzie Lasów Księstwa Łowickiego, gdzie został aresztowany za działalność w PPS z czasów studenckich. Po zwolnieniu z więzienia w Petersburgu, pozostając pod nadzorem policji politycznej, został zatrudniony jako kontroler w zarządzie lasów Ordynacji Zamojskich (1900). Przemycał literaturę niepodległościową i patriotyczną przez granicę austriacką, za co w 1903 r. został aresztowany i osadzony w Cytadeli Warszawskiej, a później również skazany na zesłanie. Przed zesłaniem uciekł do Galicji. Pracował w dobrach leśnych Sapiehów w Krasiczynie. W tym czasie prowadził też ożywioną działalność polityczną, współpracując m.in. z Józefem Piłsudskim. Po ogłoszeniu przez władze carskie amnestii w 1905 r. wrócił do Królestwa Polskiego na dawne stanowisko kontrolera lasów w Ordynacji Zamoyskich.

Po I wojnie światowej wojnie był organizatorem administracji polskiego leśnictwa, od 1918 był szefem Sekcji Lasów w Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych, od 1919 r. - naczelnikiem Głównego Zarządu Dóbr Państwowych, a od 1921 r. - dyrektorem Departamentu Leśnictwa w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych, do jego likwidacji w 1931 r.

Od 1931 r. był wykładowcą Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W 1932 r. habilitował się tam z zakresu administracji i polityki leśnej oraz urządzania lasu. W 1935 r. został profesorem zwyczajnym i prodziekanem Wydziału Leśnego SGGW, a od 1936 do 1944 r. (do śmierci) był rektorem tej uczelni. Na SGGW powołał wiele nowych zakładów i katedr. Po zmarłym w 1934 r. prof. Władysławie Jedlińskim objął kierownictwo Zakładu Urządzania Lasu. Jego staraniem w 1939 r. wzniesiono nowy pawilon SGGW, powstały bursy i pracownie w lasach doświadczalnych w Rogowie, gdzie też od 1934 r. sprawował funkcję kierownika naukowego.

W 1934 roku został przewodniczącym komisji do opracowania projektu planu regionalnego Warszawy w Komitecie Warszawskim Ochrony Przyrody oraz prezesem Rady Naczelnej Towarzystwa Popierania Plantacji Miast Rzeczypospolitej Polskiej.

Jan Miklaszewski był autorem licznych prac z zakresu historii i ekonomiki rolnictwa, w czasie okupacji kierował tajnym nauczaniem w SGGW. Podczas okupacji ukrywał się pod pseudonimem Władysław Baranowski. Współpracował z działającym w Warszawie tajnym Uniwersytetem Ziem Zachodnich. W latach 1939-41 pracował w Warszawskim Komitecie Pomocy Społecznej, jako przewodniczący Komisji Rewizyjnej.

Profesor Miklaszewski zmarł z wyczerpania 5 lutego 1944 r. w Warszawie i został pochowany na warszawskich Powązkach (kwatera Q-1-5)^[2].

Działalność twórcza i naukowa

W latach 1907–1917 opublikował 14 większych publikacji, w tym opracowanie Ogólny rzut oka na rozwój leśnictwa w Królestwie Polskim w XIX wieku, które zreferował na I Ogólnopolskim Zjeździe Leśników Polskich w Krakowie. W 1917 roku zostaje opublikowana w „Sylwanie” jego praca Lasy na ziemiach polskich i ich los podczas inwazji; wykazał w niej w jakim stopniu okupant naruszył zasoby drzewne polskich lasów i przekroczył rozmiary dopuszczalnego użytkowania.

W latach 1907–1915 Miklaszewski współpracował z wychodzącym we Lwowie czasopismem „Sylwan”, prowadząc w nim m.in. rubrykę Z rynku drzewnego w Królestwie Polskim. Był jednocześnie łącznikiem pisma na Królestwo Polskie. W latach 1910 roku został redaktorem wydawanego w Warszawie czasopisma „Leśnik Polski” – organu Centralnego Towarzystwa Rolniczego, w którym redagował dział Z ruchu naukowego.

