Tekst źródłowy strony Anghel Iordănescu

{{Piłkarz infobox
 |imię i nazwisko         = Anghel Iordănescu
 |imię i nazwisko org     = 
 |grafika                 = Anghel Iordănescu (portrait).jpg
 |opis grafiki            = 
 |pełne imię i nazwisko   = 
 |data urodzenia          = 4 maja 1950
 |miejsce urodzenia       = [[Bukareszt]], [[Rumunia]]
 |data śmierci            = 
 |miejsce śmierci         = 
 |wzrost                  = 
 |pozycja                 = [[Pomocnik (piłka nożna)|pomocnik]], [[napastnik]]
 |klub                    = 
 |numer w klubie          = 
 |kariera juniorska       = ! 1962–1968 ! [[FCSB|Steaua Bukareszt]]
 |kariera seniorska       = 
! 1968–1982 ! [[FCSB|Steaua Bukareszt]] ! 317 ! 155
! 1982–1984 ! [[OFI 1925]] ! 34 ! 6
! 1985–1986 ! [[FCSB|Steaua Bukareszt]] ! 0 ! 0
 |kariera reprezentacyjna = ! 1971–1981 ! {{reprezentacja|ROU|pn|wariant=1965}} ! 64 ! 26
 |kariera trenerska       = 
! 1984–1986 ! [[FCSB|Steaua Bukareszt]] (asystent)
! 1986–1990 ! [[FCSB|Steaua Bukareszt]]
! 1990–1992 ! [[Anorthosis Famagusta]]
! 1992–1993 ! [[FCSB|Steaua Bukareszt]]
! 1993–1998 ! [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|Rumunia]]
! 1998–1999 ! [[Reprezentacja Grecji w piłce nożnej mężczyzn|Grecja]]
! 1999–2000 ! [[Al-Hilal (Rijad)|Al-Hilal]]
! 2000 ! [[Rapid Bukareszt (piłka nożna)|Rapid Bukareszt]]
! 2001–2002 ! [[Al-Ain FC]]
! 2002–2004 ! [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|Rumunia]]
! 2004–2006 ! [[Ittihad FC]]
! 2006 ! [[Al-Ain FC]]
! 2014–2016 ! [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|Rumunia]]
 |medale                  = 
{{Medalista infobox/nagłówek|[[FCSB|Steaua Bukareszt]]}}
{{Medalista infobox/wiersz|złoto|[[Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1985/1986)|Puchar Mistrzów]]|[[Estadio Ramón Sánchez Pizjuán|Sewilla]] [[Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1985/1986)|1986]]}}
{{Medalista infobox/wiersz|złoto|[[Superpuchar Europy UEFA|Superpuchar Europy]]|[[Stadion Ludwika II|Monaco]] [[1986]]}}
{{Medalista infobox/wiersz|srebro|[[Puchar Interkontynentalny w piłce nożnej|Puchar Interkontynentalny]]|[[Stadion Olimpijski w Tokio (1958)|Tokio]] [[1986]]}}
{{Medalista infobox/wiersz|srebro|[[Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1988/1989)|Puchar Mistrzów]]|[[Camp Nou|Barcelona]] [[Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1988/1989)|1989]]}}
{{Medalista infobox/nagłówek|[[Al-Hilal (Rijad)|Al-Hilal]]}}
{{Medalista infobox/wiersz|złoto|[[Azjatycka Liga Mistrzów w piłce nożnej|Azjatycka Liga Mistrzów]]|[[2000]]}}
{{Medalista infobox/nagłówek|[[Ittihad FC]]}}
{{Medalista infobox/wiersz|złoto|[[Arabska Liga Mistrzów]]|[[2005]]}}
{{Medalista infobox/wiersz|złoto|[[Azjatycka Liga Mistrzów w piłce nożnej|Azjatycka Liga Mistrzów]]|[[2005]]}}
 |odznaczenia             = 
 |commons                 = Category:Anghel Iordănescu
 |wikicytaty              = 
 |www                     = 
}}
'''Anghel „Puiu” Iordănescu''' (wym. {{IPA|[ˈanɡel jordəˈnesku]}}<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=lP3gFdbRD9Q YouTube: How to pronounce Anghel Iordanescu (Romanian/Romania) – PronounceNames.com] (Dostęp 13 września 2015).</ref>; ur. [[4 maja]] [[1950]] w [[Bukareszt|Bukareszcie]]) – [[Rumuni|rumuński]] piłkarz, występujący na pozycji pomocnika lub napastnika, oraz [[Trener|trener piłkarski]], [[generał]]<ref>Stopień pułkownika Iordănescu otrzymał z rąk [[Nicolae Ceaușescu]], na generała brygady (rum. ''general de brigadă'') został awansowany przez prezydenta [[Ion Iliescu|Iona Iliescu]] po [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|Mundialu 1994]]. Zob. ''Generał Iordanescu'', „Gazeta Wyborcza”, nr 207, 6 lipca 1994, s. 24.</ref><ref>Natomiast w 2009, kiedy Iordănescu był senatorem, następca Iliescu, [[Traian Băsescu]] nadał mu stopień generała-majora (rum. ''general-maior''). Zob. [http://www.hotnews.ro/stiri-politic-6338483-neculai-ontanu-gabriel-oprea-anghel-iordanescu-fost-inaintati-grad-traian-basescu.htm HotNews.ro: Neculai Ontanu, Gabriel Oprea si Anghel Iordanescu au fost inaintati in grad de Traian Basescu] (Dostęp 19 lipca 2011).</ref><ref>A skąd honorowanie piłkarza i trenera stopniami wojskowymi? „A stąd, że Iordănescu przez większą część kariery zawodniczej służył wiernie swojej armii, broniąc barw wojskowej Steauy Bukareszt. A przecież zespół wyraźnie przodował w kraju, więc okazji do awansów nie brakowało”. Zob. ''Generał Iordanescu'', „Piłka Nożna”, nr 37, 13 września 1994, s. 24.</ref> i [[Senat (Rumunia)|senator]]. Z wykształcenia jest [[Ekonomia|ekonomistą]], absolwentem [[Akademia Ekonomiczna w Bukareszcie|Akademii Ekonomicznej]] w Bukareszcie<ref name="autonazwa8">{{Cytuj stronę |url = http://www.sport365.ro/anghel-iordanescu-castigarea-cce-cea-mai-mare-realizare-a-fotbalului-romanesc/186347/ |tytuł = Anghel Iordănescu: Câștigarea CCE, cea mai mare realizare a fotbalului românesc |opublikowany = sport365.ro |archiwum = https://web.archive.org/web/20150403000951/http://www.sport365.ro/anghel-iordanescu-castigarea-cce-cea-mai-mare-realizare-a-fotbalului-romanesc/186347/ |zarchiwizowano = 2015-04-03}} (Dostęp 20 lipca 2011).</ref>.

Na przestrzeni dwudziestu trzech lat trzykrotnie był selekcjonerem [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Rumunii]], którą doprowadził do ćwierćfinału [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|Mundialu 1994]] (najlepszy wynik w historii). Ponadto brał z nią udział w [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|Euro 1996]] (runda grupowa), [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|Mundialu 1998]] (1/8 finału) i [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016|Euro 2016]] (runda grupowa). W drugiej połowie [[Lata 80. XX wieku|lat 80.]] ze [[FCSB|Steauą Bukareszt]], czyli klubem, w którym spędził niemal całą karierę piłkarską, zdobył cztery tytuły mistrza [[Rumunia|Rumunii]], [[Superpuchar Europy UEFA|Superpuchar Europy]] oraz awansował do finału [[Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1988/1989)|Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych]]. W przerwach w pracy z rumuńską kadrą prowadził – z sukcesami – zespoły klubowe z krajów [[Zatoka Perska|Zatoki Perskiej]], a także krótko [[Reprezentacja Grecji w piłce nożnej mężczyzn|reprezentację Grecji]].

W rankingu [[Międzynarodowa Federacja Historyków i Statystyków Futbolu|IFFHS]] na najlepszego trenera piłkarskiego na świecie w latach 1996–2010 zajął 46. miejsce, ''[[ex aequo]]'' ze swoim rodakiem [[Mircea Lucescu|Mirceą Lucescu]]<ref>Tylko trzech trenerów z krajów pokomunistycznych znalazło się wyżej: [[Czechy|Czech]] [[Karel Brückner]] (15), [[Ukraina|Ukrainiec]] [[Walery Łobanowski]] (35) i [[Serbia|Serb]] [[Bora Milutinović]] (37). W rankingu pojawił się jeszcze jeden szkoleniowiec z Rumunii, [[Victor Pițurcă]] (127). Pełny ranking: [https://archive.ph/20120629124943/http://www.iffhs.de/?22b04ff3700e41809fa0d0cfb3c17f7370eff3702bb1c2bbb6e20e00 IFFHS: Najlepsi trenerzy piłkarscy świata, 1996-2010] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref>. Został też uwzględniony w rankingu trenerów [[Lata 2010–2019|pierwszej dekady]] [[XXI wiek]]u<ref>Zajął 102. miejsce ex aequo z siedmioma innymi szkoleniowcami. Tym razem Lucescu był znacznie wyżej (31.). Oprócz z nich z Rumunii na liście znalazł się tylko Pițurcă (166.). Zob. [https://www.iffhs.com/posts/467 IFFHS: Najlepsi trenerzy piłkarscy świata, 2001-2010] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref>. Często przedstawiany jako najlepszy rumuński trener piłkarski [[XX wiek]]u<ref name="autonazwa8" /><ref>[http://www.uefa.com/memberassociations/news/newsid=593792.html UEFA.com: Romania’s ‘greatest’ retires] (Dostęp 20 lipca 2011).</ref><ref name="autonazwa15">[http://www.sport.pl/pilka/1,65032,3057313.html ''Dziś Wisła, pojutrze Chelsea''. Rozmowa M. Harasimowicza i M. Pola z Danem Petrescu] (Dostęp 19 lipca 2011).</ref><ref>[https://www.reuters.com/article/soccer-europe-romania-iordanescu-idUKL2529469320070925/ Reuters: Romanian coach of the century Iordanescu retires at 57, September 2007] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>.

== Kariera piłkarska ==
=== Kariera klubowa ===
Iordănescu urodził się w [[Bukareszt|Bukareszcie]]<ref name="autonazwa8" /> i jest wychowankiem [[FCSB|stołecznej Steauy]], w której barwach grał niemal przez całą piłkarską karierę<ref>[https://www.national-football-teams.com/player/17629/Anghel_Iordanescu.html National-Football-Club: Kariera klubowa i reprezentacyjna Anghela Iordănescu] (Dostęp 25 stycznia 2024).</ref> Zapisał się do tego klubu w wieku dwunastu lat<ref>[http://sport.wp.pl/kat,1346,title,Anghel-IORDANESCU-General-wojny,wid,257753,wiadomosc.html?ticaid=1cf08 Sport.wp: Iordanescu – Generał wojny] (Dostęp 31 sierpnia 2011).</ref>. Tu także rozpoczynał w drugiej połowie [[Lata 80. XX wieku|lat 80.]] pracę szkoleniową<ref>[http://www.national-football-teams.com/v2/player.php?id=18340 NationalFootballTeam: Anghel Iordanescu] (Dostęp 29 lipca 2011).</ref>.
{| cellspacing=4 cellpadding=4 style="width: 370px; border: 1px solid #aaa; font-size: 95%; padding: 4px; margin: 0.5em 1.4em 0.8em 0; float: left; clear: left; background: #f9f9f9;"
|- bgcolor=blue
!colspan=4 width=300| <span style="color:red;">Rekordziści</span> [[FCSB|<span style="color:red;">Steauy Bukareszt</span>]]
|- align=center bgcolor=#e6e6e6
!colspan=2 width=150| Najwięcej meczów
!colspan=2 width=150| Najwięcej goli
|- align=left bgcolor=#f6f6f6
|align=center| [[Tudorel Stoica]] ||align=center| 369 ||align=center| Anghel Iordănescu ||align=center| 155
|- align=left bgcolor=#f6f6f6
|align=center| [[Marius Lăcătuș]] ||align=center| 357 ||align=center| [[Gheorghe Constantin]] ||align=center| 145
|- align=left bgcolor=#f6f6f6
|align=center| Anghel Iordănescu ||align=center| 317 ||align=center| [[Victor Pițurcă]] ||align=center| 137
|}

Po raz pierwszy w zespole Steauy wystąpił w listopadzie 1968, w spotkaniu ligowym z [[Politehnica Jassy|Politehniką Jassy]] (1:2), kiedy trenerem klubu był [[Ștefan Kovács]]<ref name="autonazwa8" /><ref>[https://www.digisport.ro/fotbal/n-am-sa-uit-niciodata-am-fost-caz-de-targa-anghel-iordanescu-amintire-amuzanta-la-borna-73-2373675 DigiSport.ro: “N-am să uit niciodată! Am fost caz de targă”. Anghel Iordănescu, amintire amuzantă la “borna” 73] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Jako młody zawodnik grał u boku ówczesnych lub przyszłych [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentantów Rumunii]], m.in. bramkarza [[Vasile Iordache|Vasile’a Iordache’a]] (wiele lat później będzie on członkiem sztabu szkoleniowego Iordănescu<ref name="autonazwa7">[http://www.wldcup.com/news/2001Mar/20010313_7783_world_soccer.html WLDCup: Iordanescu returns to UAE] (Dostęp 19 lipca 2011).</ref>), obrońców [[Lajos Sătmăreanu|Lajosa Sătmăreanu]] i [[Teodor Anghelini|Teodora Angheliniego]] oraz napastnika [[Marcel Răducanu|Marcela Răducanu]]<ref name="autonazwa5">H. Górecki. ''Piłka w kryzysie''. „Encyklopedia piłkarska FUJI. World Cup 1994”, Katowice 1994, GiA, s. 132–137.</ref>. Mimo iż był nominalnym pomocnikiem, to należał do najskuteczniejszych graczy w lidze rumuńskiej: raz – [[Divizia A (1981/1982)|w sezonie 1981–1982]] – wywalczył koronę króla strzelców (20 bramek)<ref>[https://www.romaniansoccer.ro/menu_items/topscorers.shtml RomanianSoccer: Top scorers] (Dostęp 25 stycznia 2024).</ref>, a łącznie w [[Liga I|ekstraklasie]] strzelił 155 goli<ref>[https://www.football-the-story.com/anghel-iordanescu Football the Story: Anghel Iordănescu] (Dostęp 25 stycznia 2024).</ref><ref>[https://www.prosport.ro/fotbal-intern/la-multi-ani-anghel-iordanescu-19255788 Prosport.ro: Anghel Iordănescu, la borna 71! Antrenorul secolului, general, cel mai bun marcator stelist all-time, politician] (Dostęp 25 stycznia 2024).</ref>. Jest tym samym najlepszym strzelcem Steauy w jej historii, a pod względem liczby meczów – 317 – plasuje się w klubowej klasyfikacji na trzecim miejscu<ref>[http://www.ziare.com/anghel-iordanescu/steaua/anghel-iordanescu-implineste-61-de-ani-1092329 Ziare.com: Anghel Iordanescu implineste 61 de ani] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Był szczególnie znany z precyzyjnego wykonywania [[Rzut wolny|rzutów wolnych]]<ref>[https://www1.agerpres.ro/sport/2015/09/03/fotbal-anghel-iordanescu-vs-bernd-storck-15-27-14 AgrePres: Anghel Iordănescu vs Bernd Storck] (Dostęp 19 września 2015).</ref>. Porównując skuteczność Iordănescu z lepszymi dokonaniami [[Dudu Georgescu]] i [[Rodion Cămătaru|Rodiona Cămătaru]], polski dziennikarz napisał: „Wprawdzie strzelił mniej goli od zdobywców [[Europejski Złoty But|Złotego Buta]] redakcji „[[France Football]]”, ale w odróżnieniu od nich nie była to reżyserowana sztuka dla sztuki, wątpliwej zresztą reputacji. Każda z jego bramek dawała Steaule punktowe zyski”<ref name="autonazwa5" />. W latach 1980–1982 Iordănescu był kapitanem Steauy<ref>[http://www.sport.ro/liga-1/martinovici-primul-capitan-strain-din-istoria-stelei-tanase-dica-sau-tatarusanu-cine-va-purta-banderola.html Sport.ro: Martinovici, primul capitan strain din istoria Stelei? Tanase, Dica sau Tatarusanu? Cine va purta banderola in retur?] (Dostęp 29 lipca 2011).</ref>.
[[Plik:Steaua si Cupa Campionilor Europeni.jpg|thumb|left|375px|Piłkarze Steauy po zwycięstwie w [[Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1985/1986)|PEMK 1985–1986]]. Iordănescu – asystent trenera – wystąpił w meczu finałowym.]]
W latach 1968–1982, czyli w czasie występów Iordănescu w drużynie seniorskiej Steauy, klub ten zdobył tylko dwa tytuły mistrza kraju, jedno wicemistrzostwo i cztery [[Puchar Rumunii w piłce nożnej|Puchary Rumunii]]<ref>Więcej o osiągnięciach Steauy Bukareszt: [http://www.romaniansoccer.ro/clubs/clubs.shtml?autoframe=1 RomaniaSoccer.ro: Fotbal Club Steaua București] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Jednak na początku [[Lata 80. XX wieku|lat 80.]] Steauą zainteresowała się rodzina dyktatora [[Nicolae Ceaușescu]] (prezesem został jego adoptowany syn [[Valentin Ceaușescu|Valentin]]) oraz przedstawiciele rumuńskiego wojska, którzy zainwestowali środki finansowe, aby wzmocnić Steauę i uczynić z niej konkurenta dla – popieranego przez MSW i [[Securitate]] – [[FC Dinamo Bukareszt|Dinama Bukareszt]]<ref>Jak pisał w 1995 rumuński współpracownik „Piłki Nożnej”, Răzvan Toma: „W latach 80. sytuacja w rumuńskim futbolu była jasna. Liczyły się tylko dwa kluby z Bukaresztu – Steaua i Dinamo. Pierwszy wspierało wojsko oraz syn Nicolae Ceaușescu, Valentin. Za drugim stała milicja. Oba miały wręcz nieograniczone możliwości finansowe i organizacyjne. Potrafiły zniszczyć każdego, kto stanął im na drodze”. Zob. R. Toma. ''Albo sponsorzy, albo transfery'', „Piłka Nożna”, nr 2, 10 stycznia 1995, s. 19.</ref><ref>Valentin Ceaușescu w wywiadzie z 2009 przyznał wprost, że kredyty na budowę zespołu pochodziły z Ministerstwa Obrony Narodowej. Zob. [http://ceausescunicolae.wordpress.com/2009/08/11/interviu-cu-valentin-ceausescu-despre-nicolae-si-steaua/ Interviu cu Valentin Ceausescu, despre Steaua, Hagi, si Lucescu] (Dostęp 20 lipca 2011).</ref>.

Iordănescu ostatni mecz ligowy rozegrał w czerwcu 1982, czyli na początku rządów młodego Ceaușescu<ref>[http://stelelestelei.blogspot.com/2011/04/anghel-puiu-iordanescu.html SteleleStelei: ANGHEL-„PUIU”-IORDANESCU] (Dostęp 20 lipca 2011).</ref>. Niedługo później zdecydował się na pierwszy w karierze transfer zagraniczny. W [[Grecja|greckim]] [[OFI 1925]] organizował grę i kreował okazje strzeleckie dla napastnika [[Thalis Tsirimokos|Thalisa Tsirimokosa]]<ref name="autonazwa5" />.

W 1984 Iordănescu powrócił do Steauy, gdzie został asystentem [[Emeric Jenei|Emerica Jeneia]]<ref>[https://www.rsssf.org/rssbest/wcfaqrom.html RSSSF.org: Romania by Adrian Weissmann] (Dostęp 25 stycznia 2024).</ref>. Ma jednak swój piłkarski udział w największym sukcesie Steauy w jej historii, czyli zdobyciu [[Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1985/1986)|Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych (1985/1986)]]. Bo w [[Finał Pucharu Europy Mistrzów Klubowych 1986|finale]] w końcówce pojawił się na boisku; miało to miejsce dwa lata po oficjalnym zakończeniu kariery piłkarskiej<ref>''Encyklopedia piłkarska FUJI, tom 23. Europejskie finały'', GiA, Katowice 1999, s. 111.</ref>. Polski dziennikarz pisał: „Dzięki doświadczeniu i niezłej technice podporządkował sobie przebieg wydarzeń, zwalniał grę i przetrzymywał piłkę, ile się dało”<ref>Roman Hurkowski. ''Rumuńskie patenty'', „Piłka Nożna Plus”, nr 11, listopad 2000, s. 24.</ref>. W drodze po pierwszy i ostatni triumf na arenie międzynarodowej Steaua pokonała mistrzów [[Dania|Danii]] ([[Vejle BK]]), [[Węgry|Węgier]] ([[Budapest Honvéd FC]]), [[Finlandia|Finlandii]] ([[FC Kuusysi]]), [[Belgia|Belgii]] ([[RSC Anderlecht]]), a w rzeczonym finale – po [[Rzut karny (piłka nożna)|rzutach karnych]] (0:0, k. 2:0) – [[FC Barcelona|FC Barcelonę]]<ref name="autonazwa25">[http://www.rsssf.com/ec/ec198586.html#cc RSSSF: Champions’ Cup 1985-86] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>.

Zapytany po latach o ocenę swojej kariery piłkarskiej, Iordănescu powiedział:
{{Cytat
 |treść = ''Poza talentem trzeba także ciężko pracować. Nigdy nie opuszczałem treningów, zawsze byłem gotowy do maksymalnego wysiłku''<ref name="autonazwa13">Z.Mroziński. ''Wiara czyni cuda'', „Piłka Nożna”, nr 30, 26 lipca 1994, s. 18.</ref>.
 |styl = środek
}}

=== Kariera reprezentacyjna ===
{{Cytat
 |treść = <small>„Iordănescu był – obok [[Johan Cruijff|Cruyffa]] – piłkarzem, który imponował mi najbardziej, kiedy byłem dzieckiem. Kreatywny i lewonożny, tak jak ja. Później został moim trenerem w Steaule i reprezentacji. Trudno opisać to uczucie.”</small>
 |autor = 
 |źródło = <small>piłkarz [[Gheorghe Hagi]]<ref>[http://www.worldsoccer.com/features/gheorghe-hagi Rozmowa Gheorghe Hagiego z „World Soccer”] (Dostęp 19 lipca 2011).</ref></small>
 |styl = box lewy
 |szerokość = 385px
}}
W [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Rumunii]] debiutował w 1971 w wieku dwudziestu jeden lat w meczu eliminacyjnym [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1972|Igrzysk Olimpijskich]] z [[Reprezentacja Albanii w piłce nożnej mężczyzn|Albanią]] (2:1), chociaż – jako że gry olimpijskie bywają nie uwzględniane w statystykach – za oficjalny debiut uznaje się też mecz eliminacji [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1972|mistrzostw Europy 1972]] z [[Reprezentacja Finlandii w piłce nożnej mężczyzn|Finlandią]] w tym samym roku. W obu strzelił zresztą gola<ref name="rsssf">[http://www.rsssf.com/miscellaneous/iordanescu-intlg.html RSSSF: Anghel Iordănescu (wszystkie mecze w kadrze)] (Dostęp 25 stycznia 2024).</ref><ref>[https://eu-football.info/_player.php?id=9064 EU-football.info: Anghel Iordănescu (wszystkie mecze w kadrze)] (Dostęp 25 stycznia 2024).</ref>.

W reprezentacji występował przez dziesięć lat, jednak w tym okresie Rumuni ani razu nie awansowali do [[Mistrzostwa świata w piłce nożnej mężczyzn|mistrzostw świata]] i [[Mistrzostwa Europy w piłce nożnej|Europy]]. Najbliżej byli w 1973, kiedy w walce o [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1974|Mundial 1974]] wyprzedzili ich minimalnie (o jeden punkt) piłkarze ze [[Reprezentacja Niemieckiej Republiki Demokratycznej w piłce nożnej mężczyzn|Wschodnich Niemiec]]<ref>[http://www.rsssf.com/tables/74q.html RSSSF: World Cup 1974 Qualifying] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Eliminacje do kolejnych turniejów przegrywali już wyraźniej z [[Reprezentacja Hiszpanii w piłce nożnej mężczyzn|Hiszpanami]] ([[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1976|1976]]<ref>[http://www.rsssf.com/tables/76e.html RSSSF: European Championship 1976, Qualifying Stage] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref> i [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1978|1978]]<ref>[http://www.rsssf.com/tables/78q.html RSSSF: World Cup 1978 Qualifying] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>), Hiszpanami i [[Reprezentacja Jugosławii w piłce nożnej mężczyzn|Jugosłowianami]] ([[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1980|1980]]<ref>[http://www.rsssf.com/tables/80e.html RSSSF: European Championship 1980, Qualifying Stage] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>) oraz [[Reprezentacja Węgier w piłce nożnej mężczyzn|Węgrami]] i [[Reprezentacja Anglii w piłce nożnej mężczyzn|Anglikami]] ([[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982|1982]]<ref>[http://www.rsssf.com/tables/82q.html RSSSF: World Cup 1982 Qualifying] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>). Polski dziennikarz zauważył, że piłkarz Iordănescu urodził się nie w porę. „Na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1970|Mundial 1970]] był za młody, a [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1984|Euro 1984]] przypadło na rok, gdy zawieszał buty na kołku”<ref name="autonazwa5" />.

Łącznie w reprezentacji Iordănescu rozegrał 64 mecze (w tym siedem w grach [[Letnie igrzyska olimpijskie|olimpijskich]]<ref name="rsssf" />). Strzelił w nich 26 goli, co daje mu siódme miejsce (ex-aequo z trzema innymi piłkarzami) w rankingu najskuteczniejszych reprezentantów Rumunii<ref>[http://www.rsssf.com/miscellaneous/roem-recintlp.html RSSSF: Romania – Record International Players] (Dostęp 25 stycznia 2024).</ref>. Wielu z jego boiskowych kolegów również poświęciło się pracy szkoleniowej i odniosło w niej niemałe sukcesy. Dotyczy to choćby [[Mircea Lucescu|Mircei Lucescu]]<ref>[https://eu-football.info/_match.php?id=11820 Eu-football.info: Mecz Węgry-Rumunia, kwiecień 1972 (Iordănescu i Lucescu)] (Dostęp 25 stycznia 2024).</ref>, [[Ladislau Bölöni|Ladislaua Bölöniego]]<ref>[https://eu-football.info/_match.php?id=12812 Eu-football.info: Mecz Hiszpania-Rumunia, listopad 1978 (Iordănescu i Bölöni)] (Dostęp 25 stycznia 2024).</ref>, [[Ilie Balaci]]ego<ref>[https://eu-football.info/_match.php?id=12496 Eu-football.info: Mecz Rumunia-Bułgaria, listopad 1976 (Iordănescu i Balaci)] (Dostęp 25 stycznia 2024).</ref>, [[Costică Ștefănescu|Costicy Ștefănescu]]<ref>[https://eu-football.info/_match.php?id=7682 Eu-football.info: Mecz Rumunia-Węgry, wrzesień 1981 (Iordănescu i Ștefănescu)] (Dostęp 25 stycznia 2024).</ref>, czy [[Cornel Dinu|Cornela Dinu]]<ref>[https://eu-football.info/_match.php?id=12055 Eu-football.info: Mecz NRD-Rumunia, wrzesień 1973 (Iordănescu i Dinu)] (Dostęp 25 stycznia 2024).</ref>. Iordănescu trzykrotnie grał przeciwko [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|Polsce]] i strzelił jej dwa gole (w latach 1978–1981)<ref>[http://www.romaniansoccer.ro/players/i/iordanescu_anghel.shtml RomanianSoccer.ro: profil Anghela Iordănescu] (Dostęp 19 lipca 2011).</ref>.

Po raz ostatni wystąpił w reprezentacji w październiku 1981 przeciw [[Reprezentacja Szwajcarii w piłce nożnej mężczyzn|Szwajcarii]] (1:2) w przedostatnim meczu nieudanych eliminacji do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982|Mundialu 1982]]<ref name="autonazwa24">[http://www.romaniansoccer.ro/national_team/national_team.shtml?autoframe=1 RomaniaSoccer.ro: Mecze reprezentacji Rumunii w 1981 roku] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref><ref>[https://eu-football.info/_matches.php?id=165&year=1981 EU-football.info: Mecze reprezentacji Rumunii, 1981] (Dostęp 25 stycznia 2024).</ref>. U następnego selekcjonera (i swojego byłego kolegi) Mircei Lucescu już nie zagrał<ref name="autonazwa24" />.

Porównując warunki, w jakich sam grał w piłkę w okresie [[Rumunia w okresie komunizmu|komunizmu]], z tym, co nastało po jego obaleniu, Iordănescu ocenił:
{{Cytat
 |treść = ''Przed obaleniem systemu totalitarnego mieliśmy w Rumunii wielu utalentowanych piłkarzy. Niestety, przystępowaliśmy do większości meczów międzynarodowych z kompleksem kogoś gorszego, słabszego. System narzucał wzorce, schematy, które ograniczały rozwój osobowości. Teraz piłkarze pokazują, na co ich naprawdę stać''<ref name="autonazwa10">KO. ''Bałkaniada'', „Piłka Nożna”, nr 34, 23 sierpnia 1994, s. 18.</ref>.
 |styl = środek
}}

== Kariera szkoleniowa ==
=== 1984–1993: Steaua Bukareszt i Anorthosis Famagusta ===
[[Plik:RO B Steaua 1989.jpg|thumb|left|385px|[[FCSB|Steaua Bukareszt]] przed finałem [[Liga Mistrzów UEFA|PEMK 1989]], przegranym 0:4 z [[A.C. Milan]]em. Trener Iordănescu pierwszy z prawej w drugim rzędzie.]]
Latem 1984, po powrocie z [[OFI 1925]] do [[FCSB|Steauy Bukareszt]], 34-letni Iordănescu został włączony do sztabu szkoleniowego przez [[Emeric Jenei|Emerica Jeneia]]. Był jego asystentem w jednym z najlepszych okresów w historii klubu; w ciągu dwu lat drużyna dwukrotnie zdobyła mistrzostwo, jeden [[Puchar Rumunii w piłce nożnej|Puchar kraju]], a także – w [[Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1985/1986)|sezonie 1985–1986]] – jako pierwsza z Rumunii wygrała [[Liga Mistrzów UEFA|Puchar Europejskich Mistrzów Krajowych]]<ref name="autonazwa25" />. Iordănescu, wspominając to osiągnięcie po dwudziestu pięciu latach, powiedział, że:
{{Cytat
 |treść = ''Jeśli nie jest to największy sukces w historii rumuńskiej piłki nożnej, to z pewnością taki, który przysporzył najwięcej radości Rumunom''<ref name="autonazwa8" />.
 |styl = środek
}}
Krótko po tym wydarzeniu Jenei został selekcjonerem [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Rumunii]], a na jego następcę w Steaui wybrano Iordănescu. Kilka miesięcy po objęciu tego stanowiska zdobył – po zwycięstwie 1:0 nad [[Dynamo Kijów|Dynamem Kijów]] – [[Superpuchar Europy UEFA|Superpuchar Europy]]<ref>[http://www.rsssf.com/ec/ec198586.html#sc RSSSF: Super Cup 1986] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>.

Ze starego składu Steauy powoli zaczęli odchodzić najważniejsi piłkarze: z powodów zdrowotnych piłkarską karierę zakończył bramkarz [[Helmuth Duckadam]]<ref>[http://www.evz.ro/detalii/stiri/helmuth-duckadam-povestea-eroului-de-sevilla-cum-s-au-distrat-fotbalistii-stelei-dupa-castigar.html EVZ.ro: Helmuth Duckadam, povestea eroului de la Sevilla] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>, klub zmienili pomocnicy [[Ladislau Bölöni]]<ref>Bölöni w 1987 odszedł do Racingu Jet Bruksela. Zob. [http://www.national-football-teams.com/v2/player.php?id=18312 NationalFootballTeams: Ladislau Bölöni] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref> i [[Mihai Majearu]]<ref>Majearu w 1987 odszedł do Interu Sibiu. Zob. [http://www.national-football-teams.com/v2/player.php?id=36316 NationalFootballTeams: Mihai Majearu] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref> oraz obrońcy [[Miodrag Belodedici]]<ref>Belodedici w 1988 odszedł do Crvenej zvezdy Belgrad. Zob. [http://www.national-football-teams.com/v2/player.php?id=14747 NationalFootballTeams: Miodrag Belodedici] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref> i [[Ilie Bărbulescu]]<ref>Bărbulescu w 1987 odszedł do Petrolulu Ploiești. Zob. [http://www.national-football-teams.com/v2/player.php?id=36312 NationalFootballTeams: Ilie Bărbulescu] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Iordănescu musiał postawić na zdolną młodzież, pokolenie graczy urodzonych w połowie [[Lata 60. XX wieku|lat 60.]] Z pomocą władz państwowych, które popierały wojskową Steauę, sprowadzono więc wyróżniających się młodych zawodników ze słabszych klubów: [[Gheorghe Hagi]]ego ze [[Sportul Studențesc Bukareszt|Sportulu Studențesc]]<ref>''Gheorghe Hagi''. W: K. Radnedge. ''FIFA Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej. France 1998'', tłum. T. Gorazdowski, RTW 1998, s. 57.</ref> oraz [[Dan Petrescu|Dana Petrescu]] i [[Ilie Dumitrescu]] z wypożyczenia w [[FC Olt Scornicești|Olcie Scornicești]]. Wszyscy trzej byli później liderami trzech formacji (defensywy, pomocy i ataku) w prowadzonej przez Iordănescu [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Rumunii]]. Najlepszych piłkarzy Rumunii do Steauy przyciągały wysokie zarobki wynoszące nawet do 50 tysięcy [[leja|lei]] miesięcznie przy średniej krajowej 2-3 tysiące oraz parasol polityczny klanu Ceaușescu, pomagający w utrzymaniu dominacji klubu w lidze<ref>D.Kurowski. ''Królestwo Valentina'', „Piłka Nożna”, nr 51/52, 21–28 grudnia 1993, s. 26.</ref>.
{| style="float: right; width: 160px; border: #99B3FF solid 1px"
|-
| <div style="position: relative;">
[[Plik:Soccer Field Transparant.svg|175px]]
{{Image label|x=0.23|y=0.05|scale=350|text=[[Silviu Lung|<span style="font-size: 10px; color: black;">'''Lung'''</span>]]}}
{{Image label|x=0.05|y=0.20|scale=350|text=[[Dan Petrescu|<span style="font-size: 10px; color: maroon;">'''Petrescu'''</span>]]}}
{{Image label|x=0.11|y=0.15|scale=350|text=[[Nicolae Ungureanu|<span style="font-size: 10px; color: maroon;">'''Ungureanu'''</span>]]}}
{{Image label|x=0.29|y=0.15|scale=350|text=[[Adrian Bumbescu|<span style="font-size: 10px; color: maroon;">'''Bumbescu'''</span>]]}}
{{Image label|x=0.35|y=0.20|scale=350|text=[[Tudorel Stoica|<span style="font-size: 10px; color: maroon;">'''Stoica (C)'''</span>]]}}
{{Image label|x=0.05|y=0.36|scale=350|text=[[Ștefan Iovan|<span style="font-size: 10px; color: navy;">'''Iovan'''</span>]]}}
{{Image label|x=0.13|y=0.31|scale=350|text=[[Daniel Minea|<span style="font-size: 10px; color: navy;">'''Minea'''</span>]]}}
{{Image label|x=0.32|y=0.31|scale=350|text=[[Iosif Rotariu|<span style="font-size: 10px; color: navy;">'''Rotariu'''</span>]]}}
{{Image label|x=0.42|y=0.36|scale=350|text=[[Gheorghe Hagi|<span style="font-size: 10px; color: navy;">'''Hagi'''</span>]]}}
{{Image label|x=0.13|y=0.50|scale=350|text=[[Marius Lăcătuș|<span style="font-size: 10px; color: white;">'''Lăcătuș'''</span>]]}}
{{Image label|x=0.29|y=0.50|scale=350|text=[[Victor Pițurcă|<span style="font-size: 10px; color: white;">'''Pițurcă'''</span>]]}}
</div>
|-
| <small>Skład [[FCSB|Steauy]] z finału [[Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1988/1989)|PEMK 1989]]</small>
|}
Steaua w tym okresie kontynuowała – rozpoczęte w 1985 – pasmo zwycięstw w [[Liga I|ekstraklasie rumuńskiej]]. Zdobyła tytuł mistrza kraju trzy razy z rzędu ([[Divizia A (1986/1987)|1986–1987]], [[Divizia A (1987/1988)|1987–1988]] i [[Divizia A (1988/1989)|1988–1989]]); za każdym razem kończyła sezon, nie zaznając ani jednej porażki<ref>[http://www.rsssf.com/tablesr/roem87.html RSSSF: Romania 1986/87] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref><ref>[http://www.rsssf.com/tablesr/roem88.html RSSSF: Romania 1987/88] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref><ref>[http://www.rsssf.com/tablesr/roem89.html RSSSF: Romania 1988/89] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. W tym czasie wywalczyła także trzy [[Puchar Rumunii w piłce nożnej|Puchary Rumunii]]. W finale tych rozgrywek trzykrotnie wygrywała z [[FC Dinamo Bukareszt|Dinamem Bukareszt]]<ref>[http://www.rsssf.com/tablesr/roemcuphist.html RSSSF: Romania Cup Finals] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Chociaż w kolejnych latach wielokrotnie podważano uczciwość tych osiągnięć, a działaczom klubu zarzucano [[Korupcja|kupno meczów]], to nikomu nic nie udowodniono<ref name="autonazwa2">''Generał odchodzi natychmiast'', „Gazeta Wyborcza”, nr 67, 19 marca 1996, s. 23.</ref><ref>Pośród licznych skandali związanych ze Steauą w tym okresie, polski dziennikarz, Jacek Barański, przytoczył jeden najbardziej – jego zdaniem – znamienny. Pisał wiosną 1989: „Wielkim skandalem zakończył się rozegrany w czerwcu ubiegłego roku jubileuszowy, pięćdziesiąty finał krajowego pucharu z udziałem Steauy i Dinama. Steaua prowadziła 1:0 aż do 87 minuty, kiedy to Dinamu udało się wyrównać. Tuż przed końcowym gwizdkiem, gdy wszyscy spodziewali się dogrywki, Steaua strzeliła drugiego gola. Sędzia prowadzący spotkanie w pierwszej chwili uznał go, lecz widząc uniesioną chorągiewkę liniowego, zmienił swoją decyzję mimo agresywnych protestów piłkarzy Steauy. Ci, niezadowoleni z werdyktu, pożegnali się z publicznością i, odmawiając przystąpienia do dogrywki, zniknęli w szatni. Mimo to, specjalna komisja, powołana przez Związek Piłkarski i Wydział Rady Państwa ds. Kultury Fizycznej i Sportu, uznała, że druga bramka dla wojskowych zdobyta została prawidłowo i tym samym ogłosiła ich zdobywcami krajowego pucharu w 1988!”. ZoB.J. Barański. ''Przed meczem Polska-Rumunia. Sukcesy... skandale'', „Piłka Nożna”, nr 14, 4 kwietnia 1989, s. 6.</ref>. O kradzieży tytułów mistrzowskich mówił otwarcie [[Mircea Lucescu]], który w tamtym okresie był trenerem Dinama<ref>[http://www.prosport.ro/fotbal-intern/liga-1/gigi-becali-e-mai-rau-ca-ceausescu-mircea-lucescu-si-a-facut-cariera-pe-blaturi-5103682 Prosport.ro: „Gigi Becali e mai rău ca Ceaușescu! Mircea Lucescu și-a făcut carieră pe 'blaturi'] (Dostęp 2 listopada 2011).</ref><ref>[http://www.ziare.com/mircea-lucescu/antrenor/mircea-lucescu-ataca-furibund-steaua-1105669 Ziare.com: Mircea Lucescu ataca furibund Steaua] (Dostęp 2 listopada 2011).</ref>. Od czerwca 1986 do września 1989 roku Steaua nie przegrała 104 meczów z rzędu w krajowej lidze<ref>[http://www.rsssf.com/miscellaneous/unbeaten.html#leag Unbeaten].</ref>, co jest do dzisiaj rekordem Europy pod tym względem, a do 1994 był to także rekord świata (rekord został wówczas pobity przez zespół z [[Wybrzeże Kości Słoniowej|Wybrzeży Kości Słoniowej]] [[ASEC Mimosas]], który nie przegrał w lidze 108 meczów)<ref>[https://www.rsssf.org/miscellaneous/unb-asec-108.html ASEC’s series of 108 matches unbeaten in the Ivory Coast championship].</ref>.

Klub dobrze radził sobie także w meczach o [[Liga Mistrzów UEFA|Puchar Europejskich Mistrzów Krajowych]]: w pierwszych dwóch sezonach pracy Iordănescu dochodził odpowiednio do II rundy (porażka z [[RSC Anderlecht|Anderlechtem]], [[Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1986/1987)|1986–1987]]<ref>[http://www.rsssf.com/ec/ec198687.html#cc RSSSF: Champions’ Cup 1986-87] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>) i półfinału ([[Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1987/1988)|1987–1988]]), w którym przegrał z [[SL Benfica|Benfiką Lizbona]] (0:0 i 0:2)<ref>[http://www.rsssf.com/ec/ec198788.html#cc RSSSF: Champions’ Cup 1987-88] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Najlepiej jednak zaprezentował się w rozgrywkach [[Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1988/1989)|1988–1989]], kiedy – podobnie jak trzy lata wcześniej – dotarł do finału. Po drodze pokonał [[Sparta Praga (piłka nożna)|Spartę Praga]], [[Spartak Moskwa (piłka nożna)|Spartak Moskwa]], [[IFK Göteborg]] i [[Galatasaray SK (piłka nożna)|Galatasaray SK]]. W finale uległ jednak 0:4 [[A.C. Milan]]owi, w którego barwach grali wówczas m.in. [[Marco van Basten]], [[Ruud Gullit]], [[Frank Rijkaard]], [[Carlo Ancelotti]] i [[Paolo Maldini]]<ref>[http://www.rsssf.com/ec/ec198889det.html#cc RSSSF: European Champions’ Cup 1988-89 – Details] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Mecz, rozegrany w [[Barcelona|Barcelonie]], oglądało 100 tysięcy widzów<ref>''AC Milan-Steaua 4:0'', „Gazeta Wyborcza”, nr 14, 26 maja 1989, s. 8.</ref>.

Jeden z piłkarzy ówczesnej Steauy, [[Ilie Dumitrescu]], zapytany po latach o przyczyny jej sukcesów w drugiej połowie [[Lata 80. XX wieku|lat 80.]], odpowiedział, że jej największą wartością było połączenie doświadczenia starszych zawodników ze świeżością i energią piłkarskiej młodzieży<ref name="autonazwa1">''Książęce marzenia. Rozmowa z Ilie Dumitrescu'', „Gazeta Wyborcza”, nr 155, dodatek sportowy, 6 lipca 1994, s. 6.</ref>. Natomiast [[Polska|polski]] dziennikarz zasugerował, że duży wpływ na osiągnięcia klubu miała sytuacja wewnętrzna w kraju rządzonym przez [[Nicolae Ceaușescu]]: „Nie bez znaczenia wydaje się także niski poziom życia i trudności gospodarcze Rumunii. Sprawia to, że uprawianie tak popularnej dyscypliny stanowi dla wielu młodych ludzi nie tylko wielką atrakcję, ale także życiową szansę”<ref>J. Barański. ''Przed meczem Polska-Rumunia. Sukcesy... skandale'', „Piłka Nożna”, nr 14, 4 kwietnia 1989, s. 6.</ref>.
{{Cytat
 |treść = „Iordănescu to doskonały fachowiec. Potrafi wprowadzić żelazną dyscyplinę, ale kiedy trzeba także klimat przyjaźni. Zawsze umiał dobierać sobie najlepszych piłkarzy.”
 |autor = 
 |źródło = piłkarz [[Ilie Dumitrescu]]<ref name="autonazwa1" />
 |styl = box lewy
 |szerokość = 385px
}}
Niedługo po [[Rewolucja w Rumunii|rewolucji 1989 roku]], kiedy z Rumunii zaczęli wyjeżdżać najlepsi piłkarze, a Steaua – pierwszy raz od sześciu lat – przegrała rywalizację o mistrzostwo kraju, Iordănescu przyjął propozycję prowadzenia [[Anorthosis Famagusta|Anorthosisu Famagusta]]. Dwukrotnie zdobył z tą drużyną, której największą gwiazdą był wówczas [[Nigeria|Nigeryjczyk]] [[Mike Obiku|Michael Obiku]], wicemistrzostwo [[Cypr]]u (1991 i 1992). W [[Puchar UEFA (1991/1992)|rozgrywkach Pucharu UEFA 1991–1992]] Anorthosis spotkał się w pierwszej rundzie ze Steauą; po dwumeczu (1:2 i 2:2) do dalszych gier awansował były klub Rumuna<ref name="autonazwa5" />.

Ponownie zjawił się w Steaule w 1992, kiedy żadnemu z jego następców ([[Costică Ștefănescu]], [[Bujor Hălmăgeanu]], [[Emeric Jenei]] i [[Victor Pițurcă]]) nie udało się wywalczyć mistrzostwa kraju. Iordănescu odzyskał tytuł mistrzowski, mimo iż w składzie drużyny nie było już Hagiego i Petrescu, którzy po upadku [[komunizm]]u wyjechali za granicę. Trener postawił na innych młodych graczy, którzy później także występowali w prowadzonej przez niego reprezentacji; w kadrze Steauy na [[Divizia A (1992/1993)|sezon 1992–1993]] znajdowali się m.in. [[Daniel Prodan]], [[Anton Doboș]], [[Iulian Filipescu]], [[Constantin Gâlcă]] i [[Ion Vlădoiu]]<ref>[http://www.national-football-teams.com/v2/club.php?id=2027&year_rythm=1992%3A%3A1 NationalFootballTeams: Steaua Bukareszt, sezon 1992-1993] (Dostęp 26 czerwca 2011).</ref>. W tym okresie Iordănescu kontynuował również współpracę z 48-letnim [[Dumitru Dumitriu]], byłym piłkarzem Steauy, który w latach 1988–1990 i 1992–1993 był jego asystentem<ref name="autonazwa5" />. Dumitriu pomagał mu także w pracy z kadrą do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|Mundialu 1994]]<ref name="autonazwa5" />.

=== 1993–1998: reprezentacja Rumunii (I) ===
{| class="wikitable collapsible collapsed" style="text-align: left; margin: 0.5em 1.4em 0.8em 0; float: left; clear: left;"
|-
!colspan=7| Mecze reprezentacji Rumunii pod wodzą Anghela Iordănescu (1993–1998)<ref>Opracowanie własne na podstawie statystyk EU-football.info. Zob. [https://eu-football.info/_matches.php?id=165&year=1993 Mecze reprezentacji Rumunii w roku 1993], [https://eu-football.info/_matches.php?id=165&year=1994 1994], [https://eu-football.info/_matches.php?id=165&year=1995 1995], [https://eu-football.info/_matches.php?id=165&year=1996 1996], [https://eu-football.info/_matches.php?id=165&year=1997 1997] i [https://eu-football.info/_matches.php?id=165&year=1998 1998] (Dostęp 29 stycznia 2024).</ref>
|-
!width=0%| Data
!width=0%| Przeciwnik
!width=0%| Z-R-P
!width=0%| Wynik
!width=0%| Stadion
!width=0%| Rozgrywki
|-
!colspan=7| 1993
|- bgcolor="#ccffcc"
|08.09.1993 || {{reprezentacja|FRO|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 4–0 || [[Svangaskarð]], [[Toftir]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|MŚ 1994]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|22.09.1993 || {{reprezentacja|ISR|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 1–0 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|13.10.1993 || {{reprezentacja|BEL|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–1 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|MŚ 1994]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|17.10.1993 || {{reprezentacja|WAL|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–1 || [[Ninian Park]], [[Cardiff]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|MŚ 1994]]
|-
!colspan=7| 1994
|- bgcolor="#ccffcc"
|13.02.1994 || {{reprezentacja|USA|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–1 || [[Hongkong|Hong Kong Stadium]], [[Hongkong]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|16.02.1994 || {{reprezentacja|KOR|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–1 || [[Changwon|Changwon Civic Stadium]], [[Changwon]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#87cefa"
|23.03.1994 || {{reprezentacja|NIR|pn}} ||align=center| P ||align=center| 0–2 || [[Windsor Park]], [[Belfast]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|20.04.1994 || {{reprezentacja|BOL|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 3–0 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|25.05.1994 || {{reprezentacja|NGA|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–0 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|01.06.1994 || {{reprezentacja|SVN|pn}} ||align=center| R ||align=center| 0–0 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|12.06.1994 || {{reprezentacja|SWE|pn}} ||align=center| R ||align=center| 1–1 || [[Newport Beach|Trabuco Hills Stadium]], [[Newport Beach]] ([[Stany Zjednoczone|USA]]) || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|18.06.1994 || {{reprezentacja|COL|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 3–1 || [[Rose Bowl]], [[Pasadena (Kalifornia)|Pasadena]] ([[Stany Zjednoczone|USA]]) || [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|'''MŚ 1994''']]
|- bgcolor="#87cefa"
|22.06.1994 || {{reprezentacja|CHE|pn}} ||align=center| P ||align=center| 1–4 || [[Silverdome|Pontiac Silverdome]], [[Detroit]] ([[Stany Zjednoczone|USA]]) || [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|'''MŚ 1994''']]
|- bgcolor="#ccffcc"
|26.06.1994 || {{reprezentacja|USA|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 1–0 || [[Rose Bowl]], [[Pasadena (Kalifornia)|Pasadena]] || [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|'''MŚ 1994''']]
|- bgcolor="#ccffcc"
|03.07.1994 || {{reprezentacja|ARG|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 3–2 || [[Rose Bowl]], [[Pasadena (Kalifornia)|Pasadena]] ([[Stany Zjednoczone|USA]]) || [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|'''MŚ 1994''']]
|- bgcolor="#87cefa"
|10.07.1994 || {{reprezentacja|SWE|pn}} ||align=center| P ||align=center| 2–2, k.4–5 || [[Stanford Stadium]], [[San Francisco]] ([[Stany Zjednoczone|USA]]) || [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|'''MŚ 1994''']]
|- bgcolor="#ccffcc"
|07.09.1994 || {{reprezentacja|AZE|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 3–0 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|ME 1996]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|08.10.1994 || {{reprezentacja|FRA|pn}} ||align=center| R ||align=center| 0–0 || [[Stade Geoffroy-Guichard]], [[Saint-Étienne]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|ME 1996]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|12.10.1994 || {{reprezentacja|ENG|pn}} ||align=center| R ||align=center| 1–1 || [[Stadion Wembley (1923)|Stadion Wembley]], [[Londyn]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|12.11.1994 || {{reprezentacja|SVK|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 3–2 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|ME 1996]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|14.12.1994 || {{reprezentacja|ISR|pn}} ||align=center| R ||align=center| 1–1 || [[Stadion Ramat Gan]], [[Ramat Gan]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|ME 1996]]
|-
!colspan=7| 1995
|- bgcolor="#87cefa"
|08.02.1995 || {{reprezentacja|GRC|pn}} ||align=center| P ||align=center| 0–1 || [[Stadion Messiniakos]], [[Kalamata]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|15.02.1995 || {{reprezentacja|TUR|pn}} ||align=center| R ||align=center| 1–1 || [[Altay SK|İzmir Alsancak Stadium]], [[Izmir]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|29.03.1995 || {{reprezentacja|POL|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–1 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|ME 1996]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|26.04.1995 || {{reprezentacja|AZE|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 4–1 || [[Stadion im. Hüseyina Avni Akera|Hüseyin Avni Aker Stadyumu]], [[Trabzon]] ([[Turcja]]) || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|ME 1996]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|07.06.1995 || {{reprezentacja|ISR|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–1 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|ME 1996]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|06.09.1995 || {{reprezentacja|POL|pn}} ||align=center| R ||align=center| 0–0 || [[Stadion im. Ernesta Pohla]], [[Zabrze]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|ME 1996]]
|- bgcolor="#87cefa"
|11.10.1995 || {{reprezentacja|FRA|pn}} ||align=center| P ||align=center| 1–3 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|ME 1996]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|15.11.1995 || {{reprezentacja|SVK|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–0 || [[Koszyce|Všešportový areál]], [[Koszyce]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|ME 1996]]
|-
!colspan=7| 1996
|- bgcolor="#87cefa"
|27.03.1996 || {{reprezentacja|YUG|wariant=1992|pn}} ||align=center| P ||align=center| 0–1 || [[Stadion Crvena zvezda]], [[Belgrad]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|24.04.1996 || {{reprezentacja|GEO|pn|wariant=1990}} ||align=center| Z ||align=center| 5–0 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|01.06.1996 || {{reprezentacja|MDA|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 3–1 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#87cefa"
|10.06.1996 || {{reprezentacja|FRA|pn}} ||align=center| P ||align=center| 0–1 || [[St James’ Park]], [[Newcastle upon Tyne|Newcastle]] ([[Anglia]]) || [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|'''ME 1996''']]
|- bgcolor="#87cefa"
|13.06.1996 || {{reprezentacja|BGR|pn}} ||align=center| P ||align=center| 0–1 || [[St James’ Park]], [[Newcastle upon Tyne|Newcastle]] ([[Anglia]]) || [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|'''ME 1996''']]
|- bgcolor="#87cefa"
|18.06.1996 || {{reprezentacja|ESP|pn}} ||align=center| P ||align=center| 1–2 || [[Elland Road]], [[Leeds]] ([[Anglia]]) || [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|'''ME 1996''']]
|- bgcolor="#ccffcc"
|14.08.1996 || {{reprezentacja|ISR|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–0 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|31.08.1996 || {{reprezentacja|LTU|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 3–0 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|MŚ 1998]]
|- bgcolor="#87cefa"
|14.09.1996 || {{reprezentacja|ARE|pn}} ||align=center| P ||align=center| 1–2 || [[Stadion Cotroceni]], [[Bukareszt]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|09.10.1996 || {{reprezentacja|ISL|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 4–0 || [[Laugardalsvöllur]], [[Reykjavík]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|MŚ 1998]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|14.12.1996 || [[Plik:Flag of North Macedonia.svg|23px]] [[Reprezentacja Macedonii Północnej w piłce nożnej mężczyzn|Macedonia]] ||align=center| Z ||align=center| 3–0 || [[Nacionałna Arena „Tosze Proeski”|Arena Narodowa im. Filipa II Macedońskiego]], [[Skopje]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|MŚ 1998]]
|-
!colspan=7| 1997
|- bgcolor="#ccffcc"
|29.03.1997 || {{reprezentacja|LIE|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 8–0 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|MŚ 1998]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|02.04.1997 || {{reprezentacja|LTU|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 1–0 || [[FK Žalgiris Wilno|Stadion Žalgiris]], [[Wilno]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|MŚ 1998]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|30.04.1997 || {{reprezentacja|IRL|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 1–0 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|MŚ 1998]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|20.08.1997 || [[Plik:Flag of North Macedonia.svg|23px]] [[Reprezentacja Macedonii Północnej w piłce nożnej mężczyzn|Macedonia]] ||align=center| Z ||align=center| 4–2 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|MŚ 1998]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|06.09.1997 || {{reprezentacja|LIE|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 8–1 || [[Sportpark Eschen-Mauren]], [[Eschen]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|MŚ 1998]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|10.09.1997 || {{reprezentacja|ISL|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 4–0 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|MŚ 1998]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|11.10.1997 || {{reprezentacja|IRL|pn}} ||align=center| R ||align=center| 1–1 || [[Lansdowne Road]], [[Dublin]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|MŚ 1998]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|19.11.1997 || {{reprezentacja|ESP|pn}} ||align=center| R ||align=center| 1–1 || [[RCD Mallorca|Estadio Lluís Sitjar]], [[Palma (Hiszpania)|Palma de Mallorca]] || [[Mecz towarzyski]]
|-
!colspan=7| 1998
|- bgcolor="#87cefa"
|18.03.1998 || {{reprezentacja|ISR|pn}} ||align=center| P ||align=center| 0–1 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|08.04.1998 || {{reprezentacja|GRC|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–1 || [[Stadionul Național (1953)|Stadionul Național]], [[Bukareszt]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|22.04.1998 || {{reprezentacja|BEL|pn}} ||align=center| R ||align=center| 1–1 || [[Stadion Króla Baudouina I]], [[Bruksela]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|03.06.1998 || {{reprezentacja|PRY|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 3–2 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|06.06.1998 || {{reprezentacja|MDA|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 5–1 || [[Petrolul Ploeszti|Stadion Ilie Oană]], [[Ploeszti]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|15.06.1998 || {{reprezentacja|COL|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 1–0 || [[Stade de Gerland]], [[Lyon]] ([[Francja]]) || [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|'''MŚ 1998''']]
|- bgcolor="#ccffcc"
|22.06.1998 || {{reprezentacja|ENG|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–1 || [[Stadium de Toulouse|Stadium Municipal]], [[Tuluza]] ([[Francja]]) || [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|'''MŚ 1998''']]
|- bgcolor="#ffdddd"
|26.06.1998 || {{reprezentacja|TUN|pn}} ||align=center| R ||align=center| 1–1 || [[Stade de France]], [[Saint-Denis (Sekwana-Saint-Denis)|Saint-Denis]] ([[Francja]]) || [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|'''MŚ 1998''']]
|- bgcolor="#87cefa"
|30.06.1998 || {{reprezentacja|HRV|pn}} ||align=center| P ||align=center| 0–1 || [[Stade Chaban-Delmas]], [[Bordeaux]] ([[Francja]]) || [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|'''MŚ 1998''']]
|}

Po porażce w eliminacjach do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1992|Euro 1992]] selekcjonerem [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Rumunii]] został [[Cornel Dinu]], przed którym postawiono zadanie awansu do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|Mundialu 1994]]. Jednak nieudany początek eliminacji, kiedy to Rumuni wygrali tylko z [[Reprezentacja Wysp Owczych w piłce nożnej mężczyzn|Wyspami Owczymi]] (7:0), [[Reprezentacja Walii w piłce nożnej mężczyzn|Walią]] (5:1) oraz [[Reprezentacja Cypru w piłce nożnej mężczyzn|Cyprem]] (4:1 i 2:1), a z najgroźniejszymi rywalami [[Reprezentacja Belgii w piłce nożnej mężczyzn|Belgami]] (0:1) i [[Reprezentacja Czechosłowacji w piłce nożnej mężczyzn|Czechosłowakami]] (1:1 i 2:5) wywalczyli zaledwie jeden punkt, sprawił, że w połowie 1993 Dinu został zwolniony<ref>''Krótko''. „Gazeta Wyborcza”, nr 133, 9 czerwca 1993.</ref><ref>Szczegółowe informacje o eliminacjach do Mundialu 1994: [http://www.rsssf.com/tables/94q.html RSSSF: World Cup 1994 Qualifying (Grupa 4)] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Na następcę wybrano 43-letniego Iordănescu, który propozycję [[Federația Română de Fotbal|Rumuńskiego Związku Piłki Nożnej]] przyjął dopiero po trzeciej rozmowie; według różnych wersji domagał się albo większych zarobków, albo większej samodzielności w prowadzeniu kadry<ref name="GENERAŁ 1998">''GENERAŁ'', „Przegląd Sportowy”, 83/12123, 1998, s. 9.</ref>. Pod jego wodzą Rumuni udanie dokończyli eliminacje, wygrywając trzy ostatnie mecze, w tym z faworyzowanymi Belgami w [[Bukareszt|Bukareszcie]] (2:1), chociaż akurat o tym meczu Dinu powiedział, że mógł być ustawiony (Iordănescu zaprzeczył)<ref name="autonazwa34">[https://premium.gsp.ro/premium/interviu/exclusiv-anghel-iordanescu-la-25-de-ani-de-la-primul-meci-al-romaniei-la-cm-1994-federalii-imi-reprosau-ca-sunt-batut-in-cap-fiindca-tot-insist-cu-ilie-dumitrescu-569859.html GSP.ro: EXCLUSIV Anghel Iordănescu, la 25 de ani de la primul meci al României la CM 1994: „Federalii îmi reproșau că sunt bătut în cap fiindcă tot insist cu Ilie Dumitrescu”] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Komentatorzy podkreślali, że drugi z rzędu awans do [[Mistrzostwa świata w piłce nożnej|mistrzostw świata]] jest zarówno efektem słabszej postawy Walijczyków i Czechosłowaków, jak i zmiany selekcjonera u Rumunów<ref>Tak stwierdzili Roman Hurkowski i Krzysztof Piekutowski, autorzy klasyfikacji reprezentacji narodowych za rok 1993 (Rumuni zajęli szesnaste miejsce). Zob. „Piłka Nożna”, nr 3 (1074), 18 stycznia 1994, s. 5.</ref>.

==== Mundial 1994: ćwierćfinał ====
{{ustawienie-boisko|
tytuł='''Podstawowe ustawienie reprezentacji Rumunii w czasie Mundialu 1994'''|
położenie=left|
zawodnicy=
{{ustawienie-zawodnik|35|87|'''[[Florin Prunea|<span style="color:white;">Prunea</span>]]'''}}
{{ustawienie-zawodnik|50|87|'''([[Bogdan Stelea|<span style="color:white;">Stelea</span>]])'''}}
{{ustawienie-zawodnik|90|11|'''[[Dan Petrescu|<span style="color:white;">Petrescu</span>]]'''}}
{{ustawienie-zawodnik|70|45|'''[[Daniel Prodan|<span style="color:white;">Prodan</span>]]'''}}
{{ustawienie-zawodnik|70|128|'''[[Miodrag Belodedici|<span style="color:white;">Belodedici</span>]]'''}}
{{ustawienie-zawodnik|175|47|'''[[Ioan Lupescu|<span style="color:white;">Lupescu</span>]]'''}}
{{ustawienie-zawodnik|260|87|'''[[Ilie Dumitrescu|<span style="color:white;">Dumitrescu</span>]]'''}}
{{ustawienie-zawodnik|90|179|'''[[Tibor Selymes|<span style="color:white;">Selymes</span>]]'''}}
{{ustawienie-zawodnik|104|179|'''([[Gheorghe Mihali|<span style="color:white;">Mihali</span>]])'''}}
{{ustawienie-zawodnik|135|87|'''[[Gheorghe Popescu|<span style="color:white;">Popescu</span>]]'''}}
{{ustawienie-zawodnik|220|15|'''[[Florin Răducioiu|<span style="color:white;">Răducioiu</span>]]'''}}
{{ustawienie-zawodnik|220|178|'''[[Dorinel Munteanu|<span style="color:white;">Munteanu</span>]]'''}}
{{ustawienie-zawodnik|175|130|'''[[Gheorghe Hagi|<span style="color:white;">Hagi</span>]]'''}}
}}
Lokalne media pisały, że na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|Mundialu 1994]] „zagra najlepsza ekipa w historii naszego futbolu”<ref>''RUMUNIA. Król Karpat za granicą'', „Gazeta Wyborcza”, nr 130, 7 czerwca 1994, s. 2.</ref>. Ów entuzjazm był spowodowany tym, że – w przeciwieństwie do uczestników poprzednich mistrzostw świata czy Europy – najważniejsi zawodnicy występowali na Zachodzie, co zresztą skłoniło niektórych dziennikarzy do nazywania ich „reprezentacją wielkiej emigracji”<ref>Zob. np. Q. ''Wielka emigracja'', „Piłka Nożna”, nr 7, 15 lutego 1994, s. 19.</ref><ref>Mniej optymistycznie szanse Rumunów oceniali polscy komentatorzy. Dziennikarz „Piłki Nożnej” pisał: „Trudno oczekiwać, żeby ta reprezentacja wielkiej emigracji była w stanie zrobić w Stanach Zjednoczonych furorę. Kadrę tworzą w większości piłkarze, mający szczyt kariery za sobą. Przez ostatnie cztery lata zarobili na Zachodzie sporo pieniędzy. Finały mistrzostw świata nie będą więc dla nich grą o wszystko”. Zob. Q. ''Wielka emigracja'', „Piłka Nożna”, nr 22, 31 maja 1994, s. 16.</ref><ref>Dziennikarz „Piłki Nożnej” obawiał się też, że Rumuni stracą motywację do dalszej pracy z powodu ekskluzywnych nagród za awans. „Czy jednak nie za wcześnie [na sukces na MŚ], bo już za sam awans do finałów każdy kadrowicz dostał Mercedesa 200 oraz 75 tysięcy dolarów?” Zob. R. Hurkowski. „24 finalistów XV MŚ”, „Piłka Nożna”, nr 51/52, 21–28 grudnia 1993, s. 18.</ref>.

Otóż po upadku [[Rumunia w okresie komunizmu|komunizmu]] i otwarciu granic pokolenie urodzone w drugiej połowie [[Lata 60. XX wieku|lat 60.]] trafiło do czołowych klubów zagranicznych, na czele z [[Real Madryt|Realem Madryt]] ([[Gheorghe Hagi]]), [[A.C. Milan]]em ([[Florin Răducioiu]]), [[PSV Eindhoven]] ([[Gheorghe Popescu]]), [[Bayer 04 Leverkusen|Bayerem Leverkusen]] ([[Ioan Lupescu]]), [[Genoa CFC]] ([[Dan Petrescu]]) czy [[Valencia CF]] ([[Miodrag Belodedici]])<ref>Szerzej o fenomenie tego pokolenia pisał [[Roman Hurkowski]]. ''Rumuńskie patenty'', „Piłka Nożna Plus”, nr 11, listopad 2000, s. 24.</ref>. Niektórzy gwiazdorzy narzekali na ciężkie treningi na obozie przygotowawczym w [[Bormio]] we [[Włochy|Włoszech]], co niemal skończyło się zwolnieniem Iordănescu<ref name="autonazwa34" />. Tenże jednak umocnił autorytet skreślając trzech doświadczonych graczy ([[Ion Timofte]], [[Dorin Mateuț]] i [[Marius Lăcătuș]]), którzy w tym okresie byli bez formy<ref>''Stracili formę'', „Gazeta Wyborcza”, nr 124, 30 maja 1994, s. 23.</ref>.

Rumuni mieli też zdecydowanego lidera w postaci Hagiego<ref>Dziennikarz „Piłki Nożnej” komentował: „[Hagi] udowodnił, że jest ciągle najlepszym rumuńskim piłkarzem, niekwestionowanym liderem drużyny selekcjonera Anghela Iordanescu. Rządzi i dzieli w drugiej linii. Strzelał piękne bramki, po precyzyjnych uderzeniach z kilkudziesięciu metrów, oczywiście lewą nogą, bo nią posługuje się lepiej niż prawą”. Zob. D. Kurowski. ''Problem dla Apostela?'', „Piłka Nożna”, nr 28, 12 lipca 1994, s. 6.</ref>. Nazwany przez polskiego dziennikarza „genialnym rozgrywającym”, a także „przywódcą rumuńskiej kadry i jej talizmanem”<ref>P. Wilkowicz. ''Nowe życie bez Hagiego''. „Rzeczpospolita”, 16 maja 2008, s. A31.</ref>, wystąpił we wszystkich mundialowych meczach, strzelił w nich trzy bramki, na koniec został wybrany do najlepszej jedenastki mistrzostw<ref>[https://talksport.com/football/377344/1994-world-cup-all-star-team-who-were-players-voted-best-united-states-180523283755/ TalkSport.com: FROM THE ARCHIVE 1994 World Cup All-Star Team: Who were the players voted best in the United States?, June 2018] (Dostęp 29 stycznia 2024).</ref><ref>[https://www.fourfourtwo.com/features/ranked-best-10-players-usa-94 FourFourTwo: Ranked! The best 10 Players of USA '94] (Dostęp 29 stycznia 2024).</ref>, a w plebiscycie o [[Złota Piłka 1994|Złotą Piłkę 1994]] ''[[France Football]]'' zajął czwarte miejsce (ex-aequo z [[Tomas Brolin|Tomasem Brolinem]])<ref>[https://www.topendsports.com/sport/soccer/awards/ballondor-1994.htm#:~:text=The%20winner%20was%20the%20Bulgarian,player%20of%20the%20year%20award. TopEndSports: 1994 Ballon d’Or Results] (Dostęp 29 stycznia 2024).</ref>. Pisano, że „jego gol strzelony [[Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn|Kolumbii]] z 35 metrów był najpiękniejszy w turnieju, a w 1/8 finału sam wygrał mecz z [[Reprezentacja Argentyny w piłce nożnej mężczyzn|Argentyną]]”<ref>K.G. ''Gheorghe Hagi''. W: „Piłka w grze”, dodatek do „Rzeczpospolitej” przed MŚ 2006, część 15, 13 lutego 2006, s. 11.</ref><ref>„Rezultat jest sensacją! Kolumbijczycy z Asprillą, Valencią i Valderramą byli cenieni wyżej, ale Rumuni zagrali koncertowo. Okazuje się, że Raducioiu nie jest w Milanie chłopcem do podawania piłek, a kapitan zespołu Hagi, chociaż na chleb zarabia w słabo notowanej Brescii, jest futbolistą kompletnym! Jego gol, na 2:0, z czterdziestu metrów i z linii autowej (!) byłby ozdobą każdego meczu, z finałem mistrzostw świata włącznie!” Zob. JA. ''Rumunia-Kolumbia 3:1'', „Piłka Nożna”, nr 25, 21 czerwca 1994, s. 21.</ref><ref>Używano również bardziej poetyckich sformułowań, ot, choćby, pisząc po meczu z Kolumbią, że „[[Drakula (postać literacka)|Drakula]] powstaje z grobu w osobie [[Gheorghe Hagi]]ego”. Zob. MC. ''Geniusz futbolu'', „Rzeczpospolita”, 21 czerwca 1994.</ref>.
[[Plik:Florin Prunea 1994.jpg|thumb|220px|Do porażki w ćwierćfinale MŚ 1994 przyczynił się błąd bramkarza [[Florin Prunea|Prunei]].]]
Owe zwycięstwa nad Kolumbijczykami (3:1) i ówczesnymi [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1990|wicemistrzami świata]] Argentyńczykami (3:2), a także nad gospodarzami [[Reprezentacja Stanów Zjednoczonych w piłce nożnej mężczyzn|Amerykanami]] (1:0), doprowadziły podopiecznych Iordănescu do ćwierćfinału, co do dzisiaj jest najlepszym wynikiem reprezentacji Rumunii na mistrzostwach świata. Tamże jednak ulegli [[Reprezentacja Szwecji w piłce nożnej mężczyzn|Szwedom]] po [[Rzut karny (piłka nożna)|rzutach karnych]] (2:2, k. 4:5), chociaż w dogrywce prowadzili 2:1<ref name="autonazwa21">[http://www.rsssf.com/tables/94f.html RSSSF: World Cup 1994 (United States of America, June 17-July 17)] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Jak relacjonował polski dziennikarz, za wcześnie uwierzyli w zwycięstwo, poza tym błąd na przedpolu popełnił bramkarz [[Florin Prunea]] – i w efekcie pięć minut przed końcem zawodów stracili gola, a potem przestrzelili dwa karne<ref>JW. ''Szwecja-Rumunia 2:2, k. 5:4'', „Piłka Nożna”, nr 28, 12 lipca 1994, s. 12.</ref><ref>[https://www.youtube.com/watch?v=apk6Tc-LJYM Youtube: Gol Kenneta Anderssona w meczu z Rumunią, 1994] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Po latach Iordănescu żałował, że na karne nie wprowadził zmiennika Prunei [[Bogdan Stelea|Bogdana Stelei]] i że na turniej nie zabrał Lăcătușa<ref name="autonazwa34" /><ref>[https://www.gsp.ro/fotbal/nationala/cornel-dinu-replica-dura-la-adresa-lui-anghel-iordanescu-570406.html GSP.ro: Cornel Dinu, cel mai dur atac verbal al anului! Răspuns lui Iordănescu: „«Pierdutule» plin de fariseism, minciună și logoree tehnico-tactică” » Îi desființează punct cu punct cariera la națională] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>.

Rumuni zyskali sympatię wielu obserwatorów umiejętnościami technicznymi i atrakcyjnym stylem gry<ref>Jak pisał Dariusz Kurowski, korespondent „Piłki Nożnej”: „Rumuni stali się maskotką amerykańskiej publiczności, która bardzo ucieszyła się z ich zwycięstwa nad Argentyną. Ale Rumuni budzili także podziw dziennikarzy akredytowanych na mistrzostwa”. Zob. D. Kurowski. ''Hagi do wzięcia'', „Piłka Nożna”, nr 28, 12 lipca 1994, s. 7.</ref><ref>[[Michel Platini]] po meczu z Argentyną powiedział, że nie ma w Europie drużyny o lepszym wyszkoleniu technicznym niż Rumunia. Zob. KO. ''Bałkaniada'', „Piłka Nożna”, nr 34, 23 sierpnia 1994, s. 18.</ref>. Ale ich relacje z najbliższym otoczeniem były napięte. Dochodziło do publicznych spięć między Iordănescu a działaczami związku piłkarskiego<ref name="autonazwa31">''Trenerem być (albo nie być)'', „Gazeta Wyborcza”, nr 159, 11 lipca 1994, s. 6.</ref>, a lekceważenie rodzimych mediów zaalarmowało [[FIFA]], która zagroziła ukaraniem piłkarzy i sztabu<ref>D. Wołowski, ''Salsa Rumunów'', „Gazeta Wyborcza”, nr 152, 2 lipca 1994, s. 23.</ref>. Iordănescu nie podobało się chociażby to, że dziennikarze krytykują go o faworyzowanie [[Ilie Dumitrescu]], który – chociaż w eliminacjach strzelił osiem z dziewięciu goli – przed mistrzostwami stracił formę. Jednak to selekcjoner miał rację; właśnie Dumitrescu zdobył decydującą bramkę przeciw Argentynie<ref name="autonazwa1" /><ref name="autonazwa34" />. To zwycięstwo Iordănescu uznał za największy sukces [[Rumunia|Rumunii]] od [[Rewolucja w Rumunii|rewolucji 1989]]<ref name="autonazwa1" />.

Po powrocie do kraju Iordănescu, który był pułkownikiem [[Rumuńskie Siły Zbrojne|rumuńskiej armii]] (stopień otrzymał z rąk [[Nicolae Ceaușescu]]), został awansowany przez [[Prezydenci Rumunii|prezydenta]] [[Ion Iliescu|Iona Iliescu]] na [[generał]]a<ref>''Generał Iordanescu'', „Gazeta Wyborcza”, nr 207, 6 lipca 1994, s. 24.</ref>.

==== Euro 1996: runda grupowa ====
[[Plik:Gheorghe Hagi3 cropped.jpg|thumb|left|220px|[[Gheorghe Hagi]], lider reprezentacji prowadzonej przez Iordănescu]]

Z nowymi asystentami u boku ([[Dumitru Dumitriu]], który został trenerem [[FCSB|Steauy]], zastąpili [[Costică Ștefănescu]]<ref>RH. ''Sztabowcy'', „Piłka Nożna”, nr 12, 21 marca 1995, s. 16.</ref> i [[Gavril Balint]]<ref>[http://www.fcsteaua.ro/index/section/articles/article/20093/ FC Steaua.ro: Gabi Balint – parte din Steaua] (Dostęp 10 stycznia 2012).</ref>), Iordănescu poprowadził Rumunów do awansu z pierwszego miejsca na [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|Euro 1996]]. Tym samym powrócili oni na [[Mistrzostwa Europy w piłce nożnej|mistrzostwa Europy]] po dwunastu latach nieobecności<ref>Ich poprzedni (i zresztą jedyny) start zakończył się jednym remisem i dwoma porażkami. Z drużyny, która pojechała na [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1984|Euro 1984]], Iordănescu powołał wyłącznie [[Gheorghe Hagi]]ego. Eliminacje do kolejnych turniejów w [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1988 (eliminacje)|1988]] i [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1992 (eliminacje)|1992]] Rumuni przegrywali odpowiednio z [[Reprezentacja Hiszpanii w piłce nożnej mężczyzn|Hiszpanią]] oraz [[Reprezentacja Szkocji w piłce nożnej mężczyzn|Szkocją]] i [[Reprezentacja Szwajcarii w piłce nożnej mężczyzn|Szwajcarią]]. Zob. M. Ołdakowski, ''Droga do Euro 2000. Historia mistrzostw Europy'', Wydawnictwo TELBIT, 2000.</ref>.

Chociaż w eliminacjach zanotowali tylko jedną porażkę, a wyprzedzili [[Reprezentacja Francji w piłce nożnej mężczyzn|Francję]], [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|Polskę]] i [[Reprezentacja Słowacji w piłce nożnej mężczyzn|Słowację]]<ref>[http://www.rsssf.com/tables/96e-q.html#gr1 RSSSF: European Championship 1996 qualifications (Grupa 1)] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>, obserwatorzy zwracali uwagę, że w ich szeregach grają wciąż piłkarze, którzy błysnęli na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|Mundialu 1994]], i to mimo iż nie zawsze mieszczą się w jedenastkach swoich drużyn klubowych<ref>Kłopoty z regularną grą mieli choćby [[Dan Petrescu]], [[Miodrag Belodedici]] i [[Ilie Dumitrescu]]. Z kolei [[Florin Răducioiu]] i kapitan [[Gheorghe Hagi]] przez całe eliminacje zmagali się z kontuzjami. Zob. Q. ''Transferowe zamieszanie. Przed meczem Polska-Rumunia'', „Piłka Nożna”, nr 35, 29 sierpnia 1995, s. 22–23. oraz R. Hurkowski, ''HISZPANIE, a dalej – wielkie tasowanie. Europejskie reprezentacje w rankingu PN za rok 1995'', „Piłka Nożna”, nr 4 (1179), 23 stycznia 1996, s. 4.</ref>. Wahania formy liderów i brak utalentowanej młodzieży nie były jednak jedynymi problemami Iordănescu. Wraz ze zbliżaniem się turnieju coraz bardziej napięte stawały się jego relacje z działaczami [[Federația Română de Fotbal|Rumuńskiego Związku Piłki Nożnej]]. Doszło do tego, że w marcu 1996 publicznie oskarżył ich o przymykanie oka na panującą w piłce ligowej [[Korupcja|korupcję]]. Wspominał:
{{Cytat
 |treść = ''Bolało mnie, że wszyscy wiedzą o przekrętach i matactwach w naszej lidze, a związek udaje, że nie ma sprawy''<ref name="autonazwa11">KO. ''46 dni do finałów X ME'', „Piłka Nożna”, nr 17, 23 kwietnia 1996, s. 22.</ref>.
 |styl = środek
}}

Od razu też złożył dymisję. Została ona przyjęta, a następca wybrany (miał nim zostać [[Mircea Lucescu]]). Wtedy jednak zakończeniem reprezentacyjnej kariery zagroził Hagi, lider i kapitan reprezentacji<ref>Zawodnik FC Barcelony miał przysłać do federacji telegram następującej treści: „Bez Iordănescu do Anglii [na Euro 1996] nie jadę. Hagi”. Zob. „Rumunia”, dodatek do „Przeglądu Sportowego”, 14-16.06.1996, 116 (11654).</ref>. W sprawę zaangażował się [[Prezydenci Rumunii|prezydent]] [[Ion Iliescu]], który przekonał obie strony, żeby się pogodziły<ref>WM. ''Iordanescu zostaje'', „Rzeczpospolita”, 22 marca 1996.</ref><ref>D. Kurowski. ''RUMUNIA'', „Finaliści EURO'96", „Biblioteczka Piłki Nożnej”, nr 1 (13), czerwiec-lipiec 1996, s. 22.</ref>. Dziennikarze podkreślali, że cała ta sytuacja wzmocniła autorytet Iordănescu wśród piłkarzy<ref name="autonazwa11" />.

Nie na wiele się to jednak zdało, bo na mistrzostwach Rumuni jako jedna z dwu drużyn (razem z [[Reprezentacja Turcji w piłce nożnej mężczyzn|Turcją]]) przegrali wszystkie mecze i wrócili do domu po fazie grupowej (po 0:1 z [[Reprezentacja Francji w piłce nożnej mężczyzn|Francją]] i [[Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej mężczyzn|Bułgarią]] oraz 1:2 z [[Reprezentacja Hiszpanii w piłce nożnej mężczyzn|Hiszpanią]])<ref>[http://www.rsssf.com/tables/96e.html#fin RSSSF: Final Tournament (in England)] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>.

W komentarzach podkreślano, że do pewnego stopnia Rumunów prześladował pech. Gole bowiem tracili po indywidualnych błędach piłkarzy; tak było kiedy [[Miodrag Belodedici]] poślizgnął się przed swoim polem karnym, co skończyło się trafieniem Bułgarów<ref>D. Wołowski. ''Była bramka'', „Gazeta Wyborcza” nr 137, 14 czerwca 1996, s. 39.</ref>, zaś do porażki z Francuzami przyczyniła się zła interwencja na przedpolu bramkarza [[Bogdan Stelea|Bogdana Stelei]]<ref>Iordănescu publicznie skrytykował Steleę. Powiedział: „Straciliśmy idiotyczną bramkę po błędzie bramkarza. Koledzy go bronią, to dowód profesjonalizmu. Ale nie wiem, dlaczego robi takie rzeczy. Kłopot w tym, że nie mam nikogo lepszego”. Zob. M. Żukowski. ''Bójek nie było'', „Rzeczpospolita”, 13 czerwca 1996.</ref><ref>Z tego powodu rumuński bramkarz został uznany przez „Piłkę Nożną” za najsłabszego na tej pozycji na całych mistrzostwach. [[Roman Hurkowski]], który przygotował ranking, napisał: „Na dobrą sprawę [Stelea] powinien zostać wycofany już po puszczeniu pierwszego gola (pierwszy mecz z Francją), gdyż popełnił wtedy szkolny błąd”. Zob. R.Hurkowski. ''Szesnastu fruwających''. „Piłka Nożna” nr 31, 30 lipca 1996, s. 17.</ref><ref>[https://www.youtube.com/watch?v=njNPjM1op_E Youtube: Gol Christophe’a Dugarry’ego w meczu Francja-Rumunia, ME 1996] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>. A ich własny gol (z Bułgarią) niesłusznie nie został uznany przez sędziego<ref>Jar. ''BUŁGARIA-RUMUNIA 1:0'', „Piłka Nożna”, nr 25, 18 czerwca 1996, s. 18.</ref><ref>D. Kurowski. ''Sposoby ewakuacji''. „Piłka Nożna”, 1996, s. 19.</ref>. Inni jednak sugerowali, że problem Rumunów tkwił jeszcze głębiej, to znaczy Iordănescu popełnił błędy w selekcji i przesadnie przywiązał się do weteranów, którzy tym razem byli bez formy<ref>KO. ''Dlaczego odpadli?'', „Piłka Nożna”, nr 26, 25 czerwca 1996.</ref><ref>Na takie ryzyko komentatorzy zwracali uwagę już przed turniejem. Dariusz Kurowski pisał: „Jego [Iordănescu] zespół nie będzie różnił się od tego, który wyeliminował Polskę. Z jednej strony – grupa doświadczonych, doskonale rozumiejących się zawodników to wielki atut reprezentacji. Ale z drugiej – czy nie przydałoby się jej trochę „twórczego fermentu”, kilku młodych zawodników? Finały pokażą, która opinia była bliższa prawdy”. Zob. D. Kurowski. ''RUMUNIA'', „Finaliści EURO'96", „Biblioteczka Piłki Nożnej”, nr 1 (13), czerwiec-lipiec 1996, s. 23.</ref><ref>Po mistrzostwach zaś „Piłka Nożna” w taki sposób podsumowała występ Rumunów: „Jeszcze bardziej zawiedli Rumuni – przegrali trzy mecze i zdobyli tylko jedną bramkę. Słabo spisywali się Hagi, Popescu, Răducioiu, Lupescu i Belodedici. Było to pożegnanie dla pokolenia, które pozostawiło po sobie dobre wrażenie w finałach MŚ 1994 i niezłe w 1990. Dwa lata temu Bułgarzy i Rumuni należeli do rewelacji MŚ, ale nie można wciąż grać tymi samymi piłkarzami, niczego nie ulepszając...”. Zob. ZM. ''GRUPA B. Ósemka dalej, ósemka do domu'', „Piłka Nożna”, nr 26 (1201), 25 czerwca 1996, s. 5.</ref>. Sugerowano, że za bardzo skupili się oni na zarabianiu pieniędzy<ref name="autonazwa32">Jug. ''Plan generalski''. „Encyklopedia piłkarska FUJI. World Cup 1998”, GiA, Katowice 1998, s. 150–153.</ref>.

Po mistrzostwach Iordănescu rozważał odejście do [[AEK Ateny (piłka nożna)|AEK Ateny]] albo też połączenie pracy w tym klubie z reprezentacją<ref name="autonazwa9">''Dylemat pułkownika'', „Gazeta Wyborcza”, nr 137, 14 czerwca 1997, s. 32.</ref>. Ostatecznie został w Rumunii, do czego miał go przekonać nowy kontrakt z pensją 100 tysięcy [[dolar]]ów rocznie<ref name="GENERAŁ 1998" />.

==== Mundial 1998: 1/8 finału ====
{| class="wikitable collapsible collapsed" style="text-align: center; margin: 0.5em 1.4em 0.8em 0; float: left; clear: left;"
|- style="background:beige"
|colspan=7| '''[[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|Reprezentacja Rumunii]] w [[Ranking FIFA|rankingu FIFA]]'''
|- style="background:lemonchiffon"
|align=center| '''/'''
| '''1993'''
| '''1994'''
| '''1995'''
| '''1996'''
| '''1997'''
| '''1998'''
|- style="background:ivory"
|I || – || 13 || 11 || 11 || 16 || 7
|- style="background:ivory"
|II || – || 18 || 12 || 11 || 15 || 11
|- style="background:ivory"
|III || – || 10 || 12 || 11 || 15 || 15
|- style="background:ivory"
|IV || – || 11 || 10 || 18 || 9 || 22
|- style="background:ivory"
|V || – || 10 || 11 || 16 || 9 || 22
|- style="background:ivory"
|VI || – || 7 || 11 || 16 || 6 || 22
|- style="background:ivory"
|VII || – || 7 || 13 || 23 || 4 || 13
|- style="background:ivory"
|VIII || 21 || 7 || 14 || 18 || 12 || –
|- style="background:ivory"
|IX || 20 || 7 || 7 || 15 ||style="background:yellow"| 3 || –
|- style="background:ivory"
|X || 15 || 8 || 15 || 14 || 5 || –
|- style="background:ivory"
|XI || 12 || 11 || 12 || 20 || 5 || –
|- style="background:ivory"
|XII || 13 || 11 || 11 || 16 || 7 || –
|}

Rumuni pod wodzą Iordănescu bez większych kłopotów wygrywali eliminacje do dwu poprzednich turniejów. Ale w żadnym z minionych cykli eliminacyjnych nie zanotowali tak dobrego bilansu, jak podczas walki o [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|Mundial 1998]]. Ani razu bowiem nie przegrali, a w dziesięciu meczach stracili tylko cztery gole<ref name="autonazwa20">[http://www.rsssf.com/tables/98q.html RSSSF: World Cup 1998 Qualifying] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Taka dyspozycja pozwoliła im nie tylko wygrać grupę, w której najgroźniejszymi rywalami byli [[Reprezentacja Irlandii w piłce nożnej mężczyzn|Irlandczycy]], ale i awansować do mistrzostw jako pierwszy zespół z [[UEFA]]<ref name="ReferenceA">''Pierwsi na mecie'', „Przegląd Sportowy”, 83/12123, 1998, s. 8.</ref>.

