twórczość (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˈtfurt͡ʃɔɕt͡ɕ], AS[tfurčość], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dzieła; prace tworzone przez kogoś, ogół dorobku twórczego; dorobek artystyczny; 'biesiady'; akt
(1.2) aktywność opierająca się na tworzeniu, byciu kreatywnym
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Michał Stachowicz, polski rytownik i malarz epoki romantyzmu, w swej twórczości łączył prowincjonalną naiwność ze szczerym patriotyzmem.
(1.2) W blogach można spotkać wszystkood przepisów kulinarnych, przez wspomnienia, po własną twórczość.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dorobek
(1.2) kreatywność
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. twórca m, twórczyni ż, tworzenie n, stworzenie n, tworzywo n, twór m
czas. tworzyć ndk., stworzyć dk.
przym. twórczy
przysł. twórczo
przyr. -twórczy
związki frazeologiczne:
radosna twórczość
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: