śmietnik
śmietnik (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kubeł, pojemnik na śmieci
- (1.2) kontener lub pawilon, w którym stoją kubły na śmieci przygotowane do opróżnienia
- (1.3) pot. bałagan, nieporządek
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik śmietnik śmietniki dopełniacz śmietnika śmietników celownik śmietnikowi śmietnikom biernik śmietnik śmietniki narzędnik śmietnikiem śmietnikami miejscownik śmietniku śmietnikach wołacz śmietniku śmietniki
- przykłady:
- (1.1) Kobieta wyrzuciła do śmietnika opakowanie po napoju.
- (1.2) Ojciec wyrzucił stary telewizor na śmietnik.
- (1.3) Posprzątaj ten śmietnik w pokoju!
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) kosz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. śmietnisko n, śmieć m, śmieciarka ż, śmieciówka ż
- czas. śmiecić ndk.
- przym. śmietnikowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dustbin, rubbish bin, trash can; (1.2) rubbish dump; (1.3) mess
- fiński: (1.1) roska-astia
- hiszpański: (1.1) cubo m de la basura; (1.2) vertedero m, basurero m (1.3) desorden m, pocilga ż
- kaszubski: (1.1) smietnik m
- niemiecki: (1.1) Mülltonne ż, Müllkorb m, Abfallbehälter m, Abfalleimer m (1.2) Müllcontainer m (1.3) Unordnung ż
- rosyjski: (1.1) мусорный ящик m, мусорка ż; (1.2) помойка ż, мусорка ż
- ukraiński: (1.1) урна ż; (1.2) смітник m
- źródła: