Wikisłownik

pancernik

pancernik (język polski)

edytuj
 
pancernik (1.1)
 
pancernik (2.1)
wymowa:
IPA: [pãnˈt͡sɛrʲɲik], AS: [pãncerʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. niewielki ssak o pancerzu złożonym z ruchomych tarczek; zob. też pancerniki w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) mar. wojsk. silnie opancerzony okręt, wyposażony w działa bardzo dużego kalibru; zob. też pancernik (okręt) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikpancernikpancerniki
dopełniaczpancernikapancerników
celownikpancernikowipancernikom
biernikpancernikapancerniki
narzędnikpancernikiempancernikami
miejscownikpancernikupancernikach
wołaczpancernikupancerniki
(2.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikpancernikpancerniki
dopełniaczpancernikapancerników
celownikpancernikowipancernikom
biernikpancernikpancerniki
narzędnikpancernikiempancernikami
miejscownikpancernikupancernikach
wołaczpancernikupancerniki
przykłady:
(1.1) Pancerniki żyją głównie w Ameryce.
(2.1) Po wojnie znaczenie pancerników spadło na rzecz lotniskowców.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) peba, tatusja, żółwiec
(2.1) okręt liniowy, drednot
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pancerny mos, pancerz, pancerzyk, pancerniak, pancerzownica
przym. pancerny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pancerz
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=pancernik&oldid=8460467”