Jest autorem fundamentalnego opracowania Lasy i leśnictwo w Polsce, które w 1929 r. zostało zaliczone przez Międzynarodowy Instytut Współpracy Intelektualnej w Paryżu do najwybitniejszych dzieł piśmiennictwa fachowego na świecie^[3].

Materiały archiwalne Jana Miklaszewskiego znajdują się w PAN Archiwum w Warszawie pod sygnaturą III-48^[4].

Rodzina

Był synem Antoniego, urzędnika kolejowego i Konstancji z Wojciechowskich. Poślubił w 1902 r. Eugenię z domu Gadomską. Miał syna Jerzego (1904-40), kapitana artylerii zamordowanego w Katyniu, i córkę Wandę Rzepecką^[5].

Upamiętnienie

W latach 20. XX wieku jego imię nadano Muzeum Przyrodniczemu w Białowieży^[6]^[7].

Na ścianie budynku, w którym mieszkał i umarł (ulica Kielecka 46), znajduje się tablica pamiątkowa. W lasach doświadczalnych SGGW w Rogowie umieszczono poświęcony mu kamień pamiątkowy. Kolejna tablica została umieszczona w Zwierzyńcu^[8].

Jego imieniem nazwano dwie ulice. Pierwszą, na osiedlu Imielin na warszawskim Ursynowie^[9]. Na jednym z budynków stojących przy tej ulicy umieszczono też tablicę pamiątkową. Drugą, w podwarszawskich Dawidach Bankowych (gmina Raszyn)^[10].

W 1986 r. nadano także jego imię Technikum Leśnemu w Starościnie^[11].

Bibliografia

Encyklopedia Warszawy z 1994
W. Mierzecka, Jan Miklaszewski - profesor urządzania lasu, Rolniczy Magazyn Elektroniczny, Centralna Biblioteka Rolnicza, Wrzesień 2007, Nr 21, s.60 ISSN 1734-3070

Przypisy

↑ Nekrologi Warszawskie. [dostęp 2015-08-27].
↑ Cmentarz Stare Powązki: EUGENJUSZ DUNIN, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-19] .
↑ Krzysztof Fronczak: Znaki czasu. Wczoraj i dziś Lasów Państwowych. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2013, s. 7. ISBN 978-83-61633-73-0.
↑ Spis inwentarzy, Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie, [dostęp 2024-01-30].
↑ Encyklopedia - Puszcza Białowieska [online], www.encyklopedia.puszcza-bialowieska.eu [dostęp 2016-11-13] .
↑ JózefJ. Paczoski JózefJ., W sprawie doświadczalnictwa leśnego w Puszczy Białowieskiej, „Las Polski”, 2, 1925, s. 53 .
↑ JózefJ. Paczoski JózefJ., Sprawozdanie z prac wykonanych w 1926 roku w Muzeum Przyrodniczym w Białowieży, „Ochrona Przyrody”, 1928, s. 113 .
↑ Piotr Szewczuk: Odsłonięcie pamiątkowej tablicy. zwierzyniec.lublin.lasy.gov.pl, 2014-01-10. [dostęp 2024-04-02].
↑ Ulica Jana Miklaszewskiego w Warszawie w OpenStreetMap. [dostęp 2015-08-23].
↑ Ulica Jana Miklaszewskiego w Dawidach Bankowych w OpenStreetMap. [dostęp 2015-08-23].
↑ Technikum leśne w Starościnie. [dostęp 2015-08-27].

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna na stronie SGGW. sggw.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-08)].
Szczegółowa biografia na stronach Leksykonu Ekologii i Ochrony Środowiska
Jan Miklaszewski w Otwartej Encyklopedii Leśnej
Tomasz Borecki, Edward Stępień, Profesorowie urządzania lasu Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego
Jan Miklaszewski w Encyklopedii Puszczy Białowieskiej
Dzieła Jana Miklaszewskiego w bibliotece Polona

[1] Nekrologi Warszawskie. [dostęp 2015-08-27].

[2] Cmentarz Stare Powązki: EUGENJUSZ DUNIN, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-19] .

