Przejdź do zawartości

José Pinto Ribeiro: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Odznaczeni Orderem Wolności → Kategoria:Odznaczeni Orderem Wolności (Portugalia) (przy użyciu QRC)
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Biogram infobox
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko = José Pinto Ribeiro
|imię i nazwisko = José Pinto Ribeiro
|grafika =
|grafika =
|opis grafiki =
|opis grafiki =
|podpis =
|alt grafiki =
|data urodzenia = 9 września 1946
|data urodzenia = 9 września 1946
|miejsce urodzenia = Quissico
|miejsce urodzenia = Quissico
|data śmierci =
|data śmierci =
|miejsce śmierci =
|miejsce śmierci =
|zawód = prawnik, polityk
|zawód = prawnik, polityk
|Alma Mater =
|stanowisko = minister kultury (2008–2009)
|stanowisko = minister kultury (2008–2009)
|odznaczenia =
|partia =
|commons =
|odznaczenia =
|commons =
|wikicytaty =
|www =
}}
}}
'''José António de Melo Pinto Ribeiro''' (ur. [[9 września]] [[1946]] w [[Quissico]] w [[Mozambik]]u) – [[Portugalia|portugalski]] prawnik i polityk, w latach 2008–2009 minister kultury w gabinecie [[José Sócrates]]a.
'''José António de Melo Pinto Ribeiro''' (ur. [[9 września]] [[1946]] w [[Quissico]] w [[Mozambik]]u) – [[Portugalia|portugalski]] prawnik i polityk, w latach 2008–2009 minister kultury w gabinecie [[José Sócrates]]a.


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Urodził się w rodzinie mozambickich Portugalczyków. W wieku 6 lat przeprowadził się wraz z rodziną do metropolii, gdzie w latach 1952–1962 uczęszczał do niemieckiej szkoły w [[Porto]] (Deutsche Schule zu Porto). Kształcił się również w Liceu D. Manuel II, gdzie w 1964 zdał egzamin dojrzałości. Od 1964 do 1969 studiował prawo na [[Uniwersytet Lizboński (1911-2013)|Uniwersytecie Lizbońskim]]. Otrzymał Nagrodę Nagroda Calouste Gulbenkiana dla najlepszego studenta kierunków prawno-ekonomicznych. Pracował jako nauczyciel akademicki w [[Instituto Superior de Economia e Gestão|ISEG]] (1971–1980), na macierzystej uczelni (1975–1987), a następnie na [[Universidade Autónoma de Lisboa]] (1987–1993), w [[ISCTE – Instituto Universitário de Lisboa|ISCTE]] (1996–1997) oraz na [[Universidade Nova de Lisboa]] (1997–2002).
Urodził się w rodzinie mozambickich Portugalczyków. W wieku 6 lat przeprowadził się wraz z rodziną do metropolii, gdzie w latach 1952–1962 uczęszczał do niemieckiej szkoły w [[Porto]] (Deutsche Schule zu Porto). Kształcił się również w Liceu Normal de D. Manuel II, gdzie w 1964 zdał egzamin dojrzałości. Od 1964 do 1969 studiował prawo na [[Uniwersytet Lizboński (1911–2013)|Uniwersytecie Lizbońskim]]. Otrzymał nagrodę przyznawaną przez Fundação Calouste Gulbenkian dla najlepszego studenta kierunków prawno-ekonomicznych. Pracował jako nauczyciel akademicki w [[Instituto Superior de Economia e Gestão|ISEG]] (1971–1980), na macierzystej uczelni (1975–1987), a następnie na [[Universidade Autónoma de Lisboa]] (1987–1993), w [[ISCTE – Instituto Universitário de Lisboa|ISCTE]] (1996–1997) oraz na [[Universidade Nova de Lisboa]] (1997–2002). Autor i współautor publikacji książkowych, m.in. z zakresu prawa handlowego.


