Przejdź do zawartości

Arseniusz (Briancew): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Szablon
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Poprawa linkowań i typografii
 
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 8 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Duchowny infobox
{{Duchowny infobox
|imię i nazwisko = Aleksandr Briancew
|imię przybrane = Arseniusz
|imię przybrane org = Арсений
|imię i nazwisko oryginalne = Александр Брянцев
|imię przybrane = Arseniusz
|imię i nazwisko = Aleksandr Briancew
|imię i nazwisko org = Александр Брянцев
|imię przybrane oryginalne = Арсений
|tytuł = arcybiskup charkowski i achtyrski
|tytuł = Arcybiskup charkowski i achtyrski
|grafika = Арсений (Брянцев).jpg
|grafika = Арсений (Брянцев).jpg
|herb =
|opis grafiki =
|dewiza =
|alt grafiki =
|dewiza - j. polski =
|herb =
|państwo = {{państwo|RUS|1721}}
|dewiza =
|data urodzenia = 27 sierpnia 1839
|dewiza - j. polski =
|miejsce urodzenia = Wołosta-Piatnica
|kraj działania = [[Imperium Rosyjskie]]
|data śmierci = 28 kwietnia 1914
|data urodzenia = 27 sierpnia 1839
|miejsce śmierci = [[Charków]]
|miejsce urodzenia = Wołosta-Piatnica
|1. funkcja = arcybiskup charkowski i achtyrski
|data śmierci = 28 kwietnia 1914
|1. funkcja - okres = 1903–1914
|miejsce śmierci = [[Charków]]
|2. funkcja =
|miejsce pochówku =
|2. funkcja - okres =
|1. funkcja = Arcybiskup charkowski i achtyrski
|1. funkcja - okres = 1903–1914
|wyznanie = [[prawosławie|prawosławne]]
|kościół = [[Rosyjski Kościół Prawosławny]]
|2. funkcja =
|2. funkcja - okres =
|inkardynacja = [[Eparchia charkowska|Eparchia charkowska i achtyrska]]
|wyznanie = [[Prawosławie|prawosławne]]
|data ślubów zakonnych = 26 kwietnia 1875
|data diakonatu = przed 1868
|kościół = [[Rosyjski Kościół Prawosławny]]
|inkardynacja = [[Eparchia charkowska|Eparchia charkowska i achtyrska]]
|data ordynacji =
|data święceń = 4 lutego 1868
|data ślubów zakonnych = 26 kwietnia 1875
|data nominacji =
|data diakonatu = przed 1868
|data sakry = 17 maja 1882
|data ordynacji =
|data patriarchatu =
|data święceń = 4 lutego 1868
|data kreacji =
|data nominacji =
|papież kreujący =
|data sakry = 17 maja 1882
|kościół tytularny =
|data patriarchatu =
|data pontyfikatu =
|data kreacji =
|odznaczenia =
|papież kreujący =
|kościół tytularny =
|commons = Category:Arsenius (Bryantsev)
|faksymile =

|wikiźródła =
|opis faksymile =
|wikicytaty =
|odznaczenia =
|wikinews =
|commons = Category:Arsenius (Bryantsev)
|www =
|wikiźródła =
|wikicytaty =
|wikinews =
|www =
}}
}}
{{Sukcesja apostolska infobox
{{Sukcesja apostolska infobox
Linia 55: Linia 58:
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Hilarion (Juszenow)]]|29 kwietnia 1884}}
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Hilarion (Juszenow)]]|29 kwietnia 1884}}
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Mitrofan (Ban)]]|18 kwietnia 1885}}
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Mitrofan (Ban)]]|18 kwietnia 1885}}
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Stefan (Archangielski)]]|27 stycznia 1902}}
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Jan (Smirnow, arcybiskup riazański)|Jan (Smirnow)]]|28 kwietnia 1902}}
}}
}}
'''Arseniusz''', imię świeckie '''Aleksandr Dmitrijewicz Briancew''' (ur. 27 sierpnia 1839 we wsi Wołosta-Piatnica, zm. 28 kwietnia 1914 w [[Charków|Charkowie]]) – biskup [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]].
'''Arseniusz''', imię świeckie '''Aleksandr Dmitrijewicz Briancew''' (ur. {{data|1839-08-27}} we wsi Wołosta-Piatnica, zm. {{data|1914-04-28}} w [[Charków|Charkowie]]) – biskup [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]].


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Urodził się w bardzo biednej rodzinie cerkiewnego psalmisty. Przez rodziców został skierowany do szkoły duchownej, a po jej ukończeniu do seminarium duchownego w [[Smoleńsk]]u. Ukończył je, mimo ubóstwa, w 1863, po czym rozpoczął studia w [[Kijowska Akademia Duchowna|Kijowskiej Akademii Duchownej]]. W 1867 uzyskał w niej tytuł magistra nauk teologicznych i został skierowany do pracy jako nauczyciel w gimnazjum w [[Biała Cerkiew|Białej Cerkwi]]. 4 lutego 1868 przyjął święcenia kapłańskie jako duchowny żonaty. W 1869 został przeniesiony do pracy duszpasterskie w cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego w [[Ławra Peczerska|Ławrze Peczerskiej]], przy równoczesnej pracy w gimnazjum w kijowskiej dzielnicy [[Padół (Kijów)|Padół]] oraz w szkole wojskowej. W 1872 przeniesiony do pracy w instytucie dla szlachetnie urodzonych panien w charakterze opiekuna kaplicy szkolnej oraz wykładowcy.
Urodził się w bardzo biednej rodzinie cerkiewnego psalmisty. Przez rodziców został skierowany do szkoły duchownej, a po jej ukończeniu do seminarium duchownego w [[Smoleńsk]]u. Ukończył je, mimo ubóstwa, w 1863, po czym rozpoczął studia w [[Kijowska Akademia Duchowna|Kijowskiej Akademii Duchownej]]. W 1867 uzyskał w niej tytuł magistra nauk teologicznych i został skierowany do pracy jako nauczyciel w gimnazjum w [[Biała Cerkiew|Białej Cerkwi]]. 4 lutego 1868 przyjął święcenia [[Prezbiter|kapłańskie]] jako duchowny żonaty. W 1869 został przeniesiony do pracy duszpasterskiej w cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego w [[Ławra Peczerska|ławrze Peczerskiej]], przy równoczesnej pracy w gimnazjum w kijowskiej dzielnicy [[Padół (Kijów)|Padół]] oraz w szkole wojskowej. W 1872 przeniesiony do pracy w instytucie dla szlachetnie urodzonych panien w charakterze opiekuna kaplicy szkolnej oraz wykładowcy.


19 marca 1873 został, dzięki rekomendacji metropolity kijowskiego [[Arseniusz (Moskwin), metropolita kijowski|Arseniusza]], skierowany na stanowisko rektora taurydzkiego seminarium duchownego, zaś 9 kwietnia podniesiony do godności [[protoprezbiter]]a. W tym samym roku zmarła jego żona, co skłoniło go do wstąpienia do monasteru. 26 kwietnia 1875 złożył [[postrzyżyny mnisze|wieczyste śluby zakonne]], przyjmując imię Arseniusz, zaś 27 kwietnia został mianowany [[archimandryta|archimandrytą]].
19 marca 1873 został, dzięki rekomendacji metropolity kijowskiego [[Arseniusz (Moskwin, metropolita kijowski)|Arseniusza]], skierowany na stanowisko rektora taurydzkiego seminarium duchownego, zaś 9 kwietnia podniesiony do godności [[protoprezbiter]]a. W tym samym roku zmarła jego żona, co skłoniło go do wstąpienia do monasteru. 26 kwietnia 1875 złożył [[Postrzyżyny mnisze|wieczyste śluby zakonne]], przyjmując [[Imię zakonne|imię]] Arseniusz, zaś 27 kwietnia został mianowany [[Archimandryta|archimandrytą]].


17 maja 1882 miała miejsce jego chirotonia na biskupa ładoskiego, wikariusza [[Eparchia petersburska|eparchii petersburskiej]]. Uroczystość miała miejsce w [[Sobór Trójcy Świętej w Petersburgu (Ławra Aleksandra Newskiego)|soborze Trójcy Świętej]] w kompleksie [[Ławra Aleksandra Newskiego w Petersburgu|Ławry św. Aleksandra Newskiego]] przy udziale metropolity petersburskiego [[Izydor (Nikolski)|Izydora]], arcybiskupa chełmsko-warszawskiego [[Leoncjusz (Lebiedinski)|Leoncjusza]] i arcybiskupa kazańskiego [[Sergiusz (Lapidiewski)|Sergiusza]]. Od października 1883 był ponadto rektorem i wykładowcą [[Petersburska Akademia Duchowna|Petersburskiej Akademii Duchownej]]. W czasie czteroletniej pracy na tym stanowisku przyjął mnisze śluby wieczyste od dziesięciu studentów Akademii, w tym od późniejszego twórcy [[Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji]] – [[Antoni (Chrapowicki)|Antoniego (Chrapowickiego)]].
17 maja 1882 miała miejsce jego [[chirotonia]] na biskupa ładoskiego, wikariusza [[Eparchia petersburska|eparchii petersburskiej]]. Uroczystość miała miejsce w [[Sobór Trójcy Świętej w Petersburgu (Ławra Aleksandra Newskiego)|soborze Trójcy Świętej]] w kompleksie [[Ławra Aleksandra Newskiego w Petersburgu|Ławry św. Aleksandra Newskiego]] przy udziale metropolity petersburskiego [[Izydor (Nikolski)|Izydora]], arcybiskupa chełmsko-warszawskiego [[Leoncjusz (Lebiedinski)|Leoncjusza]] i arcybiskupa kazańskiego [[Sergiusz (Lapidiewski)|Sergiusza]]. Od października 1883 był ponadto rektorem i wykładowcą [[Petersburska Akademia Duchowna|Petersburskiej Akademii Duchownej]]. W czasie czteroletniej pracy na tym stanowisku przyjął mnisze śluby wieczyste od dziesięciu studentów Akademii, w tym od późniejszego twórcy [[Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji]] – [[Antoni (Chrapowicki)|Antoniego (Chrapowickiego)]].


28 marca 1887 przeniesiony na [[Eparchia ryska|katedrę ryską]]. Rozpoczął wówczas szeroko zakrojoną działalność na rzecz wzmacniania pozycji prawosławia na ziemiach łotewskich i estońskich: inicjował wznoszenie nowych cerkwi, organizował prasę cerkiewną, prowadził spotkania na tematy religijne, zakładał biblioteki i przyczynił się do powstania dwóch żeńskich klasztorów: [[monaster Trójcy Świętej i św. Sergiusza z Radoneża w Rydze|monasteru Trójcy Świętej i św. Sergiusza z Radoneża w Rydze]] oraz [[Piuchticki Monaster Zaśnięcia Matki Bożej|Piuchtickiego Monasteru Zaśnięcia Matki Bożej]]. Za swoje zasługi dla Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego otrzymał 15 maja 1893 godność arcybiskupa.
28 marca 1887 przeniesiony na [[Eparchia ryska|katedrę ryską]]. Rozpoczął wówczas szeroko zakrojoną działalność na rzecz wzmacniania pozycji prawosławia na ziemiach łotewskich i estońskich: inicjował wznoszenie nowych cerkwi, organizował prasę cerkiewną, prowadził spotkania na tematy religijne, zakładał biblioteki i przyczynił się do powstania dwóch żeńskich klasztorów: [[Monaster Trójcy Świętej i św. Sergiusza z Radoneża w Rydze|monasteru Trójcy Świętej i św. Sergiusza z Radoneża w Rydze]] oraz [[Piuchticki Monaster Zaśnięcia Matki Bożej|Piuchtickiego Monasteru Zaśnięcia Matki Bożej]]. Za swoje zasługi dla Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego otrzymał 15 maja 1893 godność [[arcybiskup]]a.


4 października 1897 przeniesiony na katedrę [[Eparchia kazańska|kazańską i swijaską]]. Również w tej eparchii rozwinął szeroką działalność misyjną, ukierunkowaną na pozyskiwanie nowych wyznawców prawosławia spośród lokalnych społeczności [[islam|muzułmańskich]], jak również [[staroobrzędowcy|staroobrzędowców]]. W 1901 nagrodzony prawem noszenia brylantowego krzyża na [[kłobuk (nakrycie głowy)|kłobuku]].
4 października 1897 przeniesiony na katedrę [[Eparchia kazańska|kazańską i swijaską]]. Również w tej eparchii rozwinął szeroką działalność misyjną, ukierunkowaną na pozyskiwanie nowych wyznawców prawosławia spośród lokalnych społeczności [[Islam|muzułmańskich]], jak również [[Staroobrzędowcy|staroobrzędowców]]. W 1901 nagrodzony prawem noszenia brylantowego krzyża na [[Kłobuk (nakrycie głowy)|kłobuku]].


8 lutego 1903 przeniesiony na [[eparchia charkowska|katedrę charkowską]], gdzie również prowadził działania na rzecz kształcenia prawosławnych misjonarzy, zakładał szkoły duchowne, biblioteki oraz przytułki dla sierot i inne instytucje dobroczynne, które miały działać przy monasterach. Zmarł w Charkowie po krótkiej chorobie.
8 lutego 1903 przeniesiony na [[Eparchia charkowska|katedrę charkowską]], gdzie również prowadził działania na rzecz kształcenia prawosławnych misjonarzy, zakładał szkoły duchowne, biblioteki oraz przytułki dla sierot i inne instytucje dobroczynne, które miały działać przy monasterach. Zmarł w Charkowie po krótkiej chorobie.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
*[http://www.ortho-rus.ru/cgi-bin/ps_file.cgi?2_4724 Biogram w bazie danych o prawosławiu rosyjskim]
* [https://archive.is/20120907031918/http://www.ortho-rus.ru/cgi-bin/ps_file.cgi?2_4724 Biogram w bazie danych o prawosławiu rosyjskim]


{{Rektorzy Petersburskiej Akademii Duchownej}}
{{Władca
{{Biskupi eparchii ryskiej}}
|poprzednik = [[Joann Janyszew]]
|funkcja = Rektor Petersburskiej Akademii Duchownej
|lata = 1883 – 1887
|następca = [[Antoni (Wadkowski)]]
}}
{{Władca
|poprzednik = [[Donat (Babinski-Sokołow)]]
|funkcja = Biskup ryski
|lata = 1887 – 1897
|następca = [[Agatangel (Prieobrażenski)]]
}}
{{Biskupi eparchii kazańskiej}}
{{Biskupi eparchii kazańskiej}}
{{Biskupi eparchii charkowskiej}}
{{Władca

|poprzednik = [[Flawian (Horodecki)]]
{{Kontrola autorytatywna}}
|funkcja = Biskup charkowski
|lata = 1903 – 1914
|następca = [[Antoni (Chrapowicki)]]
}}


{{SORTUJ:Arseniusz (Briancew)}}
{{SORTUJ:Arseniusz (Briancew)}}

Aktualna wersja na dzień 15:27, 6 wrz 2023

Arseniusz
Арсений
Aleksandr Briancew
Александр Брянцев
Arcybiskup charkowski i achtyrski
Ilustracja
Kraj działania

Imperium Rosyjskie

Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1839
Wołosta-Piatnica

Data i miejsce śmierci

28 kwietnia 1914
Charków

Miejsce pochówku

Monaster Opieki Matki Bożej w Charkowie

Arcybiskup charkowski i achtyrski
Okres sprawowania

1903–1914

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia charkowska i achtyrska

Śluby zakonne

26 kwietnia 1875

Diakonat

przed 1868

Prezbiterat

4 lutego 1868

Chirotonia biskupia

17 maja 1882

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

17 maja 1882

Miejscowość

Petersburg

Miejsce

Sobór Trójcy Świętej w Ławrze Aleksandra Newskiego

Konsekrator

Izydor (Nikolski)