[3] Krzysztof Fronczak: Znaki czasu. Wczoraj i dziś Lasów Państwowych. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2013, s. 7. ISBN 978-83-61633-73-0.

[4] Spis inwentarzy, Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie, [dostęp 2024-01-30].

[5] Encyklopedia - Puszcza Białowieska [online], www.encyklopedia.puszcza-bialowieska.eu [dostęp 2016-11-13] .

[6] JózefJ. Paczoski JózefJ., W sprawie doświadczalnictwa leśnego w Puszczy Białowieskiej, „Las Polski”, 2, 1925, s. 53 .

[7] JózefJ. Paczoski JózefJ., Sprawozdanie z prac wykonanych w 1926 roku w Muzeum Przyrodniczym w Białowieży, „Ochrona Przyrody”, 1928, s. 113 .

[8] Piotr Szewczuk: Odsłonięcie pamiątkowej tablicy. zwierzyniec.lublin.lasy.gov.pl, 2014-01-10. [dostęp 2024-04-02].

[9] Ulica Jana Miklaszewskiego w Warszawie w OpenStreetMap. [dostęp 2015-08-23].

[10] Ulica Jana Miklaszewskiego w Dawidach Bankowych w OpenStreetMap. [dostęp 2015-08-23].

[11] Technikum leśne w Starościnie. [dostęp 2015-08-27].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

@@ Linia 25: / Linia 25: @@
  |okres zatr1               =
  |odznaczenia               = {{Order|KN|KN}}{{Order|OOP|KKO}}{{Order|OBR|K1}}
- |commons                   =
+ |commons                   = Category:Jan Miklaszewski
  |wikicytaty                =
  |funkcja                   = [[Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie|Rektor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie]]
  |od                        = 1936
  |do                        = 1944
- |poprzednik                = [[Marian Górski]]
+ |poprzednik                = [[Marian Górski (gleboznawca)|Marian Górski]]
  |następca                  = [[Franciszek Staff]]
 }}
@@ Linia 42: / Linia 42: @@
 W 1898 r. ukończył Instytut Leśny w Petersburgu. We wrześniu tegoż roku został aresztowany za działalność polityczną (PPS) prowadzoną w czasie studiów. Więziony w Petersburgu przez 3 miesiące.
-Przed [[I wojna światowa|I wojną światową]] pracował m.in. w Zarządzie Dóbr Cesarskich w Spale, a następnie w Zarządzie Lasów Księstwa Łowickiego, gdzie został aresztowany za działalność w PPS z czasów studenckich. Po zwolnieniu z więzienia w Petersburgu, pozostając pod nadzorem policji politycznej, został zatrudniony  jako kontroler w zarządzie lasów Ordynacji Zamojskich (1900). Przemycał literaturę niepodległościową i patriotyczną przez granicę austriacką, za co w 1903 r. został aresztowany i osadzony w Cytadeli Warszawskiej, a później również skazany na zesłanie. Przed zesłaniem uciekł do Galicji. Pracował w dobrach leśnych Sapiehów w Krasiczynie. W tym czasie prowadził też ożywioną działalność polityczną, współpracując m.in. z Józefem Piłsudskim. Po ogłoszeniu przez władze carskie amnestii w 1905 r. wrócił do Królestwa Polskiego na dawne stanowisko kontrolera lasów w Ordynacji Zamoyskich.
+Przed [[I wojna światowa|I wojną światową]] pracował m.in. w Zarządzie Dóbr Cesarskich w [[Spała|Spale]], a następnie w Zarządzie Lasów Księstwa Łowickiego, gdzie został aresztowany za działalność w PPS z czasów studenckich. Po zwolnieniu z więzienia w Petersburgu, pozostając pod nadzorem policji politycznej, został zatrudniony  jako kontroler w zarządzie lasów [[Ordynacja Zamojska|Ordynacji Zamojskich]] (1900). Przemycał literaturę niepodległościową i patriotyczną przez granicę austriacką, za co w 1903 r. został aresztowany i osadzony w Cytadeli Warszawskiej, a później również skazany na zesłanie. Przed zesłaniem uciekł do Galicji. Pracował w dobrach leśnych Sapiehów w Krasiczynie. W tym czasie prowadził też ożywioną działalność polityczną, współpracując m.in. z Józefem Piłsudskim. Po ogłoszeniu przez władze carskie amnestii w 1905 r. wrócił do Królestwa Polskiego na dawne stanowisko kontrolera lasów w Ordynacji Zamoyskich.
 Po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] wojnie był organizatorem administracji polskiego leśnictwa, od 1918 był szefem Sekcji Lasów w Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych, od 1919 r. - naczelnikiem Głównego Zarządu Dóbr Państwowych, a od 1921 r. - dyrektorem Departamentu Leśnictwa w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych, do jego likwidacji w 1931 r.
-Od 1931 r. był wykładowcą [[Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego|Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego]]. W 1932 r. habilitował się tam z zakresu administracji i polityki leśnej oraz urządzania lasu. W 1935 r. został profesorem zwyczajnym i prodziekanem Wydziału Leśnego [[Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego|SGGW]], a od 1936 do 1944 r. (do śmierci) był rektorem tej uczelni. Na  [[Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego|SGGW]] powołał wiele nowych zakładów i katedr. Po zmarłym w 1934 r. prof. Władysławie Jedlińskim objął kierownictwo Zakładu Urządzania Lasu. Jego staraniem w 1939 r. wzniesiono nowy pawilon  [[Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego|SGGW]], powstały bursy i pracownie w lasach doświadczalnych w Rogowie, gdzie też od 1934 r. sprawował funkcję kierownika naukowego.
+Od 1931 r. był wykładowcą [[Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie|Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego]] w Warszawie. W 1932 r. habilitował się tam z zakresu administracji i polityki leśnej oraz urządzania lasu. W 1935 r. został profesorem zwyczajnym i prodziekanem Wydziału Leśnego SGGW, a od 1936 do 1944 r. (do śmierci) był rektorem tej uczelni. Na SGGW powołał wiele nowych zakładów i katedr. Po zmarłym w 1934 r. prof. Władysławie Jedlińskim objął kierownictwo Zakładu Urządzania Lasu. Jego staraniem w 1939 r. wzniesiono nowy pawilon SGGW, powstały bursy i pracownie w lasach doświadczalnych w Rogowie, gdzie też od 1934 r. sprawował funkcję kierownika naukowego.
