Japonia

Japonia 日本
Flaga
Lokalizacja
Informacje
Stolica	Tokio
Ustrój	monarchia konstytucyjna o gabinetowo-parlamentarnej formie rządów
Waluta	jen (JPY, ¥, 円) 1 ¥ = 100 senów 1 sen = 10 rinów
Strefa czasowa	UTC +9
Powierzchnia	377 835 km²
Liczba ludności	125 440 000
Język urzędowy	japoński
Religia dominująca	buddyzm, shintō
Kod telefoniczny	+81
Napięcie elektryczne	100 V / 50 Hz 100 V / 60 Hz
Typ gniazdka	A, B
Kod samochodowy	J
Ruch samochodowy	lewostronny
Domena internetowa	.jp

Japonia (jap. 日本, Nihon lub Nippon; ang. Japan) – państwo we wschodniej Azji położone na wyspach.

Charakterystyka

Geografia

Japonia jest krajem wyspiarskim – archipelag tworzy kilka tysięcy wysp. Największe z nich to (wg wielkości): Honshū (本州), Hokkaidō (北海道), Kyūshū (九州), Shikoku (四国) i Okinawa (沖縄).

Honshū zwyczajowo dzieli się na pięć regionów: Tōhoku (東北), Chūbu (中部), Kantō (関東), Kansai (関西; zw. też Kinki: 近畿) i Chūgoku (中国).

Fauna i flora

Zróżnicowanie klimatyczne wpływa na różnorodność flory i fauny. Szybki rozwój gospodarczy Japonii pociągał za sobą rabunkowe wycinanie lasów, jednak wiele pasm górskich jest na tyle niedostępnych, że przyroda została ocalona. Obecnie wiele lasów jest zniszczonych przez kwaśne deszcze.

Lasy pokrywają ponad 66% powierzchni kraju, w północnym Hokkaido lasy szpilkowe typu tajgi, w północnym Honsiu lasy zrzucające liście na zimę (głównie buki buna, biały dąb, kasztanowiec, klony), na południu Honsiu, Sikoku i Kiusiu, wiecznie zielone lasy podzwrotnikowe (dęby, czerwona i czarna sosna japońska, jodła momi, bambusy) i na archipelagu Riukiu lasy zwrotnikowe. W górach piętrowy układ roślinności, ponad lasami liściastymi górskie lasy iglaste (głównie świerkowo-jodłowe), wyżej zarośla subalpejskie i roślinność alpejska. Bogata flora Japonii (około 5 tys. gat. roślin naczyniowych) ma w znacznym stopniu charakter reliktowy (trzeciorzędowy). Liczne parki narodowe i rezerwaty.

Największym ssakiem jest niedźwiedź brunatny. Do rzadkich gatunków należą olbrzymie salamandry, makaki bezogonowe i żbiki irimate nazywane żyjącymi skamieniałościami. Innymi zwierzętami żyjącymi w Japonii są m.in. makaki japońskie, jelenie wschodnie, olbrzymie salamandry Megalobatrachus japonicus, czy też jadowite węże Trimeresurus. Wśród ptaków powszechne są czaple, dzikie kaczki, bażanty. Natomiast prawdziwą rzadkością są zagrożone wymarciem ibisy japońskie, występujące jedynie na wyspie Sado, a także żurawie japońskie i czarne bociany.

Historia

Zapraszamy do zapoznania się z artykułem w polskojęzycznej Wikipedii, historia Japonii.

Kultura i sztuka

Zapraszamy do zapoznania się z artykułem w polskojęzycznej Wikipedii, sztuka japońska.

Polityka

Japonia jest monarchią konstytucyjną o gabinetowo-parlamentarnej formie rządów.

Gospodarka

Zapraszamy do zapoznania się z artykułem w polskojęzycznej Wikipedii, gospodarka Japonii.

Społeczeństwo i obyczaje

Na funkcjonowanie społeczeństwa japońskiego nadal wywiera wpływ tradycja, w tym także ukształtowana podczas wielowiekowej izolacji. Do połowy XIX wieku było to społeczeństwo feudalne, ze ściśle przypisanymi rolami dla poszczególnych grup społecznych. Shintoizm, buddyzm, konfucjanizm, taoizm, kodeks bushidō wywarły ogromny wpływ na ukształtowanie się norm i zasad życia Japończyków. Widać to zwłaszcza w swoistej subkulturze dużych korporacji.

W ostatnich latach następują istotne zmiany w funkcjonowaniu społeczeństwa, wynikające z wielu przyczyn, także ekonomicznych. Zjawiska te skutkują załamaniem się przyrostu naturalnego. Od 2007 jest on ujemny, a w 2009 wyniósł prawie -0,191%. Równocześnie rośnie długość życia Japończyków. Osoby w wieku ponad 65 lat w 2006 stanowiły 20%, ale już w 2009, 22,2% co nie rokuje dobrze dla funkcjonowania Japonii w przyszłości.