Współkonsekratorzy

Leoncjusz (Lebiedinski), Sergiusz (Lapidiewski)

Arseniusz, imię świeckie Aleksandr Dmitrijewicz Briancew (ur. 15 sierpnia?/27 sierpnia 1839 we wsi Wołosta-Piatnica, zm. 15 kwietnia?/28 kwietnia 1914 w Charkowie) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w bardzo biednej rodzinie cerkiewnego psalmisty. Przez rodziców został skierowany do szkoły duchownej, a po jej ukończeniu do seminarium duchownego w Smoleńsku. Ukończył je, mimo ubóstwa, w 1863, po czym rozpoczął studia w Kijowskiej Akademii Duchownej. W 1867 uzyskał w niej tytuł magistra nauk teologicznych i został skierowany do pracy jako nauczyciel w gimnazjum w Białej Cerkwi. 4 lutego 1868 przyjął święcenia kapłańskie jako duchowny żonaty. W 1869 został przeniesiony do pracy duszpasterskiej w cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego w ławrze Peczerskiej, przy równoczesnej pracy w gimnazjum w kijowskiej dzielnicy Padół oraz w szkole wojskowej. W 1872 przeniesiony do pracy w instytucie dla szlachetnie urodzonych panien w charakterze opiekuna kaplicy szkolnej oraz wykładowcy.

19 marca 1873 został, dzięki rekomendacji metropolity kijowskiego Arseniusza, skierowany na stanowisko rektora taurydzkiego seminarium duchownego, zaś 9 kwietnia podniesiony do godności protoprezbitera. W tym samym roku zmarła jego żona, co skłoniło go do wstąpienia do monasteru. 26 kwietnia 1875 złożył wieczyste śluby zakonne, przyjmując imię Arseniusz, zaś 27 kwietnia został mianowany archimandrytą.

17 maja 1882 miała miejsce jego chirotonia na biskupa ładoskiego, wikariusza eparchii petersburskiej. Uroczystość miała miejsce w soborze Trójcy Świętej w kompleksie Ławry św. Aleksandra Newskiego przy udziale metropolity petersburskiego Izydora, arcybiskupa chełmsko-warszawskiego Leoncjusza i arcybiskupa kazańskiego Sergiusza. Od października 1883 był ponadto rektorem i wykładowcą Petersburskiej Akademii Duchownej. W czasie czteroletniej pracy na tym stanowisku przyjął mnisze śluby wieczyste od dziesięciu studentów Akademii, w tym od późniejszego twórcy Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami RosjiAntoniego (Chrapowickiego).

28 marca 1887 przeniesiony na katedrę ryską. Rozpoczął wówczas szeroko zakrojoną działalność na rzecz wzmacniania pozycji prawosławia na ziemiach łotewskich i estońskich: inicjował wznoszenie nowych cerkwi, organizował prasę cerkiewną, prowadził spotkania na tematy religijne, zakładał biblioteki i przyczynił się do powstania dwóch żeńskich klasztorów: monasteru Trójcy Świętej i św. Sergiusza z Radoneża w Rydze oraz Piuchtickiego Monasteru Zaśnięcia Matki Bożej. Za swoje zasługi dla Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego otrzymał 15 maja 1893 godność arcybiskupa.

4 października 1897 przeniesiony na katedrę kazańską i swijaską. Również w tej eparchii rozwinął szeroką działalność misyjną, ukierunkowaną na pozyskiwanie nowych wyznawców prawosławia spośród lokalnych społeczności muzułmańskich, jak również staroobrzędowców. W 1901 nagrodzony prawem noszenia brylantowego krzyża na kłobuku.

8 lutego 1903 przeniesiony na katedrę charkowską, gdzie również prowadził działania na rzecz kształcenia prawosławnych misjonarzy, zakładał szkoły duchowne, biblioteki oraz przytułki dla sierot i inne instytucje dobroczynne, które miały działać przy monasterach. Zmarł w Charkowie po krótkiej chorobie.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]