Neofowizm: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana]

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 18:52, 9 sty 2023

Neofowizm lub neoabstrakcjonizm – kierunek w światowym malarstwie z końca lat 70., nawiązujący do doświadczeń fowizmu i abstrakcjonizmu.

Grupa niemieckich malarzy (Rainer Fetting, Salome, Bernd Zimmer oraz Helmut Middendorf) złączyła się około 1978 r. pod wspólnym sztandarem niechęci do pop-artu, tworząc tzw. Neue Wilde (czyli „Nowi dzicy”). W swoim malarstwie nawiązywali do najlepszych lat niemieckiego ekspresjonizmu, a więc lat 1907–1915 – tworząc niezwykle żywo i brutalnie, ze szczyptą fowistycznego szaleństwa barwnego. W Hiszpanii na początku lat 80. nurt ten podjął Manuel Brotto, a w Polsce pod hasłem Nowa Ekspresja tworzyli m.in.: Jerzy Świątkowski, Cezary Staniszewski, Andrzej Cisowski, Maciej Dowgiałło, Janusz Mulak, Michał Kowalski, Grzegorz Śmigielski, Krzysztof Skarbek, grupa Gruppa, Zdzisław Nitka.

Tematem prac neofowistycznych są zwykle ludzie, często ukazani w konwencji pornograficznej lub agresywnej prowokacji. Artyści powracają do wątków historycznych i mitycznych, przy czym ich celem jest jak największe zbrutalizowanie danych tematów – zaakcentowanie tkwiącego w rzeczywistości cierpienia i przemocy. Na wystawie Zeitgeist („Duch czasu”) z 1982 r. malarze niemieccy przedstawili światu ich wizję współczesnego życia w mieście, pełnego gwałtu i drastyczności.

Technika malarska jest również agresywna – prace bywają niedokończone, pospiesznie i niestarannie kadrowane, a farba wyciskana bezpośrednio z tubki układa się w wyraziste pasma kontrastujących barw.

Literatura

Krzysztof Stanisławski, Nowa ekspresja w: Grzegorz Dziamski (red.) Od awangardy do postmodernizmu, Encyklopedia kultury polskiej XX wieku., 1996, ISBN 83-85323-21-X.
Grzegorz Dziamski, Awangarda po awangardzie, Poznań 1995, ISBN 83-7112-086-9.

Zobacz też

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-'''Neofowizm''' lub '''neoabstrakcjonizm''' - kierunek w światowym malarstwie z końca lat 70-tych, nawiązujący do doświadczeń [[fowizm]]u i [[malarstwo abstrakcyjne|abstrakcjonizmu]].
+'''Neofowizm''' lub '''neoabstrakcjonizm''' – kierunek w światowym malarstwie z końca lat 70., nawiązujący do doświadczeń [[fowizm]]u i [[malarstwo abstrakcyjne|abstrakcjonizmu]].
-Grupa niemieckich malarzy ('''[[Rainer Fetting]]''', '''[[Salome (malarz)|Salome]]''', '''[[Bernd Zimmer]]''' oraz '''[[Helmut Middendorf]]''') złączyła się około 1978 roku pod wspólnym sztandarem niechęci do [[pop-art]]u, tworząc tzw. ''Neue Wilde'' (czyli "Nowi dzicy"). W swoim malarstwie nawiązywali do najlepszych lat niemieckiego ekspresjonizmu, a więc lat 1907-1915 - tworząc niezwykle żywo i brutalnie, ze szczyptą fowistycznego szaleństwa barwnego.
+Grupa niemieckich malarzy ([[Rainer Fetting]], [[Salome (malarz)|Salome]], [[Bernd Zimmer]] oraz [[Helmut Middendorf]]) złączyła się około 1978 r. pod wspólnym sztandarem niechęci do [[pop-art]]u, tworząc tzw. ''Neue Wilde'' (czyli „Nowi dzicy”). W swoim malarstwie nawiązywali do najlepszych lat [[Ekspresjonizm (sztuka)|niemieckiego ekspresjonizmu]], a więc lat 1907–1915 – tworząc niezwykle żywo i brutalnie, ze szczyptą fowistycznego szaleństwa barwnego.
-W Hiszpanii na poczatku lat 80-tych nurt ten podjął Manuel Brotto, a w Polsce pod hasłem Nowa Ekspresja tworzyli: Jerzy Świątkowski, Cezary Staniszewski, Janusz Mulak, Michał Kowalski, Grzegorz Śmigielski.
+W Hiszpanii na początku lat 80. nurt ten podjął [[Manuel Brotto]], a w Polsce pod hasłem [[Neoekspresjonizm|Nowa Ekspresja]] tworzyli m.in.: Jerzy Świątkowski, Cezary Staniszewski, [[Andrzej Cisowski]], Maciej Dowgiałło, Janusz Mulak, Michał Kowalski, Grzegorz Śmigielski, [[Krzysztof Skarbek (ur. 1958)|Krzysztof Skarbek]], grupa [[Gruppa]], [[Zdzisław Nitka]].
-Tematem prac neofowistycznych są zwykle ludzie, często w konwencji pornografii lub agresywnej prowokacji. Artyści powracają do tematów historycznych i mitycznych, przy czym ich celem jest jak największe zbrutalizowanie danych tematów - zaakcentowanie tkwiącego w rzeczywistości cierpienia i przemocy. Na wystawie ''Zeitgeist'' ("Duch czasu") z 1982 roku malarze niemieccy przedstawili światu ich wizję współczesnego życia w mieście, pełnego gwałtu i drastyczności.
+Tematem prac neofowistycznych są zwykle ludzie, często ukazani w konwencji pornograficznej lub agresywnej prowokacji. Artyści powracają do wątków historycznych i mitycznych, przy czym ich celem jest jak największe zbrutalizowanie danych tematów – zaakcentowanie tkwiącego w rzeczywistości cierpienia i przemocy. Na wystawie ''Zeitgeist'' („Duch czasu”) z 1982 r. malarze niemieccy przedstawili światu ich wizję współczesnego życia w mieście, pełnego gwałtu i drastyczności.
-Technika malarska jest również agresywna - prace bywają niedokończone lub pospiesznie i niestarannie kadrowane, a farba wyciskana bezpośrednio z tubki układa się w wyraziste pasma kontrastujących barw.
+Technika malarska jest również agresywna – prace bywają niedokończone, pospiesznie i niestarannie kadrowane, a farba wyciskana bezpośrednio z tubki układa się w wyraziste pasma kontrastujących barw.
-[[Kategoria:Malarstwo]]
+== Literatura ==
+* Krzysztof Stanisławski, ''Nowa ekspresja'' w: Grzegorz Dziamski (red.) ''Od awangardy do postmodernizmu, Encyklopedia kultury polskiej XX wieku.'', 1996, {{ISBN|83-85323-21-X}}.
+* Grzegorz Dziamski, ''Awangarda po awangardzie'', Poznań 1995, {{ISBN|83-7112-086-9}}.
+== Zobacz też ==
+* [[neoekspresjonizm]]
+* [[transawangarda]]
+{{Kontrola autorytatywna}}
+[[Kategoria:Kierunki w malarstwie]]
+[[Kategoria:Sztuka współczesna]]