cześć
cześć (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
wykrzyknik
- (2.1) pot. pozdrowienie, przywitanie stosowane wobec kolegów, bliższych znajomych
- (2.2) pot. pożegnanie stosowane wobec kolegów, bliższych znajomych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cześć czci dopełniacz czci czci celownik czci czciom biernik cześć czci narzędnik czcią czciami miejscownik czci czciach wołacz czci czci - (2.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Prezydent oddał cześć poległym żołnierzom.
- (1.2) Zakonnicy to usłyszawszy, a temu sie – iż ta rzecz, acz dobrego umysłu, wszakże niesłychana i zakonowi Mojżeszowemu przeciwna była – zumiawszy, to sobie umyślili, iżby sie Pana Boga – przyprawiwszy sie na to czujnościami, postami i modlitwami – poradzili i jego sie wolej, ktorą by sobie cześć obrać miała, dowiedzieli[1].
- (2.1) Cześć, druhu!
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) szacunek, honor, hołd
- (2.1) ofic. neutr. dzień dobry; środ. młodz. hej; slang. siema, siemka, siemasz; czołem, witaj
- (2.2) ofic. neutr. do widzenia; pa; slang. nara, narka, siema
- antonimy:
- (1.1) bezecność
- (2.1) żegnaj, do zobaczenia
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czczenie n, czciciel m, czcicielka ż, uczczenie n, uczta ż, czestne n, czesne n, uczciwość ż
- czas. czcić ndk., uczcić dk., poczcić dk.
- przym. czestny, uczciwy, poczciwy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *čьstь < praindoeur. *kĭt-tī- → czczenie, wielbienie, szanowanie[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (2.1) hallo
- albański: (2.1) tungjatjeta
- angielski: (1.1) homage, honour; (2.1) hi, hello
- arabski: (1.1) مجد m; (2.1) مرحبا (marhaba)
- azerski: (2.1) salam
- baskijski: (2.1) kaixo
- białoruski: (2.1) прывітанне; (2.2) бывай
- bośniacki: (2.1) zdravo, ćao
- bułgarski: (2.1) здравей (do jednej osoby), здравейте (do wielu osób), здрасти
- chiński standardowy: (2.1) 你好 (nǐhǎo), 您好 (nínhǎo), 好 (hǎo)
- chorwacki: (2.1) bok, bog
- czeski: (2.1) ahoj, nazdar
- czirokeski: (2.1) ᎣᏏᏲ
- duński: (1.1) ære w, hæder w; (2.1) hej
- esperanto: (1.1) respekto; (2.1) saluton
- estoński: (2.1) tere, pot. tervist; (2.2) nägemist
- fiński: (2.1) terve, moi, hei
- francuski: (1.1) honneur m; (2.1) salut
- galicyjski: (2.1) ola
- grenlandzki: (2.1) aluu
- gruziński: (2.1) გამარჯობა; (2.2) კარგად
- hawajski: (2.1) aloha
- hindi: (2.1) नमस्ते (namastē)
- hiszpański: (1.1) honor m, respeto m, honra ż; (2.1) hola
- indonezyjski: (2.1) hai
- interlingua: (2.1) salute
- inuktitut: (2.1) ᐊᐃ (ai)
- irlandzki: (2.1) haileo
- islandzki: (1.1) sæmd ż; (2.1) halló, hæ
- japoński: (2.1) przed południem おはよう (ohayō)
- jidysz: (1.1) ייִראת־הכּבֿוד n (jires-hakowed)
- kataloński: (2.1) hola
- koreański: (2.1) 안녕 (annyŏng), 반가워 (pan’gawŏ); (2.2) 안녕 (annyŏng)
- litewski: (2.1) labas, sveikas, sveiki
- lojban: (2.1) coi
- łaciński: (1.1) honor; (2.1) salve, ave
- łotewski: (2.1) sveiki
- niderlandzki: (2.1) hallo, hoi, dag
- niemiecki: (1.1) Ehre ż; (2.1) hallo; (2.2) tschüss / tschüs
- norweski (bokmål): (2.1) hallo, hei
- norweski (nynorsk): (2.1) hei
- nowogrecki: (1.1) τιμή ż, σεβασμός m; (2.1) γεια σου, γεια σας
- nowopruski: (2.1) kaīls; (2.2) ērdiw
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- portugalski: (2.1) oi
- rosyjski: (1.1) честь ż; (2.1) привет, здравствуйте, здравствуй; (2.2) пока
- rumuński: (1.1) obraz m; (2.1) salut, bună
- sardyński: (2.1) salude, saludi
- serbski: (2.1) здраво, ћао
- slovio: (2.1) zdrav (здрав)
- słowacki: (2.1) ahoj
- słoweński: (1.1) čast ż; (2.1) živijo/živio, zdravo; (2.2) adijo
- suahili: (2.1) habari, hujambo (do mężczyzn), sijambo (do kobiet), hamjambo, jambo (forma prostsza używana przez turystów)
- szkocki gaelicki: (1.1) halò, hòigh, latha math
- szwedzki: (2.1) hej, hallå, tjänare
- tajski: (2.1) สวัสดีครับ, สวัสดีค่ะ
- tok pisin: (2.1) hai, catch mulai
- turecki: (2.1) selam, merhaba
- tuvalu: (2.1) talofa
- ukraiński: (2.1) привіт
- urdu: (1.1) سلام (salām)
- uzbecki: (2.1) salom
- volapük: (2.1) glidis
- walijski: (2.1) helo
- węgierski: (2.1) szia, szervusz
- wietnamski: (2.1) xin chào, chào
- wilamowski: (1.1) ere ż
- włoski: (2.1) ciao, salve
- zulu: (2.1) sawubona
- źródła:
- ↑ Fragment Historyi o chwalebnym zmartwychwstaniu Pańskim Mikołaja z Wilkowiecka, 1577.
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.