Mimo owej skuteczności, docenionej też w rozmaitych rankingach<ref>We wrześniu 1997 Rumunia awansowała w [[Ranking FIFA|rankingu FIFA]] na trzecie miejsce, co było (i do tej pory pozostaje) jej najlepszym wynikiem w historii istnienia tego rankingu. {{Cytuj stronę |url = http://www.fifa.com/associations/association=rou/ranking/gender=m/index.html |tytuł = Ranking FIFA: Rumunia |opublikowany = fifa.com |archiwum = https://web.archive.org/web/20150512165530/http://www.fifa.com/associations/association=rou/ranking/gender=m/index.html |zarchiwizowano = 2015-05-12}} (Dostęp 26 czerwca 2011).</ref><ref>Z kolei Iordănescu na koniec 1997 zajął piąte miejsce w rankingu [[Międzynarodowa Federacja Historyków i Statystyków Futbolu|IFFHS]] na najlepszych trenerów reprezentacji narodowych na świecie. Wyprzedził m.in. [[Daniel Passarella|Daniela Passarellę]], [[Aimé Jacquet]]a i [[Guus Hiddink|Guusa Hiddinka]], czyli selekcjonerów odpowiednio Argentyny, Francji i Holandii. [https://www.rsssf.org/miscellaneous/iffhs-coach.html IFFHS’ World’s Best Coaches of the Year 1996-2006] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>, obserwatorzy przestrzegali, że prym w reprezentacji nadal wiodą zaawansowani wiekowo uczestnicy [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|poprzedniego mundialu]] nierzadko pełniący w swoich klubach role rezerwowych<ref>D. Kurowski. ''Drużyna wygrywa, trener przegrywa'', „Piłka Nożna”, nr 39 (1267), 30.09.1997, s. 36.</ref><ref name="autonazwa32" /><ref>Miejsca w jedenastkach klubowych stracili choćby [[Tibor Selymes]] ([[RSC Anderlecht]]), [[Viorel Moldovan]] ([[Coventry City F.C.|Coventry City]]), [[Gheorghe Craioveanu]] ([[Real Sociedad]]) i [[Iulian Filipescu]] ([[Galatasaray SK (piłka nożna)|Galatasaray SK]]). D. Kurowski. ''Generał na wojnie'', „Piłka Nożna”, nr 19 (1299), 12 maja 1998, s. 35.</ref>, a niektórzy piłkarze są skonfliktowani z Iordănescu, co może negatywnie wpływać na atmosferę wewnątrz drużyny<ref>W tradycyjnym rankingu reprezentacji narodowych tygodnika „Piłka Nożna” za rok 1997 Roman Hurkowski umieścił Rumunów na ósmym miejscu z komentarzem: „[...] Hagi i spółka będą o cztery lata starsi niż w okresie udanych dla siebie MŚ 1994, a niektórzy kadrowicze ([[Florin Răducioiu]] i [[Ioan Lupescu]]) wdali się w konflikt z trenerem Iordănescu”. Zob. R.Hurkowski. ''VOGTS przed CLEMENTE''. „Piłka Nożna”, nr 5 (1285), 3 lutego 1998, s. 30.</ref><ref>Z powodu nieporozumień z selekcjonerem karierę reprezentacyjną zakończył też [[Ion Vlădoiu]]. Zob. D. Kurowski. ''Generał na wojnie'', „Piłka Nożna”, nr 19 (1299), 12 maja 1998, s. 35.</ref>.

Konfliktów było więcej. Piłkarze zarzucali stronniczość dziennikarzom<ref>T. Gorazdowski. ''Mistrzowie mistrzów'', „Polityka”, nr 26, 27 czerwca 1998, s. 68.</ref>, a Iordănescu oskarżał działaczy [[Federația Română de Fotbal|Rumuńskiego Związku Piłki Nożnej]] o sabotowanie jego pracy. Chodziło o to, że zamiast zgrupowania w [[Szwajcaria|Szwajcarii]] zorganizowali oni obóz przygotowawczy w położonej na wysokości 1100 m [[n.p.m.]] miejscowości Poiana Brașov i potem w okolicach [[Bukareszt]]u w ośrodku federacji, gdzie kadra znajdowała się pod ciągłym nadzorem rodzin i mediów<ref name="O. Ioanitoaia. 1289">O. Ioanitoaia. ''Kto po Iordanescu?'', „Piłka Nożna”, 9 (1289), 03.03.1998, s. 48.</ref><ref>KO. ''8 dni do finałów XVI MŚ. Rumunia'', „Piłka Nożna”, 22 (1302), 02.06.1998, s. 40.</ref><ref>K. Oleszek. ''Po Mistrzostwach Europy U-21'', „Piłka Nożna”, 25 (1305), 23.06.1998, s. 38.</ref>. Skarżył się też, że choć na towarzyski mecz z [[Reprezentacja Belgii w piłce nożnej mężczyzn|Belgią]] w [[Bruksela|Brukseli]] powołał dwudziestu dwu zawodników, to działacze byli w stanie sfinansować pobyt tylko dwudziestu<ref name="autonazwa30">D. Kurowski. ''Generał na wojnie'', „Piłka Nożna”, nr 19 (1299), 12 maja 1998, s. 35, 40.</ref>.
{{Cytat
 |treść = <small>„Dwóch trenerów traktuję jak ojców. Pierwszym był w reprezentacji Rumunii Anghel Iordănescu, drugim [[Glenn Hoddle]], który sprowadził mnie do [[Chelsea F.C.|Chelsea FC]].”</small>
 |autor = 
 |źródło = <small>piłkarz [[Dan Petrescu]]<ref>''Dobrze wiem, co kto umie. Rozmowa z Danem Petrescu, nowym trenerem Wisły Kraków''. „Rzeczpospolita”, nr 3780, 4 marca 2006, s. X1.</ref></small>
 |styl = box prawy
 |szerokość = 375px
}}

Wprawdzie Rumuni nie powtórzyli osiągnięcia sprzed czterech lat, ale – po zwycięstwie w grupie nad [[Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn|Kolumbią]] (1:0) i [[Reprezentacja Anglii w piłce nożnej mężczyzn|Anglią]] (2:1) oraz remisie z [[Reprezentacja Tunezji w piłce nożnej mężczyzn|Tunezją]] (1:1) – awansowali do drugiej rundy z pierwszego miejsca<ref>[http://www.rsssf.com/tables/98full.html#grg RSSSF: World Cup 1998 (Grupa G)] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref><ref>Wrażenie zrobiło szczególnie zwycięstwo z Anglikami, jednymi z faworytów do wygrania całego turnieju, tym bardziej że oba gole dla Rumunów strzelili piłkarze grający na co dzień w [[Premier League]], czyli [[Dan Petrescu]] i [[Viorel Moldovan]]. Zob. KO. ''GRUPA G. Latynosi za burtą'', „Piłka Nożna”, 26 (1306), 30.06.1998, s. 25.</ref><ref>Mecz Rumunii z Anglią znalazł się na ósmym miejscu w rankingu PN na najlepsze mecze MŚ 1998. ZM. ''NAJLEPSZE MECZE Coupe du Monde '98'', „Piłka Nożna”, 29 (1309), 21.07.1998, s. 40.</ref>. Dziennikarze chwalili dobrą atmosferę w zespole i solidność podopiecznych Iordănescu, spośród których wyróżniano młodego napastnika [[Adrian Ilie|Adriana Ilie]]<ref>RH. ''RUMUNIA-TUNEZJA 1:1 (0:1). Protokół mundialowy'', „Piłka Nożna”, 26 (1306), 30.06.1998, s. 22.</ref><ref>RH. ''Adrian Ilie. Na tropach Hagiego''. „Piłka Nożna”, 26 (1306), 30.06.1998, s. 36.</ref>. Niektórzy pisali też, że Iordănescu należy do najlepszych szkoleniowców na turnieju<ref>R. Hurkowski. ''Inny MONDIAL'', „Piłka Nożna”, 26 (1306), 30.06.1998, s. 23.</ref>. W 1/8 finału jego ekipa spotkała się z debiutującą na [[Mistrzostwa świata w piłce nożnej|mistrzostwach świata]] [[Reprezentacja Chorwacji w piłce nożnej mężczyzn|Chorwacją]]. Chociaż uchodziła za faworytów, przegrała (0:1), bo – zdaniem polskiego dziennikarza – nie potrafiła narzucić „swojego, tak dobrze poprzednio uporządkowanego stylu gry” i „z każdą minutą grała coraz bardziej nerwowo”<ref>Skor. ''CHORWACJA-RUMUNIA 1:0 (1:0). Protokół mundialowy'', „Piłka Nożna”, 27 (1307), 07.07.1998, s. 20.</ref>. Jedyny gol padł po [[rzut karny (piłka nożna)|rzucie karnym]] podyktowanym za faul własnego zawodnika<ref>D. Wołowski. ''Mundialowe misje'', „Gazeta Wyborcza”, 2 lipca 1998, s. 27.</ref>. Niektórzy wprost oskarżali Rumunów o zlekceważenie niżej notowanego rywala, czego dowodem miało być to, że – jako efekt zakładu – piłkarze przefarbowali włosy na żółto, a Iordănescu ogolił się na łyso<ref>MŻ. ''Żółtko ze zgniłego jajka'', „Rzeczpospolita”, 27 czerwca 1998.</ref><ref>''MONDIALOWE FRYZURY'', „Piłka Nożna”, 29 (1309), 21.07.1998, s. 12.</ref><ref>[https://www.vice.com/en/article/vbqzq9/the-inside-story-of-why-the-entire-romania-98-team-bleached-their-hair VICE: The Inside Story of Why the Entire Romania '98 Team Bleached Their Hair] (Dostęp 5 lipca 2024).</ref><ref>Rumunom nie pomogło nie tylko przefarbowanie włosów, ale także nalewka do smarowania twarzy, którą przed wyjazdem do [[Francja|Francji]] Iordănescu dostał od czarownika Iuliana Bonei. Miała ona zapewnić drużynie same zwycięstwa. Zob. D. Kurowski. ''Dla każdego coś miłego'', „Piłka Nożna”, 25 (1305), 23.06.1998, s. 4.</ref>. Sam Iordănescu przyznał, że to był błąd<ref name="autonazwa12">G. Stański. ''Generał w Warszawie'', „Piłka Nożna”, nr 48, 1 grudnia 1998, s. 36–37.</ref>.

Nerwowa atmosfera i gorszy niż zakładano wynik mundialowy sprawiły, że po turnieju Iordănescu znalazł się w ogniu krytyki dziennikarzy i działaczy; odebrano mu nawet na jakiś czas przywileje związane ze stopniem generalskim<ref name="autonazwa28">KO. ''Powrót''. „Piłka Nożna”, nr 5, 29 stycznia 2002, s. 30.</ref>. Wydaje się, że pożegnał się z reprezentacją z ulgą, zresztą już pół roku przed mistrzostwami zabezpieczył sobie kontrakt z [[Reprezentacja Grecji w piłce nożnej mężczyzn|kadrą Grecji]]<ref>''Encyklopedia piłkarska FUJI. Mistrzostwa Świata 1998'', s. 153.</ref>. Powiedział:
{{Cytat
 |treść = ''Już miałem powyżej uszu prowizorki. Kilka razy chciałem zrezygnować. O tym, że trwałem na stanowisku decydowały względy patriotyczne. Prosił mnie prezydent, kibice. Poza tym, po tylu latach pracy w jednym miejscu człowiek potrzebuje zmian''<ref name="Oleszka z Anghelem Iordănescu 1998">''Dość prowizorki!''. Rozmowa Kazimierza Oleszka z Anghelem Iordănescu. „Piłka Nożna”, 39 (1319), 29 września 1998, s. 41.</ref>.
 |styl = środek
}}

==== Podsumowanie ====
[[Plik:Generația de Aur vs Barcelona Legends (0-2) 2018 Sports Festival - meciul amintirilor. (52810598589).jpg|thumb|370px|Od lewej: [[Gheorghe Popescu]], [[Bogdan Stelea]] i [[Gheorghe Hagi]], czyli ważne ogniwa reprezentacji Iordănescu, rok 2018.]]
Pięcioletnia kadencja Iordănescu bywa opisywana jako najlepszy czas w historii reprezentacji Rumunii<ref name="autonazwa37">D. Kurowski, ''RUMUNIA'', „Finaliści Mondialu '98. BIBLIOTECZKA PIŁKI NOŻNEJ”, nr 2 (24), czerwiec – lipiec 1998, s. 63.</ref><ref name="autonazwa30" /><ref name="autonazwa32" />. Ani wcześniej, ani później nie awansowała ona na trzy turnieje z rzędu, w tym dwa o [[Złota Nike|mistrzostwo świata]]. Nigdy nie przekroczyła poziomu ćwierćfinału z [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|Mundialu 1994]]<ref>W tym czasie także [[Gheorghe Hagi]] ustanowił dwa rekordy krajowe: w roli kapitana poprowadził kadrę po raz 46. oraz strzelił trzydziestą pierwszą bramkę w karierze (mecz z [[Reprezentacja Islandii w piłce nożnej mężczyzn|Islandią]] w 1997), czym pobił – ustanowiony jeszcze w [[Dwudziestolecie międzywojenne (historia powszechna)|okresie międzywojennym]] – rekord strzelecki [[Gyula Bodola|Iuliu Bodoli]] (30 goli). Zob. jug. ''Plan generalski''. „Encyklopedia piłkarska FUJI. World Cup 1998”, GiA, Katowice 1998, s. 151.</ref>. Wszystko to działo się w trudnym gospodarczo okresie transformacji pokomunistycznej oraz w atmosferze rozpowszechnionej [[korupcja|korupcji]] i permanentnych konfliktów sztabu szkoleniowego z działaczami [[Federația Română de Fotbal|Rumuńskiego Związku Piłki Nożnej]]<ref name="autonazwa31" /><ref name="autonazwa11" /><ref name="autonazwa30" /><ref name="autonazwa32" />. Obserwatorzy podkreślali, że Iordănescu miał do dyspozycji utalentowane pokolenie piłkarzy na czele z [[Gheorghe Hagi|Hagim]], [[Gheorghe Popescu|Popescu]], [[Dan Petrescu|Petrescu]], [[Dorinel Munteanu|Munteanu]], [[Miodrag Belodedici|Belodecicim]], [[Ilie Dumitrescu|Dumitrescu]] i [[Florin Răducioiu|Răducioiu]], którzy po upadku [[Rumunia w okresie komunizmu|komunizmu]] grali w piłkę w klubach zachodnich. Pod koniec [[Lata 90. XX wieku|lat 90.]] dołączyli do nich młodsi [[Adrian Ilie|Ilie]], [[Adrian Mutu|Mutu]], [[Christian Chivu|Chivu]], [[Cosmin Contra|Contra]] czy [[Bogdan Lobonț|Lobonț]]<ref>Lip. ''Pokazali się następcy'', „Piłka Nożna”, nr 32 (1416), 8 sierpnia 2000, s. 22.</ref>. Sami zawodnicy dodawali, że się znali i lubili, a grę w reprezentacji traktowali jako coś więcej niż pracę<ref>Obrońca [[Dan Petrescu]], jeden z najwybitniejszych przedstawicieli tego pokolenia, powiedział: „Uwielbialiśmy swoje towarzystwo. Razem wychodziliśmy, razem jedliśmy. My tylko graliśmy w piłkę, nic innego nas nie interesowało. Dzisiaj nie ma takiej generacji i nie będzie”. Zob. [http://testwawrzyna.wordpress.com/category/teksty/wywiady/dan-petrescu/ TestWawrzyna.WordPress: Rozmowa z Danem Petrescu, trenerem Wisły Kraków] (Dostęp 20 lipca 2011).</ref><ref>Za dowód bliskich relacji, jakie łączyły piłkarzy i sztab szkoleniowy, może też służyć anegdota o [[Lekarz dentysta|gabinecie dentystycznym]], jaki w 1995 otworzył w [[Bukareszt|Bukareszcie]] [[Gheorghe Hagi]] wraz ze swoimi wspólnikami. Pierwszym przebadanym pacjentem został Iordănescu, a po nim na fotelu usiedli zaproszeni piłkarze. Zob. KR. ''Sposób na odwagę'', „Rzeczpospolita”, 5 września 1995.</ref>. Z drugiej strony zwracano uwagę, że mimo wszystko Rumuni nie przekroczyli poziomu solidnej przeciętności, nazwano ich nawet ekipą „za mocną dla słabeuszy, za słabą dla faworytów”<ref name="autonazwa37" /><ref name="autonazwa30" />. Ani razu bowiem nie zajęli miejsca medalowego, co niektórzy składali na karb rzekomego braku profesjonalnej mentalności i niskiej odporności psychicznej w kluczowych meczach<ref>Przedstawiając reprezentację Rumunii przed Mundialem 1998 Dariusz Kurowski pisał: „Dlaczego mając tylu zdolnych piłkarzy nie zdołali zająć medalowego miejsca na żadnej wielkiej imprezie? Być może problem leży w psychice. Widać to najlepiej na przykładzie najlepszego rumuńskiego zawodnika, Gheorghe Hagiego. Nazywany był „Maradoną Karpat”. Gdy trafił do Realu Madryt, wydawało się, że to początek jego wielkiej kariery. Ale nie zachwycał, ani w lidze hiszpańskiej, ani później we włoskiej. [...] Zabrakło mu profesjonalnej mentalności, żeby zrobić prawdziwą furorę w wielkim świecie profesjonalnego futbolu. To problem nie tylko Hagiego, także kilku jego kolegów.” Zob. D. Kurowski, ''RUMUNIA'', „Finaliści Mondialu '98. BIBLIOTECZKA PIŁKI NOŻNEJ”, nr 2 (24), czerwiec – lipiec 1998, s. 63.</ref><ref>W pewnym sensie przyznał to też sam Iordănescu, mówiąc polskiemu dziennikarzowi: „Moi podopieczni gorzej grają, kiedy wszyscy uważają ich za faworytów. Lepiej wychodzą im mecze, w których startują z pozycji outsidera.” Zob. ''Dość prowizorki!''. Rozmowa Kazimierza Oleszka z Anghelem Iordănescu. „Piłka Nożna”, 39 (1319), 29 września 1998, s. 41.</ref><ref>Sugerował to również dziennikarz „Piłki Nożnej” po [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2000|Euro 2000]], ostatnim turnieju tej generacji, na którym w grupie zremisowali z [[Reprezentacja Niemiec w piłce nożnej mężczyzn|Niemcami]] (1:1) i pokonali [[Reprezentacja Anglii w piłce nożnej mężczyzn|Anglików]] (3:2), aby w drugiej rundzie łatwo ulec [[Reprezentacja Włoch w piłce nożnej mężczyzn|Włochom]] (0:2). Pisał: „[Na ME 2000] potwierdziło się, że po znakomitym meczu przychodzi moment rozprężenia, samozadowolenie, które kosztuje drogo.” Zob. Lip. ''Pokazali się następcy'', „Piłka Nożna”, nr 32 (1416), 8 sierpnia 2000, s. 22.</ref>.

=== 1998–1999: reprezentacja Grecji ===
{| class="wikitable collapsible collapsed" style="text-align: left; margin: 0.5em 1.4em 0.8em 0; float: left; clear: left;"
|-
!colspan=7| Mecze reprezentacji Grecji pod wodzą Anghela Iordănescu (1998–1999)<ref>Opracowanie własne na podstawie statystyk EU-football.info. Zob. [https://eu-football.info/_matches.php?id=175&year=1998 Mecze reprezentacji Grecji w roku 1998] i [https://eu-football.info/_matches.php?id=175&year=1999 1999] (Dostęp 29 stycznia 2024).</ref>
|-
!width=0%| Data
!width=0%| Przeciwnik
!width=0%| Z-R-P
!width=0%| Wynik
!width=0%| Stadion
!width=0%| Rozgrywki
|-
!colspan=7| 1998
|- bgcolor="#ffdddd"
|06.09.1998 || {{reprezentacja|SVN|pn}} ||align=center| R ||align=center| 2–2 || [[Stadion Olimpijski w Atenach|Stadion Olimpijski]], [[Ateny]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2000|Euro 2000]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|14.10.1998 || {{reprezentacja|GEO|pn|wariant=1990}} ||align=center| Z ||align=center| 3–0 || [[Stadion Olimpijski w Atenach|Stadion Olimpijski]], [[Ateny]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2000|Euro 2000]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|18.11.1998 || {{reprezentacja|ALB|pn}} ||align=center| R ||align=center| 0–0 || [[Stadiumi Kombëtar „Qemal Stafa”|Stadion im. Qemala Stafy]], [[Tirana]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2000|Euro 2000]]
|-
!colspan=7| 1999
|- bgcolor="#ccffcc"
|03.02.1999 || {{reprezentacja|FIN|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–1 || [[Alki Larnaka|Neo GSZ Stadium]], [[Larnaka]] ([[Cypr]]) || [[Mecz towarzyski|Turniej towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|05.02.1999 || {{reprezentacja|BEL|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 1–0 || [[Alki Larnaka|Neo GSZ Stadium]], [[Larnaka]] ([[Cypr]]) || [[Mecz towarzyski|Turniej towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|10.03.1999 || {{reprezentacja|HRV|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 3–2 || [[Stadion Olimpijski w Atenach|Stadion Olimpijski]], [[Ateny]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#87cefa"
|27.03.1999 || {{reprezentacja|NOR|pn}} ||align=center| P ||align=center| 0–2 || [[Stadion Olimpijski w Atenach|Stadion Olimpijski]], [[Ateny]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2000|Euro 2000]]
|}
Kontrakt z [[Reprezentacja Grecji w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacją Grecji]] wart około 700 tysięcy dolarów Iordănescu podpisał pół roku przed [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|Mundialem 1998]]<ref name="O. Ioanitoaia. 1289" />. Kilka lat wcześniej był bliski zatrudnienia w [[AEK Ateny (piłka nożna)|AEK Ateny]], ale na przeszkodzie stanęła ważna umowa z [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacją Rumunii]]<ref name="autonazwa9" />. Z [[Grecja|Grecją]] związany był już jako piłkarz; wszak piłkarską karierę kończył w [[OFI 1925]]. Później, jak twierdził, złożył ustną obietnicę greckim działaczom, że kiedyś poprowadzi ich kadrę i kiedy ponowili propozycję – nie wypadało mu odmówić<ref name="Oleszka z Anghelem Iordănescu 1998" />. W momencie, w którym obejmował stanowisko selekcjonera, Grecy zajmowali 66. miejsce w [[Ranking FIFA|rankingu FIFA]], czyli najgorsze w okresie istnienia owego rankingu<ref>{{Cytuj stronę |url = http://www.fifa.com/associations/association=gre/ranking/gender=m/index.html |tytuł = Ranking FIFA: reprezentacja Grecji |opublikowany = fifa.com |archiwum = https://web.archive.org/web/20120120195424/http://www.fifa.com/associations/association=gre/ranking/gender=m/index.html |zarchiwizowano = 2012-01-20}} (Dostęp 26 czerwca 2011).</ref>. Kilka miesięcy wcześniej przegrali eliminacje do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|Mundialu 1998]] (z [[Reprezentacja Danii w piłce nożnej mężczyzn|Danią]] i [[Reprezentacja Chorwacji w piłce nożnej mężczyzn|Chorwacją]])<ref name="autonazwa20" />, a na wielkim turnieju nie grali od [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|Mundialu 1994]]; wówczas zresztą przegrali wszystkie mecze i nie strzelili ani jednego gola<ref name="autonazwa21" />.

Swoja pierwsze spotkanie z greckimi kadrowiczami Iordănescu wspominał tak:
{{Cytat
 |treść = ''Ja peroruję, tymczasem jedni rozmawiają przez telefon, drudzy sączą kawę i nie tylko, a w pomieszczeniu kłębi się dym papierosowy. Oświadczyłem: żadnych telefonów, papierosów, alkoholu. Zawodnicy poskarżyli się prezesowi, iż w demokratycznym kraju nie życzą sobie dyktatora, który – i to jak najszybciej – niech wraca do domu''<ref name="autonazwa12" />.
 |styl = środek
}}
Jego zadaniem był awans do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2000|Euro 2000]]. Przeciwnikami Greków w grupie eliminacyjnej byli [[Reprezentacja Norwegii w piłce nożnej mężczyzn|Norwegowie]], [[Reprezentacja Słowenii w piłce nożnej mężczyzn|Słoweńcy]], [[Reprezentacja Łotwy w piłce nożnej mężczyzn|Łotysze]], [[Reprezentacja Gruzji w piłce nożnej mężczyzn|Gruzini]] i [[Reprezentacja Albanii w piłce nożnej mężczyzn|Albańczycy]]. Za jego kadencji zdobyli oni pięć punktów na dwanaście możliwych<ref>[http://www.rsssf.com/tables/00e.html#grp2 RSSSF: European Championship 2000] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Pierwsza eliminacyjna porażka (z Norwegami) sprawiła, że po niespełna siedmiu miesiącach pracy Iordănescu podał się do dymisji. Tłumaczył ją w następujący sposób:
{{Cytat
 |treść = ''Przegrywający zawsze płaci za swoje błędy. Teraz przyszła moja kolej. Nasze szanse na awans do finałów Euro 2000 zmalały niemal do zera. Dlatego dzisiaj składam rezygnację z funkcji selekcjonera reprezentacji Grecji''<ref name="autonazwa3">''Aktualności'', „Piłka Nożna”, nr 13, 30 marca 1999, s. 42.</ref>.
 |styl = środek
}}
Jednak w momencie dymisji Grecy zajmowali czwarte miejsce w tabeli, ze stratą dwu punktów do lidera<ref>[https://eu-football.info/_match.php?id=11391 EU-football.info: Grecja-Norwegia, marzec 1999 (tabela po zakończeniu tego meczu)] (Dostęp 27 stycznia 2024).</ref> i korzystne rezultaty w pozostałych sześciu grach mogły przynieść Grekom awans do turnieju. Dlatego dziennikarze spekulowali, że prawdziwym powodem przedwczesnego rozstania był konflikt Rumuna z działaczami [[Eliniki Podosferiki Omospondia|związku piłkarskiego]]. Część z nich od początku była przeciwna zatrudnianiu obcokrajowca<ref name="autonazwa3" />. Ponadto kiedy jesienią 1998 Iordănescu otrzymał ofertę z [[AEK Ateny (piłka nożna)|AEK Ateny]], gdzie dawano mu dwukrotność pensji z reprezentacji, przełożeni nie zgodzili się, żeby łączył pracę w kadrze z klubem<ref>KG. ''Iordanescu zwolniony'', „Rzeczpospolita”, 17 listopada 1998.</ref><ref>[http://www.wldcup.com/euro/2000/news/1998Nov/19981118_1109_world_soccer.html WorldSoccerNewsCom: Greeks threaten Iordanescu if he quits national team] (Dostęp 26 czerwca 2011).</ref>.

Najkorzystniejszym rezultatem Greków pod wodzą Iordănescu było zwycięstwo towarzyskie z [[Reprezentacja Chorwacji w piłce nożnej mężczyzn|Chorwatami]] (3:2), ówczesnymi brązowymi medalistami [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|mistrzostw świata]]<ref>[https://eu-football.info/_match.php?id=11437 EU-football.info: Grecja-Chorwacja, marzec 1999] (Dostęp 27 stycznia 2024).</ref>.

Pięć lat później Grecja zdobędzie nieoczekiwanie [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004|mistrzostwo Europy]]<ref>[https://www.nytimes.com/2004/07/04/sports/soccer/greece-wins-european-championship.html New York Times: Greece Wins European Championship, July 2004] (Dostęp 27 stycznia 2024).</ref>. Spośród triumfatorów tego turnieju sześciu grało także u Rumuna ([[Teodoros Zagorakis]], [[Demis Nikolaidis]], [[Stelios Janakopulos]], [[Wasilis Tsiartas]], [[Nikos Dambizas]] i [[Janis Gumas]]), a jeden wtedy debiutował (Gumas)<ref>[http://rsssf.com/tablesg/grk-intres91.html RSSSF.com: mecze reprezentacji Grecji, część: 1998-1999] (Dostęp 26 czerwca 2011).</ref>.

=== 1999–2002: kluby Zatoki Perskiej (I) i Rapid Bukareszt ===
{{Cytat
 |treść = ''Trener ma być dla zawodników postacią najważniejszą. Ojcem, matką, lekarzem, nauczycielem, dyplomatą, ale – co najważniejsze – musi być wobec nich twardy, wymagający. Od czasu gdy zostałem szefem, czy to w klubie czy reprezentacji, mój stosunek do zawodników zmienił się o sto procent. Owszem, jestem ich przyjacielem poza boiskiem, ale w trakcie treningów i meczów staję się prawdziwym despotą. Dyskusje? Chętnie, lecz nie w trakcie meczowych egzaminów. Ja za nie odpowiadam i muszę mieć rację, jeśli nawet przytrafiają mi się błędy.''<div style="text-align:right;">–<small>Anghel Iordănescu o roli trenera piłkarskiego</small><ref name="autonazwa12" /></div>
 |styl = prawy
 |szerokość = 50%
}}
Niedługo po rozstaniu Iordănescu z [[Reprezentacja Grecji w piłce nożnej mężczyzn|Grekami]] zwolniła się posada opiekuna [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Rumunii]]; selekcjoner [[Victor Pițurcă]] po wywalczeniu awansu do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2000|Euro 2000]] został zdymisjonowany z inicjatywy [[Gheorghe Hagi]]ego i innych starszych piłkarzy<ref>Pițurcă rozpoczął proces odsuwania od reprezentacji graczy z pokolenia, które dotarło do ćwierćfinału [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|Mundialu 1994]], i zastępowania ich młodszymi. Hagi stanął na czele grupy buntowników. Przedstawił kierownictwu federacji ultimatum; odejdzie albo Pițurcă, albo on zakończy karierę reprezentacyjną. Niedługo potem szkoleniowiec został zwolniony. Zob. ''Biblioteczka Piłki Nożnej. Finaliści EURO 2000'', s. 14–15.</ref><ref>M. Szczepański. ''Z nowym selekcjonerem'', „Piłka Nożna”, nr 32 (1416), 8 sierpnia 2000, s. 22.</ref>. Iordănescu wyraził chęć powrotu<ref>W. Mazur. ''Kronika futbolowa'', „Rzeczpospolita”, 9 listopada 1999.</ref>, jednak działacze postawili na weterana [[Emeric Jenei|Emerica Jeneia]]. W tym samym czasie Rumun był brany pod uwagę jako kandydat na selekcjonera [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski]] pod zwolnieniu [[Janusz Wójcik|Janusza Wójcika]]<ref>Najpierw nazwisko i zdjęcie Iordănescu pojawiło się – obok [[Paweł Janas|Pawła Janasa]], [[Franciszek Smuda|Franciszka Smudy]] i [[Sepp Piontek|Seppa Piontka]] – na okładce tygodnika „[[Piłka Nożna (tygodnik)|Piłka Nożna]]” (nr 43, 26 października 1999). Trzy tygodnie później dziennikarze przeprowadzili wywiad z Rumunem, w którym powiedział, że gdyby pojawiła się propozycja prowadzenia reprezentacji Polski, to „wysłuchałby pana Michała Listkiewicza [prezesa PZPN] z największą uwagą”. Przyznał jednak, że do tej pory nikt z PZPN do niego w tej sprawie nie dzwonił. W mini-rankingu przygotowanym przez redaktorów „Piłki Nożnej” i grupującym potencjalnych kandydatów na selekcjonera Iordănescu zdobył najwięcej punktów wśród cudzoziemców (wyprzedził Piontka, [[Ivica Osim|Ivicę Osima]] i [[Dušan Uhrin (ur. 1943)|Dušana Uhrina]]), i tyle samo, co najlepsi Polacy, czyli Janas i [[Henryk Kasperczak]]. Ostatecznie selekcjonerem nie został żaden z nich, a [[Jerzy Engel]], który w dziennikarskiej klasyfikacji został oceniony jako najmniej wartościowy kandydat. Zob. „Piłka Nożna” nr 46, 16 listopada 1999, s. 19.</ref>.

Brak angażu w którejś z europejskich reprezentacji zmotywował Iordănescu do powrotu po sześcioletniej przerwie do pracy klubowej. Przyjął propozycję z [[Al-Hilal (Rijad)|Al-Hilal]], jednego z najbardziej utytułowanych klubów w [[Arabia Saudyjska|Arabii Saudyjskiej]]<ref>[https://footbalium.com/lifestyle/24489-al-hilal-history-all-about-the-club/ Footbalium.com: Al Hilal History- All about the Club, August 2023] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>. Z drużyną opartą głównie na [[Reprezentacja Arabii Saudyjskiej w piłce nożnej mężczyzn|reprezentantach Arabii Saudyjskiej]] wywalczył [[Liga Mistrzów AFC|Azjatycki Puchar Mistrzów]]<ref>Na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|Mundial 1998]] pojechało pięciu przedstawicieli Al-Hilal. Zob. [http://www.planetworldcup.com/CUPS/1998/squad_ksa98.html PlanetWorldCup: Skład Arabii Saudyjskiej na Mundial 1998] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>. W finale Al-Hilal po dogrywce ograło [[Japonia|japoński]] [[Júbilo Iwata]] (3:2), a wcześniej wyeliminowało m.in. mistrzów [[Kazachstan]]u ([[Irtysz Pawłodar]] 2:0) i [[Korea Południowa|Korei Południowej]] ([[Suwon Samsung Bluewings]] 1:0)<ref>[http://www.rsssf.com/tablesa/ascup00.html#cc RSSSF: Champions’ Cup 1999/2000] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. W kraju zaś ekipa Rumuna wygrała Puchar Króla Arabii Saudyjskiej i Puchar Federacji Arabii Saudyjskiej<ref name="autonazwa26">[http://www.rsssf.com/tabless/sau00.html RSSSF: Saudi Arabia 1999/2000] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>, a w lidze zajęła piąte miejsce<ref name="autonazwa26" />. Komentatorzy żałowali, że Iordănescu, którego nazywali „lakonicznym i godnym zaufania”, spędził tam tylko jeden sezon<ref>[https://www.arabnews.com/node/1182676/session_trace/session_trace/ajax/aggregate ArabNews.com: Why West Asia needs Al-Hilal to rock Urawa Reds] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref>.

Iordănescu był drugim po [[Ilie Balaci]]m Rumunem na czele Al-Hilal<ref>[https://www.digisport.ro/fotbal/fotbal-international/al-hilal-nu-poate-fara-romani-sauditii-l-au-dat-afara-pe-razvan-lucescu-si-vor-sa-l-aduca-pe-cosmin-olaroiu-1008016 DigiSport.ro: Al Hilal „nu poate” fără români. Saudiții l-au dat afară pe Răzvan Lucescu și vor să-l aducă pe Cosmin Olăroiu, February 2021] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>. Po jego udanej, choć krótkiej kadencji, Saudyjczycy chętniej niż do tej pory angażowali trenerów z tego kraju. Bezpośrednim następcą Iordănescu został rzeczony Balaci (2000–01 i 2002–03)<ref>[https://www.gsp.ro/international/stranieri/fost-antrenor-in-trei-rinduri-la-al-hilal-ilie-balaci-explica-problemele-golfului-reghe-va-avea-probleme-in-a-si-recupera-banii-444061.html GSP.ro: Fost antrenor în trei rînduri la Al Hilal, Ilie Balaci explică problemele Golfului: „Reghe va avea probleme în a-şi recupera banii!”] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>, a po nim pracowali [[Cosmin Olăroiu]] (2007–09)<ref>[https://www.sport.ro/campionate-externe/cosmin-olaroiu-demis-de-la-al-hilal-se-intoarce-la-steaua.html Sport.ro: Presa araba anunta: Cosmin Olaroiu, demis de la Al-Hilal! Se intoarce la Steaua?] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>, [[Cătălin Necula]] (2009, tymczasowo)<ref>[https://www.gsp.ro/international/stranieri/catalin-necula-interimar-la-al-hilal-126842.html GSP.ro: Cătălin Necula interimar la Al Hilal. Victor Piţurcă în cărţi pentru înlocuirea lui Olăroiu!, March 2009] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>, [[Laurențiu Reghecampf]] (2014–15)<ref>[https://przegladsportowy.onet.pl/pilka-nozna/inne-ligi/laurentiu-reghecampf-zwolniony-z-al-hilal/y48d0j8 Przegląd Sportowy/Onet: Laurentiu Reghecampf zwolniony z Al Hilal, luty 2015] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref> i [[Răzvan Lucescu]] (2019–21)<ref>[https://ghanasoccernet.com/al-hilal-name-romanian-lucescu-as-head-coach GhanaSoccer.net: Al Hilal name Romanian Lucescu as head coach, July 2019] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>.

Przyczyną rozstania z Saudami latem 2000 było przyjęcie oferty prowadzenia [[Rapid Bukareszt (piłka nożna)|Rapidu Bukareszt]], co jednak od początku wzbudzało kontrowersje, bo Iordănescu jako piłkarz i trener był związany ze [[FCSB|Steauą Bukareszt]], czyli głównym rywalem Rapidu<ref>[https://www.antena3.ro/sport/fotbal-intern/anghel-iordanescu-a-fost-greseala-vietii-mele-ca-am-antrenat-rapidul-93152.html Antena3.ro: Anghel Iordănescu: „A fost greşeala vieţii mele că am antrenat Rapidul”, February 2010] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>. Jego przygoda trwała tylko trzy miesiące, kiedy to wygrał trzy mecze ligowe (na dziesięć)<ref>[http://sport.wp.pl/kat,1346,title,Rezygnacja-Anghela-Iordanescu,wid,83509,wiadomosc.html?ticaid=1caf7&_ticrsn=3 Sport.Wp.pl: Rezygnacja Anghela Iordanescu] (Dostęp 19 lipca 2011).</ref>, a z [[Puchar UEFA (2000/2001)|Pucharu UEFA]] odpadł już w pierwszej rundzie po porażce z [[Liverpool F.C.|Liverpoolem]] (0:1 i 0:0), czyli późniejszym triumfatorem tych rozgrywek<ref>[http://www.rsssf.com/ec/ec200001.html#uefa RSSSF: UEFA Cup 2000-01] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref><ref>[http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/l/liverpool/945263.stm BBC: Reds achieve Rapid progress, September 2000] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref><ref>[http://www.guardian.co.uk/football/2000/sep/14/uefa.sport1 Guardian.com: Owen may be quicker than Rapid] (Dostęp 19 lipca 2011).</ref>. Po latach trenowanie Rapidu określi mianem „życiowego błędu”<ref>[https://www.antena3.ro/sport/fotbal-intern/anghel-iordanescu-a-fost-greseala-vietii-mele-ca-am-antrenat-rapidul-93152.html Antena3.ro: Anghel Iordănescu: „A fost greşeala vieţii mele că am antrenat Rapidul”, February 2010] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref><ref>[https://www.gsp.ro/fotbal/liga-1/iordanescu-am-fost-un-naiv-cind-am-semnat-cu-domnul-copos-am-furat-o-si-eu-255819.html GSP.ro: Iordănescu: „Am fost un naiv cînd am semnat cu domnul Copos, am «furat-o» şi eu”, August 2011] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>.

Nad [[Zatoka Perska|Zatokę Perską]] powrócił w marcu 2001, tym razem do [[Al-Ain FC]] ze [[Zjednoczone Emiraty Arabskie|Zjednoczonych Emiratów Arabskich]], ówczesnego mistrza tego kraju<ref name="autonazwa7" />, gdzie szlaki rumuńskim trenerom także przecierał Ilie Balaci (1998–00)<ref>[https://www.rador.ro/2023/09/08/ilie-balaci-minunea-blonda-a-fotbalului-romanesc/ Rador.ro: Ilie Balaci, „minunea blondă” a fotbalului românesc, September 2023] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref><ref>[https://www.sport.ro/fotbal-extern/hernan-crespo-pe-urmele-lui-ilie-balaci-anghel-iordanescu-si-cosmin-olaroiu.html Sport.ro: Hernan Crespo, pe urmele lui Ilie Balaci, Anghel Iordănescu și Cosmin Olăroiu!, November 2023] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>. W tym kraju Iordănescu mógł zresztą pracować wcześniej, tyle że w czerwcu 1995 odrzucił propozycję prowadzenia [[Reprezentacja Zjednoczonych Emiratów Arabskich w piłce nożnej mężczyzn|tamtejszej reprezentacji]]<ref>W. Mazur. ''Informacje'', „Rzeczpospolita”, 28 czerwca 1995.</ref>. Z Al-Ain tytułu wprawdzie nie obronił, nie powiodło mu się też w [[Liga Mistrzów AFC|Azjatyckiej Lidze Mistrzów]], gdzie w drugiej rundzie uległ [[Persepolis FC|Persepolisowi Teheran]] (0:2 i 2:2)<ref>[http://www.rsssf.com/tablesa/ascup01.html#cc RSSSF: Asian Club Competitions 2000/01] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Aczkolwiek poprowadził go do zwycięstw w mniej prestiżowych Pucharze Zatoki Perskiej i Pucharze Prezydenta ZEA<ref>[http://www.rsssf.com/tablesu/uae01.html RSSSF: United Arab Emirates 2000/01] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>.

Pod koniec 2001 sam podał się do dymisji i zobowiązał się do zapłaty klubowi odszkodowania z powodu jednostronnego zerwania kontraktu. Według różnych źródeł jego przełożeni zgodzili się na zmniejszenie sumy odszkodowania i zapewnienie Rumuna, że w przyszłości jeszcze do nich wróci, albo w ogóle zrezygnowali z odszkodowania<ref>[https://www.libertatea.ro/sport/iordanescu-pleaca-gratis-de-la-al-ain-34062 Libertatea.ro: Iordanescu pleaca gratis de la Al Ain, December 2001] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref><ref>[https://www.libertatea.ro/stiri/puiu-iar-la-arabi-141870 Libertatea.ro: Puiu, iar la arabi, June 2006] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>. Iordănescu był tak zdeterminowany, żeby odejść z Al-Ain, bo został poproszony o powrót do kraju na stanowisko selekcjonera [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Rumunii]]<ref name="autonazwa28" /><ref>[https://www.ourmidland.com/news/article/Iordanescu-Back-As-Romania-Coach-7072368.php Midland Daily News: Iordanescu Back As Romania Coach, January 2002] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref><ref>[https://www.sport.pl/sport/7,65025,608112.html Sport.pl: Iordanescu znowu trenerem Rumunii, grudzień 2001] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>.

=== 2002–2004: reprezentacja Rumunii (II) ===
{| class="wikitable collapsible collapsed" style="text-align: left; margin: 0.5em 1.4em 0.8em 0; float: left; clear: left;"
|-
!colspan=7| Mecze reprezentacji Rumunii pod wodzą Anghela Iordănescu (2002–2004)<ref>Opracowanie własne na podstawie statystyk EU-football.info. Zob. [https://eu-football.info/_matches.php?id=165&year=2002 Mecze reprezentacji Rumunii w roku 2002], [https://eu-football.info/_matches.php?id=165&year=2003 2003] i [https://eu-football.info/_matches.php?id=165&year=2004 2004] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>
|-
!width=0%| Data
!width=0%| Przeciwnik
!width=0%| Z-R-P
!width=0%| Wynik
!width=0%| Stadion
!width=0%| Rozgrywki
|-
!colspan=7| 2002
|- bgcolor="#87cefa"
|13.02.2002 || {{reprezentacja|FRA|pn}} ||align=center| P ||align=center| 1–2 || [[Stade de France]], [[Saint-Denis (Sekwana-Saint-Denis)|Saint-Denis]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|27.03.2002 || {{reprezentacja|UKR|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 4–1 || [[Stadion Farul]], [[Konstanca]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|17.04.2002 || {{reprezentacja|POL|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–1 || [[Stadion im. Zdzisława Krzyszkowiaka]], [[Bydgoszcz]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#87cefa"
|21.08.2002 || {{reprezentacja|GRC|pn}} ||align=center| P ||align=center| 0–1 || [[Stadion Farul]], [[Konstanca]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|07.09.2002 || {{reprezentacja|BIH|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 3–0 || [[Stadion im. Asima Ferhatovicia Hasego|Stadion Koševo]], [[Sarajewo]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004|ME 2004]]
|- bgcolor="#87cefa"
|12.10.2002 || {{reprezentacja|NOR|pn}} ||align=center| P ||align=center| 0–1 || [[Stadion Ghencea]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004|ME 2004]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|16.10.2003 || {{reprezentacja|LUX|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 7–0 || [[Stade Josy Barthel]], [[Luksemburg (miasto)|Luksemburg]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004|ME 2004]]
|- bgcolor="#87cefa"
|20.11.2002 || {{reprezentacja|HRV|pn}} ||align=center| P ||align=center| 0–1 || [[Stadion im. Dana Păltinișanu|Stadion Dan Păltinișanu]], [[Timișoara]] || [[Mecz towarzyski]]
|-
!colspan=7| 2003
|- bgcolor="#ccffcc"
|12.02.2003 || {{reprezentacja|SVK|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–1 || [[Alki Larnaka|Neo GSZ Stadium]], [[Larnaka]] ([[Cypr]]) || [[Mecz towarzyski|Turniej towarzyski]]
|- bgcolor="#87cefa"
|13.02.2003 || {{reprezentacja|RUS|pn}} ||align=center| P ||align=center| 2–4 || [[AEL Limassol|Tsirion Stadium]], [[Limassol]] || [[Mecz towarzyski|Turniej towarzyski]]
|- bgcolor="#87cefa"
|29.03.2003 || {{reprezentacja|DNK|pn}} ||align=center| P ||align=center| 2–5 || [[Stadionul Național (1953)|Stadionul Național]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004|ME 2004]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|30.04.2003 || {{reprezentacja|LTU|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 1–0 || [[Stadion im. S. Dariusa i S. Girėnasa|Stadion im. S. Dariusa i Girėnasa]], [[Kowno]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|07.06.2003 || {{reprezentacja|BIH|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–0 || [[Stadion im. Iona Oblemenki (1967)|Stadion Ion Oblemenco]], [[Krajowa]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004|ME 2004]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|11.06.2003 || {{reprezentacja|NOR|pn}} ||align=center| R ||align=center| 1–1 || [[Ullevaal Stadion]], [[Oslo]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004|ME 2004]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|20.08.2003 || {{reprezentacja|UKR|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–0 || [[Donbas Arena|Donbas-Arena]], [[Donieck]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|06.09.2003 || {{reprezentacja|LUX|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 4–0 || [[Astra Giurgiu|Stadionul Astra]], [[Ploeszti]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004|ME 2004]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|10.09.2003 || {{reprezentacja|DNK|pn}} ||align=center| R ||align=center| 2–2 || [[Parken]], [[Kopenhaga]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004|ME 2004]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|11.10.2003 || {{reprezentacja|JPN|pn}} ||align=center| R ||align=center| 1–1 || [[Stadion Dinamo w Bukareszcie|Stadion Dinamo]], [[Bukareszt]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#87cefa"
|16.11.2003 || {{reprezentacja|ITA|pn}} ||align=center| P ||align=center| 0–1 || [[US Anconitana|Stadio del Conero]], [[Ankona|Ancona]] || [[Mecz towarzyski]]
|-
!colspan=7| 2004
|- bgcolor="#ccffcc"
|18.02.2004 || {{reprezentacja|GEO|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 3–0 || [[Alki Larnaka|Neo GSZ Stadium]], [[Larnaka]] ([[Cypr]]) || [[Mecz towarzyski|Turniej towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|19.02.2004 || {{reprezentacja|BLR|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–1 || [[Alki Larnaka|Neo GSZ Stadium]], [[Larnaka]] ([[Cypr]]) || [[Mecz towarzyski|Turniej towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|21.02.2004 || {{reprezentacja|HUN|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 3–0 || [[Alki Larnaka|Neo GSZ Stadium]], [[Larnaka]] ([[Cypr]]) || [[Mecz towarzyski|Turniej towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|31.03.2004 || {{reprezentacja|SCO|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–1 || [[Hampden Park]], [[Glasgow]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|28.04.2004 || {{reprezentacja|DEU|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 5–1 || [[Stadion Giulești-Valentin Stănescu]], [[Bukareszt]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#87cefa"
|27.05.2004 || {{reprezentacja|IRL|pn}} ||align=center| P ||align=center| 0–1 || [[Lansdowne Road]], [[Dublin]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|18.08.2004 || {{reprezentacja|FIN|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–1 || [[Stadion Giulești-Valentin Stănescu]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2006|MŚ 2006]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|04.09.2004 || [[Plik:Flag of North Macedonia.svg|23px]] [[Reprezentacja Macedonii Północnej w piłce nożnej mężczyzn|Macedonia]] ||align=center| Z ||align=center| 2–1 || [[Stadion im. Iona Oblemenki (1967)|Stadion Ion Oblemenco]], [[Krajowa]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2006|MŚ 2006]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|08.09.2004 || {{reprezentacja|AND|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 5–1 || [[Andora (miasto)|Estadi Comunal d’Andorra la Vella]], [[Andora (miasto)|Andora]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2006|MŚ 2006]]
|- bgcolor="#87cefa"
|09.10.2004 || {{reprezentacja|CZE|pn}} ||align=center| P ||align=center| 0–1 || [[Generali Arena]], [[Praga]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2006|MŚ 2006]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|18.11.2004 || {{reprezentacja|ARM|pn}} ||align=center| R ||align=center| 1–1 || [[Stadion Republikański im. Wazgena Sarkisjana|Stadion Hanrapetakan]], [[Erywań]] || El. do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2006|MŚ 2006]]
|}
Iordănescu miał wyprowadzić na prostą [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentację]], która popadła w poważny kryzys: przegrane baraże do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2002|Mundialu 2002]] z niżej notowaną [[Reprezentacja Słowenii w piłce nożnej mężczyzn|Słowenią]] (1:2 i 1:1) oznaczały bowiem, że Rumunów zabrakło na pierwszym turnieju od [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1992|Euro 1992]], czyli od dekady<ref>L. Orłowski. ''Trzecia porażka Ukrainy? Baraże MŚ 2002''. „Piłka Nożna”, nr 46 (1482), 13 listopada 2001, s. 36.</ref><ref>TOK. ''Hagi zrezygnował'', „Gazeta Wyborcza”, 277, 27 listopada 2001.</ref><ref name="autonazwa33">G. Stański. ''Czas przebudowy''. „Piłka Nożna”, nr 15, 9 kwietnia 2002, s. 22.</ref>. Tak jak w czasie pierwszej kadencji Iordănescu dał się poznać jako zwolennik budowania drużyny narodowej wokół doświadczonych piłkarzy, nawet otwarcie skrytykował poprzedników za rzekomo zbyt radykalne odmładzanie<ref name="autonazwa28" />. Nie miał już do dyspozycji [[Gheorghe Hagi]]ego, który zakończył karierę piłkarską, ale przy ustalaniu jedenastki brał pod uwagę kilku innych weteranów, przede wszystkim [[Gheorghe Popescu]], [[Dorinel Munteanu|Dorinela Munteanu]], [[Bogdan Stelea|Bogdana Steleę]] i [[Viorel Moldovan|Viorela Moldovana]]<ref name="autonazwa33" />.

==== Eliminacje do Euro 2004 ====
{| style="float:right; margin-left:1em; border-width:1px; text-align:center; font-size:95%; padding:2px;" width=25% id=toc
|style="font-size:95%"|
<div style="position: relative;">
[[Plik:Soccer Field Transparant.svg|265px]]
{{Image label|x=0.08|y=0.00|scale=350|text=<span style="font-size: 13px; color: black;">'''Mecz Rumunia-Dania 2:5, 29.03.2003'''</span>}}
{{Image label|x=0.35|y=0.10|scale=350|text=[[Bogdan Lobonț|<span style="font-size: 10px; color: blue;">Lobonț</span>]]}}
{{Image label|x=0.06|y=0.28|scale=350|text=[[Cosmin Contra|<span style="font-size: 10px; color: blue;">Contra</span>]]}}
{{Image label|x=0.22|y=0.21|scale=350|text=<span style="font-size: 10px; color: blue;">[[Gheorghe Popescu|Popescu]] (c)</span>}}
{{Image label|x=0.47|y=0.21|scale=350|text=[[Cristian Chivu|<span style="font-size: 10px; color: blue;">Chivu</span>]]}}
{{Image label|x=0.59|y=0.28|scale=350|text=[[Iulian Filipescu|<span style="font-size: 10px; color: blue;">Filipescu</span>]]}}
{{Image label|x=0.45|y=0.35|scale=350|text=[[Dorinel Munteanu|<span style="font-size: 10px; color: blue;">Munteanu</span>]]}}
{{Image label|x=0.25|y=0.35|scale=350|text=[[Mirel Rădoi|<span style="font-size: 10px; color: blue;">Rădoi</span>]]}}
{{Image label|x=0.45|y=0.55|scale=350|text=[[Adrian Mutu|<span style="font-size: 10px; color: blue;">Mutu</span>]]}}
{{Image label|x=0.11|y=0.43|scale=350|text=[[Paul Codrea|<span style="font-size: 10px; color: blue;">Codrea</span>]]}}
{{Image label|x=0.05|y=0.46|scale=350|text=[[Laurențiu Reghecampf|<span style="font-size: 10px; color: blue;">(62, Reghecampf)</span>]]}}
{{Image label|x=0.59|y=0.43|scale=350|text=[[Daniel Pancu|<span style="font-size: 10px; color: blue;">Pancu</span>]]}}
{{Image label|x=0.57|y=0.46|scale=350|text=[[Florin Bratu|<span style="font-size: 10px; color: blue;">(68, Bratu)</span>]]}}
{{Image label|x=0.24|y=0.55|scale=350|text=[[Ionel Ganea|<span style="font-size: 10px; color: blue;">Ganea</span>]]}}
{{Image label|x=0.33|y=1.04|scale=350|text=[[Thomas Sørensen|<span style="font-size: 10px; color: black;">Sørensen</span>]]}}
{{Image label|x=0.63|y=0.89|scale=350|text=[[Thomas Rytter|<span style="font-size: 10px; color: black;">Rytter</span>]]}}
{{Image label|x=0.54|y=0.92|scale=350|text=[[Jan Michaelsen|<span style="font-size: 10px; color: black;">(35, Michaelsen)</span>]]}}
{{Image label|x=0.48|y=0.96|scale=350|text=[[Martin Laursen|<span style="font-size: 10px; color: black;">Laursen</span>]]}}
{{Image label|x=0.20|y=0.96|scale=350|text=[[René Henriksen|<span style="font-size: 10px; color: black;">Henriksen (c)</span>]]}}
{{Image label|x=0.07|y=0.89|scale=350|text=[[Niclas Jensen|<span style="font-size: 10px; color: black;">Jensen</span>]]}}
{{Image label|x=0.08|y=0.69|scale=350|text=[[Jon Dahl Tomasson|<span style="font-size: 10px; color: black;">Tomasson</span>]]}}
{{Image label|x=0.56|y=0.69|scale=350|text=[[Dennis Rommedahl|<span style="font-size: 10px; color: black;">Rommedahl</span>]]}}
{{Image label|x=0.20|y=0.80|scale=350|text=[[Christian Poulsen|<span style="font-size: 10px; color: black;">Poulsen</span>]]}}
{{Image label|x=0.16|y=0.83|scale=350|text=[[Morten Wieghorst|<span style="font-size: 10px; color: black;">(67, Wieghorst)</span>]]}}
{{Image label|x=0.43|y=0.80|scale=350|text=[[Thomas Gravesen|<span style="font-size: 10px; color: black;">Gravesen</span>]]}}
{{Image label|x=0.31|y=0.72|scale=350|text=[[Peter Løvenkrands|<span style="font-size: 10px; color: black;">Løvenkrands</span>]]}}
{{Image label|x=0.29|y=0.75|scale=350|text=[[Martin Jørgensen|<span style="font-size: 10px; color: black;">(46, Jørgensen)</span>]]}}
{{Image label|x=0.36|y=0.62|scale=350|text=[[Ebbe Sand|<span style="font-size: 10px; color: black;">Sand</span>]]}}
</div>
|}
Drugą kadencję na stanowisku selekcjonera Iordănescu zaczął od dwu porażek (z mistrzami świata i Europy [[Reprezentacja Francji w piłce nożnej mężczyzn|Francuzami]] oraz [[Reprezentacja Grecji w piłce nożnej mężczyzn|Grekami]], z którymi pracował kilka lat wcześniej) i dwu zwycięstw (z [[Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej mężczyzn|Ukrainą]] i [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|Polską]], przygotowującą się do gier na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2002|Mundialu 2002]]) w meczach towarzyskich<ref name="autonazwa29" />. Jednak najważniejszym wyzwaniem przed jakim stanął, były eliminacje do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004|Euro 2004]]. Rywalami Rumunii były drużyny [[Reprezentacja Norwegii w piłce nożnej mężczyzn|Norwegii]], [[Reprezentacja Danii w piłce nożnej mężczyzn|Danii]], [[Reprezentacja Bośni i Hercegowiny w piłce nożnej mężczyzn|Bośni i Hercegowiny]] oraz [[Reprezentacja Luksemburga w piłce nożnej mężczyzn|Luksemburga]]<ref name="autonazwa22">[http://www.rsssf.com/tables/04e.html#grp2 RSSSF: European Championship 2004] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Spośród tej piątki w momencie rozpoczęcia kwalifikacji najwyżej w [[Ranking FIFA|rankingu FIFA]] rozstawieni byli Duńczycy, a za nimi drużyna Iordănescu<ref>We wrześniu 2002 Dania zajmowała 13., Rumunia 26., a Norwegia 38. miejsce. Zob. [https://web.archive.org/web/20181224011850/https://www.fifa.com/worldfootball/ranking/lastranking/gender=m/fullranking.html#confederation=0&rank=100 Ranking FIFA, wrzesień 2002] (Dostęp 28 czerwca 2011).</ref>. I to właśnie Skandynawowie okazali się najtrudniejszym przeciwnikiem. Zanim doszło do meczu Dania–Rumunia, podopieczni rumuńskiego szkoleniowca ograli 3:0 [[Reprezentacja Bośni i Hercegowiny w piłce nożnej mężczyzn|Bośnię i Hercegowinę]], 7:0 [[Reprezentacja Luksemburga w piłce nożnej mężczyzn|Luksemburg]] i na własnym stadionie przegrali 0:1 z [[Reprezentacja Norwegii w piłce nożnej mężczyzn|Norwegią]]<ref name="autonazwa22" />. Jednak to mecze z Duńczykami były decydujące dla rozstrzygnięć w tej grupie{{fakt|data=2024-01}}.

Obie reprezentacje spotkały się 29 marca 2003 na [[Stadionul Național (1953)|Stadionie Narodowym]] w [[Bukareszt|Bukareszcie]]. Była to ich piętnasta konfrontacja w historii; w większości górą byli Duńczycy, którzy zwyciężali siedmiokrotnie<ref>[http://www.dbu.dk/landshold/Landsholdsdatabasen/LBaseOpponentInfo.aspx?opponentid=242 DBU.dk: landsholdsdatabasen] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Podobnie było i tym razem: podopieczni [[Morten Olsen (piłkarz)|Mortena Olsena]] wygrali 5:2. Była to najwyższa porażka Rumunów od 1993, kiedy to w meczu eliminacji do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|Mundialu 1994]] przegrali takim samym wynikiem z [[Reprezentacja Czechosłowacji w piłce nożnej mężczyzn|Czechosłowacją]]<ref>[http://www.rsssf.com/tablesr/roem-intres.html RSSSF: Mecze reprezentacji Rumunii] (Dostęp 28 czerwca 2011).</ref>; to zresztą właśnie po tym spotkaniu propozycję prowadzenia reprezentacji otrzymał 43-letni Iordănescu. Dziennikarze przypominali także, że w Bukareszcie po raz ostatni rywale strzelili im pięć goli w 1978<ref>NA. ''Generał odchodzi'', „Rzeczpospolita”, 31 marca 2003.</ref>. Rumuni prowadzili już 2:1, ale w drugiej połowie dali sobie strzelić lub sami sobie strzelili (bramka samobójcza [[Cosmin Contra|Cosmina Contry]]) cztery gole. Wszystkie padły po błędach rumuńskich obrońców lub bramkarza [[Bogdan Lobonț|Bogdana Lobonța]]<ref>{{Cytuj stronę |url = http://stiri.kappa.ro/sport/31-03-2003/lobont-nu-un-cosmar-ci-un-adevarat-dezastru-53832.html |tytuł = StitiKappa.ro: LOBONT: NU UN COSMAR, CI UN ADEVARAT DEZASTRU |opublikowany = stiri.kappa.ro |archiwum = https://web.archive.org/web/20131221115948/http://stiri.kappa.ro/sport/31-03-2003/lobont-nu-un-cosmar-ci-un-adevarat-dezastru-53832.html |zarchiwizowano = 2013-12-21}} (Dostęp 5 września 2011).</ref>. Trener Iordănescu powiedział po spotkaniu, że nigdy w swojej karierze nie przeżył tak dziwnego meczu<ref>''Mecze eliminacji Euro 2004''. „Piłka Nożna”, nr 13, 1 kwietnia 2003, s. 36.</ref>; natychmiast zresztą podał się do dymisji. Rezygnacja nie została przyjęta; selekcjoner po rozmowach z prezesem związku ostatecznie po tygodniu ją wycofał<ref>[http://www.highbeam.com/doc/1G1-99502854.html HighBeam.com: Soccer-Romania: Iordanescu has change of Romanian heart] (Dostęp 28 czerwca 2011).</ref>. Wysoka przegrana z Duńczykami wymusiła jednak pewne zmiany kadrowe. W kolejnym spotkaniu eliminacyjnym, z Bośnią, zagrało ośmiu uczestników gry z Danią. Dwu z nieobecnych właśnie po tej porażce zakończyło reprezentacyjną karierę: po piętnastu latach występów w reprezentacji odszedł jej 36-letni kapitan [[Gheorghe Popescu]], a miesiąc później z drużyną narodową pożegnał się inny doświadczony obrońca [[Iulian Filipescu]]<ref>[http://www.romaniansoccer.ro/national_team/national_team.shtml?autoframe=1 RomaniaSoccer.ro: Mecze reprezentacji Rumunii w 2003 roku] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>.

Rumunom nie udało się już odrobić strat poniesionych w meczach z [[Reprezentacja Norwegii w piłce nożnej mężczyzn|Norwegią]] i [[Reprezentacja Danii w piłce nożnej mężczyzn|Danią]]. W spotkaniach rewanżowych zanotowali z tymi drużynami remisy (odpowiednio 1:1 i 2:2)<ref name="autonazwa22" />. Szczególnie istotny okazał się drugi mecz z Duńczykami; Rumuni po bramkach [[Adrian Mutu|Adriana Mutu]] i [[Daniel Pancu|Daniela Pancu]] prowadzili długo 2:1 i, gdyby taki rezultat utrzymał się do końca, awansowaliby do gier finałowych. W ostatnich minutach zmarnowali co najmniej cztery sytuacje na strzelenie kolejnych goli<ref>[http://www.youtube.com/watch?v=7AdxG78mrTo&feature=related YouTube: Mecz Dania-Rumunia 2:2, 2003] (Dostęp 22 lipca 2011).</ref>. Duńczycy zdobyli bramkę wyrównującą w 95 minucie. Rumuńscy kibice mieli po meczu pretensje do sędziego [[Urs Meier|Ursa Meiera]], który podyktował dla Danii kontrowersyjny [[Rzut karny (piłka nożna)|rzut karny]] i pozwolił grać do 96 minuty, chociaż druga połowa została przedłużona tylko o cztery<ref>{{Cytuj stronę |url = http://www.soccer24-7.com/forum/showthread.php?t=19117 |tytuł = Soccer24-7.com: 20 millions fans lost |opublikowany = soccer24-7.com |archiwum = https://web.archive.org/web/20160505111450/http://www.soccer24-7.com/forum/showthread.php?t=19117 |zarchiwizowano = 2016-05-05}} (Dostęp 21 lipca 2011).</ref>. Mimo zwycięstw z pozostałymi rywalami, Rumuni ostatecznie zajęli dopiero trzecie miejsce w swojej grupie. Wprawdzie zdobyli tyle samo punktów, co drudzy Norwegowie i tylko o jeden mniej od Duńczyków, ale mieli gorszy bilans bramkowy od tych pierwszych<ref name="autonazwa22" />. Pierwszy raz od 1992 nie zakwalifikowali się do [[Mistrzostwa Europy w piłce nożnej|finałów mistrzostw Europy]], drugi raz z rzędu – do wielkiego turnieju. Po przegranych eliminacjach Iordănescu, który otrzymał propozycję pracy w rosyjskim [[FK Rostów]], po raz drugi złożył dymisję. Podobno w przekonywanie trenera do pozostania na stanowisku zaangażował się nawet ówczesny [[Premierzy Rumunii|premier Rumunii]], [[Adrian Năstase]]<ref name="autonazwa4">[http://www.uefa.com/uefaeuro2012/news/newsid=108542.html UEFA.com: Iordanescu staying with Romania] (Dostęp 28 czerwca 2011).</ref>. Ostatecznie Iordănescu zdecydował się poprowadzić drużynę w kolejnych eliminacjach; swoją decyzję uzasadniał następująco:
{{Cytat
 |treść = ''Praca z reprezentacją bardzo wiele dla mnie znaczy. To moja Biblia i jest warta więcej niż jakiekolwiek pieniądze na świecie''<ref name="autonazwa4" />.
 |styl = środek
}}

==== Eliminacje do Mundialu 2006 ====
[[Plik:Adrian Mutu 2.jpg|thumb|left|252px|Iordănescu stawiał na [[Adrian Mutu|Adriana Mutu]] mimo jego problemów z [[narkotyk]]ami i grą w klubie]]
Przed rozpoczęciem kwalifikacji do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2006|Mundialu 2006]] Rumuni rozegrali w 2004 sześć meczów towarzyskich: wygrali pięć z nich, zanotowali jedną porażkę (z [[Reprezentacja Irlandii w piłce nożnej mężczyzn|Irlandią]])<ref name="autonazwa23">[http://www.romaniansoccer.ro/national_team/national_team.shtml?autoframe=1 RomaniaSoccer.ro: Mecze reprezentacji Rumunii w 2004 roku] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Najcenniejszym zwycięstwem sparingowym było 5:1 nad przygotowującą się do występu na [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004|Euro 2004]] [[Reprezentacja Niemiec w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacją Niemiec]], odniesione niemal dokładnie rok po wysokiej przegranej z [[Reprezentacja Danii w piłce nożnej mężczyzn|Duńczykami]]. Niemiecki kapitan i bramkarz [[Oliver Kahn]] przyznał po meczu, że to „wielki wstyd dla niemieckiej piłki”<ref>L. Orłowski. ''Pogrom Niemców'', „Piłka Nożna”, nr 18, 4 maja 2004, s. 34.</ref>, a minister spraw wewnętrznych, [[Otto Schily]], określił spotkanie mianem „mizernego widowiska, blamażu”<ref>[http://www.sport.pl/sport/1,69628,2048738.html Sport.pl: Niemcy w szoku po kompromitującej porażce z Rumunią] (Dostęp 19 lipca 2011).</ref>. Komentatorzy podkreślali, że Rumuni wygrali, mimo iż w ich składzie zabrakło – z powodu kontuzji – najlepszego napastnika [[Adrian Mutu|Adriana Mutu]] i obrońcy [[Cristian Chivu|Cristiana Chivu]]<ref>[http://www.espnfc.com/report?id=150175 Soccernet.com: Romania 5-1 Germany] (Dostęp 28 czerwca 2011).</ref>. Dobre wyniki sprawiły, że Rumunia w ciągu dwu miesięcy awansowała w [[Ranking FIFA|rankingu FIFA]] o dziewięć miejsc<ref>Z 35. w sierpniu na 26. w październiku 2004. Zob. [https://web.archive.org/web/20150512165530/http://www.fifa.com/associations/association=rou/ranking/gender=m/index.html Ranking FIFA: Rumunia] (Dostęp 26 czerwca 2011).</ref>.

Iordănescu dokonał zasadniczych zmian w kadrze: w pierwszych meczach eliminacyjnych grali zawodnicy o niewielkim dorobku reprezentacyjnym ([[Ionel Dănciulescu]], [[Flavius Stoican]], [[Cosmin Bărcăuan]], [[Adrian Iencsi]], [[Florin Șoavă]], [[Florin Cernat]], [[Nicolae Dică]], [[Ciprian Marica]]) lub debiutanci ([[Gabriel Caramarin]]). Z bardziej doświadczonych graczy selekcjoner postawił na [[Răzvan Raț|Răzvana Rața]], [[Daniel Pancu|Daniela Pancu]], [[Marius Niculae|Mariusa Niculae]], [[Bogdan Lobonț|Bogdana Lobonța]] oraz [[Adrian Mutu|Adriana Mutu]]<ref name="autonazwa23" />, mimo iż ten z powodu siedmiomiesięcznej dyskwalifikacji za zażywanie [[Kokaina|kokainy]] nie mógł występować w klubie<ref>Z Mucha. ''Cienka biała linia. Mutu nie był pierwszy'', „Piłka Nożna”, nr. 44 (1637), 2 listopada 2004, s. 22–23.</ref><ref>[http://www.sport.pl/sport/1,69628,2394351.html Sport.pl: Mutu trenuje z reprezentacją Rumunii] (Dostęp 19 lipca 2011).</ref><ref>Później Iordănescu zaproponował mu funkcję swojego asystenta. [http://www.sport.pl/sport/1,69628,2379517.html Sport.pl: Mutu asystentem trenera kadry Rumunii?] (Dostęp 19 lipca 2011).</ref>. Taka polityka personalna przyniosła początkowo korzyści: Rumuni wygrali trzy pierwsze spotkania kwalifikacyjne. Pokonali zespoły [[Reprezentacja Finlandii w piłce nożnej mężczyzn|Finlandii]] (2:1), [[Reprezentacja Macedonii Północnej w piłce nożnej mężczyzn|Macedonii]] (2:1) i [[Reprezentacja Andory w piłce nożnej mężczyzn|Andory]] (5:1)<ref>[http://www.rsssf.com/tables/2006q.html#eur RSSSF: World Cup 2006] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. W czwartym jednak przegrali 0:1 z [[Reprezentacja Czech w piłce nożnej mężczyzn|Czechami]], którzy mieli za sobą udane [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004|Euro 2004]], gdzie zdobyli brązowy medal. Czesi zagrali bez swoich liderów: [[Karel Poborský|Karela Poborský’ego]], [[Vladimír Šmicer|Vladimíra Šmicera]] (obaj byli kontuzjowani) oraz [[Pavel Nedvěd|Pavla Nedvěda]] (zakończył karierę reprezentacyjną), a jedyną bramkę strzelili po kontrowersyjnym [[Rzut karny (piłka nożna)|rzucie karnym]]<ref>L. Orłowski. ''Cud w Vaduz'', „Piłka Nożna”, nr 41, 12 października 2004, s. 36.</ref>.

Atmosfera wokół kadry stawała się coraz gorsza: prasa rumuńska zarzucała selekcjonerowi nie tylko porażkę z osłabionymi Czechami czy promowanie zawieszonego Mutu, ale także to, że znacznie więcej czasu niż na pracę z reprezentacją poświęcał na przygotowania do [[Wybory parlamentarne w Rumunii w 2004 roku|wyborów parlamentarnych]]<ref name="autonazwa6">[http://www.wldcup.com/news/2004Nov/20041119_27332_world_soccer.html WorldCup.com: Politically ambitious Romanian coach quits] (Dostęp 28 czerwca 2011).</ref>. Iordănescu postanowił w nich wystartować jako kandydat [[Partia Socjaldemokratyczna (Rumunia)|Partii Socjaldemokratycznej]]. Miesiąc później Rumuni zanotowali remis 1:1 z [[Reprezentacja Armenii w piłce nożnej mężczyzn|Armenią]], która wtedy zajmowała 123. miejsce w [[Ranking FIFA|rankingu FIFA]]<ref>{{Cytuj stronę |url = http://www.fifa.com/associations/association=arm/ranking/gender=m/index.html |tytuł = Ranking FIFA: Armenia |opublikowany = fifa.com |archiwum = https://web.archive.org/web/20151119083744/http://www.fifa.com/associations/association=arm/ranking/gender=m/index.html |zarchiwizowano = 2015-11-19}} (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Po tym spotkaniu Iordănescu przeprosił kibiców za złą grę reprezentacji i – po raz trzeci w tej kadencji – zrezygnował ze stanowiska. Tym razem dymisja została przyjęta<ref>[http://www.uefa.com/worldcup/news/newsid=259189.html UEFA.com: Iordanescu quits Romania role] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Nowym selekcjonerem, tak jak sześć lat wcześniej, został [[Victor Pițurcă]]. Bilans Iordănescu: 30 meczów, 17-4-9.{{fakt|data=2024-01}}

=== 2004–2007: kluby Zatoki Perskiej (II) i rezygnacja z pracy szkoleniowej ===
{| class="wikitable collapsible collapsed" style="width: 588px; padding: 6px; margin: 0.5em 1.4em 0.8em 0; float: left; clear: left;"
|-
!colspan=85| Osiągnięcia Iordănescu w klubach [[Zatoka Perska|Zatoki Perskiej]] (1999–2006)
|-
!width=0%| <small>Klub</small>
!width=0%| <small>Kraj</small>
!width=0%| <small>Liga</small>
!width=0%| <small>Puchar</small>
!width=0%| <small>LM<br />(Azjatycka)</small>
!width=0%| <small>LM<br />(Arabska)</small>
!width=0%| <small>Inne</small>
|- bgcolor="#ccffcc"
|align=center| [[Al-Hilal (Rijad)|Al-Hilal]] ||align=center| {{Flaga|SAU}} ||align=center| {{Nie}} ||align=center| {{Tak}} ||align=center| {{Tak}} ||align=center| {{Nie}} ||align=center| {{Tak}}
|- bgcolor="#ccffcc"
|align=center| [[Al-Ain FC|Al-Ain]] ||align=center| {{Flaga|ARE}} ||align=center| {{Nie}} ||align=center| {{Tak}} ||align=center| {{Nie}} ||align=center| {{Nie}} ||align=center| {{Tak}}
|- bgcolor="#ccffcc"
|align=center| [[Ittihad FC]] ||align=center| {{Flaga|SAU}} ||align=center| {{Nie}} ||align=center| {{Nie}} ||align=center| {{Tak}} ||align=center| {{Tak}} ||align=center| {{Tak}}
|}
Po rozstaniu z [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacją Rumunii]] nazwisko Iordănescu pojawiło się wśród kandydatów na trenera [[Legia Warszawa (piłka nożna)|Legii Warszawa]], która przez kilkanaście tygodni szukała następcy [[Dariusz Kubicki|Dariusza Kubickiego]]<ref>Faworytem do zastąpienia zwolnionego na początku października 2004 Kubickiego był [[Czechy|Czech]] [[Jozef Chovanec]], tyle że negocjacje z nim trwały kilka tygodni i spaliły na panewce. W międzyczasie lista potencjalnych trenerów Legii wzbogacała się o nazwiska m.in. [[Słowenia|Słoweńca]] [[Srečko Katanec|Srečka Katanca]], [[Belgia|Belga]] [[Henri Depireux|Henriego Depireuxa]], [[Polska|Polaków]] [[Dariusz Wdowczyk|Dariusza Wdowczyka]], [[Wojciech Stawowy|Wojciecha Stawowego]], [[Mariusz Kuras|Mariusza Kurasa]] i [[Henryk Kasperczak|Henryka Kasperczaka]], a po odejściu z reprezentacji także Iordănescu. W tym czasie Legię prowadzili w charakterze tymczasowym najpierw [[Krzysztof Gawara]], a potem (do końca sezonu) [[Jacek Zieliński (ur. 1967)|Jacek Zieliński]]. O kryzysie w Legii obszernie pisał tygodnik „Piłka Nożna” (nr 40/2004 s. 14–15, nr 42/2004 s. 8, nr 44/2004, s. 2–5, nr 46/2004 s. 5, nr 49/2004, s. 2).</ref><ref>[http://www.evenimentul.ro/articol/anghel-iordanescu-este-dorit.html Evenimentul.ro: Anghel Iordănescu este dorit de Legia Varșovia!] (Dostęp 19 lipca 2011).</ref><ref>[https://forumarchiwum.gry-online.pl/S043archiwum.asp?ID=2827807&N=1 Internetowy Klub Fanów Legii Warszawa cz.6, październik 2004] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Ostatecznie w marcu 2005 ponownie trafił do [[Zatoka Perska|Zatoki Perskiej]], a dokładnie do [[Ittihad FC]], ówczesnego mistrza [[Arabia Saudyjska|Arabii Saudyjskiej]] i zwycięzcy [[Liga Mistrzów AFC|Azjatyckiej Ligi Mistrzów]], którego największymi gwiazdami byli [[Mohamed Kallon]] (były napastnik [[Inter Mediolan|Interu Mediolan]] i [[AS Monaco]]) i [[Reprezentacja Kamerunu w piłce nożnej mężczyzn|reprezentant Kamerunu]] [[Joseph-Désiré Job]]. Zatrudnienie tak znanych zawodników było możliwe dzięki pieniądzom saudyjskich szejków<ref name="autonazwa35">[https://www.eurosport.it/calcio/mondiale-per-club/2005/l-al-ittihad-vuole-stupire_sto799082/story.shtml Eurosport.it: L’AL ITTIHAD VUOLE STUPIRE] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Sam Iordănescu miał podpisać kontrakt wart 1,2 miliona [[dolar]]ów<ref>WM. ''Iordanescu w cenie'', „Rzeczpospolita”, 29 marca 2005.</ref>.

Z kadrą uważaną za doświadczoną i jedną z lepszych jakościowo w regionie Ittihad FC najpierw wygrał mniej prestiżową [[Arabska Liga Mistrzów|Arabską Ligę Mistrzów]] (lipiec), a potem drugi raz z rzędu [[Liga Mistrzów AFC|Azjatycką Ligę Mistrzów]] (listopad)<ref>[http://www.rsssf.com/tablesa/arabchamp05.html RSSSF: Arab Champions’ League 2004/05] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref><ref>[http://www.rsssf.com/tablesa/ascup05.html#cl RSSSF: Champions’ League 2005] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref><ref name="autonazwa35" /><ref name="autonazwa36">[https://www.arabnews.pk/node/1758646/sport ArabNews.com: Recalling Al-Ittihad’s glory days] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. W tych ostatnich rozgrywkach jako obrońca trofeum rozpoczął udział od ćwierćfinału<ref>[https://www.the-afc.com/en/club/afc_champions_league/news/al_ittihad_2004-2005_the_last_team_to_win_back-to-back_acl_titles.html TheAFC.com: Al Ittihad 2004-2005: The last team to win back-to-back ACL titles] (Dostęp 3 lutego 2023).</ref>. Tamże wyeliminował wicemistrza [[Chiny|Chin]] [[Shandong Luneng Taishan]] (1:1 i 7:2), w kolejnej rundzie zdobywcę [[Puchar Korei Południowej w piłce nożnej|Pucharu Korei Południowej]] [[Busan IPark|Busan I’Park]] (5:0 i 2:0), zaś w dwumeczu finałowym -- mistrza [[Zjednoczone Emiraty Arabskie|Zjednoczonych Emiratów Arabskich]] [[Al-Ain FC]] (1:1 i 4:2)<ref>[https://gulfnews.com/sport/football/al-ain-and-al-ittihad-chalk-out-plans-to-ambush-rivals-1.305535 GulfNews.com: Al Ain and Al Ittihad chalk out plans to ambush rivals] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.the-afc.com/en/club/afc_champions_league/news/tale_of_two_winners_al_hilal_2019_v_al_ittihad_2004-05.html TheAFC.com: Tale of two winners: Al Hilal 2019 v Al Ittihad 2004-05] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Iordănescu chwalił swoich podopiecznych za dyscyplinę taktyczną, ciężką pracę na treningach i koncentrację do końca meczów<ref>[https://www.arabnews.com/node/275630 ArabNews.com: Hard Work Secret Of Ittihad’s Win] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Zaś komentatorzy podkreślali, że tak jak pierwszy triumf w 2004 był niespodzianką, tak w kolejnym pod wodzą Rumuna Saudowie wyraźnie zdominowali wszystkich rywali<ref name="autonazwa36" />.

Jako faktyczni mistrzowie [[Azja|Azji]] ekipa Iordănescu automatycznie zakwalifikowała się do [[Klubowe Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2005|klubowych mistrzostw świata]] (grudzień). Chociaż pokonała [[Al-Ahly Kair]] (1:0), kończąc ich rekordową serię pięćdziesięciu pięciu meczów bez porażki, udział w turnieju zakończyła bez medalów<ref>[https://www.fifa.com/tournaments/mens/clubworldcup/japan2005/news/high-drama-yokohama-102315 FIFA.com: High drama in Jokohama] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref><ref>[https://edition.cnn.com/2005/SPORT/football/12/11/worldclub.itihaad/index.html CNN: Al Ittihad shock Al Ahly in opener] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. W półfinale silniejsze okazało się bowiem [[São Paulo FC]] (2:3), a w meczu o trzecie miejsce [[Deportivo Saprissa]] (2:3)<ref>[http://www.rsssf.com/tablesf/fifa-wcc05.html RSSSF: FIFA Club World Championship 2005] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>. Duże emocje wzbudził szczególnie półfinał; Iordănescu, który nie mógł skorzystać z pięciu podstawowych graczy (zawieszenia), narzekał, że sędzia nie podyktował dwu [[Rzut karny (piłka nożna)|rzutów karnych]], tymczasem rywale dostali jeden, który wykorzystał... bramkarz [[Rogério Ceni]]<ref>[http://www.telegraph.co.uk/sport/football/2369759/Boys-from-Brazil-reach-Club-World-final.html Telegraph.Uk: Boys from Brazil reach Club World final] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.eurosport.com/football/fifa-club-world-championship/2005/fifa-ban-ittihad-players_sto800878/story.shtml Eurosport.com: FIFA BAN ITTIHAD PLAYERS] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Niemniej rok 2005 okazał się udany dla klubu i to nie tylko z powodu zdobycia dwu trofeów międzynarodowych, a także wyróżnień indywidualnych. Kapitan [[Muhammad Nur]] otrzymał nagrodę dla najlepszego piłkarza Ligi Mistrzów<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=haa6tb_8HnM YouTube: AFC Champions League Most Valuable Player (MVP) Award Winners] [2001 – 2020] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>, Kallon koronę króla strzelców tych rozgrywek<ref>[https://web.archive.org/web/20070608065255/http://www.afcchampionsleague.com/en/event/history.asp?pid=1191 AFC Champions League 2005 (archive)] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>, a obrońca [[Hamad Al-Muntaszari]] został wybrany na najlepszego piłkarza całej Azji<ref>[https://www.worldsoccer.com/world-soccer-latest/al-montashari-named-asian-player-of-the-year-71479 WorldSoccer: Al Montashari named Asian Player of the Year, November 2005] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Sam Iordănescu znalazł się na dziesiątym miejscu w rankingu najlepszych trenerów klubowych na świecie [[Międzynarodowa Federacja Historyków i Statystyków Futbolu|IFFHS]]<ref name="autonazwa8" />.

Pozycja Rumuna zaczęła słabnąć na początku 2006 po odpadnięciu Ittihad FC w ćwierćfinale [[Puchar Korony Księcia Arabii Saudyjskiej|Pucharu Korony Księcia]] po [[rzut karny (piłka nożna)|rzutach karnych]]. Wówczas zwolniono trenera bramkarzy [[Dumitru Moraru]] jako odpowiedzialnego za rzekomo złe przygotowanie bramkarza [[Mabrouk Zaid|Mabrouka Zaida]]<ref>[https://www.libertatea.ro/sport/lui-iordanescu-i-se-pregateste-ceva-118980 Libertatea.ro: Lui Iordanescu i se pregateste ceva] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Kolejnym niekorzystnym sygnałem było to, że nie doszło do transferu [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentanta Rumunii]] [[Daniel Pancu|Daniela Pancu]] z [[Beşiktaş JK (piłka nożna)|Beşiktaşu]], który mimo podpisanej umowy miał zostać zablokowany przez działaczy z przyczyn finansowych<ref>[http://phg.ro/stire.php?id=23583&cat_id=6 PHG.ro: Pancu, ofertat de Iordanescu] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.libertatea.ro/sport/pancu-18-luni-la-al-ittihad-119446 Libertate.ro: Pancu, 18 luni la Al Ittihad] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref><ref>[https://obiectivbr.ro/content/daniel-pancu-si-viorel-moldovan-au-fost-prezentati-la-fc-rapid Obiectivbr.ro: Daniel Pancu si Viorel Moldovan au fost prezentati la FC Rapid] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref><ref>[https://jurnalul.ro/sport/rapid-giulestenii-au-iesit-pe-gheata-29976.html Jurnalul.ro: Rapid / Giulestenii au iesit pe gheata] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Ostatecznie w marcu Iordănescu został zastąpiony przez [[Francja|Francuza]] [[Bruno Metsu|Brunona Metsu]]<ref>[https://www.arabnews.com/node/281876 ArabNews.com: Metsu Named Ittihad Coach] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>.

Dwa miesiące później ponownie został szkoleniowcem [[Al-Ain FC]] ze [[Zjednoczone Emiraty Arabskie|Zjednoczonych Emiratów Arabskich]]. Była to najkrótsza i najmniej udana z jego azjatyckich przygód. Trwała zaledwie siedem miesięcy i zakończyła się na ćwierćfinale [[Liga Mistrzów AFC|Azjatyckiej Ligi Mistrzów]] (2:2 i 0:3 z [[Al Qadsia]])<ref>[http://www.rsssf.com/tablesa/ascup06.html#cl RSSSF: Champions’ League 2006] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref> oraz jednym zwycięstwie ligowym w siedmiu meczach. Rumun zostawił swoich podopiecznych na dwunastym miejscu w tabeli ekstraklasy<ref>[http://www.the-afc.com/en/news/9860 AFC.com: Iordanescu steps down at Al Ain] (Dostęp 18 lipca 2011).</ref>.

We wrześniu 2007 57-letni Iordănescu ogłosił, że kończy karierę szkoleniową<ref>[https://www.reuters.com/article/soccer-europe-romania-iordanescu-idUKL2529469320070925/ Reuters: Romanian coach of the century Iordanescu retires at 57] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Przez kolejne lata odrzucał propozycje pracy m.in. w [[Al-Hilal (Rijad)|Al-Hilal]] (2009)<ref>[http://www.ziare.com/anghel-iordanescu/stiri-anghel-iordanescu/iordanescu-nu-m-a-cautat-nimeni-de-la-al-hilal-684603 Ziare.com: Iordanescu: Nu m-a cautat nimeni de la Al Hilal] (Dostęp 18 lipca 2011).</ref> i [[FCSB|Steaule Bukareszt]] (2011)<ref>[http://www.ziare.com/anghel-iordanescu/steaua/becali-anunta-venirea-lui-anghel-iordanescu-la-steaua-1125023 Ziare.com: Becali anunta venirea lui Anghel Iordanescu la Steaua] (Dostęp 2 listopada 2011).</ref>.

