Przejdź do zawartości

Rusznica: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
PBbot (dyskusja | edycje)
wstawienie {{Kontrola autorytatywna}}
 
(Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:06-357.png|thumb|210px|Strzelanie z rusznicy (kon. XIV w.)]]
[[Plik:Dictionnaire raisonné du mobilier français de l’époque carlovingienne à la Renaissance, tome 6 - 359.png|thumb|Strzelanie z rusznicy]]
'''Rusznica''' ([[Język staropolski|staropol.]] ''ruśnica'' z [[język czeski|czes.]] ''ručnice'') – jeden z pierwszych typów prymitywnej [[Broń indywidualna|ręcznej]] [[Broń palna|broni palnej]] nieposiadającej [[Zamek (broń)|zamka]], znanej w Europie już od XIV w.{{refn|grupa= uwaga|W szerszym znaczeniu, mianem rusznic określa się niekiedy również nowocześniejsze (produkowane od XVI do XVII w.) [[muszkiet]]y (z [[Zamek lontowy|zamkami lontowymi]]) oraz [[arkebuz]]y (z [[Zamek kołowy|zamkami kołowymi]])<ref>Michał Gradowski, Zdzisław Żygulski, ''Słownik uzbrojenia historycznego'', PWN, Warszawa 1998, s. 97.</ref>. [[Styl potoczny|Potocznie]] nazwa ta bywa stosowana również w odniesieniu do [[Karabin przeciwpancerny|karabinów przeciwpancernych]] z XX w.}}
__NOTOC__
'''Rusznica''' ([[Język staropolski|staropol.]] ''ruśnica'' z [[język czeski|czes.]] ''ručnice'') – jeden z pierwszych typów prymitywnej [[Broń ręczna|ręcznej]] [[Broń palna|broni palnej]] nie posiadającej [[Zamek (broń)|zamka]], znanej w Europie już od XIV w. W szerszym znaczeniu, mianem rusznic określa się niekiedy również nowocześniejsze (produkowane od XVI do XVII w.) [[muszkiet]]y (z [[Zamek lontowy|zamkami lontowymi]]) oraz [[arkebuz]]y (z [[Zamek kołowy|zamkami kołowymi]])<ref>Michał Gradowski, Zdzisław Żygulski, ''Słownik uzbrojenia historycznego'', PWN, Warszawa 1998, s. 97</ref>. [[Język potoczny|Potocznie]] nazwa ta bywa stosowana również w odniesieniu do [[Karabin przeciwpancerny|karabinów przeciwpancernych]] z XX w.


== Opis ==
[[Lufa|Lufy]] średniowiecznych rusznic wytwarzano poprzez okuwanie rozżarzonej sztaby wokół okrągłego stalowego pręta. W rezultacie uzyskiwano lufy lekkie, a jednocześnie mocniejsze od odlewanych. Z rusznicy strzelano trzymając drewniane [[Łoże (broń strzelecka)|łoże]] pod pachą (dokładne celowanie nie było możliwe). Odpalenie [[Ładunek miotający|ładunku miotającego]] odbywało się poprzez ręczne przyłożenie [[lont]]u lub tlącej się [[Hubka|hubki]] do podsypanej [[Proch czarny|prochem]] [[Panewka (broń palna)|panewki]].
Odpalenie [[Ładunek miotający|ładunku miotającego]] odbywało się poprzez ręczne przyłożenie [[lont]]u lub tlącej się [[Hubka|hubki]] do podsypanej [[Proch czarny|prochem]] [[Panewka (broń palna)|panewki]]. [[Lufa|Lufy]] średniowiecznych rusznic wytwarzano poprzez okuwanie rozżarzonej sztaby wokół okrągłego stalowego pręta. W rezultacie uzyskiwano lufy lekkie, a jednocześnie mocniejsze od odlewanych. Z rusznicy strzelano trzymając drewniane [[Łoże (broń strzelecka)|łoże]] pod pachą niekiedy dodatkowo podpierając broń na [[Forkiet|forkiecie]] (dokładne celowanie nie było możliwe). Lżejszą wersją rusznicy był [[petrynał]] z którego strzelano opierając kolbę o [[Napierśnik (zbroja)|napierśnik]] [[zbroja płytowa|zbroi]], natomiast cięższą wersją używaną do strzelania z umocnień (np. murów miejskich) była [[hakownica]]. W XVI w. rusznice zaczęły wychodzić z użycia, zastępowane nowocześniejszymi [[muszkiet]]ami (wyposażonymi w [[Zamek lontowy|zamki lontowe]]).


Pierwsze rusznice pojawiły się w [[Wojsko I Rzeczypospolitej|wojsku I Rzeczypospolitej]] za czasów panowania [[Zygmunt I Stary|Zygmunta Starego]]<ref>Bołdyrew Aleksander, Piechota, ''Piechota zaciężna w Polsce w pierwszej połowie XVI wieku'', Warszawa 2011, s. 230</ref>, {{fakt|stanowiąc często spotykaną broń wśród wojsk [[Obrona potoczna|obrony potocznej]].}}
Pierwsze rusznice pojawiły się w [[Wojsko I Rzeczypospolitej|wojsku I Rzeczypospolitej]] za czasów panowania [[Zygmunt I Stary|Zygmunta Starego]]<ref>Bołdyrew Aleksander, Piechota, ''Piechota zaciężna w Polsce w pierwszej połowie XVI wieku'', Warszawa 2011, s. 230.</ref>, {{fakt|data=2021-04|stanowiąc często spotykaną broń wśród wojsk [[Obrona potoczna|obrony potocznej]].}}


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
* [[petrynał]]
* [[hakownica]]
* [[hakownica]]
* [[samopał]]
* [[półhak]]
* [[muszkiet]]
* [[muszkiet]]
* [[arkebuz]]
* [[arkebuz]]
* [[Karabin przeciwpancerny|rusznica przeciwpancerna]]
{{Commonscat|Hand cannon (handgonne)}}

== Uwagi ==
{{Uwagi}}


== Przypisy ==
== Przypisy ==
{{Commonscat|Hand cannon (handgonne)}}
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{Cytuj|autor = Włodzimierz Kwaśniewicz |tytuł = Leksykon dawnej broni palnej |data = 2004 |isbn = 83-11-09874-3 |miejsce = Warszawa |wydawca = Bellona |oclc = 69619189 }}
* {{Cytuj |autor = Włodzimierz Kwaśniewicz |tytuł = Leksykon dawnej broni palnej |data = 2004 |isbn = 83-11-09874-3 |miejsce = Warszawa |wydawca = Bellona |oclc = 69619189}}

{{Broń strzelecka}}


{{Kontrola autorytatywna}}


[[Kategoria:Historyczna broń palna]]
[[Kategoria:Historyczna broń palna]]

Aktualna wersja na dzień 19:26, 16 kwi 2024

Strzelanie z rusznicy

Rusznica (staropol. ruśnica z czes. ručnice) – jeden z pierwszych typów prymitywnej ręcznej broni palnej nieposiadającej zamka, znanej w Europie już od XIV w.[a]

Odpalenie ładunku miotającego odbywało się poprzez ręczne przyłożenie lontu lub tlącej się hubki do podsypanej prochem panewki. Lufy średniowiecznych rusznic wytwarzano poprzez okuwanie rozżarzonej sztaby wokół okrągłego stalowego pręta. W rezultacie uzyskiwano lufy lekkie, a jednocześnie mocniejsze od odlewanych. Z rusznicy strzelano trzymając drewniane łoże pod pachą niekiedy dodatkowo podpierając broń na forkiecie (dokładne celowanie nie było możliwe). Lżejszą wersją rusznicy był petrynał z którego strzelano opierając kolbę o napierśnik zbroi, natomiast cięższą wersją używaną do strzelania z umocnień (np. murów miejskich) była hakownica. W XVI w. rusznice zaczęły wychodzić z użycia, zastępowane nowocześniejszymi muszkietami (wyposażonymi w zamki lontowe).

Pierwsze rusznice pojawiły się w wojsku I Rzeczypospolitej za czasów panowania Zygmunta Starego[2], stanowiąc często spotykaną broń wśród wojsk obrony potocznej.[potrzebny przypis]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. W szerszym znaczeniu, mianem rusznic określa się niekiedy również nowocześniejsze (produkowane od XVI do XVII w.) muszkiety (z zamkami lontowymi) oraz arkebuzy (z zamkami kołowymi)[1]. Potocznie nazwa ta bywa stosowana również w odniesieniu do karabinów przeciwpancernych z XX w.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michał Gradowski, Zdzisław Żygulski, Słownik uzbrojenia historycznego, PWN, Warszawa 1998, s. 97.
  2. Bołdyrew Aleksander, Piechota, Piechota zaciężna w Polsce w pierwszej połowie XVI wieku, Warszawa 2011, s. 230.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Włodzimierz Kwaśniewicz, Leksykon dawnej broni palnej, Warszawa: Bellona, 2004, ISBN 83-11-09874-3, OCLC 69619189.