żbik
żbik (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. eurazjatyckie zwierzę drapieżne z rodziny kotowatych; zob. też żbik w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żbik żbiki dopełniacz żbika żbików celownik żbikowi żbikom biernik żbika żbiki narzędnik żbikiem żbikami miejscownik żbiku żbikach wołacz żbiku żbiki
- przykłady:
- (1.1) Szerokie usta mięsiste otworzył, białe zęby świeciły jak u żbika. (J. I. Kraszewski: Stara baśń)
- (1.1) Parobczak nie widząc i nie słysząc, aby się coś ruszało, ośmielił się wreszcie rękę do dziupli wpuścić i z okrzykiem radości dobył z niej żbika, którego oko głęboko było strzałą przeszyte. (J. I. Kraszewski: Stara baśń)
- (1.1) Raz tylko puścił się ku nim jeden, widocznie śmielszej natury, z kosą w ręku; ale pan Michał skoczył jak żbik ku niemu on ukąsił go na śmierć. (H. Sienkiewicz: Ogniem i mieczem)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wildcat
- arabski: (1.1) قط بري
- baskijski: (1.1) basakatu
- esperanto: (1.1) sovaĝa kato
- francuski: (1.1) chat sauvage
- hiszpański: (1.1) gato salvaje
- jidysz: (1.1) וואַלדקאַץ ż (waldkac)
- niemiecki: (1.1) Wildkatze ż
- nowogrecki: (1.1) αγριόγατα m
- rosyjski: (1.1) лесной кот m
- szwedzki: (1.1) vildkatt w
- węgierski: (1.1) vadmacska
- źródła:
- ↑
Porada „zdebie i wnorki” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Этимологический словарь славянских языков, red. O. Trubaczow, A. Żurawlоw, t. XI, Moskwa 1974-, s. 209 i 210.
