Schronisko za Filarkiem w Panieńskich Skałach
Schronisko za Filarkiem w Panieńskich Skałach – schronisko w Panieńskich Skałach w Wolskim Dole w Lesie Wolskim w Krakowie[1]. Pod względem geograficznym znajduje się w mezoregionie Pomost Krakowski, będącym częścią makroregionu Bramy Krakowskiej[2].
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
3,5 m |
Deniwelacja |
1 |
Wysokość otworów |
281 m n.p.m. |
Ekspozycja otworów |
ku zachodowi |
Kod |
J.BK-03.09 |
Położenie na mapie Krakowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
50°03′38″N 19°51′34″E/50,060500 19,859389 | |
Strona internetowa |
Opis obiektu
edytujSchronisko znajduje się w głównej grupie Panieńskich Skał, za filarem. Na pionowej szczelinie znajduje się otwór o wysokości 2,5 m i początkowej szerokości 1 m. Za otworem krótki, meandrujący korytarzyk, stopniowo zwężający się i wkrótce niemożliwy do przejścia. Kontaktem głosowym stwierdzono, że łączy się on ze Schroniskiem Krętym w Panieńskich Skałach[1].
Schronisko powstało w wapieniach pochodzących z jury późnej. W stropie korytarzyka znajdują się kotły wirowe, na ścianach występują niewielkie polewy. Namulisko w części początkowej próchniczne, cienkie, głębiej skalisty spąg. Schronisko jest oświetlone światłem słonecznym, nieco wilgotne. Przy jego otworze rosną glony, porosty i mchy – skrzydlik grzebieniasty Fissidens dubius, miechera Bessera Neckera besseri i krzewik źródliskowy Thamnobryum alopecurum. Zwierząt nie zaobserwowano[1].
Schronisko znane było od dawna. Po raz pierwszy zaznaczył go T. Fischer na szkicu Panieńskich Skał w 1938 roku. Dokumentację opracowali J. Baryła, M. Pruc i P. Malina w październiku 1999 r. Plan sporządził M. Pruc[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Marcin Pruc , Janusz Baryła , Schronisko za Filarkiem w Panieńskich Skałach, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-11-02] .
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
- ↑ J. Baryła, A. Górny A., M. Pruc, B. Słobodzian, M. Szelerewicz, Inwentarz jaskiń Wyżyny Śląsko-Krakowskiej. Jaskinie Doliny Wisły, Warszawa: arch. Ministerstwa Środowiska, 2000, s. 213