 W 1934 roku został przewodniczącym komisji do opracowania projektu planu regionalnego Warszawy w Komitecie Warszawskim Ochrony Przyrody oraz prezesem Rady Naczelnej Towarzystwa Popierania Plantacji Miast Rzeczypospolitej Polskiej.
-Jan Miklaszewski był autorem licznych prac z zakresu historii i ekonomiki rolnictwa, w czasie [[II wojna światowa|okupacji]] kierował tajnym nauczaniem w [[Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie|SGGW]]. Podczas okupacji ukrywał się pod pseudonimem ''Władysław Baranowski''. Współpracował z działającym w Warszawie tajnym [[Uniwersytet Ziem Zachodnich|Uniwersytetem Ziem Zachodnich]]. W latach 1939-41 pracował w Warszawskim Komitecie Pomocy Społecznej, jako przewodniczący Komisji Rewizyjnej.
+Jan Miklaszewski był autorem licznych prac z zakresu historii i ekonomiki rolnictwa, w czasie [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacji]] kierował tajnym nauczaniem w [[Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie|SGGW]]. Podczas okupacji ukrywał się pod pseudonimem ''Władysław Baranowski''. Współpracował z działającym w Warszawie tajnym [[Uniwersytet Ziem Zachodnich|Uniwersytetem Ziem Zachodnich]]. W latach 1939-41 pracował w Warszawskim Komitecie Pomocy Społecznej, jako przewodniczący Komisji Rewizyjnej.
 Profesor Miklaszewski zmarł z wyczerpania [[5 lutego]] [[1944]] r. w Warszawie i został pochowany na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|warszawskich Powązkach]] (kwatera Q-1-5)<ref>{{Cmentarze Warszawa|id=14334|cmentarz=Cmentarz Stare Powązki|osoba=EUGENJUSZ DUNIN|data dostępu=2020-01-19}}</ref>.
 == Działalność twórcza i naukowa ==
-W latach 1907-1917 opublikował 14 większych publikacji, w tym opracowanie ''Ogólny rzut oka na rozwój leśnictwa w Królestwie Polskim w XIX wieku'', które zreferował na I Ogólnopolskim Zjeździe Leśników Polskich w Krakowie. W 1917 roku zostaje opublikowana w „Sylwanie” jego praca ''Lasy na ziemiach polskich i ich los podczas inwazji''; wykazał w niej w jakim stopniu okupant naruszył zasoby drzewne polskich lasów i przekroczył rozmiary dopuszczalnego użytkowania.
+W latach 1907–1917 opublikował 14 większych publikacji, w tym opracowanie ''Ogólny rzut oka na rozwój leśnictwa w Królestwie Polskim w XIX wieku'', które zreferował na I Ogólnopolskim Zjeździe Leśników Polskich w Krakowie. W 1917 roku zostaje opublikowana w „Sylwanie” jego praca ''Lasy na ziemiach polskich i ich los podczas inwazji''; wykazał w niej w jakim stopniu okupant naruszył zasoby drzewne polskich lasów i przekroczył rozmiary dopuszczalnego użytkowania.
-W latach 1907-1915 Miklaszewski współpracował z wychodzącym we Lwowie czasopismem „Sylwan”, prowadząc w nim m.in. rubrykę ''Z rynku drzewnego w Królestwie Polskim''. Był jednocześnie łącznikiem pisma na Królestwo Polskie. W latach 1910 roku został redaktorem wydawanego w Warszawie czasopisma „Leśnik Polski” – organu [[Centralne Towarzystwo Rolnicze|Centralnego Towarzystwa Rolniczego]], w którym redagował dział ''Z ruchu naukowego''.
+W latach 1907–1915 Miklaszewski współpracował z wychodzącym we Lwowie czasopismem „Sylwan”, prowadząc w nim m.in. rubrykę ''Z rynku drzewnego w Królestwie Polskim''. Był jednocześnie łącznikiem pisma na Królestwo Polskie. W latach 1910 roku został redaktorem wydawanego w Warszawie czasopisma „Leśnik Polski” – organu [[Centralne Towarzystwo Rolnicze|Centralnego Towarzystwa Rolniczego]], w którym redagował dział ''Z ruchu naukowego''.
 Jest autorem fundamentalnego opracowania ''Lasy i leśnictwo w Polsce'', które w 1929 r. zostało zaliczone przez Międzynarodowy Instytut Współpracy Intelektualnej w Paryżu do najwybitniejszych dzieł piśmiennictwa fachowego na świecie<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Fronczak | imię = Krzysztof | tytuł = Znaki czasu. Wczoraj i dziś Lasów Państwowych | wydawca = Centrum Informacyjne Lasów Państwowych | miejsce = Warszawa | rok = 2013 | strony = 7 | isbn = 978-83-61633-73-0}}</ref>.
+Materiały archiwalne Jana Miklaszewskiego znajdują się w [[Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie|PAN Archiwum w Warszawie]] pod sygnaturą III-48<ref>[https://archiwum.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=511&Itemid=208 Spis inwentarzy], Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie, [dostęp 2024-01-30].</ref>.
 == Rodzina ==
@@ Linia 67: / Linia 69: @@
 W latach 20. XX wieku jego imię nadano Muzeum Przyrodniczemu w [[Białowieża|Białowieży]]<ref>{{Cytuj|autor=[[Józef Paczoski]]|tytuł=W sprawie doświadczalnictwa leśnego w Puszczy Białowieskiej|czasopismo=[[Las Polski]]|data=1925|wydanie=2|s= 53}}</ref><ref>{{Cytuj|autor=[[Józef Paczoski]]|tytuł=Sprawozdanie z prac wykonanych w 1926 roku w Muzeum Przyrodniczym w Białowieży|czasopismo=Ochrona Przyrody|data=1928|s= 113}}</ref>.
