Atłas: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
thru |
m dr. tech. |
||
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 10 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Drachengewand makffm 14629.jpg|thumb|Atłasowa szata [[mandaryn]]a, XIX wiek]] |
[[Plik:Drachengewand makffm 14629.jpg|thumb|Atłasowa szata [[mandaryn]]a, XIX wiek]] |
||
'''Atłas''' ([[arab.]] ''atlas'' |
'''Atłas''' ([[arab.]] ''atlas'' ''"gładki"''<ref>{{Cytuj |autor = Aleksander Brückner |tytuł = Słownik etymologiczny języka polskiego |data = 1927 |data dostępu = 2023-01-30 |miejsce = Kraków |wydawca = Krakowska Spółka Wydawnicza |url = https://polona.pl/item/slownik-etymologiczny-jezyka-polskiego,MTE2NjUxOA/10/ |język = pl}}</ref>) – gładka tkanina, wytwarzana z różnych [[surowiec|surowców]], która z jednej strony jest błyszcząca, a z drugiej (lewej) matowa. |
||
Atłas wykonuje się z [[przędza|przędzy]] [[Bawełna (włókno)|bawełnianej]] lub [[Włókna wiskozowe|włókien wiskozowych]] |
Atłas wykonuje się [[Splot atłasowy|splotem atłasowym]] z [[przędza|przędzy]] [[Bawełna (włókno)|bawełnianej]] lub [[Włókna wiskozowe|włókien wiskozowych]]. Niekiedy wyrabiany był z [[jedwab|naturalnego jedwabiu]]. Może być gładki lub wzorzysty. Stosowany na bieliznę, ubrania, podszewki, suknie oraz jako [[tkanina]] obiciowa na meble. |
||
== Historia tkaniny == |
== Historia tkaniny == |
||
Początki atłasu sięgają starożytności, od VI w. była używana w [[Cesarstwo Bizantyńskie|Bizancjum]], od XII w.zaczęto go wytwarzać w [[Europa|Europie]] |
Początki atłasu sięgają starożytności, od VI w. była używana w [[Cesarstwo Bizantyńskie|Bizancjum]], od XII w. zaczęto go wytwarzać w [[Europa Zachodnia|Europie Zachodniej]]. W [[Polska|Polsce]], zwany też jako ''hatłas'', wzmiankowany był przez [[Mikołaj Rej|Reja]] i [[Krzysztof Franciszek Falibogowski|Falibogowskiego]]. W 1620 jedwabny atłas kosztował 2.5 zł za łokieć<ref>Gołębiowski Łukasz, ''Ubiory w Polsce: od najdawniejszych czasów'', Kraków, 1861, s. 116.</ref>. Tkany od XVII w. w Brodach koło [[Lwów|Lwowa]] oraz w [[Gdańsk]]u. |
||
, wzmiankowany był przez [[Mikołaj Rej|Reja]] i [[Krzysztof Franciszek Falibogowski|Falibogowskiego]]. W 1620 jedwabny atłas kosztował 2.5 zł za łokieć<ref> Gołębiowski Łukasz, ''Ubiory w Polsce: od najdawniejszych czasów'', Kraków, 1861, s. 116.</ref> . Tkany od XVII w. w Brodach koło [[Lwów|Lwowa]] oraz w [[Gdańsk]]u. |
|||
Jednym z rodzajów atłasu jest [[satyna]]. |
Jednym z rodzajów atłasu jest [[satyna]]. |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
{{Wikiźródła|Encyklopedia staropolska/Atłas|hasło ''Atłas'' w Encyklopedii staropolskiej|tekst=nie}} |
{{Wikiźródła|Encyklopedia staropolska/Atłas|hasło ''Atłas'' w Encyklopedii staropolskiej|tekst=nie}} |
||
{{Wikicytaty|dopełniacz=o atłasie}} |
{{Wikicytaty|dopełniacz=o atłasie}} |
||
{{Kontrola autorytatywna}} |
|||
[[Kategoria:Tkaniny]] |
[[Kategoria:Tkaniny]] |
Aktualna wersja na dzień 09:47, 16 mar 2024
Atłas (arab. atlas "gładki"[1]) – gładka tkanina, wytwarzana z różnych surowców, która z jednej strony jest błyszcząca, a z drugiej (lewej) matowa.
Atłas wykonuje się splotem atłasowym z przędzy bawełnianej lub włókien wiskozowych. Niekiedy wyrabiany był z naturalnego jedwabiu. Może być gładki lub wzorzysty. Stosowany na bieliznę, ubrania, podszewki, suknie oraz jako tkanina obiciowa na meble.
Historia tkaniny
[edytuj | edytuj kod]Początki atłasu sięgają starożytności, od VI w. była używana w Bizancjum, od XII w. zaczęto go wytwarzać w Europie Zachodniej. W Polsce, zwany też jako hatłas, wzmiankowany był przez Reja i Falibogowskiego. W 1620 jedwabny atłas kosztował 2.5 zł za łokieć[2]. Tkany od XVII w. w Brodach koło Lwowa oraz w Gdańsku.
Jednym z rodzajów atłasu jest satyna.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Aleksander Brückner , Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza, 1927 [dostęp 2023-01-30] (pol.).
- ↑ Gołębiowski Łukasz, Ubiory w Polsce: od najdawniejszych czasów, Kraków, 1861, s. 116.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-12365-9.