Enron: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Skandal finansowy w 2001 roku: interpunkcja i składnia |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
||
(Nie pokazano 31 wersji utworzonych przez 19 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Przedsiębiorstwo infobox |
{{Przedsiębiorstwo infobox |
||
|nazwa = Enron |
|nazwa = Enron Corporation |
||
|nazwa oryginalna = |
|||
⚫ | |||
| |
|logo = Logo de Enron.svg |
||
| |
|grafika = |
||
| |
|opis grafiki = |
||
|państwo = Teksas |
|||
|data założenia = [[1985]] |
|||
| |
|siedziba = [[Houston]] |
||
| |
|adres = |
||
| |
|data założenia = 1985 |
||
| |
|data likwidacji = 2001 |
||
|forma prawna = [[spółka akcyjna]] |
|||
|ważni pracownicy = |
|||
| |
|prezes = |
||
| |
|dyrektor = |
||
|przewodniczący RN = |
|||
⚫ | |||
|udziałowcy = |
|||
|zatrudnienie = 22 000 ([[2000]])<br />40 ([[2008]]) |
|||
| |
|rejestr = |
||
| |
|numer rejestru = |
||
| |
|zatrudnienie = 22 000 (2000) |
||
|giełda = [[New York Stock Exchange|NYSE]] |
|||
|symbol akcji = ''dawniej'' ENE |
|||
|ISIN = |
|ISIN = |
||
| |
|symbol akcji = ENE |
||
⚫ | |||
|przychody = 101 mld [[Dolar amerykański|USD]] (2000) |
|||
|wynik operacyjny = |
|||
|wynik netto = |
|||
⚫ | |||
|kapitał własny = |
|||
|kapitał zakładowy = |
|||
|współrzędne = |
|||
|commons = Category:Enron |
|||
|www = |
|||
}} |
}} |
||
'''Enron Corporation''' – [[Stany Zjednoczone|amerykańskie]] [[przedsiębiorstwo energetyczne]] z siedzibą w [[Houston]] w [[Teksas]]ie. Istniało w latach 1985–2001. |
|||
Pod koniec 2001 roku spółka ogłosiła [[Upadłość|bankructwo]] po skandalu związanym z fałszowaniem dokumentacji księgowej. Przed ogłoszeniem bankructwa Enron zatrudniał około {{formatnum:22000}} pracowników i był jednym z czołowych światowych przedsiębiorstw branży energetycznej. |
|||
== Skandal finansowy |
== Skandal finansowy == |
||
Po doniesieniach dotyczących oszustw finansowych |
Do 2001 roku Enron był jedną z najbardziej podziwianych spółek w Stanach Zjednoczonych i na świecie<ref name="Bishop104">{{Cytuj książkę | nazwisko = Bishop | imię = Matthew | tytuł = Essential economics: an A−Z guide | wydawca = Bloomberg Press | miejsce = New York | data = 2009 | strony = 104 | isbn = 978-1-57660-351-2}}</ref>. Po doniesieniach dotyczących oszustw finansowych stanęła na progu bankructwa. Wartość 1 [[Akcja (finanse)|akcji]] Enronu spadła w krótkim czasie z około 90 USD do kilku centów, pomimo że Enron był postrzegany jako tzw. [[blue chip]]. |
||
⚫ | W procesie sądowym |
||
⚫ | W procesie sądowym oskarżono zarząd przedsiębiorstwa, jak i członków rady dyrektorów o oszustwa finansowe i współdziałanie przestępcze. Za te praktyki postawiono wiele oskarżeń, także w związku z fałszowaniem sprawozdań finansowych, oszustwami związanymi z [[Papier wartościowy (finanse)|papierami wartościowymi]], wykorzystaniem informacji poufnych, jak również składaniem fałszywych oświadczeń. |
||
⚫ | [[Ława przysięgłych]] wydając werdykt, uznała za winnych m.in. 64-letniego [[Kenneth Lay|Kennetha |
||
⚫ | [[Ława przysięgłych]], wydając werdykt, uznała za winnych m.in. 64-letniego [[Kenneth Lay|Kennetha Laya]] oraz 52-letniego [[Jeffrey Skilling|Jeffreya Skillinga]]. Lay był w Enronie przewodniczącym rady dyrektorów i został uznany za winnego sześciu zarzutom, jednak nie zdążył odbyć kary, gdyż zmarł na zawał serca w lipcu 2006 roku. Skilling był prezesem Enronu i został uznany za winnego 19 zarzutom, za co skazano go na 24 lata i 4 miesiące więzienia, a także obłożono karą wypłaty odszkodowania na rzecz osób, które straciły pieniądze zgromadzone w [[fundusz emerytalny|funduszu emerytalnym]] spółki, w wysokości 45 milionów USD. |
||
⚫ | W procesie dotyczącym upadku oskarżono także firmę [[audyt]]orską [[Arthur Andersen]] |
||
[[Plik:Enron Complex.jpg|thumb|left|Siedziba przedsiębiorstwa w [[Houston]]]] |
|||
⚫ | W czasie przesłuchań w sprawie Enronu |
||
⚫ | W procesie dotyczącym upadku oskarżono także firmę [[audyt]]orską [[Arthur Andersen]] za pomoc w ukrywaniu długów przedsiębiorstwa i fałszowanie [[Sprawozdanie finansowe|sprawozdań finansowych]] w Enronie. Bezpośrednią przyczyną tego było niszczenie dokumentów z audytów przeprowadzanych przez firmę Arthur Andersen. Przedsiębiorstwo zgodziło się zawiesić część praw i licencji do wykonywania audytów w sierpniu 2002. Pomimo rozporządzenia w 2005, umożliwiającego prowadzenie pełnej działalności, Arthur Andersen do dzisiaj nie odzyskał zaufania wśród klientów i wcześniejszego prestiżu, mimo że przed aferą w Enronie był jednym z największych i najpoważniejszych oraz należał do ówczesnej [[Wielka czwórka (audyt)|wielkiej piątki]] (''Big Five'') przedsiębiorstw audytorskich na świecie. |
||
⚫ | |||
⚫ | W czasie przesłuchań w sprawie Enronu [[Kongres Stanów Zjednoczonych]] oskarżył także czołowe [[Agencja ratingowa|agencje ratingowe]] takie jak: [[Moody’s]] Investors Service, [[Standard & Poor’s]] i [[Fitch Ratings|Fitch]] za bycie zbyt mało agresywnymi w ocenie ratingowej, a przez to za małe naświetlenie obrazu problemów przedsiębiorstwa. Otrzymały także ostrą krytykę za utrzymywanie dobrych ratingów przedsiębiorstwa, nawet w momencie, gdy akcje szybowały w dół. Komisja Senacka USA (''Senate governmental affairs committee'') stwierdziła, że agencje ratingowe powinny i mogły przewidzieć upadek przedsiębiorstwa, poprzez naciskanie na pełne informacje dotyczące rachunkowości i praktyk stosowanych w Enronie. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
* [[Ład korporacyjny]] |
* [[Ład korporacyjny]] |
||
* [[Amerykański model nadzoru korporacyjnego]] |
* [[Amerykański model nadzoru korporacyjnego]] |
||
* [[Ustawa Sarbanes-Oxley]] |
|||
== Przypisy == |
|||
{{stub}} |
|||
{{Przypisy}} |
|||
{{Kontrola autorytatywna}} |
|||
⚫ | |||
[[Kategoria:Przedsiębiorstwa energetyczne]] |
[[Kategoria:Przedsiębiorstwa energetyczne]] |
||
⚫ | |||
[[Kategoria:Przedsiębiorstwa z siedzibą w Houston]] |
|||
[[ar:إنرون]] |
|||
[[ca:Enron]] |
|||
[[cs:Enron]] |
|||
[[da:Enron]] |
|||
[[de:Enron]] |
|||
[[en:Enron]] |
|||
[[es:Enron]] |
|||
[[eo:Enron]] |
|||
[[fr:Enron]] |
|||
[[ko:엔론]] |
|||
[[id:Enron]] |
|||
[[it:Enron]] |
|||
[[he:אנרון]] |
|||
[[lt:Enron]] |
|||
[[nl:Enron]] |
|||
[[ja:エンロン]] |
|||
[[no:Enron]] |
|||
[[pt:Enron]] |
|||
[[simple:Enron]] |
|||
[[sl:Enron]] |
|||
[[fi:Enron]] |
|||
[[sv:Enron]] |
|||
[[uk:Енрон]] |
|||
[[zh:安然公司]] |
Aktualna wersja na dzień 08:53, 4 sty 2023
Państwo | |
---|---|
Stan | |
Siedziba | |
Data założenia |
1985 |
Data likwidacji |
2001 |
Forma prawna | |
Zatrudnienie |
22 000 (2000) |
Giełda | |
Symbol akcji |
ENE |
Dane finansowe | |
Przychody |
101 mld USD (2000) |
Enron Corporation – amerykańskie przedsiębiorstwo energetyczne z siedzibą w Houston w Teksasie. Istniało w latach 1985–2001.
Pod koniec 2001 roku spółka ogłosiła bankructwo po skandalu związanym z fałszowaniem dokumentacji księgowej. Przed ogłoszeniem bankructwa Enron zatrudniał około 22 000 pracowników i był jednym z czołowych światowych przedsiębiorstw branży energetycznej.
Skandal finansowy
[edytuj | edytuj kod]Do 2001 roku Enron był jedną z najbardziej podziwianych spółek w Stanach Zjednoczonych i na świecie[1]. Po doniesieniach dotyczących oszustw finansowych stanęła na progu bankructwa. Wartość 1 akcji Enronu spadła w krótkim czasie z około 90 USD do kilku centów, pomimo że Enron był postrzegany jako tzw. blue chip.
W procesie sądowym oskarżono zarząd przedsiębiorstwa, jak i członków rady dyrektorów o oszustwa finansowe i współdziałanie przestępcze. Za te praktyki postawiono wiele oskarżeń, także w związku z fałszowaniem sprawozdań finansowych, oszustwami związanymi z papierami wartościowymi, wykorzystaniem informacji poufnych, jak również składaniem fałszywych oświadczeń.
Ława przysięgłych, wydając werdykt, uznała za winnych m.in. 64-letniego Kennetha Laya oraz 52-letniego Jeffreya Skillinga. Lay był w Enronie przewodniczącym rady dyrektorów i został uznany za winnego sześciu zarzutom, jednak nie zdążył odbyć kary, gdyż zmarł na zawał serca w lipcu 2006 roku. Skilling był prezesem Enronu i został uznany za winnego 19 zarzutom, za co skazano go na 24 lata i 4 miesiące więzienia, a także obłożono karą wypłaty odszkodowania na rzecz osób, które straciły pieniądze zgromadzone w funduszu emerytalnym spółki, w wysokości 45 milionów USD.
W procesie dotyczącym upadku oskarżono także firmę audytorską Arthur Andersen za pomoc w ukrywaniu długów przedsiębiorstwa i fałszowanie sprawozdań finansowych w Enronie. Bezpośrednią przyczyną tego było niszczenie dokumentów z audytów przeprowadzanych przez firmę Arthur Andersen. Przedsiębiorstwo zgodziło się zawiesić część praw i licencji do wykonywania audytów w sierpniu 2002. Pomimo rozporządzenia w 2005, umożliwiającego prowadzenie pełnej działalności, Arthur Andersen do dzisiaj nie odzyskał zaufania wśród klientów i wcześniejszego prestiżu, mimo że przed aferą w Enronie był jednym z największych i najpoważniejszych oraz należał do ówczesnej wielkiej piątki (Big Five) przedsiębiorstw audytorskich na świecie.
W czasie przesłuchań w sprawie Enronu Kongres Stanów Zjednoczonych oskarżył także czołowe agencje ratingowe takie jak: Moody’s Investors Service, Standard & Poor’s i Fitch za bycie zbyt mało agresywnymi w ocenie ratingowej, a przez to za małe naświetlenie obrazu problemów przedsiębiorstwa. Otrzymały także ostrą krytykę za utrzymywanie dobrych ratingów przedsiębiorstwa, nawet w momencie, gdy akcje szybowały w dół. Komisja Senacka USA (Senate governmental affairs committee) stwierdziła, że agencje ratingowe powinny i mogły przewidzieć upadek przedsiębiorstwa, poprzez naciskanie na pełne informacje dotyczące rachunkowości i praktyk stosowanych w Enronie.
Skandal finansowy w Enronie stał się jedną z głównych przyczyn uchwalenia w 2002 roku ustawy Sarbanesa-Oxleya[1].
Spółka stała się symbolem zamierzonego oszustwa i korupcji w korporacjach. Od momentu upadku Enronu zaczęło się mówić o tzw. kreatywnej księgowości.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 104. ISBN 978-1-57660-351-2.