wywoływać (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
IPA[ˌvɨvɔˈwɨvat͡ɕ], AS[vyvou̯yvać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wywołać)

(1.1) powodować
(1.2) skłaniać do wyjścia poprzez wołanie
(1.3) wracać pamięcią (do czegoś), przypominać sobie
(1.4) fot. oddziaływać w sposób chemiczny na materiał światłoczuły w celu uwidocznienia obrazu
odmiana:
(1.1-4) koniugacja VIIIa
przykłady:
(1.1) Niektóre leki w połączeniu z innymi lekami wywołują efekty uboczne.
(1.1) Ta piosenka zawsze wywoływała w nim wspomnienia z lat młodości.
(1.2) Marcin wywoływał mnie kilka razy z rodzinnej imprezy.
(1.3) Wywoływałam z pamięci jej twarz, ale nie mogłam sobie przypomnieć.
(1.4) Tadek zawsze sam wywoływał zdjęcia z wakacji.
składnia:
(1.1-4) wywoływać + B.
kolokacje:
(1.1) wywoływać podziw / zachwyt / entuzjazm / wzruszenie / zainteresowanie / uśmiech / wspomnienia • wywołać dyskusję / polemikę • wywołać skandal / zgorszenie / niezadowolenie / oburzenie / panikę / popłoch / sprzeciw • wywoływać kłótnię / awanturę / bójkę • wywołać zamęt / rozruchy / rewolucję / wojnę
(1.2) wywoływać duchywywoływać echo
(1.3) wywoływać z pamięci
(1.4) wywoływać film / zdjęcia
synonimy:
(1.1) powodować, prowokować
(1.2) przywoływać, przyzywać, wzywać
(1.3) wspominać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
aspekt dokonany wywołać
rzecz. wywoływanie n, wywołanie n, wywoływacz m
związki frazeologiczne:
(1.2) wywoływać wilka z lasunie wywołuj wilka z lasu
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: