Zdzisław Smektała
Zdzisław Smektała (ur. 12 lutego 1951 w Zgorzelcu, zm. 17 stycznia 2018 we Wrocławiu[1]) – polski dziennikarz, felietonista, literat, aktor i showman wrocławski.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
12 lutego 1951 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 stycznia 2018 |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz, pisarz |
Życiorys
edytujDebiutował jako poeta w 1977, w latach 1978–1980 był dyrektorem klubu „Piwnica Świdnicka” we Wrocławiu, od 1980 do 1984 – Klubu Dziennikarza. W 1981–1990 pisał w „Gazecie Robotniczej”[2], a także w miesięczniku „Odra”, w „Akcencie”, „Radarze”, „Szpilkach”, „Wiadomościach” i in. W 1992 założył własną „wrocławską popołudniówkę Popo” (tygodnik), która jednak po roku zbankrutowała. W latach 1993–1999 pracował w „Wieczorze Wrocławia”, w latach następnych był komentatorem „Gazety Wrocławskiej”. Publikował również felietony „Smektała na weekend” w oficjalnym serwisie miejskim Wrocławia wroclaw.pl[3].
W 1982 ukończył Studium Scenariuszowe PWSFTviT w Łodzi. Zagrał parę ról drugo- i trzecioplanowych[a] w kilku filmach. Był twórcą i właścicielem Międzynarodowego Festiwalu „Blues Brothers Day” i firmy promocyjnej „Jazz dla Mass”[b].
Jako felietonista starał się nawiązywać do stylu Arta Buchwalda, jako pisarz – do Charlesa Bukowskiego; swoje muzyczne zainteresowania – jazzowe i bluesowe – określał[c] jako zbliżone do Jimmy’ego Smitha, Roberta Johnsona, a także Jimiego Hendrixa i Janis Joplin.
25 maja 2018, decyzją Prezydenta Wrocławia Rafała Dutkiewicza, został pośmiertnie odznaczony medalem „Merito de Wratislavia – Zasłużony dla Wrocławia”[4]. 26 marca 2019, decyzją Urzędu Miasta Zgorzelec, został odznaczony Medalem Miasta Zgorzelec, czym uhonorowano jego wielkie przywiązanie do miejsca urodzin oraz wieloletnią, konsekwentną promocję tej nadgranicznej miejscowości[5]. 14 czerwca 2019 odsłonięto poświęconą mu tablicę na tzw. Alei Gwiazd Satyrykonu w Legnicy[6], w uznaniu dla jego wkładu w rozwój Festiwalu „Satyrykon”, gdzie pełnił rolę przewodniczącego jury.
Jego synami są: Tymon Smektała (doktor ekonomii specjalizujący się w public relations) oraz Radosław Smektała (scenarzysta).
Publikacje
edytuj- Boczne bóstwa (1982)
- Krzywe ryło (1982), wyd. „Czytelnik”, ISBN 97-88307-007-410.
- Chciwy żywot grajka (1986)
- Liszaj (1988)
- Pic (1988)
- Jazz baba riba, czyli obrazki z bitloczasów, wyd. „Astrum” (Wrocław 1998), ISBN 83-87197-51-3.
- Lucille, wyd „Atut” (2005), ISBN 83-7432-038-9.
- Chcica, wyd. „KOS” (2006), ISBN 83-60528-00-4.
Filmografia
edytuj- 1984: Smażalnia story – jako Zdzisiek „Broda”
- 1986: Dzieci śmieci w Kronika Wypadków
- 1989: Konsul – jako Witold Śródecki
- 1990: Świnka – jako sędzia przysięgły
- 1998–1999: Życie jak poker – jako trener bokserski
- 2000: Szopka w Świat według Kiepskich (69) – jako Jan Pan
Uwagi
edytuj- ↑ W Smażalnia story – jedną z dwóch głównych ról.
- ↑ Jest to równocześnie tytuł cotygodniowych felietonów pisanych przez Smektałę w formie dziennika od 1989 roku, a także nazwa galerii, którą prowadzi na wrocławskim rynku.
- ↑ Według biografii przesłanej za pośrednictwem systemu OTRS, nr 2010012910023409.
Linki zewnętrzne
edytuj- Zdzisław Smektała w bazie filmpolski.pl
Przypisy
edytuj- ↑ Justyna Kościelna, Nie żyje Zdzisław Smektała, „Radio Wrocław”, 17 stycznia 2018 [dostęp 2018-01-26].
- ↑ Dziennik ten po 1989 kilkakrotnie zmieniał swój tytuł, obecnie (2006) nazywa się „Gazeta Wrocławska”, wydawany jest w ramach gazety „Polska”.
- ↑ Pierwszy z serii felieton z sierpnia 2013.
- ↑ Kinga Czernichowska, To będzie wyjątkowy Blues Brothers Day. W piątek 25 maja koncert pamięci Zdzisława Smektały [online], wroclaw.naszemiasto.pl, 21 maja 2018 [dostęp 2019-06-16] (pol.).
- ↑ Medal dla Zdzisława Smektały [online], biblioteka-zgorzelec.pl [dostęp 2019-06-16].
- ↑ Rozpoczął się trzydniowy festiwal satyry [online], Portal LCA.pl – Legnica – najcieplejsze miasto w Polsce [dostęp 2019-06-16].