W 1971 uzyskał uprawnienia [[adwokat]]a, podejmując praktykę w tym zawodzie. W latach 1974–1990 był doradcą prawnym do spraw międzynarodowych w [[Banco Português do Atlântico]]. Podobne usługi świadczył w Banco Comercial Português, Banco Totta & Açores, Banco Kleinworth Benson, Privat Banken, Banco Comercial de Macau oraz kilku spółkach portugalskich (TAP Portugal, Brisa, Soponata). Był przedstawicielem Portugalii w [[UNCITRAL]], która zajmowała się ujednolicaniem międzynarodowego prawa handlowego. Został członkiem zarządu m.in. Banco de Investimento Global, Victoria-Seguros, Companhia Carris de Ferro de Lisboa i Portucel. Pełnił również obowiązki prezesa zarządu Fundação de Arte Moderna e Contemporânea-Colecção Berardo.
W 1971 uzyskał uprawnienia [[adwokat]]a, podejmując praktykę w tym zawodzie. W latach 1974–1990 był doradcą prawnym do spraw międzynarodowych w [[Banco Português do Atlântico]]. Podobne usługi świadczył w Banco Comercial Português, Banco Totta & Açores, Banco Kleinworth Benson, Privat Banken, Banco Comercial de Macau oraz kilku spółkach portugalskich (TAP Portugal, Brisa, Soponata). Był przedstawicielem Portugalii w [[UNCITRAL]], która zajmowała się ujednolicaniem międzynarodowego prawa handlowego. Został członkiem zarządu m.in. Banco de Investimento Global, Victoria-Seguros, Companhia Carris de Ferro de Lisboa i Portucel. Pełnił również obowiązki prezesa zarządu Fundação de Arte Moderna e Contemporânea-Colecção Berardo.
Linia 26: Linia 22:
30 stycznia 2008, po odwołaniu [[Isabel Pires de Lima|Isabel Pires de Limy]], został mianowany nowym ministrem kultury w [[Pierwszy rząd José Sócratesa|rządzie José Sócratesa]]. Urząd ten sprawował do końca funkcjonowania tego gabinetu, tj. do 26 października 2009.
30 stycznia 2008, po odwołaniu [[Isabel Pires de Lima|Isabel Pires de Limy]], został mianowany nowym ministrem kultury w [[Pierwszy rząd José Sócratesa|rządzie José Sócratesa]]. Urząd ten sprawował do końca funkcjonowania tego gabinetu, tj. do 26 października 2009.


== Odznaczenia ==
Odznaczony m.in. portugalskim [[Order Wolności (Portugalia)|Orderem Wolności]] III klasy (2006)<ref name="op">{{Cytuj stronę|url=http://www.ordens.presidencia.pt/?idc=153|tytuł=Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Portuguesas|opublikowany=presidencia.pt|data dostępu=2017-04-02|język=pt}}</ref> oraz Krzyżem Wielkim [[Order Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej|Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej]] (2008)<ref>{{Monitor Polski|2009|29|409}}</ref>.
Odznaczony m.in. portugalskim [[Order Wolności (Portugalia)|Orderem Wolności]] III klasy (2006)<ref name="op">{{Cytuj stronę|url=http://www.ordens.presidencia.pt/?idc=153|tytuł=Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Portuguesas|opublikowany=presidencia.pt|data dostępu=2017-04-02|język=pt}}</ref> oraz Krzyżem Wielkim [[Order Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej|Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej]] (2008)<ref>Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 grudnia 2008 r. o nadaniu orderów ({{Monitor Polski|2009|29|409}}).</ref>.

== Wybrane publikacje ==
* ''Empresas Públicas e Concorrência na CEE'', Coimbra 1979.
* ''Dos Agrupamentos de Empresas'' (razem z Rui Pinto Duarte), Lizbona 1980.
* ''Lições de Direito Comercial'', Lizbona 1983.
* ''Grupos de Sociedades'', Lizbona 1986.
* ''O Acto Único Europeu'', Lizbona 1987.
* ''Notas sobre o crime de corrupção e poderes discricionários'', Lizbona 1990.
* ''Die verbundenen Gesellschaften im neuen portugiesischen Handelsgesellschaftsgesetzbuch'', [w:] ''Das Konzernrecht im internationalen Vergleich'', Baden-Baden 1991.


== Przypisy ==
== Przypisy ==
Linia 42: Linia 30:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{Cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20090624022950/http://www.portugal.gov.pt/pt/GC17/Governo/Perfis/Pages/JoseAntonioPintoRibeiro.aspx|tytuł=Ministro da Cultura: José António de Melo Pinto Ribeiro|opublikowany=portugal.gov.pt|data dostępu=2017-04-02|język=pt}}
* {{Cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20090624022950/http://www.portugal.gov.pt/pt/GC17/Governo/Perfis/Pages/JoseAntonioPintoRibeiro.aspx|tytuł=Ministro da Cultura: José António de Melo Pinto Ribeiro|opublikowany=portugal.gov.pt|data dostępu=2017-04-02|język=pt}}

{{Kontrola autorytatywna}}


{{SORTUJ:Pinto Ribeiro, José}}
{{SORTUJ:Pinto Ribeiro, José}}
[[Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Lizbońskiego (1911–2013)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Wolności (Portugalia)]]
[[Kategoria:Osoby pochodzenia mozambijskiego]]
[[Kategoria:Politycy Partii Socjalistycznej (Portugalia)]]
[[Kategoria:Politycy Partii Socjalistycznej (Portugalia)]]
[[Kategoria:Portugalscy ministrowie kultury]]
[[Kategoria:Portugalscy ministrowie kultury]]
[[Kategoria:Portugalscy prawnicy]]
[[Kategoria:Portugalscy prawnicy]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Wolności]]
[[Kategoria:Wykładowcy Uniwersytetu Lizbońskiego (1911–2013)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej]]
[[Kategoria:Wykładowcy Uniwersytetu Nowego w Lizbonie]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1946]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1946]]

Aktualna wersja na dzień 20:38, 11 sie 2024

José Pinto Ribeiro
Data i miejsce urodzenia

9 września 1946
Quissico

Zawód, zajęcie

prawnik, polityk

Stanowisko

minister kultury (2008–2009)

José António de Melo Pinto Ribeiro (ur. 9 września 1946 w Quissico w Mozambiku) – portugalski prawnik i polityk, w latach 2008–2009 minister kultury w gabinecie José Sócratesa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie mozambickich Portugalczyków. W wieku 6 lat przeprowadził się wraz z rodziną do metropolii, gdzie w latach 1952–1962 uczęszczał do niemieckiej szkoły w Porto (Deutsche Schule zu Porto). Kształcił się również w Liceu Normal de D. Manuel II, gdzie w 1964 zdał egzamin dojrzałości. Od 1964 do 1969 studiował prawo na Uniwersytecie Lizbońskim. Otrzymał nagrodę przyznawaną przez Fundação Calouste Gulbenkian dla najlepszego studenta kierunków prawno-ekonomicznych. Pracował jako nauczyciel akademicki w ISEG (1971–1980), na macierzystej uczelni (1975–1987), a następnie na Universidade Autónoma de Lisboa (1987–1993), w ISCTE (1996–1997) oraz na Universidade Nova de Lisboa (1997–2002). Autor i współautor publikacji książkowych, m.in. z zakresu prawa handlowego.

W 1971 uzyskał uprawnienia adwokata, podejmując praktykę w tym zawodzie. W latach 1974–1990 był doradcą prawnym do spraw międzynarodowych w Banco Português do Atlântico. Podobne usługi świadczył w Banco Comercial Português, Banco Totta & Açores, Banco Kleinworth Benson, Privat Banken, Banco Comercial de Macau oraz kilku spółkach portugalskich (TAP Portugal, Brisa, Soponata). Był przedstawicielem Portugalii w UNCITRAL, która zajmowała się ujednolicaniem międzynarodowego prawa handlowego. Został członkiem zarządu m.in. Banco de Investimento Global, Victoria-Seguros, Companhia Carris de Ferro de Lisboa i Portucel. Pełnił również obowiązki prezesa zarządu Fundação de Arte Moderna e Contemporânea-Colecção Berardo.

30 stycznia 2008, po odwołaniu Isabel Pires de Limy, został mianowany nowym ministrem kultury w rządzie José Sócratesa. Urząd ten sprawował do końca funkcjonowania tego gabinetu, tj. do 26 października 2009.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony m.in. portugalskim Orderem Wolności III klasy (2006)[1] oraz Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2008)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2017-04-02]. (port.).
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 grudnia 2008 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2009 r. nr 29, poz. 409).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]