osłomuł

osłomuł (język polski)

osłomuł (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔsˈwɔ̃muw], AS: [osu̯õmuu̯], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zootechn. mieszaniec ogiera konia i klaczy osła, bezpłodny; zob. też osłomuł w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	osłomuł	osłomuły
dopełniacz	osłomuła	osłomułów
celownik	osłomułowi	osłomułom
biernik	osłomuła	osłomuły
narzędnik	osłomułem	osłomułami
miejscownik	osłomule	osłomułach
wołacz	osłomule	osłomuły

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) oślik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. osioł + muł

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hinny
• esperanto: (1.1) hino
• fiński: (1.1) muuliaasi
• francuski: (1.1) bardot m
• hiszpański: (1.1) burdégano m
• niemiecki: (1.1) Maulesel m
• nowogrecki: (1.1) μουλάρι n (από άλογο και γαϊδούρα)
• szwedzki: (1.1) mulåsna w
• włoski: (1.1) bardotto m

źródła: