wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) fizyka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. physica z gr. φυσικος + φυσις
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filozofia przyrody
(1.2) fizyka[1]

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) Nom., Abl., Voc. sg. ż od: physicus
(2.2) Nom., Acc., Voc. pl. n od: physicus
odmiana:
(1) physic|a, ~ae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. physicus m, physis ż
przym. physicus
przysł. physice
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. φυσική (phusikḗ)
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „physica” w: Łukasz Koncewicz, Nowy słownik podręczny łacińsko-polski, W. Pański, Warszawa 1936, s. 637.