=== 2014–2016: reprezentacja Rumunii (III) ===
{| class="wikitable collapsible collapsed" style="text-align: left; margin: 0.5em 1.4em 0.8em 0; float: left; clear: left;"
|-
!colspan=7| Mecze reprezentacji Rumunii pod wodzą Anghela Iordănescu (2014–2016)<ref>Opracowanie własne na podstawie statystyk EU-football.info. Zob. [https://eu-football.info/_matches.php?id=165&year=2014 Mecze reprezentacji Rumunii w roku 2014], [https://eu-football.info/_matches.php?id=165&year=2015 2015] i [https://eu-football.info/_matches.php?id=165&year=2016 2016] (Dostęp 29 stycznia 2024).</ref>
|-
!width=0%| Data
!width=0%| Przeciwnik
!width=0%| Z-R-P
!width=0%| Wynik
!width=0%| Stadion
!width=0%| Rozgrywki
|-
!colspan=7| 2014
|- bgcolor="#ccffcc"
|14.11.2014 || {{reprezentacja|NIR|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–0 || [[Arena Narodowa|Stadionul Național]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016|ME 2016]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|18.11.2014 || {{reprezentacja|DNK|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 2–0 || [[Arena Narodowa|Stadionul Național]], [[Bukareszt]] || [[Mecz towarzyski]]
|-
!colspan=7| 2015
|- bgcolor="#ccffcc"
|29.03.2015 || {{reprezentacja|FRO|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 1–0 || [[Arena Narodowa|Stadionul Național]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016|ME 2016]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|13.06.2015 || {{reprezentacja|NIR|pn}} ||align=center| R ||align=center| 0–0 || [[Windsor Park]], [[Belfast]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016|ME 2016]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|04.09.2015 || {{reprezentacja|HUN|pn}} ||align=center| R ||align=center| 0–0 || [[Stadion im. Ferenca Puskása]], [[Budapeszt]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016|ME 2016]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|07.09.2015 || {{reprezentacja|GRC|pn}} ||align=center| R ||align=center| 0–0 || [[Arena Narodowa|Stadionul Național]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016|ME 2016]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|08.10.2015 || {{reprezentacja|FIN|pn}} ||align=center| R ||align=center| 1–1 || [[Arena Narodowa|Stadionul Național]], [[Bukareszt]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016|ME 2016]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|11.11.2015 || {{reprezentacja|FRO|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 3–0 || [[Tórsvøllur]], [[Thorshavn|Tórshavn]] || El. do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016|ME 2016]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|17.11.2015 || {{reprezentacja|ITA|pn}} ||align=center| R ||align=center| 2–2 || [[Stadio Renato Dall'Ara]], [[Bolonia]] || [[Mecz towarzyski]]
|-
!colspan=7| 2016
|- bgcolor="#ccffcc"
|23.03.2016 || {{reprezentacja|LTU|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 1–0 || [[Stadionul Marin Anastasovici]], [[Giurgiu]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|27.03.2016 || {{reprezentacja|ESP|pn}} ||align=center| R ||align=center| 0–0 || [[Cluj Arena]], [[Kluż-Napoka]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ffdddd"
|25.05.2016 || {{reprezentacja|COD|pn}} ||align=center| R ||align=center| 1–1 || [[Saint-Vincent (Włochy)]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#87cefa"
|29.05.2016 || {{reprezentacja|UKR|pn}} ||align=center| P ||align=center| 3–4 || [[Stadio delle Alpi]], [[Turyn]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#ccffcc"
|03.06.2016 || {{reprezentacja|GEO|pn}} ||align=center| Z ||align=center| 5–1 || [[Arena Narodowa|Stadionul Național]], [[Bukareszt]] || [[Mecz towarzyski]]
|- bgcolor="#87cefa"
|10.06.2016 || {{reprezentacja|FRA|pn}} ||align=center| P ||align=center| 1–2 || [[Stade de France]], [[Saint-Denis (Sekwana-Saint-Denis)|Saint-Denis]] || '''[[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016|ME 2016]]'''
|- bgcolor="#ffdddd"
|15.06.2016 || {{reprezentacja|SUI|pn}} ||align=center| R ||align=center| 1–1 || [[Parc des Princes]], [[Paryż]] || '''[[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016|ME 2016]]'''
|- bgcolor="#87cefa"
|19.06.2016 || {{reprezentacja|ALB|pn}} ||align=center| P ||align=center| 0–1 || [[Parc Olympique Lyonnais|Stade des Lumières]], [[Lyon]] || '''[[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016|ME 2016]]'''
|}
W poprzednich latach Iordănescu był kilkakrotnie łączony z [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacją Rumunii]], w tym jako potencjalny kandydat na dyrektora sportowego w 2011<ref>[http://www.nineoclock.ro/iordanescu-and-hagi-at-helm-of-national-team/ NineOClock.ro: Iordanescu and Hagi at helm of national team?] (Dostęp 26 czerwca 2011).</ref><ref>[http://sport.hotnews.ro/stiri-fotbal-8770051-anghel-iordanescu-despre-viitorul-nationalei-sacrificam-calificarea-euro-2012-pentru-reconstructie-hagi-trebuie-ingrijim-toate-loturile-nationale.htm Sport.ro: Anghel Iordanescu despre viitorul nationalei: „Sacrificam calificarea la EURO 2012 pentru reconstructie. Eu si Hagi ne vom ocupa de toate loturile nationale”] (Dostęp 29 czerwca 2011).</ref>. Jednak zbliżył się do niej dopiero po wygaśnięciu mandatu [[Senat (Rumunia)|senatorskiego]] w 2012. Najpierw planował start w wyborach w 2014 na prezesa [[Federația Română de Fotbal|Rumuńskiego Związku Piłki Nożnej]], ale zrezygnował, kiedy taką gotowość zgłosił jego były podopieczny [[Gheorghe Popescu]]<ref>{{Cytuj stronę |url = http://www.realitatea.net/scenariul-lui-mircea-sandu-anghel-iordanescu-contra-lui-gica-popescu-pentru-sefia-frf_1218578.html |tytuł = Realitatea.net: Scenariul lui Mircea Sandu: Anghel Iordănescu contra lui Gică Popescu pentru șefia FRF |opublikowany = realitatea.net |archiwum = https://web.archive.org/web/20130707053856/http://www.realitatea.net/scenariul-lui-mircea-sandu-anghel-iordanescu-contra-lui-gica-popescu-pentru-sefia-frf_1218578.html |zarchiwizowano = 2013-07-07}} (Dostęp 22 lipca 2013).</ref><ref>[http://www.ziare.com/gica-popescu/frf/veste-excelenta-pentru-gica-popescu-a-scapat-de-un-rival-in-lupta-pentru-frf-1245565 Ziare.com: Veste excelenta pentru Gica Popescu: A scapat de un rival in lupta pentru FRF!] (Dostęp 22 lipca 2013).</ref>. Jeszcze przed wyborami Iordănescu powrócił do związku na stanowisko dyrektora technicznego, co przez niektórych obserwatorów zostało odebrane jako [[wotum nieufności]] dla selekcjonera [[Victor Pițurcă|Victora Pițurki]], który kilka tygodni wcześniej przegrał baraże do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2014|Mundialu 2014]], a sam nie chciał zrezygnować z powodu wysokiego odszkodowania<ref>[https://www.libertatea.ro/sport/anghel-iordanescu-a-fost-numit-director-tehnic-la-nationala-966879 Libertatea.ro: Anghel Iordănescu a fost numit director tehnic la națională] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Iordănescu miał rzekomo przygotować grunt pod zwolnienie Pițurki po przejęciu władzy w związku przez Popescu, który na stanowisku selekcjonera widział [[Gheorghe Hagi]]ego<ref>[https://www.libertatea.ro/sport/se-ascute-lupta-pentru-scaunul-nationalei-victor-piturca-nea-puiu-nu-are-ce-cauta-in-biroul-meu-o-sa-pun-straja-la-usa-1432749 Liberatea.ro: SE ASCUTE LUPTA PENTRU SCAUNUL NAŢIONALEI! Victor Piţurcă: «Nea Puiu nu are ce căuta în biroul meu. O să pun strajă la uşă!»] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>.
[[Plik:Ienei, Iordanescu, Hagi, Popescu.jpg|thumb|380px|Spotkanie po latach. Iordănescu w towarzystwie [[Emeric Jenei|Emerica Jeneiego]], [[Gheorghe Hagi]]ego i [[Gheorghe Popescu]], 2008]]
Tyle że wybory wygrał nie Popescu, a 29-letni [[politologia|politolog]] [[Răzvan Burleanu]]<ref>[https://www.uefa.com/news/0253-0d7f502ab638-f78f12ddccba-1000--burleanu-takes-helm-at-romanian-federation/ UEFA.com: Burleanu takes helm at Romanian federation] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Pițurcă zachował posadę i rozpoczął eliminacje do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016|Euro 2016]]. W trzech meczach zdobył siedem punktów (na dziewięć), po czym w październiku 2014 sam złożył rezygnację, bo otrzymał korzystniejszą finansowo ofertę z [[Arabia Saudyjska|Arabii Saudyjskiej]]<ref>[http://sports.yahoo.com/news/soccer-iordanescu-closer-third-spell-romania-coach-152252269--sow.html Sports.yahoo: Iordanescu closer to third spell as Romania coach] (Dostęp 26 października 2014).</ref>. Niedługo potem ogłoszono, że jego następcą zostanie 64-letni Iordănescu<ref>[https://www.eurosport.com/football/iordanescu-named-as-romania-coach-for-third-time_sto4454865/story.shtml Eurosport: IORDANESCU NAMED AS ROMANIA COACH FOR THIRD TIME, 27.10.2014] (Dostęp 27 stycznia 2024).</ref>. Jako że przez ostatnie osiem lat zajmował się działalnością polityczną i administracyjną, nie był on pierwszym wyborem Burleanu. Wcześniej propozycję otrzymali [[Mircea Lucescu]] i [[Dorinel Munteanu]], acz odmówili, tłumacząc się koniecznością wypełnienia kontraktów w klubach<ref>[https://www.reuters.com/article/idUKKCN0IE0A220141025 Reuters: Romania struggling to fill national coach’s post] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Także inni czołowi rumuńscy trenerzy nie byli dostępni ([[Cosmin Olăroiu]], [[Dan Petrescu]], [[Cosmin Contra]], [[Ladislau Bölöni]] i [[Laurențiu Reghecampf]])<ref>[https://adevarul.ro/sport/nationala-blestemata-a-plecat-piturca-vine-1573539.html Adevarul.ro: Naţionala blestemată: a plecat Piţurcă, vine Iordănescu. FRF explică de ce va fi instalat un om care ieşise la pensie] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref><ref>[https://adevarul.ro/sport/anghel-iordanescu-interimar-cu-irlanda-de-nord-1571571.html Adevarul.ro: Anghel Iordănescu, interimar cu Irlanda de Nord! Ce şanse sunt ca Olăroiu, Petrescu, Boloni sau Contra să preia echipa naţională din iarnă] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. W przypadku odpadnięcia wszystkich rodzimych kandydatur miano rozważać zatrudnienie [[Holandia|Holendra]] [[Bert van Marwijk|Berta van Marwijka]] lub [[Niemcy|Niemca]] [[Bruno Labbadia|Brunona Labbadii]]<ref>[https://www.digisport.ro/fotbal/echipa-nationala/bert-van-marwijk-omul-care-a-dus-olanda-in-finala-cm-din-2010-este-si-el-pe-lista-frf-136434 DigiSport.ro: Bert van Marwijk, omul care a dus Olanda în finala CM din 2010, este și el pe lista FRF] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref><ref>[https://amp.gsp.ro/article/440809 GSP.ro: România putea avea selecţioner german: „Dacă ne refuza Anghel Iordănescu, el ar fi preluat naţionala”] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>.

Nowy selekcjoner poprowadził Rumunów do trzech punktowych zwycięstw (z [[Reprezentacja Irlandii Północnej w piłce nożnej mężczyzn|Irlandią Północną]] i dwukrotnie [[Reprezentacja Wysp Owczych w piłce nożnej mężczyzn|Wyspami Owczymi]]) i czterech remisów (z Irlandią Północną, [[Reprezentacja Węgier w piłce nożnej mężczyzn|Węgrami]], [[Reprezentacja Grecji w piłce nożnej mężczyzn|Grekami]] i [[Reprezentacja Finlandii w piłce nożnej mężczyzn|Finami]]), co wystarczyło do zajęcia drugiego miejsca w grupie, premiowanego promocją bezpośrednią<ref>[https://www.rsssf.org/tables/2016e.html#grpf RSSSF: European Championship 2016, Qualifying round, Group F] (Dostęp 3 lutego 2024).</ref>. Polski dziennikarz, podsumowujący występy europejskich drużyn narodowych w 2015, umieścił Rumunów na czternastym miejscu z komentarzem: „Po co wygrywać, skoro można dzięki remisom osiągnąć pełen sukces? -- mógłby zapytać Anghel Iordănescu. Jego drużyna kończy rok z bardzo osobliwym bilansem: dwa zwycięstwa i pięć remisów. Z kim by one nie były, doprowadziły do awansu na ME. A trzy stracone bramki przez cały rok każą naprawdę z dużym szacunkiem patrzeć na ekipę rumuńską”<ref>L. Orłowski, ''Trzy lwy i inne tygrysy. Klasyfikujemy europejskie reprezentacje''. „Piłka Nożna”, 10 stycznia 2016, s. 33.</ref>.

==== Euro 2016: runda grupowa ====
[[Plik:FRA-ROU 2016-06-10.svg|thumb|left|240px|Mecz inauguracyjny Francja–Rumunia]]
Przed mistrzostwami drużyna Iordănescu nie była wysoko oceniana. Pisano, że „Rumunia wystawia personalnie najsłabszy zespół w historii swoich startów w tego typu turniejach”<ref>M. Kaliszuk, ''Bez gwiazd, za to z mocną obroną''. [w:] Skarb kibica EURO 2016, zespół ''Przeglądu Sportowego'', 10 czerwca 2016, s. 60–63.</ref>. Za największy atut uważano solidną obronę (w eliminacjach Rumuni stracili tylko dwa gole), szczególnie bramkarza [[Ciprian Tătărușanu|Cipriana Tătărușanu]] z [[ACF Fiorentina]]<ref>Tătărușanu został uznany za największą gwiazdę Rumunii przez dziennikarzy ''Przeglądu Sportowego'' oraz ''Piłki Nożnej'', zob. ''Rumunia'', [w:] Skarb kibica EURO 2016, zespół ''Piłki Nożnej'', 6 czerwca 2016, s. 28–29.</ref>, laureata nagrody dla najlepszego piłkarza w Rumunii<ref>[http://www.uefa.com/uefaeuropaleague/news/newsid=2320971.html UEFA.com: Tătărușanu takes top prize in Romania] (Dostęp 16 czerwca 2016).</ref>. Oprócz Tătărușanu silny klub reprezentował tylko kapitan [[Vlad Chiricheș]], [[Serie A (2015/2016)|wicemistrz Włoch]] z [[SSC Napoli]]. Pozostali grali na co dzień w ligach [[Arabia Saudyjska|Arabii Saudyjskiej]], [[Bułgaria|Bułgarii]], [[Chorwacja|Chorwacji]], [[Izrael]]a, [[Katar]]u, Rumunii i [[Turcja|Turcji]], albo w słabszych drużynach [[Premier League]] ([[Watford F.C.]]) i [[La Liga]] ([[Rayo Vallecano]])<ref>[https://www.theguardian.com/football/2016/jun/02/romania-tactics-euro-2016-team-guide The Guardian: Romania Euro 2016 team guide: tactics, key players and expert predictions, June 2016] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>. Nie wszyscy zresztą mieścili się w ich podstawowych składach<ref>[http://www.dpa-international.com/news/top_stories/news-featureveteran-iordanescu-says-times-have-changed-for-albaniaby-derek-wilson-dpa-a-49726659.html DPA.International: Veteran Iordanescu says times have changed for Albania] (Dostęp 21 czerwca 2016).</ref>.

Na samym turnieju do przeciętnej jakości zawodników doszedł kolejny problem, znany już z poprzednich turniejów, na których kadrę prowadził Iordănescu, to znaczy napięte relacje z [[Środki masowego przekazu|mediami]]. Kiedy lokalny dziennikarz napisał, że jeden z asystentów Iordănescu rzekomo przyłapał napastnika [[Denis Alibec|Denisa Alibeca]] na paleniu [[papieros]]ów w czasie meczu z [[Reprezentacja Francji w piłce nożnej mężczyzn|Francją]], został publicznie oskarżony przez selekcjonera o kłamstw i psucie atmosfery<ref>[http://www.sport.pl/euro2016/1,136510,20242009,euro-2016-awantura-na-konferencji-rumunii-trener-do-dziennikarza.html Sport.pl: Awantura na konferencji Rumunii] (Dostęp 15 czerwca 2016).</ref>. Media regularnie krytykowały też dobór zawodników i taktykę Iordănescu, a porażkę w ostatnim meczu grupowym z [[Reprezentacja Albanii w piłce nożnej mężczyzn|Albanią]] (0:1) nazwały „hańbą stulecia”<ref name="fourfourtwo.com">[http://www.fourfourtwo.com/news/iordanescu-rejects-shame-century-accusation FourFourTwo: Iordanescu rejects 'shame of the century’ accusation] (Dostęp 21 czerwca 2016).</ref>.

Bo właśnie owa porażka z zespołem, który debiutował na turnieju rangi mistrzowskiej i z którym nigdy wcześnej nie przegrali<ref>[https://www1.agerpres.ro/english/2016/06/19/soccer-euro-2016-romania-needs-a-victory-against-albania-13-48-54 AgrePres: EURO 2016: Romania needs a victory against Albania] (Dostęp 21 czerwca 2016).</ref>, zadecydowała o tym, że Rumuni odpadli z Euro 2016 już po fazie grupowej. Iordănescu usprawiedliwiał się kontuzjami trzech podstawowych zawodników ([[Răzvan Raț]], [[Mihai Pintilii]] i [[Steliano Filip]])<ref>„To będzie nasz kolejny rywal?”, w: ''Przegląd Sportowy'', 141, 18–19 czerwca 2016, s. 12.</ref>, błędem niezawodnego dotychczas Tătărușanu przy golu<ref>[http://www.goal.pl/332258-iordanescu-mozemy-tylko-przeprosic.html Goal: Możemy tylko przeprosić] (Dostęp 22 czerwca 2016).</ref><ref>[http://www.2x45.info/aktualnosci/42622/historyczna-wygrana-dzieki-tatarusanu-rumunia-albania-01-video/ 2x45: Historyczna wygrana dzięki... Tatarusanu] (Dostęp 21 czerwca 2016).</ref><ref>[https://www.youtube.com/watch?v=7qR9h1l5Kr4 YouTube: Armando Sadiku Goal Albania Vs Romania 1-0 Euro 2016] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref> oraz... decyzją [[UEFA]] o przeniesieniu treningów na inny stadion z powodu opadów deszczu, co miało rzekomo wytrącić piłkarzy z koncentracji<ref name="fourfourtwo.com" />. Jednak w mediach pojawiały się opinie, że Iordănescu po długiej przerwie od pracy szkoleniowej stracił pewność siebie i działał chaotycznie, ot, w każdym meczu wystawiając inny skład (w sumie na boisku pojawiło się dziewiętnastu z dwudziestu trzech zgłoszonych graczy)<ref>Jedynymi piłkarzami, którzy wystąpili od pierwszej do ostatniej minuty we wszystkich trzech meczach, byli bramkarz Tătărușanu oraz doświadczeni obrońcy [[Cristian Săpunaru]], [[Vlad Chiricheș]] i [[Dragoș Grigore]]. Zob. [https://m.football-lineups.com/team/Romania/Euro-2016/fixture Football-Lineups.com: Romania Euro 2016] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref>. Piłkarz [[Constantin Budescu]], pominięty przy ustalaniu kadry na mistrzostwa, powiedział dosadnie: „Ciężko jest, kiedy jedzie się na turniej bez trenera”<ref>„Euro 2016. Dzień 12”, w: ''Przegląd Sportowy'', 143, 21 czerwca 2016, s. 32.</ref>.
{{Cytat
 |treść = <small>„Pod względem organizacyjnym, terminarza reprezentacji panował totalny chaos. Iordănescu w każdej chwili mógł zarządzić zajęcia, z godziny na godzinę decydował o wydarzeniach na kadrze. Zawsze zmieniał zdanie. W swoim czasie był to świetny trener, ale przez wyłączenie się z gry stracił pewność siebie.”</small>
 |autor = 
 |źródło = <small>dziennikarz Emanuel Roșu<ref>[http://www.sport.pl/mundial/1,154383,20865340,el-ms-2018-klopoty-u-rywali-polakow-jest-krytyka-ale-daum.html#BoxSportLink Sport.pl: El. MŚ 2018. Kłopoty u rywali Polaków? „Jest krytyka, ale Daum to powiew świeżego powietrza”] (Dostęp 21 października 2016).</ref></small>
 |styl = box prawy
 |szerokość = 450px
}}
Ostatecznie udział Rumunów w Euro 2016 zakończył się zdobyciem jednego punktu, co przełożyło się na ostatnie miejsce w tabeli<ref>[https://web.archive.org/web/20180712154918/http://www.uefa.com/uefaeuro/season=2016/standings/round=2000448/group=2002441/index.html UEFA.com: 2016 UEFA European Championship Standings] (Dostęp 28 stycznia 2024).</ref>. Zanim ulegli Albańczykom, przegrali z gospodarzami [[Reprezentacja Francji w piłce nożnej mężczyzn|Francuzami]] (1:2) po golu straconym w ostatnich minutach<ref>Mimo porażki gra podopiecznych Iordănescu została oceniona wysoko. Według ''Piłki Nożnej'' Rumuni „zapracowali na szacunek i sympatię” („Francja–Rumunia”, w: ''Piłka Nożna'', 24, 14 czerwca 2016, s. 26), natomiast ''Przegląd Sportowy'' napisał, że „pozytywnie zaskoczyli” i „grali odważnie i twardo” („Wielkie gwiazdy zabłysnęły”, w: ''Przegląd Sportowy'', 135, 11–12 czerwca 2016, s. 4).</ref> oraz zremisowali ze [[Reprezentacja Szwajcarii w piłce nożnej mężczyzn|Szwajcarami]] (1:1)<ref>„W zasięgu Polaków”, w: ''Przegląd Sportowy'', 139, 16 czerwca 2016, s. 19.</ref>. Goryczy porażki nie osłodziło nawet to, że mecz z Albanią był setnym Iordănescu w charakterze selekcjonera; w tamtym czasie takim wynikiem mogło się pochwalić tylko dwudziestu dziewięciu trenerów na świecie<ref>[http://sport.interia.pl/raporty/raport-euro-2016/aktualnosci/news-euro-2016-jubileusz-anghela-iordanescu,nId,2221402 Sport.Interia.pl: Jubileusz Anghela Iordanescu] (Dostęp 22 czerwca 2016).</ref><ref>[https://www.uefa.com/uefaeuro/history/news/0253-0d81a2af1128-cc30e128f216-1000--iordanescu-to-join-100-club-for-romania/ UEFA.com: Iordănescu to join 100 club for Romania] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref>.

Było to zarazem jego pożegnanie i z kadrą, i pracą szkoleniową. Tydzień po porażce z Albanią prezes [[Federația Română de Fotbal|związku piłkarskiego]] [[Răzvan Burleanu]] ogłosił, że kontrakt z Iordănescu nie zostanie przedłużony<ref>[http://www.frf.ro/comunicate/comunicate-frf/pana-la-finalul-campionatului-european-vom-anunta-numele-noului-selectioner-id19759.html FRF.ro: „Până la finalul Campionatului European vom anunța numele noului selecționer”] (Dostęp 27 czerwca 2016).</ref>. Jego następcą został [[Niemcy|Niemiec]] [[Christoph Daum]]<ref>[http://sports.yahoo.com/news/romania-appoint-first-foreign-coach-191846998--sow.html Sports.Yahoo: Romania appoint first foreign coach] (Dostęp 12 lipca 2016).</ref>. Pod koniec 2016 polski dziennikarz umieścił Rumuna wśród trenerów, których praca najbardziej rozczarowała<ref>W swoim rankingu trenerów 2016 roku dziennikarz tygodnika ''Piłka Nożna'' Leszek Orłowski zaliczył Iordănescu do kategorii „Zjazd” – razem z czternastoma innymi trenerami, w tym czterema uczestnikami Euro 2016 ([[Vicente del Bosque]], [[Marcel Koller]], [[Leonid Słucki (trener)|Leonid Słucki]] i [[Marc Wilmots]]). W komentarzu napisał: „Bardzo smutne są przypadki kilku trenerów z sukcesami z przeszłości, którzy dowiedzieli się w ostatnich miesiącach, że ich czas się skończył. Anghel Iordanescu, Leonid Słucki – ich jest żal mniej, ale Vicente del Bosque już bardzo. Zrobiono mu krzywdę, zostawiając go na stanowisku selekcjonera La Roja po Mundialu 2014”. Zob. L. Orłowski. ''Wywrotki gwiazd'', „Piłka Nożna”, nr 4 (2271), 24 stycznia 2017, s. 23.</ref>.

== Kariera polityczna ==
[[Plik:CExN PSD, Palatul Parlamentului (10775783634).jpg|thumb|415px|Gabriel Oprea, przyjaciel i promotor kariery politycznej Iordănescu.]]
Iordănescu jest uważany za członka najbliższego otoczenia [[Gabriel Oprea|Gabriela Oprei]], prominentnego polityka rumuńskiej lewicy, byłego ministra spraw wewnętrznych oraz obrony narodowej i dwukrotnego tymczasowego [[Premierzy Rumunii|premiera]]<ref name="autonazwa38">[https://www.prosport.ro/sport-life/special/fiul-cel-mic-al-lui-anghel-iordanescu-nu-are-studii-dar-e-instalat-pe-un-loc-caldut-la-ministerul-agriculturii-fisa-postului-ocupat-de-mezinul-lui-tata-puiu-18247474 ProSport.ro: Fiul cel mic al lui Anghel Iordănescu nu are studii, dar e instalat pe un loc „călduț” la Ministerul Agriculturii! Fișa postului ocupat de mezinul lui „Tata Puiu”] (Dostęp 10 lutego 2024).</ref>. W [[Lata 90. XX wieku|latach 90.]] mieli razem prowadzić [[Deweloper budowlany|biznes deweloperski]]<ref>[https://www.romaniatv.net/oprea-in-anii-90-am-facut-afaceri-imobiliare-cu-iordanescu-am-jucat-fotbal-tenis-cu-miron-cozma_229357.html RomianaTv: Oprea: În anii ’90 am făcut afaceri imobiliare cu Iordănescu. Am jucat fotbal-tenis cu Miron Cozma] (Dostęp 10 lutego 2024).</ref>, przez wiele lat ich rodziny dzieliły też [[Typologia architektury mieszkaniowej|bliźniak]] w [[Bukareszt|Bukareszcie]]<ref name="autonazwa38" />. Dziennikarze sugerowali, że to Oprea pomógł najmłodszemu synowi Iordănescu dostać pracę w ministerstwie rolnictwa<ref name="autonazwa38" /><ref>[https://www.libertatea.ro/stiri/beizadele-s-au-refugiat-la-agricultura-mezinul-lui-anghel-iordanescu-coleg-cu-fiul-lui-gabi-oprea-la-ministerul-lui-daea-2704408 Libertatea.ro: Mezinul lui Anghel Iordănescu, coleg cu fiul lui Gabi Oprea la Ministerul Agriculturii!] (Dostęp 10 lutego 2024).</ref>, a nawet że stoi za szybkim rozwojem kariery szkoleniowej najstarszego syna, [[Eduard Iordănescu|Eduarda]], czemu Oprea zaprzeczył<ref>[https://www.gsp.ro/fotbal/liga-1/marin-condescu-edi-iordanescu-gabriel-oprea-653090.html GSP.ro: Dezvăluire-bombă: „Gabriel Oprea mi-a ordonat să-l pun antrenor pe Edi Iordănescu” + Detalii incredibile despre episodul de acum 7 ani: salarii uriașe, manevre și faliment] (Dostęp 10 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.stiripesurse.ro/gabriel-oprea-reactioneaza-la-acuzatiile-ca-l-a-impus-antrenor-pe-edi-iordanescu-nu-am-nicio-legat_2212795.html Stiripesirse.ro: Gabriel Oprea reacționează la acuzațiile că l-a impus antrenor pe Edi Iordănescu: 'Nu am nicio legătură'] (Dostęp 10 lutego 2024).</ref>. Iordănescu utrzymuje również bliskie relacje polityczno-towarzyskie z długoletnim burmistrzem [[Voluntari]] [[Florin Pandele|Florinem Pandelem]] i jego żoną [[Gabriela Firea|Gabrielą Fireą]], byłą burmistrz [[Bukareszt]]u. Oboje są rodzicami chrzestnymi wnuczki Iordănescu<ref>[https://www.prosport.ro/diverse/firea-si-pandele-nasi-de-botez-pentru-nepoata-lui-anghel-iordanescu-selectionerul-edward-a-lipsit-de-la-eveniment-foto-19742434 ProSport.ro: Firea și Pandele, nași de botez pentru nepoata lui Anghel Iordănescu! Selecționerul Edward a lipsit de la eveniment | FOTO] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>.

W 2004 Oprea, ówczesny wiceprzewodniczący [[Partia Socjaldemokratyczna (Rumunia)|Partii Socjaldemokratycznej (PSD)]], namówił go do wstąpienia do partii oraz startu w [[Wybory parlamentarne w Rumunii w 2004 roku|wyborach parlamentarnych]] (do [[Senat (Rumunia)|senatu]]) z własnego okręgu wyborczego [[Okręg Ilfov|Ilfov]]<ref>[https://www.gsp.ro/gsp-special/diverse/anghel-iordanescu-va-candida-la-presedintia-consiliului-judetean-ilfov-59551.html GSP.ro: Anghel Iordănescu va candida la preşedinţia Consiliului Judeţean Ilfov] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref><ref>[https://evz.ro/iordanescu-pandele-si-netoiu-afara-din-psd-836045.html EVZ.ro: Iordănescu, Pandele şi Neţoiu – afară din PSD] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>. Z tego powodu Iordănescu przedwcześnie zrezygnował z funkcji selekcjonera [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Rumunii]]<ref name="autonazwa6" />. Jednak ponad 7 tys. głosów, które otrzymał, nie wystarczyły do zabezpieczenia mandatu<ref>[https://adevarul.ro/stiri-interne/societate/nationala-bagata-in-plasa-psd-685940.html Adevarul.ro: Nationala – bagata in plasa PSD] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>. W roli wiceprzewodniczącego lokalnych struktur zaangażował się w działalność PSD w Ilfovie, a do senatu i tak trafił na ostatnich dziesięć miesięcy tamtej kadencji (2004–08), przejmując mandat po chorym Teodorze Filipescu jako kolejny kandydat z listy<ref>[https://www.hotnews.ro/stiri-ultima_ora-2104908-anghel-iordanescu-putea-deveni-senator-psd-din-2008.htm Anghel Iordanescu ar putea deveni senator PSD din 2008] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.libertatea.ro/sport/anghel-iordanescu-va-fi-senator-din-februarie-226700 Libertatea.ro: Anghel Iordanescu va fi senator din februarie] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.cancan.ro/anghel-iordanescu-da-in-judecata-parlamentul-pentru-ca-mai-vrea-un-zero-la-pensie-20413923 Cancan.ro: ANGHEL IORDĂNESCU DĂ ÎN JUDECATĂ PARLAMENTUL PENTRU CĂ MAI VREA „UN ZERO” LA PENSIE. CARE ESTE SUMA URIAȘĂ PE CARE O ÎNCASEAZĂ ÎN PREZENT] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>.

Jesienią 2008 [[Wybory parlamentarne w Rumunii w 2008 roku|kandydował]] do senatu ponownie – i tym razem udanie<ref>[https://stirileprotv.ro/stiri/politic/tariceanu-si-iordanescu-parlamentari-de-ilfov.html Stririleprotv.ro: Tariceanu si Iordanescu, parlamentari de Ilfov] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>. Dziennikarze, którzy śledzili jego kampanię, zwracali uwagę, że jest lakoniczny, nie składa wielu obietnic i nie zbyt dobrze czuje się na publicznych wiecach<ref>[https://www.prosport.ro/diverse/anghel-iordanescu-urmarit-pas-cu-pas-in-campanie-3572399 Prosport.ro: Anghel Iordănescu, urmărit pas cu pas, în campanie] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>. Krytykę wzbudziło też to, że wykorzystywał mundur i insygnia wojskowe<ref>[https://www.hotnews.ro/stiri-politic-5148610-generalii-psd-iordanescu-oprea-muresan-lupta-campanie-arme-interzise.htm HotNews.ro: Generalii PSD Iordanescu, Oprea si Muresan lupta in campanie cu arme interzise] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>. Jego największą zaletą miała być duża rozpoznawalność w społeczeństwie. Jednak senatorem z ramienia PSD był tylko przez kilka tygodni: w styczniu 2009 razem z Florinem Pandelem zrezygnował z członkostwa w partii. Dziennikarze sugerowali, że i tak groziło mu wykluczenie<ref>[https://stirileprotv.ro/stiri/politic/anghel-iordanescu-a-demisionat-din-psd.html StirileProtv.ro: Anghel Iordanescu a demisionat din PSD] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>. Przyczyną było publiczne poparcie Oprei, wówczas ministra spraw wewnętrznych, w jego konflikcie z kierownictwem PSD o nominacje urzędnicze w podległych mu instytucjach.

Konflikt ten ostatecznie doprowadził do wyjścia Oprei i jego stronników z PSD, a po kilkunastu miesiącach zaowocował ich transferem do [[Narodowy Związek na rzecz Rozwoju Rumunii|Narodowego Związku na rzecz Rozwoju Rumunii (UNPR)]], nowej partii założonej jako konkurenta dla PSD po lewej stronie sceny politycznej. Iordănescu pełnił mandat senatora z ramienia UNPR do końca kadencji (2008–12) i nie starał się o jego odnowienie w [[Wybory parlamentarne w Rumunii w 2012 roku|kolejnych wyborach]]. Z poparciem UNPR i Oprei ubiegał się za to o inne stanowiska publiczne: burmistrza [[Bukareszt]]u w 2012<ref>[http://www.gandul.info/politica/anghel-iordanescu-candidatul-unpr-la-primaria-capitalei-9580319 Gandul.info: Anghel Iordănescu, candidatul UNPR la primăria Capitalei] (Dostęp 10 czerwca 2012).</ref> i [[Wybory do Parlamentu Europejskiego w Rumunii w 2019 roku|posła do Parlamentu Europejskiego w 2019]]<ref>[https://www.euronews.com/2019/04/08/a-former-priest-a-tennis-no1-and-an-ex-national-football-coach-romania-s-eu-election-candi Euronews.com: A former priest, a tennis no1 and an ex-national football coach: Romania’s EU election candidates] (Dostęp 10 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.promptmedia.ro/2019/03/fost-senator-psd-de-ilfov-pe-listele-unpr-pentru-europarlamentare/ PromptMedia.ro: Fost senator PSD de Ilfov, pe listele UNPR pentru europarlamentare] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.sport.ro/opinii/opinie-generalii-armatei-moarte-lui-iordanescu-si-nastase-le-a-dat-poporul-cu-bastonul-de-general-in-cap.html Sport.ro: OPINIE / Generalii armatei moarte. Lui Iordanescu si Nastase le-a dat poporul cu bastonul de general in cap la europarlamentare] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>. W obu przypadkach bezskutecznie<ref>[http://www.antena3.ro/romania-la-vot/cine-zambe-te-azi-biroul-electoral-central-prezenta-la-vot-in-bucuresti-a-fost-de-6-87-170658.html Antena3.ro: Oprescu a câștigat Capitala cu un scor detașat de contracandidații săi. Pliciul lui Prigoană n-a dat roade] (Dostęp 12 czerwca 2012).</ref><ref>[https://www.sport.ro/stiri/rezultate-alegeri-europarlamentare-2019-dezastru-pentru-ilie-nastase-si-anghel-iordanescu-ce-rezultate.html Sport.ro: Rezultate alegeri europarlamentare 2019 | DEZASTRU pentru Ilie Nastase si Anghel Iordanescu. Ce rezultate au obtinut] (Dostęp 10 lutego 2024).</ref>.

Do polityki wrócił jako kandydat PSD do rady miejskiej [[Bukareszt]]u wysunięty przez Gabrielę Fireę, ówczesną burmistrz walczącą o reelekcję w czasie wyborów samorządowych w 2020<ref>[https://www.hotnews.ro/stiri-politic-24235964-video-lista-gabrielei-firea-pentru-consiliul-general-bucuresti-petre-roman-mitica-dragomir-anghel-iordanescu.htm HotNews.ro: VIDEO Lista Gabrielei Firea pentru Consiliul General București: Petre Roman, Mitică Dragomir, Anghel Iordănescu] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.balcanicaucaso.org/eng/Areas/Romania/Administrative-elections-in-Romania-Bucharest-and-beyond-205006 Balcanicaucaso.org: Administrative elections in Romania: Bucharest and beyond] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>. Start 70-letniego Iordănescu, a także innych weteranów zaproszonych przez Fireę, w tym byłego premiera [[Petre Roman]]a (74 lat) oraz byłych piłkarzy [[Cornel Dinu|Cornela Dinu]] (72) i [[Dumitru Dragomir|Miticy Dragomira]] (74), od początku budził opory kierownictwa PSD i szyderstwa niektórych dziennikarzy<ref>[https://revista22.ro/actualitate-interna/ciolacu-ii-elimina-pe-oamenii-gabrielei-firea-din-consiliul-general-roman-dragomir-si-iordanescu Revista22: Ciolacu îi elimină pe oamenii Gabrielei Firea din Consiliul General: Roman, Dragomir și Iordănescu] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.gsp.ro/gsp-special/diverse/opinie-gsp-gabriela-firea-si-a-prezentat-sfatuitorii-cu-mitica-puiu-si-petrica-de-nimeni-nu-le-e-frica-607592.html GSP.ro. OPINIE Octavian Pescaru » Cu Mitică, Puiu şi Petrică, de nimeni nu le e frică!] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>. Iordănescu wszedł do rady, ale i tak PSD straciła w niej większość, a sama Firea przegrała wybory z [[Nicușor Dan|Nicușorem Danem]], co wywołało napięcia w partii<ref>[https://www.digi24.ro/alegeri-locale-2020/date-oficiale-doar-4-partide-au-intrat-in-consiliul-general-al-municipiului-bucuresti-cine-sunt-cei-55-de-consilieri-1379429 Digi24: Date oficiale: Doar 4 partide au intrat în Consiliul General al Municipiului București. Cine sunt cei 55 de consilieri] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.gsp.ro/gsp-special/stiri-extrasport/psd-nu-ii-mai-vrea-pe-dumitru-dragomir-si-anghel-iordanescu-in-cgmb-612663.html GSP.ro: Lovitură grea pentru Dumitru Dragomir și Anghel Iordănescu: PSD îi mazilește din Consiliul General al Capitalei!] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>. Kierownictwo zażądało od Firei, żeby przekonała swoich stronników do zrzeczenia się mandatów. Większość zrezygnowała, tylko Iordănescu i Dragomir – nie<ref>[https://www.ziarulprofit.ro/situatie-tensionata-in-psd-gabriela-firea-presata-ca-sa-scape-de-petre-roman-dumitru-dragomir-si-anghel-iordanescu-din-cgmb/ ZiarulProfit.ro: Situație tensionată în PSD: Gabriela Firea, presată ca să scape de Petre Roman, Dumitru Dragomir și Anghel Iordănescu din CGMB] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.sport.ro/fotbal-intern/psd-vrea-sa-i-dea-afara-pe-mitica-si-pe-iordanescu-din-consiliul-general-lovitura-majora-pentru-firea.html Sport.ro: PSD vrea sa-i dea afara pe Mitica si pe Iordanescu din Consiliul General! Lovitura majora pentru Firea! Anunt de ultima ora in partid] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>. Jako że mandat Dragomira ostatecznie został unieważniony przez sąd, Iordănescu jako jedyny z tej grupy dokończył czteroletnią kadencję (2020–24)<ref>[https://www.rfi.ro/politica-126283-elisabeta-lipa-si-anghel-iordanescu-vor-fi-consilieri-generali-ai-primariei RFI.ro: Elisabeta Lipă şi Anghel Iordănescu vor fi consilieri generali ai Primăriei Capitalei. Mitică Dragomir a fost respins] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.pmb.ro/consiliu/menu-page/lista-consilieri-generali-2020 PMB.ro: Listă Consilieri Generali. Componența Consiliului General al Municipiului București 2020 – 2024] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>.

== Życie prywatne ==
[[Plik:Ianis si Hagi (cropped).JPG|thumb|375px|[[Ianis Hagi|Ianis]] i [[Gheorghe Hagi]], a więc liderzy [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Rumunii]] prowadzonej przez [[Eduard Iordănescu|Eduarda]] i Anghela Iordănescu.]]
Iordănescu ma czworo dzieci (i pięcioro wnucząt): byłego [[piłka nożna|piłkarza]] i trenera piłkarskiego [[Eduard Iordănescu|Eduarda]] (ur. 1978)<ref>[https://www.prosport.ro/fotbal-intern/nationala/selectionerul-are-meci-de-ziua-lui-momentul-unic-cu-tatal-sau-pe-care-edi-iordanescu-nu-il-va-uita-niciodata-19680019 ProSport.ro: Selecționerul are meci de ziua lui! Momentul unic cu tatăl său, pe care Edi Iordănescu nu îl va uita niciodată] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref><ref>[https://spynews.ro/paparazzi/imagini-rare-cu-familia-lui-edi-iordanescu-cum-a-fost-surprins-alaturi-de-sotie-si-copii-in-parc-paparazzi-308522.html SpyNews.ro: Imagini rare cu familia lui Edi Iordănescu. Cum a fost surprins alături de soție și copii, în parc / PAPARAZZI] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref>, [[teologia|teologa]] i biznesmena Andreia (ur. 1993)<ref>[https://www.prosport.ro/diverse/firea-si-pandele-nasi-de-botez-pentru-nepoata-lui-anghel-iordanescu-selectionerul-edward-a-lipsit-de-la-eveniment-foto-19742434 Prosport.ro: Firea și Pandele, nași de botez pentru nepoata lui Anghel Iordănescu! Selecționerul Edward a lipsit de la eveniment | FOTO] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.fanatik.ro/bani-andrei-anghel-iordanescu-19841608 Fanatik.ro: Din ce face bani Andrei, unul din copiii lui Anghel Iordănescu: „Îmbin teologia cu afacerea”] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref>, piłkarza Alexandru (ur. 1994)<ref>[https://www.digisport.ro/fotbal/liga-a-3-a/esti-un-dinamovist-ascuns-in-familie-alex-iordanescu-raspuns-transant-dupa-promovarea-cu-rivala-stelei-1765141 DigiSport.ro: „Ești un dinamovist ascuns în familie?”. Alex Iordănescu, răspuns tranșant după promovarea cu rivala Stelei] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref> oraz prezenterkę [[telewizja|telewizyjną]] Marię (ur. 1997)<ref>[https://www.libertatea.ro/entertainment/maria-iordanescu-a-nascut-o-fetita-prima-imagine-cu-bebelusul-bine-ai-venit-pe-lume-totul-meu-4555347 Libertatea.ro: Maria Iordănescu a născut o fetiță. Prima imagine cu bebelușul: „Bine ai venit pe lume totul meu”] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref>. Valeria, ich matka i żona Iordănescu, rzadko pojawia się publicznie<ref>[https://www.playsport.ro/foto-toata-lumea-ii-cunoaste-pe-anghel-edi-si-maria-iordanescu-dar-putin-sunt-cei-care-stiu-cum-arata-sotia-si-ceilalti-copii-ai-lui-tata-puiu-94101 PlaySport.ro: FOTO. Toată lumea îi cunoaște pe Anghel, Edi și Maria Iordănescu, dar puțin sunt cei care știu cum arată soția și ceilalți copii ai lui Tata Puiu] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref><ref>[https://iamsport.ro/fotbal/diverse/imagini-rare-cum-arata-sotia-lui-anghel-iordanescu-a-fost-pe-stadion-pentru-prima-data-dupa-7-ani-id8300.html IamSport.ro: Imagini rare. Cum arată soția lui Anghel Iordănescu. A fost pe stadion pentru prima dată după 7 ani] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref>.

W maju 2022 Maria Iordănescu wzięła we wsi [[Corbeanca]] [[Sakrament małżeństwa|ślub kościelny]], który ze względu na wystawny charakter, obecność [[celebryta|celebrytów]] i dużą aktywność w [[media społecznościowe|mediach społecznościowych]] samej Marii przyciągnął uwagę rumuńskich mediów<ref>[https://www.libertatea.ro/entertainment/nunta-de-lux-pentru-fata-lui-anghel-iordanescu-4129535 Libertatea.ro: Nuntă de lux pentru fata lui Anghel Iordănescu. Maria s-a căsătorit religios cu Teodor Măgureanu, iar Gigi Becali nu a lipsit de la eveniment] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.realitatea.net/stiri/actual/ceremonie-de-poveste-in-capitala-maria-iordanescu-isi-uneste-destinul-cu-teodor-magureanu_627f860c9a7f0322721cd974 Realitatea.net: Ceremonie de poveste în Corbeanca: Maria Iordănescu își unește destinul cu Teodor Măgureanu. Casă de piatră fericitului cuplu!] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref>.

Zainteresowanie opinii publicznej wzbudza też Eduard, szczególnie od kiedy w styczniu 2022 został selekcjonerem [[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Rumunii]]<ref>[https://www.rri.ro/en_gb/radio_romania_international_sports_club-2653546 Radio Romania International: Edward Iordănescu, Romanian national football team’s newly-appointed head-coach] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref>. To drugi – po [[Mircea Lucescu|Mircei]] (1981–86) i [[Răzvan Lucescu|Răzvanie Lucescu]] (2009–11) – przypadek, żeby to stanowisko pełnił zarówno ojciec, jak i syn<ref>Wcześniej zdarzyło się natomiast, że reprezentację w różnych okresach prowadzili bracia. Chodzi o [[Colea Vâlcov|Coleę]] (1947, 1948 i 1949) i [[Volodea Vâlcov|Volodeę Vâlcovów]] (1950). Zob. [https://www.sport.ro/nationala/special-iordanescu-a-treia-dinastie-care-conduce-echipa-nationala-care-sunt-celelalte-doua-familii-de.html Sport.ro: SPECIAL Iordănescu, a treia „dinastie” care conduce echipa națională! Care sunt celelalte două familii de selecționeri] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref>. Reprezentacja pod wodzą Eduarda, prowadzona na boisku przez [[Ianis Hagi|Ianisa Hagiego]], a więc syna [[Gheorghe Hagi|Gheorghe]], który był liderem drużyny Anghela Iordănescu, wygrała [[Eliminacje Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2024/Grupa I|eliminacje]] do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2024|Euro 2024]]<ref>[https://www.reuters.com/sports/soccer/romania-secure-euro-2024-spot-with-comeback-win-over-israel-2023-11-18/ Reuters.com: Romania secure Euro 2024 spot with comeback win over Israel] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref><ref>[https://eliotbenner.medium.com/the-drought-ends-ianis-hagi-punches-romanias-ticket-to-euro-2024-1925-0b633c4bd692 Blog Eliota Bennera: The drought ends! Ianis Hagi punches Romania’s Ticket to Euro 2024! #1925] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref>. W przedostatnim meczu z [[Reprezentacja Izraela w piłce nożnej mężczyzn|Izraelem]] gola na wagę zwycięstwa (i awansu) strzelił właśnie Ianis; miało to miejsce niemal co do dnia trzydzieści lat po tym, jak gola w meczu pieczętującym [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994 (eliminacje strefy UEFA)/Grupa D|awans do Mundialu 1994]] z [[Reprezentacja Belgii w piłce nożnej mężczyzn|Belgią]] strzelił jego ojciec<ref>[https://www.reddit.com/r/soccer/comments/17ygu17/romania_have_qualified_to_the_uefa_euro_2024/?rdt=41602 Reddit.com: Romania have qualified to the UEFA Euro 2024] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref>.

Z oświadczenia majątkowego, które Iordănescu złożył w 2020 jako członek rady miejskiej [[Bukareszt]]u, wynika, że jest właścicielem czterech willi (trzech w [[Bukareszt|Bukareszcie]] i jednej w [[Voluntari]]), domu letniskowego w [[Breaza|Breazie]] oraz kilku działek. W tamtym okresie posiadał oszczędności w [[lej rumuński|lejach]] (ponad 3 miliony), [[euro]] (ponad 400 tys.) i [[dolar]]ach (ponad 100 tys.), a także pobierał [[emerytura|emerytury]] z ministerstwa spraw wewnętrznych i parlamentu (każda w wysokości 60 tys. lei rocznie)<ref>[https://newsweek.ro/politica/anghel-iordanescu-candidat-psd-la-cgmb-are-vila-de-1100-mp-dar-incaseaza-si-doua-pensii-speciale?fbclid=IwAR2JnOsSJd3aLjr1d_IQSb7nvyCxbdsYhwp5N5Oi8yw95eOUAJglbmLD0A8 Newsweek.ro: Anghel Iordănescu, candidat PSD la CGMB, are vilă de 1.100 mp și încasează și două pensii speciale] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref><ref>[https://www.puterea.ro/anghel-iordanescu-cu-o-avere-de-nabab-ia-bani-si-de-la-consiliul-primariei-bucuresti/ Puterea.ro: Anghel Iordănescu, cu o avere de nabab, ia bani și de la Consiliul Primăriei București] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>. W rzeczonym podbukaresztańskim Voluntari znajduje się [[Stadionul Anghel Iordănescu|stadion]], który od 2015 nosi imię Iordănescu<ref>[https://www.gsp.ro/fotbal/liga-1/video-ce-trebuia-sa-fie-si-ce-a-iesit-d-arena-anghel-iordanescu-asteapta-primul-meci-din-liga-1-463189.html GDP.ro: VIDEO Ce trebuia să fie și ce-a ieșit: D » Arena „Anghel Iordănescu” așteaptă primul meci din Liga 1] (Dostęp 9 lutego 2024).</ref>.

Iordănescu deklaruje, że jest głęboko [[Wiara religijna|wierzący]]. W czasie [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|Mundialu 1994]] dziennikarze zauważyli, że ściskał w dłoni krzyżyk<ref>P. Zarzeczny. ''Jak trwoga...'', „Piłka Nożna”, nr 30, 26 lipca 1994, s. 19.</ref>. Mówił wtedy, że przed każdym meczem prosi [[Bóg|Boga]] o pomoc<ref name="autonazwa13" />. Już po zakończeniu kariery szkoleniowej bywał widywany na [[Stadion sportowy|stadionach]] przy całowaniu [[ikona|złotych ikon]]<ref>[https://www.sport.ro/nationala/anghel-iordanescu-despre-iconitele-sarutate-la-meciurile-nationalei-iar-ati-inceput-cu-asta-da-sunt-aceleasi.html Sport.ro: Anghel Iordănescu, despre iconițele sărutate la meciurile naționalei: „Iar ați început cu asta? Da, sunt aceleași!”] (Dostęp 4 lutego 2024).</ref>.

== Statystyki kariery piłkarskiej ==
{| width=100%
|

=== Występy klubowe ===
{| class="wikitable" style="text-align:center"
|- style="background:beige"
|rowspan=2| '''Klub'''
|rowspan=2| '''Sezon'''
|colspan=2| '''Liga'''
|colspan=2| '''[[UEFA|Europa]]'''
|colspan=2| '''Razem'''
|- style="background:beige"
|'''Mecze''' || '''Gole''' || '''Mecze''' || '''Gole''' || '''Mecze''' || '''Gole'''
|- style="background:ivory"
|rowspan=15| [[FCSB|Steaua]]
|[[Divizia A (1968/1969)|1968/69]]
|2 || 0 || 0 || 0 || '''2''' || '''0'''
|- style="background:ivory"
|[[Divizia A (1969/1970)|1969/70]]
|5 || 0 || 0 || 0 || '''5''' || '''0'''
|- style="background:ivory"
|[[Divizia A (1970/1971)|1970/71]]
|26 || 12 || 3 || 0 || '''29''' || '''12'''
|- style="background:ivory"
|[[Divizia A (1971/1972)|1971/72]]
|22 || 4 || 6 || 0 || '''28''' || '''4'''
|- style="background:ivory"
|[[Divizia A (1972/1973)|1972/73]]
|13 || 8 || 0 || 0 || '''13''' || '''8'''
|- style="background:ivory"
|[[Divizia A (1973/1974)|1973/74]]
|25 || 7 || 0 || 0 || '''25''' || '''7'''
|- style="background:ivory"
|[[Divizia A (1974/1975)|1974/75]]
|25 || 19 || 0 || 0 || '''25''' || '''19'''
|- style="background:ivory"
|[[Divizia A (1975/1976)|1975/76]]
|31 || 23 || 0 || 0 || '''31''' || '''23'''
|- style="background:ivory"
|[[Divizia A (1976/1977)|1976/77]]
|30 || 16 || 2 || 0 || '''32''' || '''16'''
|- style="background:ivory"
|[[Divizia A (1977/1978)|1977/78]]
|28 || 19 || 1 || 0 || '''29''' || '''19'''
|- style="background:ivory"
|[[Divizia A (1978/1979)|1978/79]]
|28 || 12 || 2 || 0 || '''30''' || '''12'''
|- style="background:ivory"
|[[Divizia A (1979/1980)|1979/80]]
|26 || 9 || 3 || 1 || '''29''' || '''10'''
|- style="background:ivory"
|[[Divizia A (1980/1981)|1980/81]]
|26 || 6 || 2 || 0 || '''28''' || '''6'''
|- style="background:ivory"
|[[Divizia A (1981/1982)|1981/82]]
|30 || 20 || 0 || 0 || '''30''' || '''20'''
|- style="background:lemonchiffon"
|'''Razem''' || '''317''' || '''155''' || '''19''' || '''1''' || '''336''' || '''156'''
|- style="background:ivory"
|rowspan=3| [[OFI 1925]]
|[[Superleague Ellada|1982/83]]
|34 || 6 || ? || ? || '''?''' || '''?'''
|- style="background:ivory"
|[[Superleague Ellada|1983/84]]
|20 || 1 || ? || ? || '''?''' || '''?'''
|- style="background:lemonchiffon"
|'''Razem''' || '''54''' || '''7''' || '''?''' || '''?''' || '''?''' || '''?'''
|- style="background:ivory"
|rowspan=2| [[FCSB|Steaua]]
|[[Divizia A (1985/1986)|1985/86]]
|0 || 0 || 1 || 0 || '''1''' || '''0'''
|- style="background:lemonchiffon"
|'''Razem''' || '''0''' || '''0''' || '''1''' || '''0''' || '''1''' || '''0'''
|- style="background:beige"
|colspan=2| '''Łącznie w karierze''' || '''371''' || '''162''' || '''ok.20''' || '''ok.1''' || '''ok.391''' || '''ok.163'''
|}
''Źródła:'' [http://www.romaniansoccer.ro/players/i/iordanescu_anghel.shtml RomanianSoccer.ro] i [http://www.national-football-teams.com/v2/player.php?id=18340 NationalFootballTeams].
|

=== Występy w reprezentacji ===
{| class="wikitable" style="text-align:center"
|- style="background:beige"
|colspan=3| '''[[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|Reprezentacja Rumunii]]'''
|- style="background:lemonchiffon"
|align=center| '''Rok'''
| '''Mecze'''
| '''Gole'''
|- style="background:ivory"
|1971 || 6 || 2
|- style="background:ivory"
|1972 || 6 || 1
|- style="background:ivory"
|1973 || 2 || 0
|- style="background:ivory"
|1974 || 7 || 2
|- style="background:ivory"
|1975 || 8 || 2
|- style="background:ivory"
|1976 || 7 || 4
|- style="background:ivory"
|1977 || 7 || 4
|- style="background:ivory"
|1978 || 9 || 4
|- style="background:ivory"
|1979 || 1 || 0
|- style="background:ivory"
|1980 || 4 || 6
|- style="background:ivory"
|1981 || 7 || 1
|- style="background:beige"
|'''Razem''' || '''64''' || '''26'''
|}
''Źródło:'' [http://www.romaniansoccer.ro/players/i/iordanescu_anghel.shtml RomanianSoccer.ro].
|}

== Sukcesy ==
{{col-begin}}
'''<big>Kariera piłkarska</big>'''
* '''[[FCSB|Steaua Bukareszt]]:'''
** mistrzostwo Rumunii [[1976]], [[1978]]
** wicemistrzostwo Rumunii [[1977]] i [[1980]]
** [[Puchar Rumunii w piłce nożnej|Puchar Rumunii]] [[1970]], [[1971]], [[1976]] i [[1979]]
** ćwierćfinał [[Puchar Zdobywców Pucharów (1971/1972)|Pucharu Zdobywców Pucharów 1971–1972]]
** [[Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1985/1986)|Puchar Europejskich Mistrzów Krajowych 1985–1986]]
* '''[[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|Rumunia]]:'''
** [[Balkan Cup]]: 1977–1980
* '''Indywidualnie:'''
** [[Szablon:Królowie strzelców Ligi I|Król strzelców ekstraklasy rumuńskiej, 1981–1982]]

{{col-break}}
'''<big>Kariera szkoleniowa</big>'''
* '''[[FCSB|Steaua Bukareszt]]:'''
** mistrzostwo Rumunii [[1987]], [[1988]], [[1989]] i [[1993]]
** wicemistrzostwo Rumunii [[1990]]
** [[Puchar Rumunii w piłce nożnej|Puchar Rumunii]] [[1987]], [[1988]] i [[1989]]
** finał [[Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1988/1989)|Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych 1988–1989]]
** półfinał [[Puchar Europy Mistrzów Klubowych (1987/1988)|Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych 1987–1988]]
** [[Superpuchar Europy UEFA|Superpuchar Europy]] [[1986]]
* '''[[Anorthosis Famagusta]]:'''
** wicemistrzostwo Cypru [[1991]] i [[1992]]
* '''[[Al-Hilal (Rijad)|Al-Hilal]]:'''
** [[Azjatycka Liga Mistrzów w piłce nożnej|Azjatycka Liga Mistrzów]] [[2000]]
** Puchar Króla Arabii Saudyjskiej [[2000]]
** Puchar Federacji Arabii Saudyjskiej [[2000]]
* '''[[Al-Ain FC]]:'''
** wicemistrzostwo ZEA [[2001]]
** Puchar Prezydenta ZEA [[2001]]
** Puchar Zatoki Perskiej [[2001]]
* '''[[Ittihad FC]]:'''
** [[Arabska Liga Mistrzów]] [[2005]]
** [[Azjatycka Liga Mistrzów w piłce nożnej|Azjatycka Liga Mistrzów]] [[2005]]
** IV miejsce w [[Klubowe Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2005|Klubowym Pucharze Świata 2005]]
** półfinał Pucharu Króla Arabii Saudyjskiej [[2005]]
* '''[[Reprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacja Rumunii]]:'''
** ćwierćfinał [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|Mundialu 1994]]
** 1/8 finału [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|Mundialu 1998]]
** faza grupowa [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|Euro 1996]] i [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016|Euro 2016]]
{{col-break}}

{{col-end}}

== Przypisy ==
<references>
<ref name="autonazwa29">[http://www.romaniansoccer.ro/national_team/national_team.shtml?autoframe=1 RomaniaSoccer.ro: Mecze reprezentacji Rumunii w 2002 roku] (Dostęp 24 sierpnia 2011).</ref>
</references>

{{Grupa szablonów
 |tytuł    = Składy reprezentacji Rumunii
 |zwijanie = zwinięte
 |lista    = 
{{Rumunia 1994}}
{{Rumunia 1996}}
{{Rumunia 1998}}
{{Rumunia 2016}}
}}
{{Grupa szablonów
 |tytuł    = Kariera szkoleniowa
 |zwijanie = zwinięte
 |lista    = 
{{Trenerzy piłkarscy reprezentacji Rumunii}}
{{Trenerzy piłkarscy reprezentacji Grecji}}
{{Trenerzy piłkarscy FCSB}}
{{Trenerzy piłkarscy Anorthosisu Famagusta}}
{{Trenerzy piłkarscy Rapidu Bukareszt}}
{{Trenerzy piłkarscy Al-Hilal (Rijad)}}
}}
{{Grupa szablonów
 |tytuł    = Osiągnięcia i nagrody
 |zwijanie = zwinięte
 |lista    = 
{{Królowie strzelców Ligi I}}
{{Trenerzy zdobywców Superpucharu Europy}}
{{Trenerzy zdobywców Ligi Mistrzów AFC}}
}}

{{SORTUJ:Iordanescu, Anghel}}
[[Kategoria:Reprezentanci Rumunii w piłce nożnej]]
[[Kategoria:Piłkarze FCSB]]
[[Kategoria:Piłkarze OFI 1925]]
[[Kategoria:Zdobywcy Pucharu Europy i Ligi Mistrzów UEFA]]
[[Kategoria:Królowie strzelców rumuńskiej ekstraklasy piłkarskiej]]
[[Kategoria:Rumuńscy trenerzy piłkarscy]]
[[Kategoria:Selekcjonerzy reprezentacji Rumunii w piłce nożnej mężczyzn]]
[[Kategoria:Selekcjonerzy reprezentacji Grecji w piłce nożnej mężczyzn]]
[[Kategoria:Trenerzy piłkarzy Al-Hilal (Rijad)]]
[[Kategoria:Trenerzy piłkarzy Al-Ittihad Club]]
[[Kategoria:Trenerzy piłkarzy FCSB]]
[[Kategoria:Trenerzy piłkarzy Rapidu Bukareszt]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1950]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Bukareszcie]]
[[Kategoria:Politycy Partii Socjaldemokratycznej (Rumunia)]]
[[Kategoria:Trenerzy piłkarzy Anorthosisu Famagusta]]
[[Kategoria:Byłe Artykuły na Medal]]