Virgin Atlantic Airways

Brytyjskie linie lotnicze

Virgin Atlantic Airways to brytyjskie linie lotnicze należące do Virgin Group (51%) i Delta Airlines (49%)[1]. Główna siedziba znajduje się w Crawley (West Sussex), w Anglii, blisko londyńskiego lotniska Gatwick.

Virgin Atlantic Airways
Ilustracja
IATA
VS
ICAO
VIR
Znak
VIRGIN
Historia
Data założenia

1984

Lokalizacja
Państwo

 Wielka Brytania

Baza

Londyn-Gatwick
Londyn-Heathrow

Kooperacja
Program lojalnościowy

Flying Club

Sojusz

SkyTeam

Flota
Liczba samolotów

44

Liczba tras

32

Przedsiębiorstwo
Siedziba

Crawley

Skytrax

3/5 gwiazdek

Strona internetowa

Linia obsługuje połączenia pomiędzy Wielką Brytanią a Ameryką Północną, Karaibami, Azją i Australią z głównych baz – Gatwick oraz Heathrow, używając jedynie samolotów szerokokadłubowych.

2 marca 2023 r. linie dołączyły do sojuszu linii lotniczych SkyTeam[2].

Historia

edytuj

Pomysł i powstanie

edytuj

Randolph Fields(inne języki) (amerykański prawnik) tuż po zakończeniu Wojny o Falklandy w 1982 roku, postanowił wykorzystać moment na rozwinięcie intratnego biznesu, jakim niewątpliwie było ustanowienie połączenia lotniczego pomiędzy Falklandami a Wielką Brytanią. Skontaktował się z Alanem Hellarym, czołowym pilotem prywatnych brytyjskich linii lotniczych Laker Airways(inne języki), który w tym samym czasie myślał o ustanowieniu komercyjnych lotów pomiędzy tymi regionami. Razem z pracownikami upadłych linii Laker Airways zaczęli pracować nad realizacją pomysłu, nadając nowym liniom nazwę British Atlantic Airways.

Z powodu zbyt krótkiego pasa startowego lotniska Port Stanley w stolicy Falklandów – pomysł został porzucony. Zamiast tego Hellary i Fields próbowali zapewnić BAA licencję na loty pomiędzy Londynem-Gatwick a Nowym Jorkiem JFK. Podanie zostało odrzucone w maju 1983 po protestach British Airways, British Caledonian(inne języki) i British Airports Authority. Wobec tego Hellary i Fields ubiegali się o licencję na loty pomiędzy Gatwick a Newarkiem; trasę tę miały obsługiwać DC-10 mogące pomieścić 380 pasażerów. Perspektywa bezpośredniej konkurencji z amerykańską tanią lotniczą People Express(inne języki) zmusiła do rezygnacji z kolejnego pomysłu.

Poszukując dodatkowego źródła finansowania Randolph Fields poznał Richarda Bransona (pomysłodawca i założyciel Virgin Group) podczas przyjęcia w Londynie, wtedy też zaproponował mu spółkę. Po długich negocjacjach Fields zgodził się na obniżenie wielkości swoich udziałów w BAA do 25%, zmianę nazwy na Virgin Atlantic i sam został pierwszym przewodniczącym. Po rozbieżnościach co do zarządzania firmą wykupiono udziały Fieldsa za sumę miliona funtów, z dodatkową zapłatą po pierwszej dywidendzie. Po ingerencji Sądu Najwyższego, tę dodatkową płatność Fields otrzymał na krótko przed śmiercią w 1997 roku.

22 czerwca 1984 roku Virgin Atlantic zainaugurowały połączenie pomiędzy Gatwick i Newark Boeingiem 747-200 wyleasingowanym dawniej należącym do Aerolíneas Argentinas. Linia zaczęła przynosić zyski już podczas pierwszego roku działalności. Dzięki wsparciu ze strony siostrzanej Virgin Records nabyła zdolność do sfinansowania używanego 747-200.

 
Boeing 747-200 Maiden Voyager

Rozwój

edytuj

W 1986 roku Virgin Atlantic Airways nabyły kolejnego Boeinga 747, którego włączyła do służby na trasie Gatwick-Miami. Dodatkowa maszyna włączyła się także w loty z Gatwick do Nowego Jorku (1988), Tokyo(1989), Los Angeles (1990), Boston (1991) i Orlando (1992). W 1987 uruchomiono połączenie pomiędzy Luton a Dublinem (samolot – Vickers Viscount, wycofany w 1990 roku).

Późniejsze lata

edytuj
 
Obecnie niewykorzystywany przez linię Airbus A340 w starym malowaniu

W marcu 2000 Virgin Group sprzedały 49% udziałów w Virgin Atlantic Airways liniom lotniczym Singapore Airlines, pozostając w posiadaniu 51%.

W czerwcu 2002 Virgin Atlantic kupiły pierwszego Airbusa A340-600. W 2003 Virgin Atlantic obsłużyły 3,8 miliona pasażerów[3], liczba ta wzrosła do 4,6 miliona w 2006[4], co usytuowało linie na siódmym miejscu w rankingu brytyjskich linii lotniczych pod względem ilości pasażerów, oraz na drugim pod względem przebytych odległości, ze względu na długodystansowe loty.

31 października 2005 Virgin Atlantic dokonał charytatywnego lotu do Islamabadu, stolicy Pakistanu, przewożąc 55 ton ładunku pomocy humanitarnej, po trzęsieniu ziemi, które miało miejsce w tym rejonie[5].

Virgin Atlantic wzięła udział w testach biopaliw, wykorzystując jednego ze swoich Boeingów 747. W lutym 2008 odbyły lot bez pasażerów z Heathrow do Amsterdamu, z jednym silnikiem w 20% zasilanym przez biopaliwa[6].

W czerwcu 2013 linie lotnicze Delta Airlines odkupiły od Singapore Airlines 49% akcji w Virgin Atlantic[1]. Linie zamówiły Airbusa A380-800, jednak ostatecznie w marcu 2018 linie anulowały zamówienie na A380[7].

Według stanu na listopad 2024 flota Virgin Atlantic składała się z 44 samolotów pasażerskich o średnim wieku 7,1 lat[8]:

Samolot Liczba miejsc Uwagi
Model Aktywne Zamówione B P E Łącznie
Airbus A330-300 8 31 48 185 264
Airbus A330-900 7 1 32 46 184 262
Airbus A350-1000 12 44 56 235 335
16 56 325 397
Boeing 787-9 17 31 35 192 258
Łącznie 44 1
 
Airbus A330 należący do Virgin Atlantic Airways
 
Boeing 787-9 należący do linii

Użytkowane w przeszłości

edytuj
Samolot Okres dostawy Okres wycofania Uwagi
Model Wycofane
Airbus A320-200 6 1996-2013 2000-2015
Airbus A321-200 1 2000 2001
Airbus A330-200 4 2018 2020
Airbus A330-300 2 2012 2024
Airbus A340-300 10 1993-2007 2003-2015
Airbus A340-600 19 2002-2007 2012-2020
Boeing 737-400 1 1993 1994
Boeing 747-100 1 1990 2000
Boeing 747-200 16 1984-2004 1989-2005
Boeing 747-400 13 1994-2012 2013-2020
Boeing 767-300 1 1996 1997
Łącznie

Linie partnerskie

edytuj

Virgin Atlantic Airways podpisało partnerstwo z następującymi liniami lotniczymi[9]:

  Air China

  Air Jamaica
  Air New Zealand
  All Nippon Airways
  BMI British Midland
  Continental Airlines
  Gulf Air
  Hawaiian Airlines
  Jet Airways

  Malaysia Airlines

      SAS
  Singapore Airlines
  South African Airways
  US Airways
  Virgin America
  V Australia(inne języki)
  Virgin Blue

Przypisy

edytuj
  1. a b 49 percent stake in Virgin Atlantic acquired [online], Delta News Hub [dostęp 2016-05-30].
  2. Virgin Atlantic to join SkyTeam Alliance today [online], skyteam.com [dostęp 2023-03-02].
  3. Data and analysis | UK Civil Aviation Authority [online], caa.co.uk [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  4. Data and analysis | UK Civil Aviation Authority [online], caa.co.uk [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  5. Book flights with Virgin Atlantic [online], virgin-atlantic.com [dostęp 2017-11-27].
  6. BBC NEWS | UK | Airline in first biofuel flight [online], news.bbc.co.uk [dostęp 2017-11-27].
  7. Virgin Atlantic nie chce Airbusa A380 [online], www.rynek-lotniczy.pl [dostęp 2024-11-18] (pol.).
  8. Virgin Atlantic Fleet Details and History [online], Planespotters.net [dostęp 2024-11-18] (ang.).
  9. Book flights with Virgin Atlantic [online], virgin-atlantic.com [dostęp 2017-11-27].