Z wszystkimi tymi problemami turysta raczej się nie styka. To z czym się spotka, to pewne tradycyjne zachowania Japończyków: uśmiech na twarzy, ukłony. Podczas krótkiego pobytu w Japonii raczej nie mamy szans na zaproszenie do japońskiego domu.

Japończycy nie oczekują od obcokrajowców takiego samego zachowania, jak od siebie. Nie powinno się odkłaniać głęboko, może to być traktowane jako przedrzeźnianie. Wystarczy lekko skłonić głowę i powiedzieć arigatō, czyli dziękuję. Podając wizytówkę czy inny dokument, powinniśmy to zrobić oburącz. Nie wyciągajmy ręki do powitania, nie jest to praktykowane. Pamiętajmy o zdejmowaniu obuwia w świątyniach, tradycyjnych restauracjach, pokojach hotelowych, jeżeli mają tradycyjny wystrój.

Na koniec parę uwag o łaźniach publicznych. Spotkamy je nie tylko w hotelach spa, ale we wszystkich lepszych hotelach i ryokanach – tradycyjnych japońskich zajazdach. Łaźnie nie są koedukacyjne, jak to miało miejsce do początku XX wieku. Wchodząc, zostawiamy obuwie. W przeznaczonej dla siebie części zostawiamy w szafce całe swoje ubranie (najlepiej jest już w pokoju przebrać się w jukatę (yukata) – rodzaj szlafroku, są w każdym pokoju hotelowym). Całkowicie rozebrani idziemy do pomieszczenia z natryskami. Tu myjemy się bardzo dokładnie – Japończykom potrafi to zająć nawet 45 minut i robią to na siedząco na małych stołeczkach. Następnie osłaniając intymne części ciała myjką (suchą !! ! nie moczymy jej) przechodzimy do części z basenami z gorącą wodą. Woda jest naprawdę gorąca, więc zanurzamy się stopniowo. Suchą myjkę możemy umieścić na głowie. Po paru minutach (więcej nie wytrzymamy) wychodzimy do pomieszczenia z natryskami i ponownie myjemy się.

Przygotowania

Wybór czasu podróży

Planując podróż do Japonii, trzeba wziąć pod uwagę następujące uwagi:

• podróżowanie latem może być (ze względu na wysoką temperaturę i wilgotność) uciążliwe dla małych dzieci, osób starszych i/lub cierpiących na dolegliwości układu krążenia. Z tego powodu najlepsze pory dla turystów to wiosna i jesień,
• należy liczyć się z ogromnymi korkami na drogach i autostradach, w miejscach atrakcyjnych turystycznie (np. świątynie w okresie świąt) brakiem miejsc w komunikacji publicznej oraz hotelach, w określonych regionach, porach roku, miesięcy i dni.

Japońskie święta narodowe

• 1 stycznia – Nowy Rok (ganjitsu, 元日),
• drugi poniedziałek stycznia – Święto Wejścia w Dorosłość (seijin-no hi 成人の日),
• 11 lutego – Rocznica Ustanowienia Państwa (kenkoku-kinenbi 建国記念日),

23 lutego- Urodziny Cesarza, (tennō-tanjōbi 天皇誕生日,

• 21 marca – Równonoc Wiosenna (shunbun-no hi 春分の日) ¹,
• 29 kwietnia – Rocznica Urodzin Cesarza Shōwa (shōwa-no hi 昭和の日) ²,
• 3 maja – Rocznica Wprowadzenia Konstytucji (kenpō-kinnenbi 憲法記念日),
• 4 maja – Dzień Zieleni (midori-no hi 緑の日) ³,
• 5 maja – Dzień Dziecka (kodomo-no hi 子供の日),
• 3 poniedziałek lipca – Święto Morza (umi-no hi 海の日),
• 3 poniedziałek września – Święto Szacunku dla Ludzi Starych (keirō-no hi 敬老の日),
• 23 września – Równonoc Jesienna(shūbun-no hi 秋分の日) ¹,
• 2 poniedziałek października – Dzień Sportów (taiiku-no hi 体育の日),
• 3 listopada – Dzień Kultury (bunka-no hi 文化の日),
• 23 listopada – Święto Dziękczynienia za Pracę (kinrō-kansha-no hi 勤労感謝の日).

¹ data orientacyjna – dokładna data każdego roku zależy od faktycznego dnia równonocy (czyli może oscylować między 20 a 23 dniem m-ca), ² do 2006 r. święto obchodzone jako Dzień Zieleni, ³ do 2006 r. święto obchodzone 29 kwietnia.

Okresy świąteczne

• o-Shōgatsu (お正月) – Nowy Rok. Okres świąteczny trwa zazwyczaj od 29.12 do 03.01, zamknięta jest wówczas większość instytucji, sklepów i firm. Wiele osób jedzie na święta do rodzin, co wiąże się ze wzmożonym ruchem na drogach i tłokiem w środkach transportu publicznego.
• Golden Week (ゴールデンウィーク) – Złoty Tydzień, czyli okres nagromadzenia dni wolnych od pracy (29.04 – 05.05). Należy liczyć się z natężonym ruchem na drogach, tłokiem w środkach transportu publicznego, brakiem miejsc w hotelach i tłumami w miejscowościach turystycznych. Wzmożony ruch zaczyna się zazwyczaj na 2 dni przed Golden Week i trwa jeszcze do dwóch dni po jego zakończeniu.
• o-Bon (お盆) – japońskie Zaduszki, odbywające się w połowie lipca (Kantō) lub w połowie sierpnia (Kansai). W tym okresie wiele osób wraca na święta do rodzin na prowincji, dlatego przed o-Bon należy liczyć się z trudnościami komunikacyjnymi na drogach wyjazdowych z wielkich miast i prowadzących na prowincję, po Zaduszkach – w kierunku metropolii.

Wizy

Wiza nie jest wymagana w przypadku wyjazdów turystycznych trwających do 90 dni oraz wyjazdów służbowych (konferencje, spotkania biznesowe itp.).

Wiza wymagana jest, gdy wyjeżdżający otrzymuje w Japonii wynagrodzenie (wyjazdy do pracy, na stypendia, szkolenia itp.).

Dokumenty wymagane podczas ubiegania się o wizę

Uwaga: poniższe informacje dotyczą wyłącznie obywateli RP

• wniosek wizowy (do pobrania na stronach Ambasady: pl.emb-japan.go.jp/konsulat/wizy06.htm); wniosek musi być podpisany przez osobę ubiegającą się o wizę i złożony osobiście (w uzasadnionych przypadkach dokumenty może złożyć upoważniona na piśmie osoba trzecia),
• ważny paszport,
• aktualne zdjęcie o wymiarach 4,5 × 4,5 cm, zrobione na wprost na jasnym tle, bez nakrycia głowy
• wszelkie dokumenty przesłane przez stronę japońską,
• czasem potrzebne są dodatkowe dokumenty – informacji udzielają pracownicy Ambasady i Konsulatu.

Czas oczekiwania na wizę wynosi zazwyczaj do 7 dni (jeżeli przedstawione dokumenty są kompletne, ważne i prawidłowo wypełnione).

Ważność wizy

Wiza ważna jest przez trzy miesiące od daty wystawienia – wjazd do Japonii musi nastąpić w przeciągu trzech miesięcy. Okres pobytu (zaznaczony na wizie: 1 rok, 6 miesięcy, 3 miesiące itp.) liczy się od dnia wjazdu do Japonii, nie od daty wystawienia wizy.

Obywatelom Polski wydawane są wizy jednokrotne, które tracą ważność w momencie przekroczenia granicy. Jeżeli w trakcie pobytu w Japonii planowany jest wyjazd i powtórny wjazd (np. powrót do Polski na święta, wycieczka do kraju sąsiadującego), należy udać się do biura imigracyjnego w celu otrzymania zezwolenia na powtórny wjazd (Re-entry permit, sai-nyukoku-kyoka).

Przepisy celne

Towary zwolnione z cła

• ubrania,
• artykuły i przybory toaletowe,
• przedmioty osobistego użytku,
• przedmioty potrzebne do wykonywania zawodu podczas pobytu w Japonii,
• prezenty, w ilości nie wskazującej na to, że przeznaczone są na handel oraz których wartość nie przekracza 200 000 jenów (w cenach z kraju zakupu),
• dowolna ilość pieniędzy – kwoty powyżej 1 000 000 jenów należy zadeklarować,
• złoto w sztabkach – należy zadeklarować,
• leki – można wwieźć zapas na własny użytek, na okres 2 miesięcy oraz 24 szt. paraleków do stosowania zewnętrznego; w przypadku przekroczenia ww. ilości należy skontaktować się z regionalnymi biurami do spraw zdrowia i opieki lekarskiej na lotniskach (czynne pon. – pt. w godz. 9:30 – 17:45).

Osoby dorosłe (które ukończyły 20 rok życia) mogą przewozić bez cła alkohol i wyroby tytoniowe, o ile nie przekroczą wyznaczonych ilości:

• 3 butelki alkoholu (butelka = ok. 760 ml),
• cygara: 100 szt.,
• papierosy: 400 szt.,
• inny rodzaj tytoniu: 500 g,
• perfumy: 2 uncje (uncja = ok. 28 ml).

Zakaz wwożenia

• żywności pochodzenia zwierzęcego, nawet zakupionej na lotniskach europejskich, w sklepach bezcłowych,
• kwiatów (także ciętych),
• owoców,
• roślin,
• nasion,
• narkotyków,
• stymulantów – amfetamina, met-amfetamina,
• substancji psychotropowych oraz leków zawierających pseudoefedrynę (np. Sudafed),
• przedmiotów imitujących monety, papierowe banknoty,
• książek, rysunków i innych przedmiotów o treści pornograficznej,
• przedmiotów chronionych prawem patentowym, wobec których są zastrzeżone prawa autorskie (np. projekty),
• broni i amunicji.

Pieniądze

Jednostką walutową obowiązującą w Japonii jest jen (JPY). W obiegu występują głównie banknoty o nominałach 1000, 5000 i 10 000 oraz monety o nominałach 1, 5, 10, 50, 100 i 500 jenów. Automaty przyjmują monety 10, 50, 100, 500 oraz banknoty 1000-jenowe.

Płacenie

W Japonii powszechnie do płacenia używa się pieniądza papierowego. W bankach bez problemu można wymienić dolary amerykańskie, australijskie i nowozelandzkie. Przy wymianie euro możemy czasami napotkać, zwłaszcza w mniejszych placówkach bankowych, trudności.

Turyści powszechnie wymieniają niewielkie kwoty w recepcjach hotelowych, choć kurs wymiany jest mniej korzystny niż w banku. Niektóre banki wymieniają polskie złotówki na jeny i odwrotnie.

Wymiana waluty wiąże się wypełnieniem formularza, na którym podajemy podstawowe dane.

Zalecany jest zakup jenów w polskim kantorze, dzięki czemu unikamy płacenia podwójnej prowizji przy wymianie euro na jeny.

Nie wszystkie karty kredytowe i debetowe wydane w Polsce są w Japonii honorowane. Można korzystać z karty Visa i MasterCard. Nierzadko można napotkać trudności przy płatnościach kartą w sklepie, hotelu, punkcie usługowym, dlatego dobrze mieć przy sobie zapas gotówki. Duże sklepy i domy towarowe są dobrze przygotowane do akceptowania zagranicznych kart płatniczych.

Bankomaty z zasady nie obsługują europejskich kart płatniczych. Wyjątkiem są bankomaty w urzędach pocztowych (placówki pocztowe oznaczone są czerwonym znakiem przypominający literę T z podwójną poprzeczką) oraz w sieci sklepów całodobowych 7 eleven akceptujące europejskie karty płatnicze (jeżeli posiadamy karty płatnicze Citibanku, to należy poszukać bankomatów Citibanku, które są w dużych miastach).

Informacje praktyczne

Napięcie prądu elektrycznego wynosi 100 V a jego częstotliwość 50/60 Hz. Oryginalne ładowarki telefoniczne, przeznaczone do ładowania akumulatorków aparatów fotograficznych i kamer wideo oraz zasilacze notebooków i netbooków pracują w zakresie 100–240 V i nie wymagają w Japonii dodatkowych urządzeń poza adapterem, gdyż japońskie gniazdka elektryczne są odmiennego standardu od polskich.
W Polsce można kupić lokówki działające na napięcie 120–230 V, będą one też działały w Japonii, choć z mniejszą efektywnością.

Ubezpieczenia

Obcokrajowcy nie mogą liczyć na bezpłatną służbę zdrowia.

Dojazd

Samolotem

Bezpośrednie połączenie lotnicze z Polski do Tokio oferuje LOT. Podróż zajmuje około 10 godzin i 30 minut.

Statkiem

Z Rosji

W okresie letnim (od końca maja do końca września) kursuje na ogół co kilka dni japoński prom Heartland Ferry z rosyjskiego miasta Korsakow (wyspa Sachalin) do japońskiego Wakkanai na wyspie Hokkaido. Podróż trwa ok. 5,5 h i kosztuje jedną osobę w klasie ekonomicznej 25 000 jenów (powrotny 40 000 jenów). Szczegóły (rozkład rejsów, ceny itp.) można znaleźć tu.

Poruszanie się po kraju

Pociągiem

Podróżowanie koleją po Japonii jest rekomendowanym sposobem przemieszczania się.

Najtańszym rozwiązaniem jest zakup tzw. Japan Rail Pass. Zakupu promesy można dokonać wyłącznie poza granicami Japonii. Po przyjeździe okazując promesę i paszport wymieniamy ją na Rail Pass. Japan Rail Pass może być wystawiony na 7, 14, i 21 dni. Wymiany dokonujemy w biurach, których lista jest na stronie internetowej przewoźnika. Najlepiej zrobić to zaraz po przylocie na lotnisku.

Japan Rail Pass upoważnia do poruszania się pociągami kolei japońskich JR. Nie upoważnia do poruszania się na trasach obsługiwanych przez innych przewoźników. Czasem ten sam pociąg porusza się po torach JR i innego przewoźnika. Wtedy pomimo posiadania Rail Passu musimy wnieść dodatkowa opłatę (robimy to u konduktora w pociągu). Na pociągi ekspresowe Shinkansen musimy dokonać wcześniej rezerwacji. Rezerwacja dokonywana jest bez dodatkowych opłat – dotyczy to ekspresów Shinkansen – Hikari i Kodama. W przypadku ekspresów Nozomi i Mizuho musimy wnieść podstawowa opłatę.

Ponadto Japan Rail Pass upoważnia do poruszania się autobusami i promami będących własnością JR.

Złą informacją jest brak możliwości zakupu promesy Japan Rali Pass na terenie Polski. Najbliższe biura sprzedające taką promesę mieszczą się w Czechach i Niemczech. Istnieje możliwość zakupu przez internet np. jaltour.de/453.0.html.

Więcej szczegółów na stronie internetowej: Japan Rail Pass

Samochodem

Nie jest zalecane poruszanie się po Japonii samochodem osobowym. Rozwinięta sieć kolejowa oraz wysoki komfort pociągów i ich szybkość oraz korki w ruchu drogowym są wystarczającymi argumentami na rzecz rezygnacji z tego środka transportu. To samo dotyczy transportu miejskiego, który poza godzinami porannego szczytu jest dobrą alternatywą dla samochodu.

W Japonii obowiązuje ruch lewostronny. W godzinach porannego i popołudniowego szczytu oraz w okresie powrotu z weekendu tworzą się gigantyczne korki. System oznakowania autostrad jest czytelny, ale zazwyczaj na drogowskazach pokazywane jest najbliższe miasto. W miastach nie wolno parkować samochodów na ulicy, a jedynie na płatnych parkingach. Powszechny jest zwyczaj przejeżdżania na tzw. późnym żółtym lub wczesnym czerwonym. Japończycy prowadzą kulturalnie, wypadki należą do rzadkości.

Jedynie wyspa Hokkaido, ze względu na mniejsze zaludnienie jest miejscem rekomendowanym do poruszania się samochodem.

Wynajęcie samochodu

Działają wszystkie znaczące międzynarodowe firmy rent a car oraz rozliczne lokalne.

Do wynajęcia niezbędne jest międzynarodowe prawo jazdy. Wydane w Polsce międzynarodowe prawo jazdy może nie być w Japonii honorowane, gdyż Japonia nie przystąpiła do tej samej konwencji co Polska, tj. do Konwencji wiedeńskiej z 1968 r. (Japonia jest sygnatariuszem Konwencji genewskiej z 1949 r. Konwencję wiedeńską podpisała, ale nie ratyfikowała).

W praktyce jednak wypożyczalnie honorują jako międzynarodowe wydane w Polsce prawo jazdy zgodne ze wzorem unijnym obowiązującym w Polsce po 1 maja 2004.

Miasta

• Tokio
• Kioto
• Kitakyūshū
• Kumamoto
• Kushiro
• Nagasaki
• Obihiro
• Okayama
• Osaka
• Kobe
• Sapporo
• Nikkō
• Hakone
• Nagoja
• Hiroszima
• Nagasaki
• Jokohama

Ciekawe miejsca

Obiekty z listy światowego dziedzictwa UNESCO

• Kopalnia srebra Iwami Ginzan i jej krajobraz kulturalny
• Pomnik Pokoju w Hiroszimie (Katedra Genbaku)
• Półwysep Shiretoko
• Puszcza na wyspie Yakushima
• Region Gusuku oraz pokrewne zabytki Królestwa Riukiu
• Sanktuarium shintō w Itsukushima
• Shirakami-Sanchi (Honsiu)
• Świątynie i sanktuaria w Nikkō
• Święte miejsca (Yoshino, Omine, Kumano) i Kōya-san) i drogi pielgrzymkowe w regionie góry Kii
• Zabytki buddyjskie zespołu świątynnego Horyu-ji
• Zabytkowe wioski Shirakawa-go i Gokayama
• Zamek Himeji
• Zespół zabytkowy dawnego Kioto (miasta Kioto, Uji i Otsu)
• Zespół zabytkowy miasta Nara

Słynne „trójki”

• Trzy najpiękniejsze widoki (sankei, 三景): Amanohashidate, Matsushima, Miyajima.
• Trzy najsłynniejsze ogrody (sanmei-en, 三名園): Kairaku-en (Mito, pref. Ibaraki), Kenroku-en (Kanazawa, pref. Ishikawa), Kōrakuen (Okayama, pref. Okayama).
• Trzy najsłynniejsze góry (sanmeizan, 三名山; trzy święte góry – sanreizan, 三霊山): Fuji-san (富士山, pref. Shizuoka), Haku-san (白山, na granicy pref. Gifu i pref. Ishikawa), Tate-yama (立山, pref. Toyama).

Inne

Góry

• Koya

Zamki

• Himeji (pref. Hyogo)
• Hikone (Hikone, pref. Shiga)
• Matsumoto (Matsumoto, pref. Nagano)
• Inuyama (Inuyama, pref. Aichi)
• Hirosaki (Hirosaki, pref. Aomori)
• Osaka (Osaka, pref. Osaka)
• Shuri (Naha, wyspa Okinawa)
• Kumamoto (Kumamoto, pref. Kumamoto)

Język

Dla turysty ważną informacją jest fakt słabej znajomości języka angielskiego. Co prawda w szkole Japończycy uczą się angielskiego, ale dominuje nauka gramatyki pozwalająca zdać testy. Tak więc poza recepcjami hotelowymi, kasami kolejowymi obsługującymi Railway Pass możemy mieć kłopot z porozumieniem się w tym języku. W miejscach odwiedzanych przez turystów spotkamy napisy w języku angielskim, bądź też transkrypcję wyrazów japońskich w alfabecie łacińskim.

Zakupy

Artykuły pierwszej potrzeby

W Japonii jest wiele sieci sklepów całodobowych. Są to sklepy samoobsługowe, więc nie ma problemów komunikacyjnych z personelem. W sklepach takich zazwyczaj można kupić parę potraw na gorąco i gotowe kanapki. W sieci 7 eleven znajdują się bankomaty akceptujące europejskie karty płatnicze.

Napoje można kupić w licznych automatach. Ceny w nich są zbliżone do cen sklepowych. Napój najlepiej wypić przy automacie i tam pozbyć się opakowania (brak koszy na śmieci w innych miejscach).

Pamiątki

W okolicach zabytków lub miejsc odwiedzanych przez turystów można kupić na straganach lokalne pamiątki. W przypadku wielkogabarytowych rękodzieł (np. rzeźby w drewnie) można sklepowi zlecić wysyłkę do Polski. Będąc w Kioto możemy kupić japońskie kimona (w tym jedwabne) oraz inne wyroby lokalnego przemysłu włókienniczego.

Przed świątyniami, w sklepikach prowadzonych przez mniszki można zaopatrzyć się w odpowiednie talizmany.

Elektronika użytkowa

Sprzęt o większych gabarytach jest kłopotliwy w transporcie. Po przyjeździe do Polski celnicy mogą zażądać opłacenia cła i VAT-u. Ponadto w Japonii obowiązuje odmienny standard TV (NTSC) oraz odmienne napięcie prądu elektrycznego.

Drobny sprzęt, w zależności od kursu jena wobec polskiej złotówki, może być nawet o 50% tańszy, jednak należy sprawdzić czy będzie działał w Polsce i czy ma menu w języku angielskim. Dobrze jest poprosić obsługę o przestawienie, bo mogą być potem problemy ze zrozumieniem komunikatów po japońsku. Duża część produktów nie występuje w Europie, a zakupione w Japonii towary mogą nie mieć gwarancji światowej.

Gastronomia

Kuchnia japońska, kojarzona w Polsce głównie z sushi, jest o wiele bogatsza. Podstawą są ryby i owoce morza, w tym podawane na surowo, ryż, algi morskie, jarzyny. Mięso pojawiło się w kuchni japońskiej dopiero w XIX wieku.

W japońskich miastach spotkamy liczne jadłodajnie i restauracyjki oferujące ograniczoną ilość potraw. Ponieważ menu zazwyczaj jest po japońsku, wybieramy te, które możemy pokazać na zdjęciach lub te, które są wystawione w oknach przy wejściu. Są to wierne atrapy dań. Możemy wtedy poprosić obsługę przed restaurację i wskazać na interesujące nas danie.

Nie należy obawiać się tanich jadłodajni i restauracyjek. Jedzenie w nich jest równie bezpieczne jak w drogich restauracjach, równie smaczne, a o wiele tańsze. Wybierajmy restauracje z krzesłami, a nie tradycyjne japońskie, gdzie jemy w pozycji kucznej. Gdy jednak trafimy do tradycyjnej restauracji, pamiętajmy o zdjęciu obuwia i chodzeniu w skarpetkach. A ponieważ zdejmowanie obuwia przydarza się nie tylko w restauracjach, dbajmy o to, aby mieć czyste i nie dziurawe skarpety. Jeżeli w restauracji poruszamy się boso, to idąc do toalety, zakładamy stojące przed nią kapcie. Pamiętajmy o ich zdjęciu po jej opuszczeniu.

W restauracjach podawane są zazwyczaj jednorazowe, drewniane pałeczki, którymi posługiwanie się jest już po krótkim treningu proste. Czasami personel restauracji widząc obcokrajowca, podaje nóż i widelec. Posługując się pałeczkami należy pamiętać, aby nie wbijać ich w miskę ryżu. Jest to zarezerwowane dla składania ofiary zmarłym.

Po złożeniu zamówienia obsługa położy nam na rogu stolika tekturkę lub w lepszej wersji druczek w okładce zapisany japońskimi znakami. To nasze zamówienie. Po skończonym posiłku bierzemy ten druczek i udajemy się do kasy, która z reguły znajduje się przy wyjściu. W Japonii nie ma zwyczaju dawania napiwków!!!

Przykładowe, tzw. bezpieczne smakowo potrawy:

• ramen – rodzaj rosołu z makaronem, podawany z jajkiem lub plasterkami wołowiny, kawałkami ryby czy owocami morza. Dodatki i makaron jemy pałeczkami, a rosół wypijamy z miski. Ramen jest tanim i posilnym daniem.
• tonkatsu – kotlet wieprzowy, smażony na głębokim oleju, przypominający nasz kotlet schabowy.
• tempura – owoce morza zanurzone w cieście naleśnikowym i usmażone na głębokim oleju.

Noclegi

Rozbudowana baza hotelowa Japonii oferuje noclegi:

• w schroniskach młodzieżowych strona stowarzyszenia Japan Youth Hostels, Inc,
• w ryokanach – tradycyjnych japońskich gościńcach strona związku Japan Ryokan Association zrzeszającego 1 500 gościńców,
• w niezliczonych hotelach wszelkich kategorii.

Ryokan, czyli tradycyjny japoński zajazd, to miejsce, które turysta odwiedzający ten kraj powinien przynajmniej raz odwiedzić. Dawne ryokany to niewielkie, drewniane, o tradycyjnej architekturze, obiekty mające do 20 pokoi. Od drzwi przywita tu gościa obsługa ubrana w kimona, która prowadzi nas do pokoju. Tu możemy ubrać się w jukatę. Posiłek zostanie nam podany w pokoju wyłożonego matami tatami (tradycyjna mata ma wymiar 180×90 cm i wykonana jest ze słomy ryżowej, współczesne maty wykonane są z tworzywa sztucznego), a o menu zadecyduje kucharz, opierając się na świeżych, lokalnych produktach. Po kolacji obsługa rozwinie nam futony (grube materace na dzień rolowane i chowane w szafach ściennych), na których będziemy spali. Łazienka jest tradycyjna, więc korzysta się z niej, jak z japońskiej łaźni. Myjemy się dokładnie przed wejściem do wanny, którą napełniamy gorącą wodą, służącą wyłącznie do relaksu i wymoczenia się. Jeżeli będziemy mieli odrobinę szczęścia, to wanna będzie z cedrowego drewna.

Niestety tradycyjne ryokany przegrywają konkurencję z nowo budowanymi hotelami i mają szansę na przetrwanie w mniejszych miejscowościach. Jedynym pocieszeniem jest to, że w hotelach typu spa wyposażenie pokoi nawiązuje do tradycyjnego japońskiego wystroju wnętrza. Często te hotele, zapewne w celach marketingowych, w swojej nazwie używają określenia ryokan. I choć łazienka zachowa tradycyjny układ, to jej wnętrze będzie zrobione z plastykowych wytłoczek.

Ceny noclegów w ryokanach są zróżnicowane.

Pozostała baza hotelowa jest w standardach zbliżona do europejskich hoteli. Pokoje są małe, można mieć problem z rozłożeniem walizki. W pokojach nie ma europejskich gniazdek, a napięcie w sieci wynosi 100 V i co ciekawe częstotliwość, w zależności od regionu ma 50 lub 60 Hz. Pokoje wyposażone są w suszarki do włosów, zestaw podstawowych kosmetyków, maszynkę do golenia i szczoteczki do zębów. Do dyspozycji mamy szlafroki – jukaty oraz kapcie, choć w pokojach jest tak czysto, że można chodzić boso. Pokoje wyposażone są w telewizory z opcją płatnej telewizji. Ponadto do dyspozycji mamy elektryczny podgrzewacz do wody (czasami termos z gorącą wodą) oraz zestaw japońskich herbat. Inne napoje są dodatkowo płatne, a tzw. czarna herbata jest rzadkością.

Ceny hoteli są wyższe niż ich odpowiedniki o porównywalnym standardzie w Europie. Podstawowa cena zawsze jest podawana za noc w jednoosobowym pokoju. Ceny za pokój dwuosobowy są oczywiście odpowiednio wyższe. Ceny poniżej 15 tys. jenów należy uznać za atrakcyjne, natomiast ceny pomiędzy 20 a 30 tys. jenów za pokój dwuosobowy w hotelu *** jako normalne. Śniadanie często nie jest wliczone w cenę pokoju. Jeżeli jest, to otrzymamy w chwili rejestracji w hotelu talony na śniadanie (może to też być plastykowa karta). Hotele serwują na śniadanie, poza kuchnią japońską, parę potraw kuchni międzynarodowej.

Praca

Osoby znające biegle język angielski nie powinny mieć kłopotu w znalezieniu pracy jako tzw. native speaker. Prywatne szkoły językowe decydują się na zatrudnienie nawet na krótkie okresy.

Bezpieczeństwo

Zagrożenie przestępczością w Japonii jest bardzo małe i w Japonii zabójstwa, gwałty, kradzieże i napady bandyckie zdarzają się bardzo rzadko, ale natomiast w śródmieściach miast oraz na dworcach kolejowych i autobusowych, i na lotniskach zdarzają się czasami złodzieje kieszonkowi, ale ogólnie w Japonii można bezpiecznie zostawić bez opieki torbę i nosić przy sobie duże sumy pieniędzy.

Należy pamiętać o tym, że w Japonii często występują trzęsienia ziemi. Mieszkając w hotelu zlokalizujmy latarkę (jest na wyposażeniu pokoju, ale dobrze jest mieć własną), i znajdźmy drogi ewakuacyjne. Budynki w Japonii budowane są tak, ze nawet jak w trzęsieniu ziemi zostaną bardzo mocno uszkodzone, nie zawalą się. Podczas ewakuacji hotelu należy bezwzględnie stosować się do poleceń pracowników.

Samotne kobiety

Przy zachowaniu normalnych środków ostrożności podróżowanie po Japonii przez samotne kobiety jest bezpieczne. Samotne kobiety w Japonii nie są narażone na zaczepki Japończyków, tylko z jednym wyjątkiem – wagony metra i pociągów podmiejskich w godzinach porannego i wieczornego szczytu. W przepełnionym wagonie samotne kobiety mogą być narażone na obmacywanie przez Japończyków, ale można tego uniknąć wybierając wagony oznakowane for ladys only.

Zdrowie i higiena

Japończycy są narodem bardzo czystym, stąd nikła możliwość zarażenia się „chorobami brudnych rąk”. Można także bezpiecznie pić wodę z kranu. Nie ma szczepień, które są bezwzględnie wymagane przed wyjazdem do Japonii.

Należy też liczyć się (zwłaszcza w większych miastach, ze względu na duże zagęszczenie ludności) z większą szansą zarażenia się chorobami przenoszonymi drogą kropelkową. Choć oczywiście nie jest to bezwzględną regułą. Do utartych zwyczajów należy zasłanianie przez chorego ust i nosa maseczką.

Panel toalety z elektroniczną obsługą

Japonia jest światowym liderem we wdrażaniu toalet elektronicznych. Nie należy eksperymentować z poszczególnymi przyciskami, ale gdy coś zrobimy nie tak, można użyć czerwonego przycisku z napisem 止, czyli stop – zatrzymaj wszystko. Należy też pamiętać, że w toaletach publicznych może nie być papieru toaletowego, ręczników lub mydła. Dlatego zawsze należy mieć przy sobie paczkę chusteczek higienicznych, małe mydełko i/lub chusteczki odświeżające.

Więcej na ten temat w polskiej Wikipedii, w artykule Ubikacje w Japonii.

Kontakt

Telefon

Sieć GSM nie jest dostępna w Japonii. Telefonia 2G realizowana jest w innych technologiach. Sieci WCDMA (3G, UMTS) są popularne w Japonii. Zasięg sieci trzeciej generacji jest wystarczający. Jedynie podczas przejazdu pomiędzy miastami mogą być przejściowe kłopoty z zasięgiem.

Aby korzystać z roamingu należy się upewnić czy telefon obsługuje trzecią generację (WCDMA) na używanych w Japonii częstotliwościach.

Wykupienie subskrypcji na telefon komórkowy (post-paid, jak i pre-paid) nie jest możliwe dla obcokrajowców nieposiadających odpowiedniej karty pobytu czasowego, czyli np. turystów.

Internet

W większości hoteli dostęp do internetu dla posiadaczy własnego notebooka jest bezpłatny. O szczegóły należy pytać w recepcji. Jeżeli w hotelu występuje WiFi należy się liczyć z opłatą rzędu 1 200 jenów za 24 godziny.

Poczta

Placówki pocztowe oznaczone są czerwonym znakiem przypominający literę T z podwójną poprzeczką. Tak samo oznakowane są skrzynki pocztowe. Wysłanie kartek pocztowych czy listów możemy bez obaw powierzyć recepcji hotelowej. Poczta japońska działa bardzo sprawnie, kartki czy listy znajdą się u polskiego adresata po 4–5 dniach.

Przedstawicielstwa dyplomatyczne

Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Japonii

Ambasada RP w Tokio

Tokio, 2-13-5 Mita, Meguro-ku, 153-0062, Japonia

Telefon: +813 57 94 70 20

Faks: +813 57 94 70 24

Strona www: https://tokio.msz.gov.pl/pl/

E-mail: tokio.amb.sekretariat@msz.gov.pl

Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Polsce

Ambasada Japonii w Polsce

ul. Szwoleżerów 8

00-464 Warszawa

Telefon: +48 22 696 50 00

Fax: +48 22 696 50 01

Strona www: https://www.pl.emb-japan.go.jp

E-mail: info-cul@wr.mofa.go.jp

---