-Na ścianie budynku, w którym mieszkał i umarł (ulica Kielecka 46), znajduje się tablica pamiątkowa. W lasach doświadczalnych SGGW w Rogowie umieszczono poświęcony mu kamień pamiątkowy. Kolejna tablica została umieszczona w Zwierzyńcu<ref>{{Cytuj stronę | nazwisko = | imię = | tytuł = Odsłonięcie tablicy Jana Miklaszewskiego w Zwierzyńcu  | url = http://start.lasy.gov.pl/web/rdlp_lublin/82 | opublikowany = | strony = | data = | data dostępu = 2015-08-27}}</ref>.
+Na ścianie budynku, w którym mieszkał i umarł (ulica Kielecka 46), znajduje się tablica pamiątkowa. W lasach doświadczalnych SGGW w Rogowie umieszczono poświęcony mu kamień pamiątkowy. Kolejna tablica została umieszczona w Zwierzyńcu<ref>{{Cytuj stronę | nazwisko =Szewczuk|imię=Piotr|tytuł=Odsłonięcie pamiątkowej tablicy| url = https://zwierzyniec.lublin.lasy.gov.pl/aktualnosci/-/asset_publisher/1M8a/content/odsloniecie-pamiatkowej-tablicy | opublikowany=zwierzyniec.lublin.lasy.gov.pl | strony = | data=2014-01-10 | data dostępu = 2024-04-02}}</ref>.
 Jego imieniem nazwano dwie ulice. Pierwszą, na osiedlu [[Imielin (Warszawa)|Imielin]] na [[Warszawa|warszawskim]] [[Ursynów|Ursynowie]]<ref>{{Cytuj stronę | nazwisko = | imię = | tytuł = Ulica Jana Miklaszewskiego w Warszawie w OpenStreetMap | url = http://www.openstreetmap.org/#map=17/52.14852/21.03717 | opublikowany = | strony = | data = | data dostępu = 2015-08-23}}</ref>. Na jednym z budynków stojących przy tej ulicy umieszczono też tablicę pamiątkową. Drugą, w podwarszawskich [[Dawidy Bankowe|Dawidach Bankowych]] ([[Raszyn (gmina)|gmina Raszyn]])<ref>{{Cytuj stronę | nazwisko = | imię = | tytuł = Ulica Jana Miklaszewskiego w Dawidach Bankowych w OpenStreetMap | url = http://www.openstreetmap.org/#map=16/52.1224/20.9705 | opublikowany = | strony = | data = | data dostępu = 2015-08-23}}</ref>.
@@ Linia 75: / Linia 77: @@
 == Bibliografia ==
 * Encyklopedia Warszawy z 1994
-* [http://www.cbr.edu.pl/rme-archiwum/2007/rme21/rme.php?strona=60 W. Mierzecka, ''Jan Miklaszewski - profesor urządzania lasu'', Rolniczy Magazyn Elektroniczny, , Centralna Biblioteka Rolnicza, Wrzesień 2007, Nr 21, s.60] {{ISSN|1734-3070}}
+* [http://www.cbr.edu.pl/rme-archiwum/2007/rme21/rme.php?strona=60 W. Mierzecka, ''Jan Miklaszewski - profesor urządzania lasu'', Rolniczy Magazyn Elektroniczny, Centralna Biblioteka Rolnicza, Wrzesień 2007, Nr 21, s.60] {{ISSN|1734-3070}}
 == Przypisy ==
 {{Przypisy}}
 == Linki zewnętrzne ==
-* [https://web.archive.org/web/20110708192119/http://www.sggw.pl/o-nas/historia/poczet-rektorow-sggw/jan-miklaszewski/ Nota biograficzna na stronie SGGW]
+* {{Cytuj stronę | url = http://www.sggw.pl/o-nas/historia/poczet-rektorow-sggw/jan-miklaszewski/ | tytuł = Nota biograficzna na stronie SGGW | opublikowany = sggw.pl | archiwum = https://web.archive.org/web/20110708192119/http://www.sggw.pl/o-nas/historia/poczet-rektorow-sggw/jan-miklaszewski/ | zarchiwizowano = 2011-07-08}}
 * [http://slownik.ekologia.pl/116_Encyklopedia_lesna/5053_3_M_0_Miklaszewski_Jan.html Szczegółowa biografia na stronach Leksykonu Ekologii i Ochrony Środowiska]
 * [http://www.encyklopedia.lasypolskie.pl/doku.php?id=m:miklaszewski-jan Jan Miklaszewski w Otwartej Encyklopedii Leśnej]
-* [http://stary.wl.sggw.pl/units/urzadzanie/historia/historia Tomasz Borecki, Edward Stępień, ''Profesorowie urządzania lasu Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego'']
+* [https://archive.ph/20150827211155/http://stary.wl.sggw.pl/units/urzadzanie/historia/historia Tomasz Borecki, Edward Stępień, ''Profesorowie urządzania lasu Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego'']
 * [http://www.encyklopedia.puszcza-bialowieska.eu/index.php?dzial=haslo&id=784 Jan Miklaszewski w Encyklopedii Puszczy Białowieskiej]
 * [https://polona.pl/search/?filters=public:1,creator:%22Miklaszewski,_Jan_(1874--1944)%22 Dzieła Jana Miklaszewskiego] w bibliotece [[Polona]]
@@ Linia 92: / Linia 94: @@
 {{SORTUJ:Miklaszewski, Jan}}
+[[Kategoria:Absolwenci uczelni w Petersburgu]]
 [[Kategoria:Ludzie urodzeni w Łowiczu]]
 [[Kategoria:Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]]
+[[Kategoria:Politycy Polskiej Partii Socjalistycznej (1892–1906)]]
 [[Kategoria:Polscy leśnicy]]
 [[Kategoria:Rektorzy Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego]]
+[[Kategoria:Wykładowcy Uniwersytetu Ziem Zachodnich]]
 [[Kategoria:Urodzeni w 1874]]
+[[Kategoria:Urzędnicy Ministerstwa Rolnictwa II Rzeczypospolitej]]
 [[Kategoria:Zmarli w 1944]]

Dyrektorzy SA/IA (1816–1831, 1836–1840)	Jerzy Beniamin Flatt (1816–1831) Michał Oczapowski (1836–1840)
Dyrektorzy IGWiL (1840–1861)	Michał Oczapowski (1840–1853) Seweryn Zdzitowiecki (1853–1859) Stanisław Przystański (1859–1861)
Dyrektorzy IPiR-L (1862–1869)	Dominik Okiński (1862–1865) Antoni Zieliński (1865–1869)
Dyrektorzy IGWiL (1869–1914)	Wasilij Dokuczajew (1892–1895) Aleksiej Potylicyn (1895–1900) Władimir Bielajew (1901–1902) Piotr Budrin (1902–1905) Aleksandr Skworcow (1905–1907) Anton Sanocki (1907–1911) Iwan Kaługin (1911–1914)
Rektorzy SGGW (od 1918)	Józef Mikułowski-Pomorski (1918–1920) Tadeusz Miłobędzki (1920–1921) Stefan Biedrzycki (1921–1922) Wacław Dąbrowski (1922–1923) Jan Sosnowski (1923–1925) Zdzisław Ludkiewicz (1925–1926) Władysław Grabski (1926–1928) Józef Mikułowski-Pomorski (1928–1929) Stefan Biedrzycki (1929–1932) Jan Sosnowski (1932–1933) Marian Górski (1933–1936) Jan Miklaszewski (1936–1944) Franciszek Staff (1944–1947) Marian Górski (1947–1949) Antoni Kleszczycki (1949–1955) Kazimierz Krysiak (1955–1962) Antoni Kleszczycki (1962–1969) Zbigniew Muszyński (1969–1975) Henryk Jasiorowski (1975–1981) Maria Joanna Radomska (1981–1987) Wiesław Barej (1987–1990) Jan Górecki (1990–1996) Włodzimierz Kluciński (1996–2002) Tomasz Borecki (2002–2008) Alojzy Szymański (2008–2016) Wiesław Bielawski (2016–2020) Michał Zasada (od 2020)